Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Neden değiştirilemeyecek durumlar karşısında konu sahibini yeni hayatına motive edici şeyler yazmıyoruz? Belki eşinden belki bebeğinden daha da soğumasına neden oluyoruz? KV ile kalıyorum dese yolla derim...eşim aldatıyor dese boşa derim.ama şimdi hormonları tenis maçı yapan kafası karışık yeni bir anneye dogurmasaydın ya da çalışacaktın neden doğurdun demek de ne?
 
Seni gördükçe Koalina'nın kocası çocuk gibi bir de çocuğu olsa ne olur derdim hep. Okuduğum konular bende böyle bir izlenim bıraktı. :)

Yeni bir şeyle karşı karşıyasın. Çocuk büyütmek her açıdan herkes için dünyanın en zor işi. En büyük sorumluluk. Ben iyi bir anne olacağına inanıyorum. Hayırlı olsun bebek :)
 
ben tedavi surecinde ayrilmak zorunda kaldim izinler problemdi cunku simdi cocuguma bir oyuncagi cok begenip alamadigim zamanlar oluyor nasil ariyorum calisma hayatini cebimdeki dolulugu
esime soylesem evet alir o oyuncagi ama kim bilir neyden kisacak diye dusunmekten kendimi alamiyorum calismak gibisi yok gercekten maddi ozgurlugun varsa daha iyi annesin bence
ben cok gordum cocuguna 50 krs a cikolata alamayan ama eli calismayada gitmeyen birde ustune ikinciyi ucuncuyu yapan insanlari
Ben de aynen izin problemi yüzünden...ne diyelim allah hayırlı iş kapıları da açsın bize
 
sizinde calismayi teecih edenleri yargilamaya hakkiniz yok maddi durumu yoksa cocukta yapmasin diyerek hemde soz konusu sizin dusunceleriniz olunca yargilamayin ama ben herkesi yargilayayim hayat felsefeniz bu sanirim
bayanin cocuguna isinamamis olmasi belki hormonal belki lohusalik buhrani belkide gercekten isinamayacak ilerde de kendimi anne gibi hissetmiyorum diyen bir cok insan var bu hayatta sonucta bundan 3 5 ay sonra hala pismanim vs derse ozaman niye yaptin bu cocugu diyebilirim ama suan demem
elinize bir canli veriyolar al bakalim yasatacaksin bunu diyorlar
ben tedavi ile anne oldum gitmedigim dr denemedigim yontem kalmadi cocugum yok diye agzimdaki disleri curuttum saclarimi beyazlattim ama bu dusunceler bende bile oldu ilk zamanlar napicam nasil olacak şaskindim bundan sonraki hayatim hep boyle gecelerce katila katila aglayan bir cocuklami gececek rahat yemek hic yiyemeyecekmiyim dedim tuvalete hasret kaldim her anne gibi zamanla tecrubeyle boyle olmadigini anladim etrafimdan guya lohusa bakmaya gelenler cekildikten sonra rahatladim bunlari yasamayan insan cok azdir ben inaniyorum bayanda bu durumu asacak suan yargilamak icin cok ama cok erken
Hayır hayat felsefem bu değil aksine ön yargıdan nefret ederim.Sizin de dediğiniz gibi tedaviyle anne olmaya çalışan evlat hasretiyle yanıp tutuşan ne insanlar tanıyorum.Ama isinamadim deyip kesip atması çok saçma bana göre...Ben cok erken yasta anne olmama ragmen boyle seyler hissetmedim ay bakamam mi ay yetemem mi diye.Allah zaten o annelik duygusunu veriyor bu yaradilista var ha bazılarında olmuyor adını " lohusalik depresyonu " diye değiştiriyorlar ... O zaman bu durum polemiğe dönmeden konu sahibine adı "lohusalik depresyonu "olan bu durumdan kurtulmasını dileyeyim.
 
Gecmis olsun. Yapabileceginiz tek sey bu duruma alismak. Kabullenmek.
Evet hayatin degisti, geri dönüsü yok. Bunu iyice anlaman gerekir. Keskeleri düsünmek icin cok gec, baska birsey düsünüp de canini sikma.
Baska bir döneme gecis yaptin, tabiki de hepimiz kadar yorulacak uyuyamayacaksin.
Ben bes senedir uyumuyorum, tabiki de uyumak isterdim ama yapacak birsey yok. Velkam di annelik.
 
İyki böyle bir konu acmissiniz. Baksaniza ne kadar iyi anne olduğunu anlatmak isteyen, bebeği için işini bıraktığını anlatmak isteyenler falan varmış. Ne kadar da yardımcı oldular hem size. Bence kendinize zaman tanıyın. Hisleriniz olumlu yönde gelismezse bir uzmana gidin.
 
Cok.normal hepsi gececek. Bebeginiz olmadan bir hayati dusunemeyeceksiniz. Muhtemelen suan bu laf bile icinizi sikabilir ama bir sure sonra bunun armagan oldugunu farkedeceksiniz
 
