Kötüden emsal olmaz.Bana da konu sahibi hiç samimi gelmedi. Kadın çocuğu bazen pencereden atmak istiyorum mu demiş öyle bir şey ve şok olmuş. Üstelik kadının kocası yardımcıymışmış.
Şahsen 40 ailelik sitede büyüdüm, anneler arada bir çocuklarına bağırabiliyordu da dövebiliyordu da "seni doğuracağıma taş doğursaydım" da diyebiliyordu. İnsan sinirlendiğinde yanlış yapabiliyor.
Buradan bir şeyler öğrenip gidip kadına ukalalık yapacak aklı sıra. Hani önceden bir şey duyarsın, bu konuyla ilgilisindir o an söylersin şöyle bir yan etkisi var diye duymuştum bu yöntemin diye ama o da değil, üzerine vazife olmadığı halde bu konuya kafa patlatmak normal bir durum değil bence.
Kötüden emsal olmaz.
40 ailelik sitede bu tarz eylemlerde bulunan aileleri örnek verip olabiliyor böyle demeniz yanlış. Bu tarz sözler çocuğun yüzüne söylendiğinde yarattığı travmayı ömrü boyunca atamıyor üstünden ki, dayağı söylemiyorum bile. Cahil insanlar.
Sen de birazdan layigini bulacaksın merak etme .Bu sitede hakaret edemezsin .Ay cesaretten konuşan da sürekli görumcesini anlatıyor. Samimiyet bilip bilmeden her şeye karışmak değildir. Konu hakkında deneyimim yeterli bilgim yokken müdahil olmam. Etrafınızın çirkefliği size de sirayet etmiş ama belki herkes layığını buluyordur. Bye
Yooo olabiliyor, kimse çocuk psikiyatristiymişcesine yetiştirmiyor çocuğunu. Elinden geldiğince doğrusunu uygulamaya çalışıyor. Yeri gelirse uyarılır ama durduk yerde milletin çocuğunu nasıl yetiştirdiğine kafayı takmak normal değil.
Kim nişanlı kıza onca telaşı arasında "lütfen bize ev bak" der? Direkt sallıyorsunuz. Muhtemelen evin küçük geldiğini söylemişlerdir. Bu kişi her kimse elti/görümce kafayı takmışsınız gibi geldi. Nişanlılık döneminde oturup elalemin bebeğinin uyku eğitimine, küçük evine kafa yoracağım, ilginç bir konu. İyilikseverlikten ziyade işgüzarlık.
İşgüzar: yeri ve hiç gereği yokken, kendini göstermek, birine yaranmak için işe karışan (kimse).
Annelik gökten zembille inen kutsal bir paket değil her anne her şeyin en iyisini biliyor demek kibirle bezenmiş cehalet. Hastanelerin çocuk acillerinde birkaç gün geçirseler anlarlar. O kadar yanlış uygulamalar ihmaller yapılabiliyor ki çocuk büyütülürken. Tıpkı dil bilmek gibi evet herkes konuşabilir ama düzgün, kurallı ve zarif konuşmak eğitim ve pratik gerektirir. Sadece çocuk bakımı değil birçok konuda keske biri beni uyarsaymış yol gösterseymiş dediğim çok oldu. Niyet ve üslup güzelse her tavsiyeye ben de açığım.Herkes mükemmel anne
Herkes çocuğunu en iyi anne düşünür modunda olduğı için linçleniyorsun
Bebeğim 1 aylıkken bilmeden 2 hafta aç kalmasına sebep olduğum bir tecrübesizlik yaşadım. Bana göre gaz sancısıydı. Ama açlıktam ağlıyormuş sütüm yokmuş. Annemler vs aklına gelmiş ama "anneleri rahat bırakın" tayfasından çekindikleri için söyleyememişler.
O kadar isterdim ki beni uyarmalarını..
Yine anneannem annemlere geldi. 1 ay kaldı. 1 ay boyunca o kadar çok şey söyledi ki bana. Hiçbirinde de fikrini sormamıştım. Sonuç: Onun sayesinde bebeğimi gündüz uyutmayı öğrendim. Her ne kadar destekli uyusada
Bir örnek daha. ANneamnem dedi ki bu çocuğun boynu neden eğik. O zamana kadar 4 farklı çocuk doktoru gördü, ben çocuk gelişimi bölümünde öğretim görevlisiyim. Anneanne saçmlama mesleğim bu, üstelik bir çok doktor gördü muayene etti, hem ben annesitim fark ederdim demedim. Hemen pediatrik ortopediste götürdüm. Tortikollis çıktı bebeğimde. Erken teşhis sayesinde 2 aylık fizik tedavi ile düzelttik. Fark etmeseydik ameliyata veya aylar süren fizik tedavilere kadar gidecekti.
