Bebekli Hayat Bana Göre Değilmiş

Kızım 5 gun sonra 6 aylık olacak. 3. Ve 4. Disini çıkarıyor şu an. 3 aydır kesintisiz 2 saat uyku uyumadım dişler yüzünden. Bazen çok bunalıyorum üstelik yalnız bakıyorum ama uyurken bile özlüyorum yavrumu. Eski hayatımı da özlüyorum tabı ama kızım biraz büyüdüğünde en iyi arkadaşım olacak benim. Eşim de kızıma aşık resmen. Hamileyken çok sevgisini hissetmemiştim ama kızım doğunca öyle iyi bir baba oldu ki . Geçici bir dönem siz şanslısınız yanınızda birileri var sukredin bence. Sağlığı yerinde olsun ama uyumasin .

Evet hersey eskisi gibi olmayacak.daha yorucu olacak ama o büyüdükçe hareketleri bilinclendikce daha da sevecej ve baglanacaksin.hersey eskisinden güzel olacak emin ol.hayat daha anlamlı olacak onun sevindigi herseye sen de sevineceksin.duvarindaki lamva düğmesine uzanıp açmaya çalışacak ce evdeki priz bile anlam kazancak seni mutlu edecek.dünyadaki en güzel sevgi bu dünyada Allahin kullarina yaşattığı en güzel duygu annelik babalık.seneye bu zamanlsr dünyayı tapulasinlsr bebegini vermezsin.zamani geriye alsalar yine olmasını hayatina girmesini isterdin.haline sukreet gercekten insanlar yıllarca tüp bebek yapiyo evlat hasreti cekiyo.bunları sana yazan doğum yapıp kucaği eve bos dönen bir anne yazıyo.doğum anında bebegini kaybedip bos besigin başında ağlayan akan sütüne bakıp bebegine ağlayan bir anne.sonrasında cok şükür bi bebegim daha oldu.ben de çalışıyorum ev islerinie herseye de gücümun yettigince yapıyorum.esim de yardimci olur sağolsun.sıkıştigim yerde temizlige birini cagirip kapı cam sildirim hayat düzene giriyo ve cocukla. Bi baska güzel.senin de uc bes aya duzelir hersey.

armenizmir .!.:

Teşekkürler ne güzel iyi niyetle samimiyetle yazılmış mesaj, keşke herkes fikrini böyle ifade etse. Ben cidden hiç anaç değilim.. Yine de Hayırlısını diliyorum kendim ve herkes için, eğer ki iyi ki olmuş diyeceksem o istek o his içime yumurta rezervim bitmeden gelsin,ha yok tüh vah diyeceksem toplumun gazına gelmeme müsaade etmesin tanrim. Çünkü bence olup pişman olmak olmayıp pişman olmaktan kötü.

Genişletmek için tıkla...

Katiliyorum size. Cok bilincli yaklasiyorsunuz.
Gerci insan hicbir zaman tam olarak hazir olmuyor belki de annelige. Bebek dogduktan sonra bir anne doguyor aslinda; bebekle birlikte biz de tecrube kazaniyor ogreniyoruz.

Sevgili Koalina hamile kaldigindaki konunu da hatirliyorum, hic benimsememistin anne olma fikrini, ama hamileligin ilerleyen zamanlarinda alistin sanirim. Logusa sendromunu bazi kadinlar cok agir atlatiyor; bu depresif halin duzelme egiliminde olmazsa bi uzman yardimi alabilirsin canim. Zaten plansiz ve istenmeyen bir bebekti; alisma surecin zaman alicaktir, sana tepki vermeye basladikca alisacaksin kuzuna.

Ama esinin bir sey hissetmemesini anlayamadim; sana en cok destek olmasi gereken kisi o. Elbette hayati eskisi gibi olmayacak. Babalik sorumlulugu var artik bir omur.

Çocuksuz hayat özlenmeyecek bir şey değil gerçekten. O yüzden bu konuda kendinizi hırpalamanıza gerek yok. Her zaman özleyeceksiniz eski rahatlığı. Bu da kimseyi kötü anne yapmaz.

İnsan emeğini sever. Çocuğunuzu büyüttükçe elbet seveceksiniz. Şimdi alışma dönemi. Çocuk insanın hayatını baştan aşağı değiştiriyor. Annenin de babanın da bocalayıp duygu karmaşası yaşaması normal. Normal olmayan, kendinize veya bebeğe zarar verme, ilgilenmeme düşünceleri geçerse aklınızdan, o zaman acil uzmana görünmek gerekiyor mesela.

