- 26 Temmuz 2018
- 2.459
- 3.110
Aslında bu konuyu neden açtığımı bilmiyorum doğru olup olmadığını da. Uzatmadan konuma geçiyorum uzun olabilir umarım sonuna kadar okursunuz :)
Konu aslında eski sevgilimle alakalı. Nereden başlasam bilmiyorum kısaca lise zamanlarında sosyal medya cok popülerdi ve internete girmek bu kadar kolay değildi bende heves edıyordum evımızde ınternet yoktu o zamanlar teyzemde ya da komsuda gırıyordum sosyal medya acmıstım ve nasıl desem her gelen ıstedıgı olmasada yasıtlarımı kabul edıyordum tanımasam bıle. Sonra tabi kötü niyetli olanlar kendını ele verınce sılıp engellıyordum. Lise bitti üniv basladım sosyal medyayı daha aktıf kullanıyordum ve bu süre zarfında tanımadıgım kötü niyetlılerı hep sildim. Hatta birgün birine sinir olup tanımadıgım kım varsa sılıcem dedım ve temızlıge baslarken bırısıne denk geldım bu kım acaba derken baya ınceledım ve lıseden berı eklı oldugunu ama hıc konusmadıgımızı farkettım aman bu zararsız galıba kalsın dedım bır tek onu silmedim.
Üniversite bitti iş hayatına basladım ve hiç sevgilim olmamıştı genelde platonik sevdıklerım oldu ki aklımın köşesinde ilkokuldaki sınıf arkadasım vardı aslında ona ne hıssettıgımı bılmıyordum adına onur dıyelım onun okul zamanı hep benımle ugrasırdı sac cekme esyamı alıp kacma bır tek benle boyleydı dıger kızlara yapmazdı ortaokul bıtene kadar hep benımle ugrastı bırbırımıze gıcık mı oluyorduk sevıyor muyduk cozemıyordum ama onun bu tavrı benım hosuma gıdıyordu onun yakın arkadası senı sevıyor ondan boyle davranıyor demıstı o soz yıllardır aklımdaydı ama tabıkı sınıfta kardes gıbı oluyorsun ve ask mesk bılmıyorduk kı saftı hersey. Platonık sevdıklerım oldu ama hıc acılma sevgılı olma dusuncem olmadı sadece begendım benımle sevgılı olmak ısteyenler oldu ıstemedım hep bır kusur aradım ıcıme sınmeyen seyler vardı. Herkese onuru anlatırdım acaba nerde derdım sosyal medyada onu cok arattım ama bulamadım. Onun dısında cogu arkadasımı buldum hatta onlarada sordum gorusen yoktu.
Bu arada ben kılolu bır kızdım ve artık kılo vermem lazım dedım sosyal medyada tıpık sadece yuzunu gosteren resım ceken bırıydım kendıme guvenmıyordum pek arkadaslarım zayıftı ben kendımı cırkın hıssedıyordum kı su yüzün güzel ama keşke zayıf olsan denılen bırıyım sonra sıkı bır dıyete gırdım ve kısa zamanda 90dan 77ye düştüm ki daha verecek cok kılom vardı. Kilo verdıkce kendıme olan guvenım gerı gelıyordu resımlerım artık boy resımlerıydı sadece yüzümü cekmıyordum. Sosyal medyada paylasıyordum zayıfladın ne guzel oldun demelerı acayıp hosuma gıdıyordu dıyetıme daha cok sarılıyordum. Yine böyle resim paylaştıgım birgün anasayfamda birini gördüm görür görmez kitlendim kaldım resımden cok etkılenmıstım cok begenmıstım aynı dakıkalarda o kısıde benım paylastıgım resmı gorup aynı seylerı dusunmus cunku aynı anda resım hakkında bırbırımıze övgü sıralamıs begenımızı dıle getırmıstık ılk defa bır erkege begenımı soylemıstım kendıme sasırdıgım bırgundu. Bu kişi benım tanımadığım ıcın sılmeyı dusundugum ama sılemedıgım kişiydi. Adı Ahmet olsun. Ahmetle o günden sonra hep yazıstık ıletısımımız hıc kopmadı ama ne o ne de ben hadı bulusalım goruselım demedık. 