Annelerin burnundan kıl aldırmamasına da ayrı ayar oluyorum. Herkes mükemmel anne. Herkes çocuğunu harika dehşet yetiştiriyor. Kimse laf etmesin, kimse gördüğünü söylemesin aman incileri dökülür.
Bana söyleyin. Ben zevk alıyorum birisi hatalarımı söylediğinde. Veya benim iyi yaptığımı düşündüğüm bir şey hakkında uyardığında. Veya daha iyisi için tavsiye de bulunduğunda. Daha herhangi bir uzvum eksilmedi...
Çünkü çocuklara hakaret etmemek ve dövmemek çocuk “psikiyatristmişcesine” davrananların yetiştirme tarzı evet. Asıl bunlar olabiliyor demek normal değil bence. Olabiliyor olması, normal olduğu anlamına gelmiyor. Yolda dövün çocuğu da bakın elinizde bırakıyorlar mı o çocuğu. Sonra da dersiniz o zaman insan sinirlenince yanlış seyler yapabiliyor. Savunma mekanizmasına bak. Çocuğa psikolojik ve fiziksel şiddet uygulamamak psikiyatrist modeliymiş. Pehh.Yooo olabiliyor, kimse çocuk psikiyatristiymişcesine yetiştirmiyor çocuğunu. Elinden geldiğince doğrusunu uygulamaya çalışıyor. Yeri gelirse uyarılır ama durduk yerde milletin çocuğunu nasıl yetiştirdiğine kafayı takmak normal değil.
Guzel diyorsunda..Herkes mükemmel anne
Herkes çocuğunu en iyi anne düşünür modunda olduğı için linçleniyorsun
Bebeğim 1 aylıkken bilmeden 2 hafta aç kalmasına sebep olduğum bir tecrübesizlik yaşadım. Bana göre gaz sancısıydı. Ama açlıktam ağlıyormuş sütüm yokmuş. Annemler vs aklına gelmiş ama "anneleri rahat bırakın" tayfasından çekindikleri için söyleyememişler.
O kadar isterdim ki beni uyarmalarını..
Yine anneannem annemlere geldi. 1 ay kaldı. 1 ay boyunca o kadar çok şey söyledi ki bana. Hiçbirinde de fikrini sormamıştım. Sonuç: Onun sayesinde bebeğimi gündüz uyutmayı öğrendim. Her ne kadar destekli uyusada
Bir örnek daha. ANneamnem dedi ki bu çocuğun boynu neden eğik. O zamana kadar 4 farklı çocuk doktoru gördü, ben çocuk gelişimi bölümünde öğretim görevlisiyim. Anneanne saçmlama mesleğim bu, üstelik bir çok doktor gördü muayene etti, hem ben annesitim fark ederdim demedim. Hemen pediatrik ortopediste götürdüm. Tortikollis çıktı bebeğimde. Erken teşhis sayesinde 2 aylık fizik tedavi ile düzelttik. Fark etmeseydik ameliyata veya aylar süren fizik tedavilere kadar gidecekti.
Annelerin burnundan kıl aldırmamasına da ayrı ayar oluyorum. Herkes mükemmel anne. Herkes çocuğunu harika dehşet yetiştiriyor. Kimse laf etmesin, kimse gördüğünü söylemesin aman incileri dökülür.
Bana söyleyin. Ben zevk alıyorum birisi hatalarımı söylediğinde. Veya benim iyi yaptığımı düşündüğüm bir şey hakkında uyardığında. Veya daha iyisi için tavsiye de bulunduğunda. Daha herhangi bir uzvum eksilmedi...