Ben çocuk sorumluluğunun anne ve baba tarafından paylaşılması gerektiğini düşünüyorum. Sadece annenin değil ki bebek. Bir de şu, arada çocuğu bırakıp karı koca çıkıp deşarj olmak, veya tek çıkıp kendine zaman ayırmak insana iyi geliyor. Çünkü bebek bakmak cidden bunaltıcı.kardeşimin 7 aylık bebeği var, doğduğundan beri fırsat buldu mu çocuğu anneme veya bana bırakıp birkaç saat gezmeye gidiyorlar. Yazın yüzmeye falan gittiler karı koca tüm gün. İyi geliyor insana. Biraz enerji toplayıp çocuğuna dönüyorsun. O yüzden, anneanne, babaanne desteği varsa ara sıra çıkın kendiniz için bir şeyler yapın. Bizim milletin anneliği arabesktir. Siz bakmayın "çocuk için kendimi unuttum, banyo bile yapamıyorum, mutsuzluktan ölüyorum, ooh ne güzel, anneliğin hakkı böyle verilir" diyen kadınlara. Mutlu anne=mutlu çocuk. Çocuğu biraz başkasına bırakıp kendi ruhuna iyi gelecek bir şey yaptığında çocuk ölmüyor, travma yaşamıyor, psikolojisi bozulmuyır, sen kötü anne olmuş olmuyorsun.

Ek olarak, en bebek diye ölüp biten insanları bile sarsabiliyor çocuk. Siz en baştan çocuk fikrine alışmamış bir çiftsiniz. Bence en baştan psikolojik desteğe başlamanız iyi olabilir. Ben olsam bir psikolog bulur, düzenli giderim. Hiç bir zaman ponçik bir anne olmayacaksınız. Çocuğunuzu seveceksiniz ama anne olmayı sevmeyeceksiniz bence. Böyle tonla kadın var. O yüzden çok geç olmadan desteğe başlayın derim.

_Zaman_ .!.:

Adini ezberleyecegim uyelerden oldunuz. Bir sure profil fotonuzu degistirmeyin olur mu? Vay arkadas tip dunyasinin pospartum depresyon dedigi şeyi nasil da ozetlediniz oyle. Yalniz Allah bu duyguyu verirken annelerin %50 ila 70'ini atliyor galiba.

Genişletmek için tıkla...

Evet atladıkları arasında bebeğini çöpe atan ve doğumunu tuvalette yapip sifonu cekenlerde var...! Ay sizi çekecek kafada degilim size iyi polemikler

Yasadiklarin normal elbette lohusalık denen bir olgu var.. 40 gun sabret.. soonra sukret bence... saril oglusa... bak bir arkadasimiz 20+ da dogum basladi... cok uzgunummm....
saglikla kucagina aldin...
Kocalar da bizden cok lohusa oluyorlar
Seni anliyorum ama onlari anlamiyorum.

Doğmuş bir kere kabullen durumu zamanla oturur herşey insallah

Yaşadığınız durum her annede oluyor, zaman geçtikçe bebeğinizle daha güçlü bağ kuracaksınız ,çok iyi anne olacağınıza inanıyorum.Tam da final haftası bu konuyu çalışıyordum siz de okuyun isterseniz

Off bu bendim sanki resmen. Ben başka bir şehirde yalnız eşimle birlikte bakıyordum. 4 ay dayandım ailemin yanına taşındık sonra. Benim sendromum aylar sürmüştü ama yardım edecek kimsem olmadığından. Sonrasında yavaş yavaş düzeldi.

İyi veya kötü yorum yazan herkese teşekkür ederim.
Az çok tanıyanlar beni anlamış snıyorum.
İlk günden beri bebeğime tek ve çok iyi bakıyorum. Gelenler ev işinde yardımcı oluyor sadece. Bebeğimi altını değiştirmesi için bile kimseye vermedim çok sıkar gevşek bırakır, iyi temzleyemez vs diye. Sünnet oldu bakımını eşimle yaptık yapamam edemem, bilemem demedim. Uyndırırken de minik kuşum bal böceğim diyerek uyndırıyorum yani hayalnizdeki anaç olmayan Koalina gibi değilim aslında :) bu kdar sıkıntılı olmama rağmen öf bile demedim uyumadığında falan. Ben de emerken minik parmacıklarını seven annelerdenim ama eski hayatımı da özlüyorum. Özellikle gece uyanması çok zor geliyor bana, uykum olduğundan değil. Tüm dünya uyurken yalnız yalnız bebeği emzirmeye çalışmak ve karanlığa bakmak iyi hissettirmiyor mesela. Bunlr aklıma geldikçe daralıyorum.

