dediğinizi tabiki anlamamıştır ama kızdığınızı hissetmiştirHayır gerçekten o anki tepkisini görseniz böyle demezdiniz. Kvdemin kucağına verip o sözü söylediğimde bana bakip daha cok ağlamaya başlamıştı ancak kucagima alınca sakinlesip uyuyakalmisti.
Ben köyde oturuyorum. Burada kimsenin parasal sıkıntısı yok. Ancak kadinlar evde oturmamak icin calismak istiyorlar fakat evlenip hemen cocuk yapip sonra da calısiyorum bahanesiyle evden kacip bebeklerini aile buyüklerine baktiriyorlar. Paraya ihtiyaclari olmadiklari halde calistiklari isler de temizlikcilik, bulasikciliķ, pompaciliķ falan. Kendilerinin buyütmedikleri çocukları ortada onun bunun elinde sokaklarda buyuyor ama anne onlara parayla biseyler alinca cocuklar da susuyor.hamile kalmadan önce iş durumunuz yaşam standartınız aynı değil miydi? bu şartlarda nasıl çocuk kararı alıyorsunuz anlamıyorum.ona güzel bir hayat veremedikten sevgiyle donatmadıktan sonra sadece kendinizi tatmin etmek için mi doğuruyorsunuz hayret.doğur ver anneye büyütsün.çocuk sizinle ne sevgi bağı kurar ne sizin kattığınız sizin yetiştirdiğiniz bir birey olur.
Inşallah öyle olur. Inanın ise giderken o kadar üzülüyorum ki.Anneler calismaya başlayınca bu duyguları yaşıyor. Bir tek sen değilsin böyle düşünen. Ben de senin gibiydim. Oğlum şu an 2.5 yaşında sürekli göz hapsindeyim. Ben nereye o oraya. Emin ol senin oğlun da seni bırakmayacak biraz daha büyüyünce. Biraz kv ye gitse de nefes alsam diyeceğini günler gelecek.
Söylediklerinize haklisiniz hem is hem bebek hem ev bu süreçte çok yıprandım, çok stres yaşadım. Sanırım bebegim stresimi hissediyor ve dediğiniz gibi kvdem çok sakin biri. Inşallah 5 ayim kaldi ise bi sure ara verip yavruma kendim bakicam.Sizi üzmek asla istemem ama ben çok olumlu konuşamıcam.
Konu açtınız, bunları da duymanız gerekiyor.
Benim ablam da çok erken işe dönüş yaptı, ne fiziken ne ruhen iyileşmişti oysa, ve hem stres hem üzüntü ile kendine pek iyi bakmadı. Ve çok ciddi sinirli bir insana dönüştü, ve belki bir yılın belki biraz daha fazla sonunda kendine gelmeye başladı. Bu sürede haşladığı insan sayısı az değildir.
Sizin stresinini bebek hissediyor ve babanne eğer sakin biri ise bu sebeple babaanneyi istiyor.
Çalışan ebeveynlerin en büyük sorunu, çocuğu acele ettirmeleri. Ben de çalıştım ilk oğlumda, kısmetse yeniden çalışıcam. Bunu çalışmayın diye demiyorum, sadece farkında olun diye diyorum. Mümkün olan en fazla şekilde çocuklara zaman özgürlüğü tanımalıyız, onları acele ettirmemeli ( hadi hemen yemeğini ye, hadi hemen uyu...)
Ve son zamanda annem daha fazla ilgileniyor demişsiniz. Evde olduğunuz tün zamanı birlikte geçirin, eğer anneniz halden anlar darılmazsa bu zamanda annenizden sizi yanlız bırakmasını isteyin. Anne bebek bağlanmanız daha iyi olsun diye.
Ben köyde oturuyorum. Burada kimsenin parasal sıkıntısı yok. Ancak kadinlar evde oturmamak icin calismak istiyorlar fakat evlenip hemen cocuk yapip sonra da calısiyorum bahanesiyle evden kacip bebeklerini aile buyüklerine baktiriyorlar. Paraya ihtiyaclari olmadiklari halde calistiklari isler de temizlikcilik, bulasikciliķ, pompaciliķ falan. Kendilerinin buyütmedikleri çocukları ortada onun bunun elinde sokaklarda buyuyor ama anne onlara parayla biseyler alinca cocuklar da susuyor.
Asla kadinlar calişmasin demiyorum ama kadinlar neden calıstıgıni ve neden bebek sahibi olmak istediklerini bilsinler yani bilincli olsunlar diyorum.
7.5 aylikdediğinizi tabiki anlamamıştır ama kızdığınızı hissetmiştir
küçük daha annesi büyüyünce ayırt eder.. kimi çocuklar bazı insanları çok sever
babaannesi de bu tip sanırım çocuklar tarafından çok sevilen..
kaç aylık çocuğunuz?
