Bayram geliyor neyime? Uzun bir konu

Yavrusum .!.:

Biz farklı şehirdeyiz benim ailemle onunkinin evinin arası 10 dk. Tv de falan güvenilir kimse yok bence bu konuda. Kadın haklarını da gözeten birine sormak lazim

Genişletmek için tıkla...

Yavrusum .!.:

Bastam yazayim konu uzun bana kizmayin. Bayramin yaklaşmasıyla birlikte kadınlar kulübünde en çok açılan konulardan biri sanırım bayramda kadın erkek ailesinden once kime gidilecek-daha çok kimde kalinacak-ortada kimde bulusulacak-sonunda kime ugranacak tarzında konular. Ben de her ne kadar kendi mantığım özgür iradem vicdanım dahilinde hareket etsem de psikolojik baskı yaşıyorum bu konuda. Ayrica evliligimi de etkiliyor bu sorun. Derdimi paylaşmak istiyorum inş kısaca anlatabilirim.
Eşim dünyada bir tek kendi annesi anneymis gibi annecı bir evlat. 6 senelik evliyiz. İlk 3 sene bayram ve normal gidişlerimiz hep olayliydi. İkimizin de ailesi aynı şehirde ve evler 10 dk mesafe. Kv istiyorki istisnasız her gidişimizde önce kayıtsız şartsız orada uğrayayım ve orada kalalım. Sonra benim aileme geçelim. Ama tatil suresince de Kv evinde daha çok kalayım. Eşim de hep önce oraya ugranmasi ve kalınması konusunda hemfikir. Ben de hep istedim ki bir sefer ona bir sefer benim aileme önce gidelim. Başlangıçta ne olacak elime mi yapısır dedim denedim. Ama bu sefer madem ugradiniz bu gece de kalın, ertesi gün olunca hadi şunu yapalım berabere döndü. Yani benim kendi ailme gitmem sürekli erteleniyordu. Yeni evliyken bile eşim asla annesine biz bir dışarı çıkalım ya da eşimin ailesine de ugrayalim ya da bu gece orada kalacağız, arkadaşlarla buluşacağız durumlarında hiç birşey söyleyemedi. Yani kısacası korkusundan dizinin dibinden ayrılmadı beni de ayirmadi. Sabrım tükendi ama güzellikle anlattım eşime kabul etmedi. Duşununki zar zor önce benim aileme gidelim bu seferde ilk gece orada kalalim diye ikna ettiğim ılk sefer gece 11 de uçaktan eve ulastigimizda hadi bizimkileri görelim 5 dk deyip gece 12 ye doğru illa götürmüş bir insan. Koca adamsin farz et ki bu gece değil yarın sabah indin uçaktan öyle gittin yanlarına ne fark eder değil mi?
