Sizin durumunuz kaygı.
Bunu aşmak istiyorsanız uzman yardımı alırsınız.
Hayatında anne olmamayı tercih etmemiş kadınlara aşırı saygım var, büyük bir karar ve bunu pişman olmadan uygulayabilmek, büyük mesele.
Sizinki benim gibi birçok kadının yaşadığı kaygı ve endişe.
Ama biraz fazla boyutta ve aşılabilir şeyler.
Çocuğuna göre değişir işte bu.
Rutini olan bir çocuğu kendinize uyduramazsınız, her sabah bebekliğinden beri gün doğumuyla kalkan çocuklar biliyorum, akşam da 7 de yatarlar.
Çocuğun biyolojik saati bu, değişmiyor.
Nereye gideceksin o çocukla, her gittiğin yerden önce bırakma ya da bakıcı telaşı, eve döndüğünce sabah onu alelacele alma koşturmacası.
Benimkiler böyle değil, bebek arabasında yanımızda her yere gezmeye gittik, onları arabada uyuttuk biz oturduk, gezdik.
Ama biz de çocuklarımızı asla bırakabilen ebeveyn olamadık çünkü anne olmadan uyumuyorlar, asla ve asla başka birinde durmuyorlar.
Ya da yurtdışı tatiline, kamp yapmaya giden çocuklu arkadaşlarım var.
Öyle çocukla gidersin, benimkilerle daha kapıdan çıkmak eziyet
Bunların hepsi mizaç, aşılamıyor.
Şans işi çocuk meselesi, bahtına ne çıkarsa.