Herkese merhaba,
14 haftalık hamileyim, çocukluğumdan beri hep kız istedim ancak hamile olduğumu öğrendiğim andan itibaren allah sağlıklı ve hayırlısını nasip etsin diye dua ettim hep.
Gönlümden geçen kızdı ama gönlümde dahi olsa ayrım yapmayı birini daha cok istemeyi düşününce vicdan yaptım hep sağlıklı olsun yeter dedim.
Dün cinsiyeti öğrendik, erkek bebeğimiz olacak allahın izniyle. Babamız kız erkek farketmez dedi hep, haliyle cok sevindi.
Beni üzen konu şu etrafımdaki herkes hep inşallah kız olur diyorlardı. Dün yakınlarımızla cinsiyeti paylaştığımda neredeyse herkes tüh kız değilmiş, üzüldük burulduk ama sağlıklı olsun önemli olan o falan dediler ve ben böyle demelerine çok içerledim.
Hayırlı olsun demeye bir yakınım arıyor mesela, diyor ki ben kız istiyodum çok üzüldüm başta ama sindirdim.
Cok sinirlerime dokunuyor yani böyle denir mi, ne insanlar var yıllarca ana baba olmak için uğraşıyorlar ki ben de birsürü ilaç tedavisi gördüm
tüp bebek sürecine girmek üzereydim pat diye hamile kalmadım ya olmazsa duygusunu yüreğimde hissetmiştim bebeğime hamile kalmadan önce.
Evet gönlümde kız bebek vardı ama cinsiyeti öğrenince burulmadım üzülmedim cok şükür dedim canı gönülden.
Ama insanların bana yaa kız değilmiş demesi çok ağırıma gitti, dünden beri boğazımda bir yumru gibi oturdu kaldı. Bir kişi bile bana ya tüh kız değilmiş gibi demeden konuşmadı annem babam dışında. İnsanların böyle teselli eder gibi konuşma tavrı, benim defalarca evladın kızı oğlu olmaz sağlıklı olsun diye açıklama yapmaya çalışmam çok üzdü beni.
Öyle içimi dökmek istedim burada.
Allah herkesin evladını bağışlasın ve dileyen kimsenin kucağını boş bırakmasın inşallah
Bırak konussunlar. Allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin. En önemlisi o.