Benim derdim evlendiğimı düşündüğüm dağ gibi adamın annesinin karşısında 15 yaşında ergene dönüp gözümde küçülmesi. Lütfen burayı iyi okuyun mesele annesine değer vermesi değil bağımlı olması ve biz bir yürüyüşe çıkalım ya da herhangi birşey soyleyememesi.
Kısa keseyim normalde belki çok önemli değil ama ben de elimden geleni yaptığım halde onlar bu kadar istemeyip meseleyi buyutmeleri ve beni hiç dusunmemelerı sonucunda bir bayram oraya önce bir bayram bizimkilere önce gitmeye başladım. Fakat 3 senedir kv evinde bir daha hiç kalmadım kendi evimde kaldım zaten mesafe 10 dk. Bu karari bana soktuğu laflardan hiçe saydığı yillardan sonra aldım. Tabiki esim sorun yapti. Istemiyorsa derhal bosanabilecegimizi soyledim ve en azindan kesin cizgimiz cizildi. Fakat O noktayı atlatamadik ve anlatıp sıkmak istemediğim bir çok olay sonucunda aramız giderek sogudu. Ciddi anlamda evli degil ev arkadasi gibiyiz. Ustelik cok kirginiz birbirimize. Hala kalma konusunda psikolojik baskı yapıyor ikisi de .bense bıktım ve istemiyorum. Kv ile aramız kötü değil eğer bana öyle davranmasa daha da iyi olurdu. Sadece kendimce mesafe koydum mecburen.
Bir kadin eşinı erişkin bir erkek olarak görmeli ki hem aile temelleri doğru kurulsun hem cinsellik dogru yasansin hem eş olarak onu dogru konumlandirsin. Annesinin abisinin ablasinin karsisinda a bile diyemeyen bir erkeğe ben nasıl saygımı sevgimi cinsellik cekimimi devam ettirebilirim.
Özet olarak erkek ailesi daha önemlidirden başlayan anlasmazligimiz, anneye bağımlı olma ile devam ettı ve evliligimi keske evlenmeseydim noktasına getirdi. 2 yaşında bir kızım var çok kez düşündüm bosanmayi ama once iyileştirmek icin elimden geleni yapmak sonra netleştirmek istiyorum.
Derdimi dertleşmek için paylaştım. Usenmeyen okuyan akil veren olursa allah razi olsun. Zira gercekten psikolojik olarak beni mahvetti aramizdaki sorunlar. Son olarak dini konu olarak bahsetmek istemiyorum yorum yapanlar da dikkat ederse sevinirim ama eşimin düşüncesi İslami olarak da erkek ailesine ziyaret ve kalma konusunda öncelik ve fazlalık verilmesi gerektiği. Ben tabi insan olarak eşittir diyorum. Bunu sirf ona gostermek icin gerçekten nereden kime sorup öğrenebilirim bir fikriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Yavrusum .!.:

