Bebek İstemeyen Koca

calpol .!.:

Sizin gibileri kaale bile almiyorum. Konu sahibinin canı sıkılmasın diye uyardım sadece hassas insan belli. Yaşı da genç. Üzülür insan o yaşta olur olmadık insanlara sözlere. Siz bildiğiniz gibi takılın gidin üç beş -cenin- daha aldirin.

Genişletmek için tıkla...

coldekisimyaci .!.:

Kısasa kısas mantığı bile olsa onun bana yaptığını ben ona yaparsam ne farkım kalır ki? Biri size zulmetti diye siz de ona zulmetseniz bu yaptığınız zulmü haklı çıkarır mı? Her koyun kendi bacağından asılır sonuçta, öyle bir yolu asla tercih etmem kendimce :) Ama yine de teşekkür ederim fikir beyan ettiğiniz için.

Genişletmek için tıkla...

redvelvetcake .!.:

senin istegin icin en kolay yol bu, ben pragmatik bir cevap verdim. ama benim böyle bir durumda haklı olmak ya da esime fark atmak gibi bir amacım olmazdı. herkesin tercihi farklı, ya münazara ya münakaşa

Genişletmek için tıkla...

calpol .!.:

Sizin gibileri kaale bile almiyorum. Konu sahibinin canı sıkılmasın diye uyardım sadece hassas insan belli. Yaşı da genç. Üzülür insan o yaşta olur olmadık insanlara sözlere. Siz bildiğiniz gibi takılın gidin üç beş -cenin- daha aldirin.

Genişletmek için tıkla...

Birgitta .!.:

Bence eşinizin çocuk sahibi olmak istememesinin altında sizi anneliğe layık görmemesinden başka bir neden var. Çünkü öyle olsaydı sizi evlenmeye de değer görmezdi. Aklıma gelen sebep eşinizin acaba doğal yoldan çocuğu olmuyor ve bunu biliyor ama size söylemiyor onun yerine ben çocuk istemiyorum mu diyor? Ya da bir travması mı var çocuk sahibi olmakla ilgili psikiyatristle çözülecek ama kimseyle paylaşmıyor. Eşiniz sanki gerçek nedeni söylemiyor gibime geldi.

Genişletmek için tıkla...

mehlika_ .!.:

Eşinizin sizi anneliğe layık görmemesi değil de, sanki kendini babalığa uygun görmüyor?? belki kendi baba oğul ilişkisi nedeniyle bilemiyorum. Kendinizi üzüp tek başınıza çözebileceğiniz bir sorun değil bu.
çocuk istemek gibi istememek de ortak verilmesi gereken bir karar. şu an siz istiyorsunuz, eşiniz istemiyor yani ortada bir karar yok. belki tatlı tatlı, sakin sakin konuşup bu konuyu çözmek istediğinizi (illa onu ikna etmek değil bir karara varmak istediğinizi), konuyu zihninizde yük olarak taşımaktan yorulduğunuzu vb. söyleyerek birlikte destek almaya, bu konuyu konuşmaya ikna edebilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Safsarisin .!.:

Senden cocuk istemeyen birinden zorla cocuk yaparsan yarin birgün birşey olduğunda asla sana yardımcı olmaz. sen istedin sen büyüt diyebilir. Çocukla ilgilenmeyebilir ki bu cok olası. Dahası sen istedin al bak diyebilir. Siz cocuk bakmayı yetiştirmeyi kolay mi zannediyorsunuz
Benim cocugum masallah cok şükür uslu bir bebek olmasına ragmen gun bitiminde pilim bitmiş oluyor. Bazen dusa girmeden uyuyorum. Ki evime gelen temizlik yemek islerine yardımcı kadın, cocuk bakımına yardımcı kayinvalidem ve esim olmasına ragmen.
1 ay önce kadar baya rahatsızlandım. Yuksek ateş ve ishal. Yataktan kalkamadım ve bu yaz günü yorganla yatıyordum
Sabah 8 den akşam 6 ya kadar esim baktı cocuga altını 10 kere değiştirmiştir. Bana sadece emzirmem icin getirdi. Gun sonunda biraz iyi hissettim aşkım bana fenalık geldi ya altını sen al şimdi dedi. Cocuk bakımı o kadar ki zorken bir de istemeyen bir adamla napacaksın
Cocuk huysuzlansa bisey olsa bakacak mi ilgilenecek mi. Cocuk istemeyen insani baba yapmaya çalışmakta ısrar neden?
Buradaki pek çok kişi yaşına laf söylemiş bana gore yasinda birşey yok 23 yaş anne olmak için guzel de bir yaş 3 senedir de evliymişsin birbirinizi tanımışsınızdır artık ama adam istemiyor onu zorlayamazsın ki.
Bak ben 29 yaşındayım cocugum tup bebekle oldu benim yani maddi manevi cok uğraştık. Eşim bunun gibi bi tane daha yap aşkım diyor. Sanki cok kolay olmus gibi. Bende he he diyorum hic istemiyorum şimdi esim bana illa cocuk cocuk dese ben ondan soğurum yani git 2.cocugu yapacak birini bul derim. Bence esine zaman tanımalısın. Bazi insanlar cocuk sahibi olmak istemiyor gerçekten eskiden bende anlamlandiramazdim ama herkesin hayata bakışı farklı istekleri farklı sonuçta

Genişletmek için tıkla...

Hypios .!.:

Kendi açınızdan düşünürken kaçırdığınız bir nokta olabilir.Bazı erkeklerin kromozal bozuklukları oluyor,örneğin XY olacakken XXY olduğunda çocuğu olmuyor, sperm ayrıştırılması olsa bile sağlıklı sperm bulunamayabiliyor. Bu durum ailenin erkeklerinden mesela amcası, dedesi ya da dedesinin erkek kardeşi vs. Gibi kişilerde olabilir. Klinefelter sendromu sadece bir örnek, eşinizin bu tür bir problemi olduğunu düşünüyorum.O kesin spermlerindeki sorun varsa bunu bilip ona göre davranıyor.Kendinizi suçlamayın.

Genişletmek için tıkla...

yuvarlanan asi bir panda .!.:

3.5 senedir geri çekilmeyle korunduğunuzu sanıp bebek olmuyorsa sağlık sorununuz olabilir. İkincisi bana eşiniz cahil(korunma yöntemi sandığı çekilmeden dolayı) ve fikirleri oturmamış bir birey olarak gözüktü. Nişanlılıkta deli gibi istediği, sizi kandırdığı bu kadar ciddi bir meseleden olumsuz ve daha da önemlisi belirsizlikle konuşması güven verici değil. Belki yarın isteyip bebek olunca pişman olacak. Sizin yerinizde olsam ben bu adamı baba yapmak istiyor muyum, acaba babalığa o layık mı diye düşünürdüm. Size verilen prezervatif kullandır da içine enjekte et yorumu da mide bulandırıcı. Sarhoşken birlikte olun yazsaydınız bari. Sizde güzel ışık var ama beğendim cevaplarınızı. Yüksek lisans yapın bu adamla da olmuyorsa da zorlamayın. Daha iyilerini emin olun bulursunuz. Evet birinin sizden bebek istemesi, anneliğinizi görmek istemesi, hamileliğinizi görmek istemesi, size destek olması güzel şeyler. Bu adamda kötü olan belirsiz tavırları. Uçurumdan itecek mi kendine çekecek mi belli değil. Sevmedim.

Genişletmek için tıkla...