Ay cesaretten konuşan da sürekli görumcesini anlatıyor. Samimiyet bilip bilmeden her şeye karışmak değildir. Konu hakkında deneyimim yeterli bilgim yokken müdahil olmam. Etrafınızın çirkefliği size de sirayet etmiş ama belki herkes layığını buluyordur. Bye
Ama benim bahsettiğim bu değil ki. Yani lohusaya yapılan baskıdan bahsetmiyorum. Herkes fesat demiş ama ben fesatlık göremedim. Ortada 30 40 dk tek başına ağlayan bir bebek var. Buna rağmen insanlar nasıl bırak o annesi diyebiliyor. Hatta ileri gidio ben de çocuğuma kafanı kırarım diye savunma yapabiliyor. Biri yanımda bunu yapsa o annesi, en iyi annesi düşünür deyip susmam. Uyarırım. Gireceği depresyonda umrumda değil. Herkes anneyle empati kuruyor. Ben bebekle empati kurmayı tercih ediyorum. İlk 3 ay daha doğduğunu bile anlayamamış bir canlıdan bahsediyoruz. Biz azıcık korksak eşimizi çağırırız hemen. Prada 30 dk boyunca kendini güvende hissetmeyip yardım isteyen bir canlı varGuzel diyorsunda..
Yani burda bile cok konu gorduk.. sutun yetmiyo mu cocuk ac mi susuz mu usuyor
Mu? Vs vs surekli
Boyle burnunu sokanlar var ve bu yeni anneleri bunalima bile surukleyebiliyor. Ha senin anneanne hakliymis meyvesini yemissin o baska… ama bencede bazen buyukleri dinlemek gerek.. tecrubeleri yeter
Çünkü çocuklara hakaret etmemek ve dövmemek çocuk “psikiyatristmişcesine” davrananların yetiştirme tarzı evet. Asıl bunlar olabiliyor demek normal değil bence. Olabiliyor olması, normal olduğu anlamına gelmiyor. Yolda dövün çocuğu da bakın elinizde bırakıyorlar mı o çocuğu. Sonra da dersiniz o zaman insan sinirlenince yanlış seyler yapabiliyor. Savunma mekanizmasına bak. Çocuğa psikolojik ve fiziksel şiddet uygulamamak psikiyatrist modeliymiş. Pehh.
Ya ben cocuk sayim fazlalastikca cocuklarin aglamalarina cokAma benim bahsettiğim bu değil ki. Yani lohusaya yapılan baskıdan bahsetmiyorum. Herkes fesat demiş ama ben fesatlık göremedim. Ortada 30 40 dk tek başına ağlayan bir bebek var. Buna rağmen insanlar nasıl bırak o annesi diyebiliyor. Hatta ileri gidio ben de çocuğuma kafanı kırarım diye savunma yapabiliyor. Biri yanımda bunu yapsa o annesi, en iyi annesi düşünür deyip susmam. Uyarırım. Gireceği depresyonda umrumda değil. Herkes anneyle empati kuruyor. Ben bebekle empati kurmayı tercih ediyorum. İlk 3 ay daha doğduğunu bile anlayamamış bir canlıdan bahsediyoruz. Biz azıcık korksak eşimizi çağırırız hemen. Prada 30 dk boyunca kendini güvende hissetmeyip yardım isteyen bir canlı var
Ah yani şu satırların hangi birine cevap versem, daha doğrusu her birine destan yazılır ama o destanlar da az kalacak. Kendi adıma konuşuyorsam bahsettiğiniz o uzmanların beni incelediğinde bir milyon şey söylemesine istinaden ; çocuğumu dört dörtlük yetiştiriyorum, tüm her şeyi ben biliyorum, zibilyon tane kitap yaladım yuttum demediğim ve bu konuda uzmanların sözlerine itibar ettiğim için çocuk yetiştirme üzerine söyleyecekleri o bir milyon şeyi dikkate alırım ben. Uzman olması gerekmez, eğer çocuğumun kişiliğine, karakterine, sosyal yaşantısına zarar vereceğim herhangi bir eylemim olursa, bunu samimi bir şekilde bana anlatan her kim olursa ona teşekkürü de bir borç bilirim. Anneyim en iyisini ben bilirim diye bir argümanım yok. (Bu sözü genellikle hiç bir bilgi birikimi olmadan akıl veren insanlara karşı sesli dile getiririm ben)Çocuklara bağırmamak veya dövmemek gerektiğini herkes biliyor ama uygulanamayabiliyor. İnsan sinirlendiğinde yapmaması gereken hareketler sergileyebilir. Sizin çocuğunuzu nasıl yetiştirdiğinizi, konusunda uzman kişiler incelese size de 1 milyon tane şey söyleyebilir. Netice olarak annesi ve babası. Siz daha iyi biliyor ya da yetiştiriyor değilsiniz. Sizin yaptığınıza "virtue signaling" diyoruz. "kişinin samimiyetsizce kendini ahlaklı yönden üstün veya başka bir deyişle duyarlı göstermesi eylemi"
Elalemin çocuğunu nasıl yetiştirdiğine kafa patlatacağınıza annesi ya da babası olmayan yetiştirme yurdundaki çocukların travmalarına eğilin madem samimiyseniz. Gidin koruyucu annelik yapın. Annesinin bağırdığı bir çocuktan çok daha muhtaçlar. Aksi halde buna boş yapmak diyoruz.