Bastam yazayim konu uzun bana kizmayin. Bayramin yaklaşmasıyla birlikte kadınlar kulübünde en çok açılan konulardan biri sanırım bayramda kadın erkek ailesinden once kime gidilecek-daha çok kimde kalinacak-ortada kimde bulusulacak-sonunda kime ugranacak tarzında konular. Ben de her ne kadar kendi mantığım özgür iradem vicdanım dahilinde hareket etsem de psikolojik baskı yaşıyorum bu konuda. Ayrica evliligimi de etkiliyor bu sorun. Derdimi paylaşmak istiyorum inş kısaca anlatabilirim.
Eşim dünyada bir tek kendi annesi anneymis gibi annecı bir evlat. 6 senelik evliyiz. İlk 3 sene bayram ve normal gidişlerimiz hep olayliydi. İkimizin de ailesi aynı şehirde ve evler 10 dk mesafe. Kv istiyorki istisnasız her gidişimizde önce kayıtsız şartsız orada uğrayayım ve orada kalalım. Sonra benim aileme geçelim. Ama tatil suresince de Kv evinde daha çok kalayım. Eşim de hep önce oraya ugranmasi ve kalınması konusunda hemfikir. Ben de hep istedim ki bir sefer ona bir sefer benim aileme önce gidelim. Başlangıçta ne olacak elime mi yapısır dedim denedim. Ama bu sefer madem ugradiniz bu gece de kalın, ertesi gün olunca hadi şunu yapalım berabere döndü. Yani benim kendi ailme gitmem sürekli erteleniyordu. Yeni evliyken bile eşim asla annesine biz bir dışarı çıkalım ya da eşimin ailesine de ugrayalim ya da bu gece orada kalacağız, arkadaşlarla buluşacağız durumlarında hiç birşey söyleyemedi. Yani kısacası korkusundan dizinin dibinden ayrılmadı beni de ayirmadi. Sabrım tükendi ama güzellikle anlattım eşime kabul etmedi. Duşununki zar zor önce benim aileme gidelim bu seferde ilk gece orada kalalim diye ikna ettiğim ılk sefer gece 11 de uçaktan eve ulastigimizda hadi bizimkileri görelim 5 dk deyip gece 12 ye doğru illa götürmüş bir insan. Koca adamsin farz et ki bu gece değil yarın sabah indin uçaktan öyle gittin yanlarına ne fark eder değil mi?
Benim derdim evlendiğimı düşündüğüm dağ gibi adamın annesinin karşısında 15 yaşında ergene dönüp gözümde küçülmesi. Lütfen burayı iyi okuyun mesele annesine değer vermesi değil bağımlı olması ve biz bir yürüyüşe çıkalım ya da herhangi birşey soyleyememesi.
Kısa keseyim normalde belki çok önemli değil ama ben de elimden geleni yaptığım halde onlar bu kadar istemeyip meseleyi buyutmeleri ve beni hiç dusunmemelerı sonucunda bir bayram oraya önce bir bayram bizimkilere önce gitmeye başladım. Fakat 3 senedir kv evinde bir daha hiç kalmadım kendi evimde kaldım zaten mesafe 10 dk. Bu karari bana soktuğu laflardan hiçe saydığı yillardan sonra aldım. Tabiki esim sorun yapti. Istemiyorsa derhal bosanabilecegimizi soyledim ve en azindan kesin cizgimiz cizildi. Fakat O noktayı atlatamadik ve anlatıp sıkmak istemediğim bir çok olay sonucunda aramız giderek sogudu. Ciddi anlamda evli degil ev arkadasi gibiyiz. Ustelik cok kirginiz birbirimize. Hala kalma konusunda psikolojik baskı yapıyor ikisi de .bense bıktım ve istemiyorum. Kv ile aramız kötü değil eğer bana öyle davranmasa daha da iyi olurdu. Sadece kendimce mesafe koydum mecburen.
Bir kadin eşinı erişkin bir erkek olarak görmeli ki hem aile temelleri doğru kurulsun hem cinsellik dogru yasansin hem eş olarak onu dogru konumlandirsin. Annesinin abisinin ablasinin karsisinda a bile diyemeyen bir erkeğe ben nasıl saygımı sevgimi cinsellik cekimimi devam ettirebilirim.
Özet olarak erkek ailesi daha önemlidirden başlayan anlasmazligimiz, anneye bağımlı olma ile devam ettı ve evliligimi keske evlenmeseydim noktasına getirdi. 2 yaşında bir kızım var çok kez düşündüm bosanmayi ama once iyileştirmek icin elimden geleni yapmak sonra netleştirmek istiyorum.
Derdimi dertleşmek için paylaştım. Usenmeyen okuyan akil veren olursa allah razi olsun. Zira gercekten psikolojik olarak beni mahvetti aramizdaki sorunlar. Son olarak dini konu olarak bahsetmek istemiyorum yorum yapanlar da dikkat ederse sevinirim ama eşimin düşüncesi İslami olarak da erkek ailesine ziyaret ve kalma konusunda öncelik ve fazlalık verilmesi gerektiği. Ben tabi insan olarak eşittir diyorum. Bunu sirf ona gostermek icin gerçekten nereden kime sorup öğrenebilirim bir fikriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Yavrusum .!.:

Bastam yazayim konu uzun bana kizmayin. Bayramin yaklaşmasıyla birlikte kadınlar kulübünde en çok açılan konulardan biri sanırım bayramda kadın erkek ailesinden once kime gidilecek-daha çok kimde kalinacak-ortada kimde bulusulacak-sonunda kime ugranacak tarzında konular. Ben de her ne kadar kendi mantığım özgür iradem vicdanım dahilinde hareket etsem de psikolojik baskı yaşıyorum bu konuda. Ayrica evliligimi de etkiliyor bu sorun. Derdimi paylaşmak istiyorum inş kısaca anlatabilirim.
Eşim dünyada bir tek kendi annesi anneymis gibi annecı bir evlat. 6 senelik evliyiz. İlk 3 sene bayram ve normal gidişlerimiz hep olayliydi. İkimizin de ailesi aynı şehirde ve evler 10 dk mesafe. Kv istiyorki istisnasız her gidişimizde önce kayıtsız şartsız orada uğrayayım ve orada kalalım. Sonra benim aileme geçelim. Ama tatil suresince de Kv evinde daha çok kalayım. Eşim de hep önce oraya ugranmasi ve kalınması konusunda hemfikir. Ben de hep istedim ki bir sefer ona bir sefer benim aileme önce gidelim. Başlangıçta ne olacak elime mi yapısır dedim denedim. Ama bu sefer madem ugradiniz bu gece de kalın, ertesi gün olunca hadi şunu yapalım berabere döndü. Yani benim kendi ailme gitmem sürekli erteleniyordu. Yeni evliyken bile eşim asla annesine biz bir dışarı çıkalım ya da eşimin ailesine de ugrayalim ya da bu gece orada kalacağız, arkadaşlarla buluşacağız durumlarında hiç birşey söyleyemedi. Yani kısacası korkusundan dizinin dibinden ayrılmadı beni de ayirmadi. Sabrım tükendi ama güzellikle anlattım eşime kabul etmedi. Duşununki zar zor önce benim aileme gidelim bu seferde ilk gece orada kalalim diye ikna ettiğim ılk sefer gece 11 de uçaktan eve ulastigimizda hadi bizimkileri görelim 5 dk deyip gece 12 ye doğru illa götürmüş bir insan. Koca adamsin farz et ki bu gece değil yarın sabah indin uçaktan öyle gittin yanlarına ne fark eder değil mi?
Benim derdim evlendiğimı düşündüğüm dağ gibi adamın annesinin karşısında 15 yaşında ergene dönüp gözümde küçülmesi. Lütfen burayı iyi okuyun mesele annesine değer vermesi değil bağımlı olması ve biz bir yürüyüşe çıkalım ya da herhangi birşey soyleyememesi.
Kısa keseyim normalde belki çok önemli değil ama ben de elimden geleni yaptığım halde onlar bu kadar istemeyip meseleyi buyutmeleri ve beni hiç dusunmemelerı sonucunda bir bayram oraya önce bir bayram bizimkilere önce gitmeye başladım. Fakat 3 senedir kv evinde bir daha hiç kalmadım kendi evimde kaldım zaten mesafe 10 dk. Bu karari bana soktuğu laflardan hiçe saydığı yillardan sonra aldım. Tabiki esim sorun yapti. Istemiyorsa derhal bosanabilecegimizi soyledim ve en azindan kesin cizgimiz cizildi. Fakat O noktayı atlatamadik ve anlatıp sıkmak istemediğim bir çok olay sonucunda aramız giderek sogudu. Ciddi anlamda evli degil ev arkadasi gibiyiz. Ustelik cok kirginiz birbirimize. Hala kalma konusunda psikolojik baskı yapıyor ikisi de .bense bıktım ve istemiyorum. Kv ile aramız kötü değil eğer bana öyle davranmasa daha da iyi olurdu. Sadece kendimce mesafe koydum mecburen.
Bir kadin eşinı erişkin bir erkek olarak görmeli ki hem aile temelleri doğru kurulsun hem cinsellik dogru yasansin hem eş olarak onu dogru konumlandirsin. Annesinin abisinin ablasinin karsisinda a bile diyemeyen bir erkeğe ben nasıl saygımı sevgimi cinsellik cekimimi devam ettirebilirim.
Özet olarak erkek ailesi daha önemlidirden başlayan anlasmazligimiz, anneye bağımlı olma ile devam ettı ve evliligimi keske evlenmeseydim noktasına getirdi. 2 yaşında bir kızım var çok kez düşündüm bosanmayi ama once iyileştirmek icin elimden geleni yapmak sonra netleştirmek istiyorum.
Derdimi dertleşmek için paylaştım. Usenmeyen okuyan akil veren olursa allah razi olsun. Zira gercekten psikolojik olarak beni mahvetti aramizdaki sorunlar. Son olarak dini konu olarak bahsetmek istemiyorum yorum yapanlar da dikkat ederse sevinirim ama eşimin düşüncesi İslami olarak da erkek ailesine ziyaret ve kalma konusunda öncelik ve fazlalık verilmesi gerektiği. Ben tabi insan olarak eşittir diyorum. Bunu sirf ona gostermek icin gerçekten nereden kime sorup öğrenebilirim bir fikriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Yavrusum .!.:

Bastam yazayim konu uzun bana kizmayin. Bayramin yaklaşmasıyla birlikte kadınlar kulübünde en çok açılan konulardan biri sanırım bayramda kadın erkek ailesinden once kime gidilecek-daha çok kimde kalinacak-ortada kimde bulusulacak-sonunda kime ugranacak tarzında konular. Ben de her ne kadar kendi mantığım özgür iradem vicdanım dahilinde hareket etsem de psikolojik baskı yaşıyorum bu konuda. Ayrica evliligimi de etkiliyor bu sorun. Derdimi paylaşmak istiyorum inş kısaca anlatabilirim.
Eşim dünyada bir tek kendi annesi anneymis gibi annecı bir evlat. 6 senelik evliyiz. İlk 3 sene bayram ve normal gidişlerimiz hep olayliydi. İkimizin de ailesi aynı şehirde ve evler 10 dk mesafe. Kv istiyorki istisnasız her gidişimizde önce kayıtsız şartsız orada uğrayayım ve orada kalalım. Sonra benim aileme geçelim. Ama tatil suresince de Kv evinde daha çok kalayım. Eşim de hep önce oraya ugranmasi ve kalınması konusunda hemfikir. Ben de hep istedim ki bir sefer ona bir sefer benim aileme önce gidelim. Başlangıçta ne olacak elime mi yapısır dedim denedim. Ama bu sefer madem ugradiniz bu gece de kalın, ertesi gün olunca hadi şunu yapalım berabere döndü. Yani benim kendi ailme gitmem sürekli erteleniyordu. Yeni evliyken bile eşim asla annesine biz bir dışarı çıkalım ya da eşimin ailesine de ugrayalim ya da bu gece orada kalacağız, arkadaşlarla buluşacağız durumlarında hiç birşey söyleyemedi. Yani kısacası korkusundan dizinin dibinden ayrılmadı beni de ayirmadi. Sabrım tükendi ama güzellikle anlattım eşime kabul etmedi. Duşununki zar zor önce benim aileme gidelim bu seferde ilk gece orada kalalim diye ikna ettiğim ılk sefer gece 11 de uçaktan eve ulastigimizda hadi bizimkileri görelim 5 dk deyip gece 12 ye doğru illa götürmüş bir insan. Koca adamsin farz et ki bu gece değil yarın sabah indin uçaktan öyle gittin yanlarına ne fark eder değil mi?
Benim derdim evlendiğimı düşündüğüm dağ gibi adamın annesinin karşısında 15 yaşında ergene dönüp gözümde küçülmesi. Lütfen burayı iyi okuyun mesele annesine değer vermesi değil bağımlı olması ve biz bir yürüyüşe çıkalım ya da herhangi birşey soyleyememesi.
Kısa keseyim normalde belki çok önemli değil ama ben de elimden geleni yaptığım halde onlar bu kadar istemeyip meseleyi buyutmeleri ve beni hiç dusunmemelerı sonucunda bir bayram oraya önce bir bayram bizimkilere önce gitmeye başladım. Fakat 3 senedir kv evinde bir daha hiç kalmadım kendi evimde kaldım zaten mesafe 10 dk. Bu karari bana soktuğu laflardan hiçe saydığı yillardan sonra aldım. Tabiki esim sorun yapti. Istemiyorsa derhal bosanabilecegimizi soyledim ve en azindan kesin cizgimiz cizildi. Fakat O noktayı atlatamadik ve anlatıp sıkmak istemediğim bir çok olay sonucunda aramız giderek sogudu. Ciddi anlamda evli degil ev arkadasi gibiyiz. Ustelik cok kirginiz birbirimize. Hala kalma konusunda psikolojik baskı yapıyor ikisi de .bense bıktım ve istemiyorum. Kv ile aramız kötü değil eğer bana öyle davranmasa daha da iyi olurdu. Sadece kendimce mesafe koydum mecburen.
Bir kadin eşinı erişkin bir erkek olarak görmeli ki hem aile temelleri doğru kurulsun hem cinsellik dogru yasansin hem eş olarak onu dogru konumlandirsin. Annesinin abisinin ablasinin karsisinda a bile diyemeyen bir erkeğe ben nasıl saygımı sevgimi cinsellik cekimimi devam ettirebilirim.
Özet olarak erkek ailesi daha önemlidirden başlayan anlasmazligimiz, anneye bağımlı olma ile devam ettı ve evliligimi keske evlenmeseydim noktasına getirdi. 2 yaşında bir kızım var çok kez düşündüm bosanmayi ama once iyileştirmek icin elimden geleni yapmak sonra netleştirmek istiyorum.
Derdimi dertleşmek için paylaştım. Usenmeyen okuyan akil veren olursa allah razi olsun. Zira gercekten psikolojik olarak beni mahvetti aramizdaki sorunlar. Son olarak dini konu olarak bahsetmek istemiyorum yorum yapanlar da dikkat ederse sevinirim ama eşimin düşüncesi İslami olarak da erkek ailesine ziyaret ve kalma konusunda öncelik ve fazlalık verilmesi gerektiği. Ben tabi insan olarak eşittir diyorum. Bunu sirf ona gostermek icin gerçekten nereden kime sorup öğrenebilirim bir fikriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Yavrusum .!.:

Çocuk olunca benim tahammülüm azaldı. Ben birine bağımlı olursam kızımı nasıl özgür hür hiradesinı dikkate alatak yetistirecegim diye düşündüm. İnşallah anlar resmen soğuk savaş yaşıyoruz bayramlarda

Genişletmek için tıkla...

Yavrusum .!.:

Bastam yazayim konu uzun bana kizmayin. Bayramin yaklaşmasıyla birlikte kadınlar kulübünde en çok açılan konulardan biri sanırım bayramda kadın erkek ailesinden once kime gidilecek-daha çok kimde kalinacak-ortada kimde bulusulacak-sonunda kime ugranacak tarzında konular. Ben de her ne kadar kendi mantığım özgür iradem vicdanım dahilinde hareket etsem de psikolojik baskı yaşıyorum bu konuda. Ayrica evliligimi de etkiliyor bu sorun. Derdimi paylaşmak istiyorum inş kısaca anlatabilirim.
Eşim dünyada bir tek kendi annesi anneymis gibi annecı bir evlat. 6 senelik evliyiz. İlk 3 sene bayram ve normal gidişlerimiz hep olayliydi. İkimizin de ailesi aynı şehirde ve evler 10 dk mesafe. Kv istiyorki istisnasız her gidişimizde önce kayıtsız şartsız orada uğrayayım ve orada kalalım. Sonra benim aileme geçelim. Ama tatil suresince de Kv evinde daha çok kalayım. Eşim de hep önce oraya ugranmasi ve kalınması konusunda hemfikir. Ben de hep istedim ki bir sefer ona bir sefer benim aileme önce gidelim. Başlangıçta ne olacak elime mi yapısır dedim denedim. Ama bu sefer madem ugradiniz bu gece de kalın, ertesi gün olunca hadi şunu yapalım berabere döndü. Yani benim kendi ailme gitmem sürekli erteleniyordu. Yeni evliyken bile eşim asla annesine biz bir dışarı çıkalım ya da eşimin ailesine de ugrayalim ya da bu gece orada kalacağız, arkadaşlarla buluşacağız durumlarında hiç birşey söyleyemedi. Yani kısacası korkusundan dizinin dibinden ayrılmadı beni de ayirmadi. Sabrım tükendi ama güzellikle anlattım eşime kabul etmedi. Duşununki zar zor önce benim aileme gidelim bu seferde ilk gece orada kalalim diye ikna ettiğim ılk sefer gece 11 de uçaktan eve ulastigimizda hadi bizimkileri görelim 5 dk deyip gece 12 ye doğru illa götürmüş bir insan. Koca adamsin farz et ki bu gece değil yarın sabah indin uçaktan öyle gittin yanlarına ne fark eder değil mi?
Benim derdim evlendiğimı düşündüğüm dağ gibi adamın annesinin karşısında 15 yaşında ergene dönüp gözümde küçülmesi. Lütfen burayı iyi okuyun mesele annesine değer vermesi değil bağımlı olması ve biz bir yürüyüşe çıkalım ya da herhangi birşey soyleyememesi.