Meryem Seyyan .!.:

İkinizin yaşını öne sürenlere kızıyorsun biraz belli ama eşinin derdi gayet de yaşınızı küçük bulmak ve daha özgürce yaşayacağı yıllar istemek olabilir. Net dile getirmemesi üzücü evet ama ne öne sürse aksine ikna etmeye çalışacağını düşünüyor ve bunalıyordur. Bu bi sevgi sorunu değildir bence. Boşanmakla tehdit etmek istememen, gönülsüz yapmasını istememen çok olgunca ve konuyu üst üste açmaman da çok doğru. Bu arada aynı şeyi yaşadım, eşim çocuk istemiyordu ve her seferinde ayrı birşey geveliyordu, evlenmeden önce de. Evlendikten birkaç ay sonra kabullenip kapadım konuyu, hiç açmadım gururumdan. 5 sene sonra yarım ağız konusu geçince hadi yapalım dedi ve yaptık oldu ama 30+ idim yani. Ne oldu da fikri değişti dersen özel hiçbir şey yapmadım. Ama işimi, mevcut hayatımı, onu seviyordum ve kinlenmedim, iki kişilik hayatımızı aynı keyifle devam ettirmek için içtenlikle çabaladım, kafasına kakmadım, bu adamı ben seçtim dedim, hayatıma baktım. Allah da içime öyle bir güç verdi herhalde, yakınımdaki hamilelere bebeklere sevgiyle notr baktım, çok hüzünlendiğim zamanlar da oldu tabi ama koyverdim ya. Olacağı varmış.

Genişletmek için tıkla...

coldekisimyaci .!.:

En son ciddi bir konuşma yaptım artık, yuvarlak cevaplarını kabul etmediğimi açıkça belirttim. O da bir süre düşünüp bana net bir cevap vereceğini söyledi. Bekliyorum... On sene sonra istiyorum dese belki daha rahat olacağım çünkü en zoru belirsizlik.

Genişletmek için tıkla...

coldekisimyaci .!.:

Hani burada çocuğum olmuyor, eşimle yıllardır deniyoruz nasip olmadı diye dert yanan kadınlar var ya... İşte ben onlara bile özeniyorum. Neden mi? Çünkü en azından eşleriyle birlikte uğraşıyorlar, beraber deniyorlar. Kocası onu çocuklarının annesi olarak görmek istiyor, ondan çocuğu olsun istiyor. Acıyı birlikte çekiyorlar, birlikte göğüs geriyorlar. Ben bunu bile kıskanıyorum. Çünkü yalnız çekiyorum ben o acıyı, her ay yaşadığım ince ama yıkıcı hayal kırıklığında yanımda destek verecek kimse olmadan ve eşim bebek istemediği, korunduğu halde bir umut her ay saf bir heyecanla beklediğim, şüphelendiğim için kendime kızarak. Üç buçuk yıllık evliyim, ilk senemizden beri deli gibi çocuk istiyorum. Eşimse bebeğin b'sini ağzıma aldırmıyor, her türlü yolu denedim. Güzellikle konuşmayı da, ağlayıp bağırmayı da. Sen lafını ettikçe daha da soğuyorum diyor. Lütfen bebekli ailelere gidin, kucağına verin falan demeyin. Etrafımız bebek dolu, kardeşleri, en yakın arkadaşları hep peş peşe baba veya anne oldular. Bebekleri sevmiyor değil, bayılıyor. Sadece sanırım benden olsun istemiyor. Belki de beni layık görmüyor. Bunu ona söylediğimde inkar ediyor ama hiçbir sağlık problemi olmayan, maddi imkanı olan ve birbirini sever görünen bir çift üç buçuk yıldan sonra neden hala bebek istemesin? Canım çok yanıyor artık. Bu öyle vitrinde beğenilen bir çanta değil ki hevesimi kırıp vazgeçeyim, başka şeylerle oyalanayım ve unutayım. Annelik bu, analık... İçim öyle acıyor ki. Nerede hamile veya anne görsem eziliyorum saçma bir şekilde, sanki o anneliğe layıkmış gibi, sanki eşi onu çok sevmiş güvenmiş ve evlatlarına anne olsun istemiş gibi. Asla istemiyorum demiyor ama bakın ben istediğimden beri iki buçuk sene geçti bile ve en az birkaç sene daha aklının ucundan geçmeyecekmiş gibi görünüyor. Benimse ciğerim sökülüyor artık. Bir akıl verin, yardımcı olun lütfen. Evlat hasreti gibisi yokmuş...

Genişletmek için tıkla...