Artık dayanacak gücüm kalmadı şiddet hakaret biyere kadar yaşamak bukadar acı verirmi

yaşadıklarınız gerçekten zor şeyler ve yine de buna rağmen bir meslek sahibi olmayı başarmışsınız... demek ki içinizde bir yerde aslında hayata direnmeyi bilen bir kadın var... o kadını yeniden çıkarman gerek ortaya... evet bazen hayat tüm umudumuzu elimizden alır ama ona inat yeni umutlar beslemek lazım... o aldıkça sen yenisine kucak açacaksın...

bence işe kendine olan güvenini tazelemekle başla arkadaşım... sen kendine güvenirsen kimse karşına geçip sen bir hiçsin demeye cesaret edemez hatta aklından bile geçirmez... biraz kendine özen ; güzelliğini farkettikçe kendine güvenin de artacaktır... aslında her kadın bir devdir ama aklını kullandığı sürece...

eşin de işi gereği çok ağır şeyler yaşamış ve o da senin gibi hayata küsmüş ; hoşgörüsünü yitirmiş... ve bence onun için en önemli şey güçlü olmak ; hayatta kalabilmesi için güçlü olması lazım onun... ve senden de güçlü olmanı beklemesi çok normal... kim mızmız bir kadını çekmek ister ki... açıkçası yakın arkadaşlarımdan biri genelde olumsuz bir kişiliğe sahiptir ve çoğu zaman hayattan şikayet eder zaman zaman benim de ona ağır konuştuğum olmuştur ama gerçekler görebilmesi için... elbette hakaret değil ama karşında gereksiz yere herşeyi kapkara yapan bir insan olunca ister istemez sinirlenebiliyorsun ki çoğu zaman güzellikle göstermeye çalıştığın halde... eşin senin için bunları düşünüyor olabilir mi ? tabii onun yaşadıkları da bu durumu sana ifade etmesinde güzelce konuşarak değil bu şekilde bir yol seçmesine sebep olmuş olabilir...

bence evliliği idare edenin kadın olabileceğine inanıyorum... bir erkeğin çabasıyla evlilik yürümez ama bir kadının çabasıyla evlilik güzelleşir... bence biraz çabayı hakediyorsunuz ikinizde...
bundan sonrasında mutlu ve huzurlu olursunuz inşallah...
 
nedense anlattıklarınızda eksik birşeyler olduğunu düşünüyorum...
siz babanızla yaşadıklarınızdan etkilenip evliliğinizde eşinize karşı tavırlarınızda ya da yaklaşımınızda hata yapmış olabilirmisiniz acaba...
mesela erkeklere içten içe bir düşmanlık besleyip, bunu da farkında olmadan eşinize yansıtmış olabilirmisiniz....
evliliği kurtuluş olarak görüp evlendiğiniz anlaşılıyor yazdıklarınızdan....
eşinizi sevdiğinizden falan da bahsetmemişsiniz...
eşinize kadınlık yapmadığınız, evi ve bakımı ile ilgilenmediğinizi de gayet açıkça belirtmişsiniz...
acaba eşiniz bu konularda özellikle ayrı yatmanız nedeniyle çıkan tartışmalarda sinirlenip, size o hakaretleri yapmış olabilir mi...
çünkü o da bir erkek nihayetinde ve sevgiye muhtaç olduğunu siz söyüyorsunuz...
acaba aradığı ilgiyi sevgiyi, sıcaklığı siz de bulmadığı içinmi sertleşiyor o da...
yoksa kötü birine benzemiyor anlattığınıza göre, hatta sizin tavırlarınız karşısında fazla fedakar buldum ben eşinizi...
yazdıklarınızdan benim aklıma bunlar geldi.düşündüklerim doğru da olabilir, yanlış da... bana tepki göstermeye falan kalkmayın, sadece düşündüklerimi yazdım...
 
ya çok üzüldüm... eşinde mutsuzdur sende... hem birde yaşamadığın huzurlu aile ortamı.... eşin birgün bu duruma sıkılacak ve ''herkes kendi yoluna '' diyecek... sen şunu sor kendine...'' ben bu adamla evli kalmalımıyım?'' evlilik senin için şuanda karnının doymasıi kalacak bir ev gibi.... çok korkunç bir durum... sen olsan böyle birini yaşantında ne kadar tutardın?????????? yapman gereken iyi bir psikoloğa gitmen... hemde imkanın varken.... sakın ama sakın ÇOCUK BU DURUMU KLURTARIR MI deme bir daha... senin buna hakkın yok... kendini kurtarıyım derken çocuğumu kullanacaksın... çocuğu nasıl biir ev ortama getireceğini kafanda hayal et... senin çocukluğunda yaşadığın o kabusu ( annen dayak yerken kollarından tutup baban seni fırlatmış) yaşatmaya HHAKKIN YOK... senin anneni siz çocukları kurtarabilmiş ki çocuğu silah olarak kullanmaya kalkıyorsun... BUNA HAKKIN YOK.............. kızma bana... iyilğin için yazıyorum... eşinle konuş... iyi bir psikolağa gitmen gerekliliğini anlat.... kendin düze çıkarsan çocuk düşün.. yoksa şu aşamada bebeği dünyaya getirmen senin BENCİLLİĞİN olur... o çocuğa kendi çocukluğunu yaşatma... offffffff.. kusura bakma. silkelen ve lütfen kendine gel... ve acilen psikoljik destek al... hemen hemde.
 
