- 7 Mart 2016
- 1.384
- 2.191
Empati kurmak zor eleştirmek en kolayı. Yaşamayan bilemez. İnşallah bizim yaşadığımızı kimse yaşamasın ne diyelim.
Empati kurmak zor eleştirmek en kolayı. Yaşamayan bilemez. İnşallah bizim yaşadığımızı kimse yaşamasın ne diyelim.Bence bir çocuk sahibi olup bir süre geçirin de ondan sonra konuşun ne dersiniz?
Herkesin şartları sizinki gibi 3 YIL ÇALIŞMAMAYI sağlayamaz. Bekarken ben de "çocuk yaparsam çalışmam" derdim ama hayat öyle değil işte..
İnsanlar planlı veya plansız hamile kalırlar. Bazıları çok rahat kürtaj olur bazıları cana kıyamaz doğurur ama hayatını da idame ettirmek zorundadır.. Davulun sesi uzaktan hoş gelir. Hiç bir şey dışarıdan göründüğü gibi değildir.
Ben doğumdan sonra bakıcıya bırakmamak için işten çıkmayı düşünüp (ki çalışmak zorundaydım) kv bakacağım deyince 2 ay daha ücretsiz izin kullanıp 4 aylık işe geri döndüm. Neler yaşadığını kişi kendi bilir..
Çok pişman oldum zaten ve sonra hiç tekrarlamadı. ama o zamanlar benim de kafam normal değildi lohusa psikolojisindeydim hala. O kadar zor günler yaşadım ki tabi bu bahane olamaz.Dört aylık bebekte sevgi mefhumu yoktur, ihtiyaç mefhumu vardır. Güven ve bağlılık dahil olmak üzere tüm ihtiyaçlarını anne karşılar. Ancak altı yedi aydan sonra tanıma ve yabancılık başlar. Yani stres yapıp kendinizi üzmeyin. Ayrıca evlat sevgisi karşılıklı değildir ki. Neden öyle saçma bir cümle kullandınız anlamadım.
4 aylık bebek, o dediğinizden bi laf anlamaz ki.. Takılmayın, üzülmeyin bu kadarÇok üzüldüm ve sinirlendim ben de seni istemiyorum annen olmuycam git dediğimde de çok aglamisti ve bana gelmek istemisti bu olay olduğunda 3.5 - 4 aylik ti.
Anladım. Kötü anne olarak düşünmeyin kendinizi. Nihayetinde keyfinizden gitmiyorsunuz işe. Geçirdiğiniz vakti kısa da olsa kaliteli yaşayın. O sizin evladiniz ve bu gerçeği hiçbir şey değiştirmez.Çok pişman oldum zaten ve sonra hiç tekrarlamadı. ama o zamanlar benim de kafam normal değildi lohusa psikolojisindeydim hala. O kadar zor günler yaşadım ki tabi bu bahane olamaz.
ayrıca karşılıklı sevgi beklemiyorum ama kötü anne olduğumu düşünüp üzülüyorum.
Bence bir çocuk sahibi olup bir süre geçirin de ondan sonra konuşun ne dersiniz?
Herkesin şartları sizinki gibi 3 YIL ÇALIŞMAMAYI sağlayamaz. Bekarken ben de "çocuk yaparsam çalışmam" derdim ama hayat öyle değil işte..
İnsanlar planlı veya plansız hamile kalırlar. Bazıları çok rahat kürtaj olur bazıları cana kıyamaz doğurur ama hayatını da idame ettirmek zorundadır.. Davulun sesi uzaktan hoş gelir. Hiç bir şey dışarıdan göründüğü gibi değildir.
Ben doğumdan sonra bakıcıya bırakmamak için işten çıkmayı düşünüp (ki çalışmak zorundaydım) kv bakacağım deyince 2 ay daha ücretsiz izin kullanıp 4 aylık işe geri döndüm. Neler yaşadığını kişi kendi bilir..
İşinizi çalışma koşullarınızı maddi durumunuzu bilmiyorum ama bu aralar niye ilgilenemiyorsunuz?Bu aralar ben çok ilgilenemiyorum daha cok annem ilgileniyor ama yine de elimden geldikçe yavrumu yikiyorum, mamasini yediriyorum, seviyorum, oyunlar oynuyorum.
Geçen parkta bizzat tanık oldum çocuk haftanın 5 günü yatılı anneannede haftasonu evine gidiyor.Benim çevremde de aynı şekilde insanlar var çok üzüyor beni bu durum.Çocuk sahibi olmanın amacı yok sadece olması gerekiyormuş ve olmuş gibi.ne oyun oynuyorlar çocuklarıyla ne temel ihtiyaçlarını karşılıyorlar.Hatta şunu bile duydum pazartesi bırakıp cuma anneden çocuk alan insanlar var.
ben 3 yıldır evliyim çocuğum yok.çok korkuyorum ona gerekli ilgiyi gösteremezsem yanlış bilgiler verirsem yanlış yolu öğretirsem diye.Daha çocuğum olmadan eşimle konuştum hiçbir koşulda 3 yıl çalışmayacağım diye gerekli birikimimi yapıyorum şuan beni idare edecek.
böyle bir karar vermek için çocuk sahibi olmam gerekmez hanımefendi.çocuk yapmadan bir takım kararlar almak gerekir.ben yorumumu plansız hamilelik için yapmadım.göz göre göre durumu olmadan kendini maddi manevi hazırlamadan doğum yapmayı doğru bulmuyorum.Ona verebileceğiz maddiyat eksikse sıkıntı.ee bırakıp çalışıyorsanız maneviyatta sıkıntılı.Çocuğun günahı ne daha hayatının başında zorluklarla uğraşıyor.annesi yanında olmuyor.sonra kendine güvensiz tekinsiz vasıfsız bireyler yetişiyor.