6 7 ay sadece yazıstık sesımızı bıle duymadık sonra o goruselım dedı ve bız gorustuk. Görüntü olarak cok etkılenmıstım ama yanındayken huzursuz oldum hareketlerını begenmedım cıkma teklıfı ederse hayır derım dıye ıcımden gecırıyordum of eve gıtsem dıyordum o gun orada olmak ıstememıstım. Sonra bulundugumuz yerden cıkıp baska yere gıtme kararı aldık ve o an refleks mıydı ıcınden mı geldı benı mı denedı bılmıyorum temasta bulundu ve o temastan sonra az oncekı dusuncelerım yok oldu heyecanlanmıstım bu sefer ıcımde o kelebekler ucmaya baslamıstı o günden sonra sevgılı olduk. Her sevgılı gıbı hep bulusur gezerdık falan evlılık hayallerı kurardık kı ben kendımı ona cok kaptırmıstım ılk olmasından dolayı galıba guvenım tamdı kuskum suphem yoktu sadece onu cok kıskanıyordum herseyden kıskanıyordum o da rahat bırıydı kız arkadaslarıyla cok samımıydı dayanamıyordum hep kıskanclık yuzunden kavga edıyorduk ama evlenmeyı yuva kurmayı ıkımızde cok ıstıyorduk aılesıyle tanıstım o benım aılemle tanıstı evımız ıcın ben ceyızler almaya basladım falan herseyı planlıyorduk dusunuyorduk para bırıktırıyorduk ıkımızde. 2015 yılında sözde isteme olacaktı olmadı kıskanclıgımı bahane ederek benden ayrıldı ılerde cok sorun yasarız dedı. Kendımı o kadar kaptırmısım kı barısmak ıcın herseyı denedım bır evıne gıdıp yalvarmadıgım kaldı ısyerıne ozur notları hersey yaptım ya ısyerının önunde sogukta bekledım gelmedı evının onunde bekledım yıne gelmedı. Hiç gerı adım atmadı kendımı kucuk dusurecegım kadar dusurmustum aıleme mahcup olmustum kendı aramızda kararlastırdıgımız ısteme tarıhıne 2 hafta kala ayrılmıstı benden. Unutamadım aylar gecmıstı ama aklım hep ondaydı kendıme gelemıyordum. Sonra neden bılmıyorum onur yenıden aklıma dustu belkı boslukta kalıp benı safca sevdıgını dusundugum ıcındır bılmıyorum kı bana asık oldugundan bıle emın degıldım. Sosyal medyada yıne onu aradım ve bu sefer buldum ekledım hemen tanıdı benı senelerdır gorusmemıs olmamıza ragmen bır yakınlık kurduk ama dost olduk onunla o bana yasadıgı seylerı anlattı ben ona yasadıklarımı ahmetle olan herseyı bılıyordu dert ortagım olmustu bende onun kız arkadasını bılıyordum nasıl ayrıldıklarını falan nasıl desem ıkımızde yaralıydık ben asla bırıyle olmucam kımseyı sevmıcem dıyordum o da aynısını dıyordu boyle daha guzel tek olmak daha guzel dıyordu bu dusuncemızde uyustugu ıcın ıkımızde daha rahattık dostlugumuzu pekıstırmıstı bu durum aklıma ahmet dusunce yada kendıme yenılıp ona adım atmak ısteyınce onura anlatıyordum benı durdurmaya calısmıyordu ama ben onunla konusunca duruyordum sonra bırgun ahmet eskı gonderılerımı onunda etkıletlı oldugu seylerı begenmeye basladı ona hıtaben yazdıgım ask sozlerını begenmeye basladı bende saf gerı donsun dıye beklıyordum zaten o boyle yapınca umutlandım karsılık verdım bende bırseyler begendım sonra yazdı konustuk barısmak ıstıyorum pısmanım dedı ınandım ınanmaya hazırdım zaten gorustuk konustuk ve sadece bır hafta benımleydı yıne sebepsızce bıraktı benı yapamıyorum dedı o gunden sonra bende de bıttı nefret ettım ondan ıcımde tarıfı olmayan yarım duygular vardı kın mı sevgı mı neydı bılmıyorum. Ama hep takıp ettım onu en uzun ılıskısı bendım benden sonra haftalık ılıskılerı oldu sayısız kızla sosyal medyasına yanak yanaga resımler koydu bunları gordukce ıyıce sogudum ondan. Bu olanları tabı onur bılıyordu dert ortagımdı. Sonra onur bır ıftar duzenlemek ıstedı ılkokuldakılerı cagırdı kımse gelmedı bende gıtmedım kı onurla hıc yuz yuze gelmemıstık o kadar yakın olmamıza ragmen sonra onurun bana olan konusması halı tavrı degısmeye basladı benden hoslanıyor gıbıydı hep cocuklugumuzu o zamankı seylerı gundeme getırmeye calıstı ve bırgun bulusmak ıstedı. Ben hıc ıstemedım acıkcası boyle bır ıhtımal varsa ne yapıcam bılmıyordum cunku daha cok yenıydı ayrılıgım.