ise oncelikle yardim almakla basla , içindekileri dok soz say ve rahatla ... psikologlar bunun için varlar dimi yada terapistler ... sonraaaa bir kuafor git saçini boyat kestir sekil verdir kendine çeki duzen ver durumun muisaitse yeni kiyafetler al ... evine dongudunde muhtsem yemekler yapip harika bir sofra kur, esini guler yuzle karsila hosgeldin bitanem deyip yanagina bir opucuk kondur , emin ol bu tavir onu oldukça yumusatacaktir ... benimde ailemde askeri yerlerde çalisanlar var inan disindan sert gorunselerde içleri paluk sekeri gibidirler :)) eger sert tavrili olmasalardi askeri ortamda sozlerini pek geçiremezlerdi maalesef .... guzel bir aksam yemeginden sonra , rahatlamak açisindan birde çay için , sonrasinda 1.5 senedir yapmadigin kadinligini yap (açik oldu belki ama) .... bana soracak olursan , esindeki sertligin anlayissizligin buyuk bir kismida , cinsel hayatini yasayamamaktan geliyor .... sen uzerine dusen gorevleri yapmamissin evliliginde , karsiligini bekliyorsun ama ... belki bu gerçekler canini acitiyordur ama , kendinide sartlamissin , hiç mutlu olmadim olamayacagimda diyerek .... sen bu soylediklerimi bismillah diyerek yapmaya basla emin ol gerisi çorap sokugu gibi gelecek Rabbimizin izniyle ... Allah kolaylik versin canim sevgiler :KK71::KK70:
 
nedense anlattıklarınızda eksik birşeyler olduğunu düşünüyorum...
siz babanızla yaşadıklarınızdan etkilenip evliliğinizde eşinize karşı tavırlarınızda ya da yaklaşımınızda hata yapmış olabilirmisiniz acaba...
mesela erkeklere içten içe bir düşmanlık besleyip, bunu da farkında olmadan eşinize yansıtmış olabilirmisiniz....
evliliği kurtuluş olarak görüp evlendiğiniz anlaşılıyor yazdıklarınızdan....
eşinizi sevdiğinizden falan da bahsetmemişsiniz...
eşinize kadınlık yapmadığınız, evi ve bakımı ile ilgilenmediğinizi de gayet açıkça belirtmişsiniz...
acaba eşiniz bu konularda özellikle ayrı yatmanız nedeniyle çıkan tartışmalarda sinirlenip, size o hakaretleri yapmış olabilir mi...
çünkü o da bir erkek nihayetinde ve sevgiye muhtaç olduğunu siz söyüyorsunuz...
acaba aradığı ilgiyi sevgiyi, sıcaklığı siz de bulmadığı içinmi sertleşiyor o da...
yoksa kötü birine benzemiyor anlattığınıza göre, hatta sizin tavırlarınız karşısında fazla fedakar buldum ben eşinizi...
yazdıklarınızdan benim aklıma bunlar geldi.düşündüklerim doğru da olabilir, yanlış da... bana tepki göstermeye falan kalkmayın, sadece düşündüklerimi yazdım...

:KK9::KK9::KK9::KK9:

gerçektende çok anlayışlı bir eşe sahip konu sahibi:KK34:
 
Çok Ama Çok Acil Psikologtan yardım almalısınız ( özel terapi ) devlet karsılıyor maddı guclugu yok ..
Gerekirse psıkolog Psikiyatrıye yonlendırıp ılac tedavısı baslanabılır ..

Bu zor sureç .. bunu atlattıktan sonra evlılıgınıze yon vermelısınız haayatınız hakkında bazı kararlar almalısınız
Bu zaman kadar Sakın Çocuk yapmayın ! Cocuk yap gb şuursuz yazılar yazanlar olmus aman ..
Sizin zaten duygusal olarak durumunuz ıyı deıl
Eşinizin de durumu belli .. ikinizinde yardım alması kendını toparlaması gerekıyor ..

Önce ikinizde kalbinizde açılan yaraların tedavısını yaptırın .. sonra dönüp birbirinizle olan ilişkinizi konusursunuz .
Önce tedavi ..
Allah yardımcınız olsun
 
X