Saygı duyarım lakin ben bayram dahi olsa komşularıma rahatsızlık vermemeye dikkat ediyorum, ki karşı apartmandaki komşumun 30'lu yaşlardaki eşi vefat etti, boy boy çocukları yetim kaldı, kadının eşi olmadan, çocukların babasız geçirdiği ilk bayramları, belki bayram kahkahaları onların içini buruyor, değerleri yaşayalım elbette, bayramları da coşkuyla yaşayalım ama komşulukları da unutuyoruz maalesef.
kendi adıma ben de dikkat ederim. evimde çok kalabalık misafir bir kaç davetle oldu, öncesinde komşularımdan müsade istedim.
gündüz olacaktı ama 40 kişi olacaktı. küçük çocuklarım var, hasta oldukları, ağladıkları gecenin gündüzünde ya uğrarım, ya mesaj atarı komşularıma. sabaha kadar bebek ağlaması annesi beni bile yoruyor kim bilir onlar nasıl rahatsız oluyordur.
burada konum da vardır, gecenin 2 sine kadar matkap çalıştıran komşum yüzünden polis çağırmak durumunda kalmıştım.
ama yine söylüyorum, yılda 2 bayram, 1 yılbaşı var. hadi 2-3 de doğum günü olsun.
insanlar birbirlerini 7-8 gün idare edemeyecek, komşusunun güzel gününde onun adına sevinemeyecekse, daha da bir şeyin anlamı kalmıyor sanırım.
babasız çocuk hassasiyeti ile bu durum bir değil.
yapabildiğimiz kadar ince düşünmek lazım.
bir kısmıgünümüz şartlarında gerçekçi değil.
eskiden mahallede cenaze olduğunda hepimiz haberdar olurduk. şimdi çoğu zaman aynı apartmanda oturduklarımızı bile bilmiyoruz.
o çocukların apartmanında birbirini bir kaç gün idare edecek komşuluk varsa, bayramda da nispet yapar gibi kahkaha yükselmez zaten.
yada o çocukların sadece bayramda yükselen kahkaha ile burulmayacak içleri.
bazı şeyler insani kahreder ama vardır.
bir üzüntü ile bütün bir mahalle hemhal olsa da,
sonunda ateş düştüğü yeri yakar.
ertesi hafta birinin evinde bebek doğar neşelenir, sonraki hafta bayram/yılbaşı olur.
hayat devam ediyor