Kısa keseyim normalde belki çok önemli değil ama ben de elimden geleni yaptığım halde onlar bu kadar istemeyip meseleyi buyutmeleri ve beni hiç dusunmemelerı sonucunda bir bayram oraya önce bir bayram bizimkilere önce gitmeye başladım. Fakat 3 senedir kv evinde bir daha hiç kalmadım kendi evimde kaldım zaten mesafe 10 dk. Bu karari bana soktuğu laflardan hiçe saydığı yillardan sonra aldım. Tabiki esim sorun yapti. Istemiyorsa derhal bosanabilecegimizi soyledim ve en azindan kesin cizgimiz cizildi. Fakat O noktayı atlatamadik ve anlatıp sıkmak istemediğim bir çok olay sonucunda aramız giderek sogudu. Ciddi anlamda evli degil ev arkadasi gibiyiz. Ustelik cok kirginiz birbirimize. Hala kalma konusunda psikolojik baskı yapıyor ikisi de .bense bıktım ve istemiyorum. Kv ile aramız kötü değil eğer bana öyle davranmasa daha da iyi olurdu. Sadece kendimce mesafe koydum mecburen.
Bir kadin eşinı erişkin bir erkek olarak görmeli ki hem aile temelleri doğru kurulsun hem cinsellik dogru yasansin hem eş olarak onu dogru konumlandirsin. Annesinin abisinin ablasinin karsisinda a bile diyemeyen bir erkeğe ben nasıl saygımı sevgimi cinsellik cekimimi devam ettirebilirim.
Özet olarak erkek ailesi daha önemlidirden başlayan anlasmazligimiz, anneye bağımlı olma ile devam ettı ve evliligimi keske evlenmeseydim noktasına getirdi. 2 yaşında bir kızım var çok kez düşündüm bosanmayi ama once iyileştirmek icin elimden geleni yapmak sonra netleştirmek istiyorum.
Derdimi dertleşmek için paylaştım. Usenmeyen okuyan akil veren olursa allah razi olsun. Zira gercekten psikolojik olarak beni mahvetti aramizdaki sorunlar. Son olarak dini konu olarak bahsetmek istemiyorum yorum yapanlar da dikkat ederse sevinirim ama eşimin düşüncesi İslami olarak da erkek ailesine ziyaret ve kalma konusunda öncelik ve fazlalık verilmesi gerektiği. Ben tabi insan olarak eşittir diyorum. Bunu sirf ona gostermek icin gerçekten nereden kime sorup öğrenebilirim bir fikriniz var mı?

Genişletmek için tıkla...

Kajmery34 .!.:

Bence bu resmen klasik bir Türk annesi olmuş.
Abimlerde her bayram sabah bize gelirler, kahvaltımızı yaparız. Sonra herkes yoluna.
Kalma işi cidden çok gereksiz olmuş. Ama aşılamaz bir problem asla değil.

Genişletmek için tıkla...

bulca .!.:

Farklı şehirde değilmişsiniz hepiniz aynı şehirdesiniz kimin evi yakınsa bayramlaşmaya oradan başlanmalı.

Siz farklı şehirdeymişsiniz ilk önce erkeğin ailesine gidilecek diye birşey yok diğer bayramlarda nasıl yapıyordunuz.

Genişletmek için tıkla...