Koalina .!.:

İyi veya kötü yorum yazan herkese teşekkür ederim.
Az çok tanıyanlar beni anlamış snıyorum.
İlk günden beri bebeğime tek ve çok iyi bakıyorum. Gelenler ev işinde yardımcı oluyor sadece. Bebeğimi altını değiştirmesi için bile kimseye vermedim çok sıkar gevşek bırakır, iyi temzleyemez vs diye. Sünnet oldu bakımını eşimle yaptık yapamam edemem, bilemem demedim. Uyndırırken de minik kuşum bal böceğim diyerek uyndırıyorum yani hayalnizdeki anaç olmayan Koalina gibi değilim aslında :) bu kdar sıkıntılı olmama rağmen öf bile demedim uyumadığında falan. Ben de emerken minik parmacıklarını seven annelerdenim ama eski hayatımı da özlüyorum. Özellikle gece uyanması çok zor geliyor bana, uykum olduğundan değil. Tüm dünya uyurken yalnız yalnız bebeği emzirmeye çalışmak ve karanlığa bakmak iyi hissettirmiyor mesela. Bunlr aklıma geldikçe daralıyorum.

Genişletmek için tıkla...

Maşallah çok da iyi anne olmuşsunuz:) gece uyanma konusunda sezeryan olup hastanede kaldıgım ilk gece emzirme için her uyandırıldıgımda eşime " biz ne ettik " ya dediğimi hatırlıyorum.doğum yorgunluğu var..uyku tatlı...ama alıştım zamanla siz de alışacaksınız.hatta o uyanmasa da uyanıp bakacaksınız nasıl diye.daha çok yenısınız.çok köklü bir değişim yaşadığınız.

Koalina .!.:

İyi veya kötü yorum yazan herkese teşekkür ederim.
Az çok tanıyanlar beni anlamış snıyorum.
İlk günden beri bebeğime tek ve çok iyi bakıyorum. Gelenler ev işinde yardımcı oluyor sadece. Bebeğimi altını değiştirmesi için bile kimseye vermedim çok sıkar gevşek bırakır, iyi temzleyemez vs diye. Sünnet oldu bakımını eşimle yaptık yapamam edemem, bilemem demedim. Uyndırırken de minik kuşum bal böceğim diyerek uyndırıyorum yani hayalnizdeki anaç olmayan Koalina gibi değilim aslında :) bu kdar sıkıntılı olmama rağmen öf bile demedim uyumadığında falan. Ben de emerken minik parmacıklarını seven annelerdenim ama eski hayatımı da özlüyorum. Özellikle gece uyanması çok zor geliyor bana, uykum olduğundan değil. Tüm dünya uyurken yalnız yalnız bebeği emzirmeye çalışmak ve karanlığa bakmak iyi hissettirmiyor mesela. Bunlr aklıma geldikçe daralıyorum.

Genişletmek için tıkla...

eee ama bak şimdi bambaşka birsey cikti canimcim ortaya neden boyle yazmadin ki aslında cok seviyorsun cokta guzel bakıyorsun ama kaygilisin ki bu cok cok normal lohusalik surecinde esinin destek olmasi şart simdi cok ihtiyacin car destege kaldi ki kendini sucluyorsun icten ice boyle olmamaliydi neden dogum yapınca bu h8s gecmedi diye ama zaman diyor bak burda ki herkes biraz buyusun hallensin biraz daha rahatlicaksin

Dolaptakipalto .!.:

Herkes ayni değil, herkesin sartlari ayni degil , herkesin hayati ayni degil, herkesin duygu durumu, psikolojik durumu ayni değil.

Empati denen birsey var. Arada hatirlanmali bence.

Genişletmek için tıkla...

Şu yorumu bdv'ye duvar kağıdı yapıp, asmak lazım.

Başlığı okuyunca aldım ‘lohusa depresyonu’ kokusunu :) Geçecek demeye geldim, hem de ne kadar hızlı geçtiğine inanamayacaksınız. O minik muhtaç bebek yakında annesi olduğunuzu anlayarak bakmaya başlayacak gözlerinize. Sırf siz kucağınıza aldınız diye en güzel gülücüklerini sunacak. Aşk dolu, minnet dolu olacak ifadesi size bakarken.. İşte o zamanlar gelince de şu an hissettikleriniz için kızacaksınız kendinize :) Sağlıklarla büyüsün.

