Annenizle olan durumu okumadan klasik lohusa bunalımı diye düşündüm. Hala aynı fikirdeyim ama bi kitap tavsiye edeceğim okumaya fırsatınız olursa ,Bilinçaltından gelen ebeveynlik. Mutlaka okuyun böyle sebepsiz çıkışlarımızın nedenini bilincaltoyla ilişkilendiriyor. Daha bebekken bile basedemeyip bastırdığimiz duygular artık biz onlarla başedebilecek yasa gelince açığa çıkıyor ve tetikleniyoruz .Bu sebeple hiç alakası olmayan yerde alakası olmayan kişiye parliyoruz.
Sonra si pişmanlık. Ben de çok güzel bi çocukluk geçirdim hiç travmam yok el bebek gül bebek yetiştim diyenlerdendim.
Ama eşimle olan ilişkime çocuklarımla olan ilişkime daha detaylı bakınca hepsinden mükemmeli beklediğimi gördüm. Ben söylemeye gerek duymadan onlar istediğimi anlamalı yapmalıydı.
Kitabı okudukça bilinçlendim ben sorumluluk sahibi cocuktum hata yapsam eleştirilmekten çekinirdim. Evet hep övgüler aldım hala da alıyorum anne babamdan .Ama övgü almak zorunda mükemmel olmak zorunda değildim,ben cocuktum .
Daha anlatamayacağım neler hatırladım
Ebeveynlerimizi ve davranışlarını normallestoriyoruz ,siz de çok eleştiri almışsınız annenizden ve çatışmışsınız zamanında şimdi herşey yolundayken bile bilincduzeyine geliyor bence .O sebeple herkesin herşeyi doğru yapmasını bekliyorsunuz .
Tabi yeni bi bebeğe adapte olmak kolay değil imi çocuğum da da eşim çok yardimciydi hala öyle emzirmek dışında herşeyi benim kadar yaptı diyebilirim .Ama yine yükün çoğu annede .Işinizi karartmak istemem ama artık böyle malesef
Ama basedilemeyecek keyif alınmayacak şey değil.
Kitabı edinin Instagramda fferidecan diye ekleyin dilerim fayda görürsünüz ben çok aydınlandım.
Sağlıkla keyifle büyütün insallah
Toplumsal bir sorumluluk gibi düşün, aşağı çektiğin insanlar annen ve eşin olsun sadece.
ben sorunluyum ama sen cok tatlıymışsın cümlelerinden tatlılık akıyor,bayıldımmm sana
bazen canın bu kaotik ortamı arıyor di mi böyle öfkeni yönlendirecek bişe arıyorsun kızkardeşim söyledi mesela, abla annem bizi hep çok gergin büyüttü ya dedi bazen hiç problem yokken bile nişanlıma sarasım geliyor o duyguyu arıyorum diye. Normali oymuş gibi geliyor. Bizim annemiz çok eleştirip hep kızdığı için bazen kaosu arıyoruz kaostan besleniyoruz mesela. O yüzden ben mesela bunu çocuklarıma yapmamak için büyük bi savaş veriyorum kendimle ,kitap bu bağlamda daha çok.
en az delirerek geçirmenizi temenni edebilirim sadece. 