çok kesin konuşuyorsunuz bi siz bilmiyosunuz herşeyi. Gebe kalmaya karar verdiğimde maddiyatim da maneviyatimda cok iyiydi. Çalışmaya ihtiyacım bile yoktu. Ama ışte bazen şartlar değişebiliyor. Kaldı ki sizin mantigininizla sadece maddiyati iyi olanlar, parasi olanlar cocuk yapsın öyle mi? Asgari ucretli dar gelirli insanların cocuk yapmaya hakkı yok onlar cocuksuz kalsin öyle mi?böyle bir karar vermek için çocuk sahibi olmam gerekmez hanımefendi.çocuk yapmadan bir takım kararlar almak gerekir.ben yorumumu plansız hamilelik için yapmadım.göz göre göre durumu olmadan kendini maddi manevi hazırlamadan doğum yapmayı doğru bulmuyorum.Ona verebileceğiz maddiyat eksikse sıkıntı.ee bırakıp çalışıyorsanız maneviyatta sıkıntılı.Çocuğun günahı ne daha hayatının başında zorluklarla uğraşıyor.annesi yanında olmuyor.sonra kendine güvensiz tekinsiz vasıfsız bireyler yetişiyor.
Aynı şeyi düşündüm valla okur okumaz anlamaz söyleneni yüksek sesle kızarak söylediyseniz muhtemelen sese tepki vermiştir4 aylik bi bebek senin annen olmuycam demeye anlayipta aglamaz ki bnce siz bebeginize cok bakamadiginz icin bu sekilde dusuncelere kapiliyosunuz
çok kesin konuşuyorsunuz bi siz bilmiyosunuz herşeyi. Gebe kalmaya karar verdiğimde maddiyatim da maneviyatimda cok iyiydi. Çalışmaya ihtiyacım bile yoktu. Ama ışte bazen şartlar değişebiliyor. Kaldı ki sizin mantigininizla sadece maddiyati iyi olanlar, parasi olanlar cocuk yapsın öyle mi? Asgari ucretli dar gelirli insanların cocuk yapmaya hakkı yok onlar cocuksuz kalsin öyle mi?
Dikkat edin büyük laflar etmeyin bence.
Mesele kvdem değil inanın anneme de gitmek istese üzülürdüm beni sevmiyor mu diye düşünürdüm. ancak burdaki yorumlardan anladığım boşuna kuruntu yapiyormusum. Normal olan ben değil bebegim bunu anladımMuhtemelen en deneyimli annelerden biriyim.
Öncelikle, çocuğunuzun yaptıklarına bu kadar anlam yüklemeyin.
Benimkiler de anneanneden gelmek istemezlerdi. Günlerce ağladığımı bilirim. Ne tezgahlarla eve getirmeye çalışırdım ama nafile.
Dönüp dolaşıp gene kanatlarınızın altına geliyorlar.
Çocuk yahu bunlar hele sizinki daha bebek. Bırakın ne yapıyorsa yapsın. Kime gitmek istiyorsa gitsin.
Ayrıca bebeğiniz kayınvalidenize değil de annenize gitseydi sanırım bu kadar dert olmazdı size.
Çocukları biraz özgür bırakalım en iyisi.
Bağırma olayına gelince, merak etmeyin sizi anladığından değil sesinizin tonundan korkmuştur çocuk o yüzden bu tür bir tavır sergilemiştir. "annem beni sevmiyor bir daha annem olmayacak eyvah" modunda olamaz zaten el kadar bebe.
Buradaki maddi manevi olayına hiç girmek istemiyorum. İsteyen oturur evinde büyütür isteyen çalışır bakıcıda, anne-kaynana vs. büyütür. Kişilerin tercihidir bu.
Kimse bu konuda ahkam kesmesin. 32 yıldır çalışıyorum, hiç bir arkadaşımın çocuğu annesini "beni bıraktın çalıştın maneviyatımı eksik verdin" diyerek anneden uzaklaşmadı.
İyi bir ebeveyn iseniz sorun yok. Güvenli bağlanamadım, yok halatla güvenli bağlandım yoksa zincirle mi bağlansaydım olayına kafanızı takmayın.
Bebeğinizle bu günlerin tadını çıkarın olsun bitsin. Şu güzelim günleri neden kendinize zehir ediyorsunuz ki.
Mesele kvdem değil inanın anneme de gitmek istese üzülürdüm beni sevmiyor mu diye düşünürdüm. ancak burdaki yorumlardan anladığım boşuna kuruntu yapiyormusum. Normal olan ben değil bebegim bunu anladım