Ah yani şu satırların hangi birine cevap versem, daha doğrusu her birine destan yazılır ama o destanlar da az kalacak. Kendi adıma konuşuyorsam bahsettiğiniz o uzmanların beni incelediğinde bir milyon şey söylemesine istinaden ; çocuğumu dört dörtlük yetiştiriyorum, tüm her şeyi ben biliyorum, zibilyon tane kitap yaladım yuttum demediğim ve bu konuda uzmanların sözlerine itibar ettiğim için çocuk yetiştirme üzerine söyleyecekleri o bir milyon şeyi dikkate alırım ben. Uzman olması gerekmez, eğer çocuğumun kişiliğine, karakterine, sosyal yaşantısına zarar vereceğim herhangi bir eylemim olursa, bunu samimi bir şekilde bana anlatan her kim olursa ona teşekkürü de bir borç bilirim. Anneyim en iyisini ben bilirim diye bir argümanım yok. (Bu sözü genellikle hiç bir bilgi birikimi olmadan akıl veren insanlara karşı sesli dile getiririm ben)
Şu bahsettiğiniz duyarlı görünme terimi de o kadar yapay ki.. sanki bir yerlerde okuyup hoşunuza gitmiş de , mutlaka bunu yazmalıyım diyip ilk karşınıza çıkan yerde dikkat çekmek için yazmışsınız gibi. Yani insan soruyor ister istemez ; ne alaka
Yine kendi adıma söyleyebilirim ki, elalemin çocuğunu nasıl yetiştirdiği ile ilgili hiç kafa patlatmışlığım yoktur. Sizin çocuk psikolojisine kafa patlatmışlığınızın hatta umrunuzun olmadığı gibi. Siz psikolojik ve fiziksel şiddetin sinirlenince olabileceği gibi bir fikri normalmiş gibi çevrenizden örneklerle ortaya attınız, ben de buna cevap verdim; değildir diye.. çocukluğunuzda buna maruz kaldığınızdan şüphe ettim, umarım çocuğunuza miras bırakmazsınız, e başka ne diyelim..
Koruyucu annelik meselesine gelince; çok büyük bir sorumluluk, çok büyük özveri gerektiren ve bence bir insanın yapabileceği en büyük iyilik. Herkesin de yapamayacağını bildiğinizi varsayıyorum. Umarım her bakımdan buna hazır olduğum bir zaman diliminde bunu yapabilmeyi çok isterim, ancak sizin bu konuda, böyle bir anonim platformda kimin ne yaptığını, hangi mecralarda koşturduğunu bilmeden sırf sözde kapak yapmak için bu konuda direktif vermeniz hoş değil. O bahsettiğiniz terim işte burada size söylenebilir işte. Duyarlı olmak güzel şeydir, duyar kasmak ise değil. Siz ikinci kısımdaki gruptasınız maalesef.
Yok artık...her sinirlenen herkese her istediğini yapabilir demek bu. Herkes gücünün yettiğini dövsun öldürsün biz de hoşgorelim o zaman. Nasıl bir çevrede yetiştiniz siz? Çok üzüldüm adınızaÇocuklara bağırmamak veya dövmemek gerektiğini herkes biliyor ama uygulanamayabiliyor. İnsan sinirlendiğinde yapmaması gereken hareketler sergileyebilir.