Hamilelikte tavan olan hormonlar şu an yerlerde olduğu için bence bu ruh hali.
Eski konunuzu da biliyorum sizin.Bu duruma plansiz gebeliğinde az çok etkisi olmustur diye düşünüyorum.Ama alisilir ya insan nelere alismiyor.
Diğer hislerinize gelince bence büyük bir aşk duymak zorunda hissetmeyin kendinizi.Seviyor musunuz?Evet.İhtiyaclarini karsiliyo musunuz?Evet.Sorumluluk aliyor musunuz?Evet.Bence yeterli.Yurdumun analari gibi ölürüm bastigin toprağa,hayatimin aşki vs.güzellemelerinden dolayi siz öyle hissetmiyorsunuz diye kötü hissetmeyin.
Eskiden yaptiklarinizi yapamadiginizi söylemissiniz.Bunu da şöyle düşünün.Hayatimizin belli döneminde bazi sorumluluklar aliyoruz ve bu bizi kısıtlıyor.Bu çocuk olmaz baska birsey olur.Mesela ben tez yaziyorum,ayni zamanda okul staj vs. ve sizin bu dediğiniz şeyleri ben de yapamiyorum.Film izlemek,film izlerken uyuya kalmak,cikip sosyallesmek falan şu siralar bana zor.Ama gececek ilerde baska bir sorumluluğum olacak.Bence çocuk da öyle birsey.Bilmiyorum sizi rahatlatmaya calisirken sacmaladim mi acaba?Tez çocuk benzetmesi falan
Neyse demem o ki gecer heralde.Gecmese dünya kadinlari habire niye doğursun.
Ben doğurmam o ayri
 
Konu sahibinin yaşadığı geçici bir durum.yeni hayatına alışacak...Insallah bir gün kendinizi hazır hissettiğinizde yumurta rezerviniz için geç kalmamış olursunuz.kesinlikle tenkit ya da eleştiri değil bu yazdığım.belki de bildiğiniz birşey ama kendimi sorumlu hissettim...5 aşılama 2 tüp bebek sonrası ogluöa kavuştum.kimse o zorlu surecte yasadıklarımı yaşasın istemem.sevgiler
Teşekkürler ne güzel iyi niyetle samimiyetle yazılmış mesaj, keşke herkes fikrini böyle ifade etse. Ben cidden hiç anaç değilim.. Yine de Hayırlısını diliyorum kendim ve herkes için, eğer ki iyi ki olmuş diyeceksem o istek o his içime yumurta rezervim bitmeden gelsin,ha yok tüh vah diyeceksem toplumun gazına gelmeme müsaade etmesin tanrim. Çünkü bence olup pişman olmak olmayıp pişman olmaktan kötü.
 
Ben bu zorunlulukmus gibi doguran kadinlarin morallerinin duzeldigini hic gormedim. Hep bi sikayet hali. Yani inşallah gecer tabi alismaktam kasıt oysa ama nasi olucak bu istemediğin hayati yasarken benim mantigim almio. Düşünmeyin en iyisi.
 
Koalina çok sevindim canım gözün aydın:)
Seni baya eskilerden bilirim sen ki öğrencilerin için o kadar güzel şeyler planlayan o kadar düşünceli bir öğretmensin kendi çocuğunu çok güzel ve sevgi ile yetiştireceğine eminim.

Kendinize biraz zaman ver .Hamilelik doğum yiprandinn yoruldun .Şimdi yeni bir düzene alisiyorsun evde yeni bir birey.

Herşeyi düzene koyarsın zaman sana yardımcı oluyor .Bazı şeylerin nasıl olması gerektiğini bebeğin öğretecek.

Yeni bir işe girdiğimizde bile nasıl afalliyoruz şuan ki durumun çok normal.
 
Canım merak etme birkaç aya bebeğine aşık olacaksın bütün zamanını onunla geçirmek isteyeceksin lohusalik sendromu normal bunları hissetmen allah başka dert vermesin bebegin sağlıklı olsun
 
onuda yapar baksana ısınamamiş cocuguna.. 2 aylık cocuk birakıp işe mi gidilir allah akıl fikir versin.Yazıktır... herşey para değil hayatta. Evlat acısından yanan onca insan var yavrusu olsun diye senelerce tedavi olan... hanım benege ısınamamış.... daha neler duycagiz

Ne meraklısınız yargılamaya
 
En başta çocuk sahibi olmak istemiyordun. Hamileliktede benzer duyguların vardı.

Anaç yapısı olan insanlara göre geriden gelmen çok normal. Sabret, geçecek bu eskiye özlemin.

Elbette yorulacaksin, bunaldigin zamanlar olacak, yalnız yorganın altına gömülmek istediğin zamanlar olacak ama beş dakika sonra yavrunun kokusunu özleyeceksin.

Esin senin duygularınla hareket eder bunu unutma. Sen ne kadar çok uzak durursan o da alısamayacak.

Yalandan da olsa bazı duygularını abart :) görevler ver eşine.

Hem çocuk istememe , hem zorlu taşıma ve doğurma zamanları ve şimdide lohusa halin sebep oluyor bunları düşünmene.

Sana tavsiyem , beyninle oyna biraz. Ne kadar sevgi sinyali yollarsan o kadar çabuk alışırsın.

Sıkıldığında gidigindan , ellerinden kokla.

Hayırla büyüt yavrunu :)
 
2 cocugum var lohusaliklarim berbat gecti.herkes yardimci oldugu halde.cunku pek cocuk duskunu degildim zaten cocuk olayi zor geldi bana yani.ama en kotu zamanlar lohusalik oluyor sonra geciyor rahat ol.ama hicbir zaman onceden yasamiyormusum cocugu keske daha erken yapsaydim falan diyen tiplerden olmadim.onceki hayat evet daha rahatti ama simdi coktan unuttum mutluyum yani.allah evlatlarimiza saglik versin gerisi onemli degil
 
Ben bu düsüncelerin lohusalik sendromundan oldugunu zannetmiyorum .
Elestirmek icin degik yardimci olmak icin yaziyorum bence bir uzmandan destek alin hemde esinizle birlikte.
Bu çocuk icin kacinci konunuz ve hepsi olumsuz duygular .
Esinizin hic birsey hissetmiyor olusu da pek normal gelmedi .
Bence profesyonel destek almalisiniz .
 
X