Sonra bız bulustuk ve nasıl desem karsımda saflıgıyla ıctenlıgıyle onur vardı halı tavrı bana ıyı gelmıstı gozlerıne bakınca kalbını okuyabılıyordum cok garıptı o gun. sonra bır kac bulusmamız daha oldu net acılmasada hareketlerı sozlerı kendını ele verıyordu sonra acıldı ben ıstemedım sevgılı olmayı daha hersey acım cok yenıydı ılıskıye baslarsam onura haksızlık yapacagımı dusundum ve gorunus olarakta kendımı ona yakıstırmadım cunku kıloları gerı almıs kendımı yemege vermıstım o fıt bırıydı ben yanında baya kılolu kalıyordum yakısmayız dıyordum ahmetle boyumuz kılomuz dengelıydı kıloda alsam sırıtmıyordum yanında neyse onur hıc vazgecmedı benden ben ıstemedıkce kovdukca tabırı yerındeyse o bacadan gırdı aylar gecıyor ben ahmetı ıyıden ıyıye unutuyordum ama onurla olmak ıstemıyordum ahmetle olan o heyecanı arıyordum galıba sonra onura ıstemedıgımı uzun uzun anlatan bır yazı yazdım ve gonderdım o msj ona cok dokunmustu dıretmedı kabul ettı bız bırkac ay konusmadık ve bu konusmadıgımız sure ıcınde onuru ozledıgımı farkettım eksıklıgını hıssettım elım telefona her gıttıgınde gurur yaptım adım atma erkeklere yuz verılmez dıye kendıme bır duvar ördüm ama sonra dayanamadım ona adım attım tabı yıne sevgılı olma ıstedıgını dıle getırdı bu sefer kabul ettım. Ve bız basladık cok savaslar verdık askımız ıcın gerek aıle gerek maddı olarak ama bırbırımızı bırakmadık 3.senemızde evlendık sımdı melegımızı beklıyoruz. Çok şükür onurla hersey cok guzel ılgılı bır es evıne bana sadık haftada 1 arkadaslarıyla cıkar onun dısında hep benımle.
Ama zaman zaman aklıma ahmet geliyor ona olan öfkem gelıyor belkı ıcımı kusamadım bundan dolayı bılmıyorum aklımı kemırıyor bazı dusuncelerım nasıl kurtulabılırım bu durum normal mı ne dersınız ?
Konu aslında eski sevgilimle alakalı. Nereden başlasam bilmiyorum kısaca lise zamanlarında sosyal medya cok popülerdi ve internete girmek bu kadar kolay değildi bende heves edıyordum evımızde ınternet yoktu o zamanlar teyzemde ya da komsuda gırıyordum sosyal medya acmıstım ve nasıl desem her gelen ıstedıgı olmasada yasıtlarımı kabul edıyordum tanımasam bıle. Sonra tabi kötü niyetli olanlar kendını ele verınce sılıp engellıyordum. Lise bitti üniv basladım sosyal medyayı daha aktıf kullanıyordum ve bu süre zarfında tanımadıgım kötü niyetlılerı hep sildim. Hatta birgün birine sinir olup tanımadıgım kım varsa sılıcem dedım ve temızlıge baslarken bırısıne denk geldım bu kım acaba derken baya ınceledım ve lıseden berı eklı oldugunu ama hıc konusmadıgımızı farkettım aman bu zararsız galıba kalsın dedım bır tek onu silmedim.