Olur mu öyle şey annesi.. Tabi ki seni de çok seviyor. Benimki de 8 buçuk aylık.. 4 ay ben baktım. Annem de destek verdi. Simdi tamamen annem bakiyor. Kayınpederim ve kayinvalidem de her aksam uzeri is çıkışı mutlaka uğruyor. Onları görünce çok seviniyor. Ben işten geldiğimde o kadar heyecanlanmıyor inan.. Anneme de daha düşkün sanki.. Ama hiç böyle düşünmemiştim. Aksine sevecen bir bebek oldugu icin cok mutlu oluyorum.. demek ki cok guler yuzle yetistiriyoruz, dogru yoldayiz diye düşünüyorum..Merhaba 7.5 aylik bebegim var. Bebegimin kırkı çıkmadan ise başlamak zorunda kaldım. Bebeğime annem bakti. Bazen dönem dönem uzun sureli evde olduğum zamanlar oldu o zaman ben baktım. Bu aralar ben çok ilgilenemiyorum daha cok annem ilgileniyor ama yine de elimden geldikçe yavrumu yikiyorum, mamasini yediriyorum, seviyorum, oyunlar oynuyorum. Konu su ki bu süreçte kvdem sadece haftada bir sevmeye geldi ancak bebegim o ne zaman gelse onun kucağına gitmek istiyor ne annemi ne beni istiyor. Hatta bi defasında ben kucagima alınca çığlıklar atmaya başladı kvdemin kucağına gitmek için öne atıldı. Çok üzüldüm ve sinirlendim ben de seni istemiyorum annen olmuycam git dediğimde de çok aglamisti ve bana gelmek istemisti bu olay olduğunda 3.5 - 4 aylik ti. Sonra pişman oldum hemen kucagima alıp sarildim sakinlestirdim. yaptığım çok yanlıştı biliyorum. Ondan sonraki süreçte yine hep kvdem her geldiginde onu ister benim suratıma bakmaz. kucagima alsam gozu hep onda. Sanırım iyi bir anne değilim ve oglum beni sevmiyorcok uzuluyorumm.
Sanırım aramızda güvenli baglanma denen şey de oluşmadı
hamile kalmadan önce iş durumunuz yaşam standartınız aynı değil miydi? bu şartlarda nasıl çocuk kararı alıyorsunuz anlamıyorum.ona güzel bir hayat veremedikten sevgiyle donatmadıktan sonra sadece kendinizi tatmin etmek için mi doğuruyorsunuz hayret.doğur ver anneye büyütsün.çocuk sizinle ne sevgi bağı kurar ne sizin kattığınız sizin yetiştirdiğiniz bir birey olur.
O kadarlik bebek ne soylediginizi anlamaz, yaptiginiz sert hareket ve ses tonunuzdan korkmustur.. yalniz ben calisip calismamaniza degil de bebeginizi kiskandiginiz icin ona yaptiginiz atardan endiselendim.. siz isten ciktiktan sonra da bebeginiz babaannesine, anneannesine hatta komsuya sizden daha fazla ilgi gosterebilir? Altini degistiren, zorla yemek yediren, istemedigi halde uyutan, ilac iciren siz olacaksiniz.. belli bir sureye kadar ilgisi daha az olan insanlara yaklasmasi normal ama siz bu sekilde tepkiler verirseniz o yaklasma donemsel degil kalici olur..
Aynı kaygılarla ben de cocuk yapmadim. Onun icin pek de bu konuda konusmam hani cocugu yok kiskaniyor ondan laf ediyor demesinler diye. Oysa Rabbim her isteyene evlat versin insaallah insanlar bol bol cocuk yapsın fakat aynen dediginiz gibi benim cevremde de; evlendim vakti gecmeden hemen hamile kalayim ama bu arada da hic biseyden geri kalmayayım nasilsa aile buyükleri bakar düsuncesi var.Benim çevremde de aynı şekilde insanlar var çok üzüyor beni bu durum.Çocuk sahibi olmanın amacı yok sadece olması gerekiyormuş ve olmuş gibi.ne oyun oynuyorlar çocuklarıyla ne temel ihtiyaçlarını karşılıyorlar.Hatta şunu bile duydum pazartesi bırakıp cuma anneden çocuk alan insanlar var.
ben 3 yıldır evliyim çocuğum yok.çok korkuyorum ona gerekli ilgiyi gösteremezsem yanlış bilgiler verirsem yanlış yolu öğretirsem diye.Daha çocuğum olmadan eşimle konuştum hiçbir koşulda 3 yıl çalışmayacağım diye gerekli birikimimi yapıyorum şuan beni idare edecek.