Ikiyüzlülük şurada: hem başkasının çocuğundan sanane diyor hem de koruyucu aile olun?? Aman herkes çocuğunu nasil bakıyorsa baksin diyen birinin evlat edinme, koruyucu aile olma olasılığı 0.Ah yani şu satırların hangi birine cevap versem, daha doğrusu her birine destan yazılır ama o destanlar da az kalacak. Kendi adıma konuşuyorsam bahsettiğiniz o uzmanların beni incelediğinde bir milyon şey söylemesine istinaden ; çocuğumu dört dörtlük yetiştiriyorum, tüm her şeyi ben biliyorum, zibilyon tane kitap yaladım yuttum demediğim ve bu konuda uzmanların sözlerine itibar ettiğim için çocuk yetiştirme üzerine söyleyecekleri o bir milyon şeyi dikkate alırım ben. Uzman olması gerekmez, eğer çocuğumun kişiliğine, karakterine, sosyal yaşantısına zarar vereceğim herhangi bir eylemim olursa, bunu samimi bir şekilde bana anlatan her kim olursa ona teşekkürü de bir borç bilirim. Anneyim en iyisini ben bilirim diye bir argümanım yok. (Bu sözü genellikle hiç bir bilgi birikimi olmadan akıl veren insanlara karşı sesli dile getiririm ben)
Şu bahsettiğiniz duyarlı görünme terimi de o kadar yapay ki.. sanki bir yerlerde okuyup hoşunuza gitmiş de , mutlaka bunu yazmalıyım diyip ilk karşınıza çıkan yerde dikkat çekmek için yazmışsınız gibi. Yani insan soruyor ister istemez ; ne alaka
Yine kendi adıma söyleyebilirim ki, elalemin çocuğunu nasıl yetiştirdiği ile ilgili hiç kafa patlatmışlığım yoktur. Sizin çocuk psikolojisine kafa patlatmışlığınızın hatta umrunuzun olmadığı gibi. Siz psikolojik ve fiziksel şiddetin sinirlenince olabileceği gibi bir fikri normalmiş gibi çevrenizden örneklerle ortaya attınız, ben de buna cevap verdim; değildir diye.. çocukluğunuzda buna maruz kaldığınızdan şüphe ettim, umarım çocuğunuza miras bırakmazsınız, e başka ne diyelim..
Koruyucu annelik meselesine gelince; çok büyük bir sorumluluk, çok büyük özveri gerektiren ve bence bir insanın yapabileceği en büyük iyilik. Herkesin de yapamayacağını bildiğinizi varsayıyorum. Umarım her bakımdan buna hazır olduğum bir zaman diliminde bunu yapabilmeyi çok isterim, ancak sizin bu konuda, böyle bir anonim platformda kimin ne yaptığını, hangi mecralarda koşturduğunu bilmeden sırf sözde kapak yapmak için bu konuda direktif vermeniz hoş değil. O bahsettiğiniz terim işte burada size söylenebilir işte. Duyarlı olmak güzel şeydir, duyar kasmak ise değil. Siz ikinci kısımdaki gruptasınız maalesef.
Bu dönem Erikson'a göre güven vs güvensizlik, Freud'a göre oral, Piaget'e göre sensorimotor dönemidir. Yani bebek ileride anne ben 36 günlükken bana neden böyle yaptın demez ama çocukla iletişimimiz, ihtiyaçlarını anında mı yoksa bekleterek mi karşıladığımız, emzirirken gözlerine bakıp bakmadığımız, sadece fiziksel değil psikolojik yakınlık ve ulaşılabilirlik sergilememiz çocuğun ilerideki tüm ilişkilerini, kişiliğini, psikolojik durumunu vs etkiliyor. Bu yüzden çocuk hatırlamaz diye bu dönemi hafife almamalıyız. Blgiçlik taslamak veya ukalalık için yazmıyorum kesinlikle. Ya da ben mükemmel anneyim, ben böyle yapıyorum diye de değil. Bilgi paylaştıkça çoğalır diye yazıyorum.Ya ben cocuk sayim fazlalastikca cocuklarin aglamalarina cok
Anlam yuklememeyi ogrendim acikcasifesat insan konusuna gelirsek, doguran kadin etrafinda yeterince fesat insan oluyor genelde.. o yuzden belki bazilarina fesatlik gibi geldi. Bebek genelde hatirlayamayacagi icin bu zamanlari anne yanlis anlar mi diye dusunuyo bazisida. Halbuki dedigin gibi orda daha buyuk dunyaya gelmek gibi birsey gelmis cocugun basina ve kimse ona sormamis dogmak istiyormusun diye
Çok tşk ederim Amin ♡Yaa geçmiş olsun.Allah yaşatmasın bidaha