3 ay önce doğum yaptım,lohusa sendromu yaşamadım diyebilirim.Ilk gunden beri de tek bakiyorum bebeğime,yıkamayı bile internetten öğrendim ilk haftalar zor geçiyor evet ama buyudukce iletişiminiz farklı oluyor,iste o zaman dünyanın en güzel şeyi bu diyorsun. Birazda kendini şımartmamak gerek.

Kurumus-Maskara .!.:

Hamile kaldığında konu açtın istemiyorum,emin değilim diye. Bence sizin gibi düşünenler lütfen bebek sahibi olmasın. Anne olmak fedakarlık yapmak demektir kısacası bencilliğe yer yok..

Genişletmek için tıkla...

Çok acımasızca senelerce tüp bebek denemiş biri olarak benim kalbimi acıttı . Normalde konu sahibine kızmam gerekirdi belki ama çocuğu olması için ölümü göze alan benim gibi insanlar olduğu gibi aniden hamile kalıp buna alışmakta zorlanan insanlar da var . Bu beni iyi onları da kötü yapmaz . Bence bir kadın ve anne adayı olarak anneyi anlamaya çalışın

derin sularda .!.:

Şu yorumu bdv'ye duvar kağıdı yapıp, asmak lazım.

Genişletmek için tıkla...

cok cok haklisin aslında ama bazen biz de yanilip tamamen okudugumuza gore yorum yapabiliyoruz arkadaki derinligi görmeden sığ bir biçimde yazip geçiyoruz ama konu sahibesinin ilk yazdigi bambaşka en son ki mesaji ise tamamen zit suclamak icin asla demiyorum sadece basta belirtse keske bu kadar acimasiz kati yorumlara maruz kalmasa çünkü son okudugum mesajinda ki çoğu kaygiyi yasadim bende biliyorum anliyorum cok karmasik oldu ama icimden geleni yazdim

Koalina .!.:

Evet doğum iznim bitiyor maalesef. Erken doğum rski sebebiyle izne erken ayrılmıştım.

Genişletmek için tıkla...

mutlaka psikolojik destek alın.
sizden farklı sıkıntılarım da oldu. keşke o donem psikologa gitseymişim diyorum.

_Zaman_ .!.:

Adini ezberleyecegim uyelerden oldunuz. Bir sure profil fotonuzu degistirmeyin olur mu? Vay arkadas tip dunyasinin pospartum depresyon dedigi şeyi nasil da ozetlediniz oyle. Yalniz Allah bu duyguyu verirken annelerin %50 ila 70'ini atliyor galiba.

Genişletmek için tıkla...

Sormayın ya psikoloji bilimi çöp oldu nerdeyse.
Freud'a bu gece rahat yok mezarında.

Koalina .!.:

Selam herkese. Doğum yapalı 2 hafta oldu. İlk bir kaç gün ne olduğunu anlamadık geçti gitti ama günler geçtikçe anne olmak ve bebek bakımı bana ağır gelmeye bşladı. Kayınvalidem ve annem dönüşümlü kalıyorlar, ev işlerinde yardımcılar sağolsunlar. Bebeğim de çok sevmli, büyük bir aşk olmadı henüz ama seviyorum tabii ki, minik elleri, muhtaç hali içimi acıtıyor. Ama ben eski hayatımı çok özlüyorum, eşimi özlüyorum, deliksiz uyumayı özlüyorum, eşimle dizi izlerken uyuyakalmayı özlüyorum. Herkes geçecek diyor ama çok ruhum daralıyor, sanki büyük br hata yapmışım ve dönüşü yokmuş gibi geliyor. Bebeği bırakıp bir kaç kere dışrı çıktık, o uyuyunca ben de uyuyorum, rahatlatacak her şeyi yapıyorum ama eski düzenimi düzenimi çok özlüyorum.
Evde sürekli meme açık gezmek, pijama veya eşofmanla dolaşmak, uzun bir banyo sefası için vakit bulamamak çok sıkıcı. Bir yandan da sadece bana muhtaç bebeğime karşı vicdan azabı içinde kalmak çok can yakıcı. Her gün ağlamaktan sinirim bozuldu.
Eşim de hiç bir şey hissetmiyor bebeğe karşı, bana da manevi destek olamıyor. Acaba hiç mi bir şey hissetmeyecek hep böyle mi olacak, hayatım düzene girecek mi, 2 ay sonra işe başlayınca tempoyu kaldırabilecek miyim...

Genişletmek için tıkla...

suan lousadasin amannn bunlar bisey mi