Almilaaazey .!.:

Bende ilk baş erkek tarafına gitmekten yanayım ama gidip kalmam mecbur olmadıkça giderim bi kaç saat otururuz kendi ailemiz geçeriz gecen seneden beri şehir dışındalar bayramın 1.günü kaynanama gideriz aksama annemlerin yanına gider hafta sonu na kadar orda kaliriz ben tavrımi en baş ta net bi şekilde koydum eşim 30 yaşında ailesiyle bağları olmayan ana evlendikten sonra bir aile sevgisi anlatamam oraya gidiyoruz bize geçicez demiyor ailesine işimiz var deyip kalkıyor birdi ikiydi derken dikkatimi çekmeye başladı ve bugün oturdum. Konustum kavga etmeden ben yeri geliyor bizimkilerle az vakit geçiyorum Her şeyi sizinkilerle yapıyorum ailenden korkuyorsun demekki ki bize geçerken tek kelime etmiyorsun ben saygıda kusur etmiyorsam sizinkilere fazlasıyla değer veriyorsam gerekeni sende yapacaksın yoksa benim olan saygım biter ve sizinkilerle arama ciddi anlamda mesafe koyarım vs tarzında konuşma yaptım ki bilir dedigimi yapan insanım törale etmem asla ondan sonra bu konulara çok dikkat etti ama erkek ailesi çok tuaf kızın ailesi yokmuş gibi davranıyorlar Her şeyi onlarla yapalım biz ailemizle görüşmeyelim istiyorlar ama sen kocamla konustugun halde anlamıyorsa zorlama her erkeğin anladığı bir dil vardır sen tüm ailesi varken bi konuşma yap benim ailem yok sayılıyor sizin yaptığınızı benim ailem yapsa hoşunuza gider mi tarzında kesin ve net olsun cümlelerin baktin hala bi zorlama var göz korkutma amaçlı ailenin yanına git izle bakalım senin için uğraşacak mi tavırları fikirleri nasıl olacak baktin tik yok doğru yoldasın demektir iyi bir avukat tut kendine

Genişletmek için tıkla...

_Degerlitas_ .!.:

Aileleriniz aynı şehirde siz başka bir şehirdesiniz değil mi?
Uçak demişsiniz ben sizi uzak mesafede sandım.
Aynı şehirde misiniz siz de?

Genişletmek için tıkla...

Safsarisin .!.:

Ay bana bayram demeyin benim durumda bunun farkli bir versiyonu bakalim bu bayram nasil bir supriz olcak bana. Düsünmeyim diyorum ama yine aklima geliyor
Kendi ailemde esimin annesi de (babasi yok) ayni sehirlerde
Ilk esimin annesine gitmisiz veya bizimkilere gitmisiz böyle bir sorun yaşamadım ben. Daha sacmasi ve gereksizi bizimki.
Kaynanamin memleketine gittik. Yakin bizim yasadigimiz yere ama ne gerek var? Esimin dedesinden ninesinden dayisindan teyzesinden banane. 2 bayram gecirdim esimle bu 3 olcak bakalim bu bayram yine dönekligi tutacak mi yine ortadan konusuyor ama ben gayette gitmicem. Cevabim da basit annesine de kendisine de ,gidemem bana cocuk soruyorlar ve zayifmisim diye laf sokuyorlar. Aslinda biliyorlar da bunlari. Soylemekten çekinmem herseyi soyleyen bir tipim
Ben sizin yatiya kalma durumunuzu cok sacma gördüm 10 dklik mesafede oturuyor iseniz eger zate sürekli gorusuluyordur diye düşünüyorum. Ilk senin annen benim annem kavgasi biraz ego durumu gibi geldi bana. Kizmayin ama.

Genişletmek için tıkla...

Yavrusum .!.:

Herkesle konuşma yaparsam ipler kopar. Ben zaten şu an bildiğimi okuyorum eşimle ayrı takılıyoruz eşim De ciddi oldugumun farkında kal diyemiyor ama aramız bozuk o ayri

Genişletmek için tıkla...