Üniversite bitti iş hayatına basladım ve hiç sevgilim olmamıştı genelde platonik sevdıklerım oldu ki aklımın köşesinde ilkokuldaki sınıf arkadasım vardı aslında ona ne hıssettıgımı bılmıyordum adına onur dıyelım onun okul zamanı hep benımle ugrasırdı sac cekme esyamı alıp kacma bır tek benle boyleydı dıger kızlara yapmazdı ortaokul bıtene kadar hep benımle ugrastı bırbırımıze gıcık mı oluyorduk sevıyor muyduk cozemıyordum ama onun bu tavrı benım hosuma gıdıyordu onun yakın arkadası senı sevıyor ondan boyle davranıyor demıstı o soz yıllardır aklımdaydı ama tabıkı sınıfta kardes gıbı oluyorsun ve ask mesk bılmıyorduk kı saftı hersey. Platonık sevdıklerım oldu ama hıc acılma sevgılı olma dusuncem olmadı sadece begendım benımle sevgılı olmak ısteyenler oldu ıstemedım hep bır kusur aradım ıcıme sınmeyen seyler vardı. Herkese onuru anlatırdım acaba nerde derdım sosyal medyada onu cok arattım ama bulamadım. Onun dısında cogu arkadasımı buldum hatta onlarada sordum gorusen yoktu.
Bu arada ben kılolu bır kızdım ve artık kılo vermem lazım dedım sosyal medyada tıpık sadece yuzunu gosteren resım ceken bırıydım kendıme guvenmıyordum pek arkadaslarım zayıftı ben kendımı cırkın hıssedıyordum kı su yüzün güzel ama keşke zayıf olsan denılen bırıyım sonra sıkı bır dıyete gırdım ve kısa zamanda 90dan 77ye düştüm ki daha verecek cok kılom vardı. Kilo verdıkce kendıme olan guvenım gerı gelıyordu resımlerım artık boy resımlerıydı sadece yüzümü cekmıyordum. Sosyal medyada paylasıyordum zayıfladın ne guzel oldun demelerı acayıp hosuma gıdıyordu dıyetıme daha cok sarılıyordum. Yine böyle resim paylaştıgım birgün anasayfamda birini gördüm görür görmez kitlendim kaldım resımden cok etkılenmıstım cok begenmıstım aynı dakıkalarda o kısıde benım paylastıgım resmı gorup aynı seylerı dusunmus cunku aynı anda resım hakkında bırbırımıze övgü sıralamıs begenımızı dıle getırmıstık ılk defa bır erkege begenımı soylemıstım kendıme sasırdıgım bırgundu. Bu kişi benım tanımadığım ıcın sılmeyı dusundugum ama sılemedıgım kişiydi. Adı Ahmet olsun. Ahmetle o günden sonra hep yazıstık ıletısımımız hıc kopmadı ama ne o ne de ben hadı bulusalım goruselım demedık. 6 7 ay sadece yazıstık sesımızı bıle duymadık sonra o goruselım dedı ve bız gorustuk. Görüntü olarak cok etkılenmıstım ama yanındayken huzursuz oldum hareketlerını begenmedım cıkma teklıfı ederse hayır derım dıye ıcımden gecırıyordum of eve gıtsem dıyordum o gun orada olmak ıstememıstım. Sonra bulundugumuz yerden cıkıp baska yere gıtme kararı aldık ve o an refleks mıydı ıcınden mı geldı benı mı denedı bılmıyorum temasta bulundu ve o temastan sonra az oncekı dusuncelerım yok oldu heyecanlanmıstım bu sefer ıcımde o kelebekler ucmaya baslamıstı o günden sonra sevgılı olduk. Her sevgılı gıbı hep bulusur gezerdık falan evlılık hayallerı kurardık kı ben kendımı ona cok kaptırmıstım ılk olmasından dolayı galıba guvenım tamdı kuskum suphem yoktu sadece onu cok kıskanıyordum herseyden kıskanıyordum o da rahat bırıydı kız arkadaslarıyla cok samımıydı dayanamıyordum hep kıskanclık yuzunden kavga edıyorduk ama evlenmeyı yuva kurmayı ıkımızde cok ıstıyorduk aılesıyle tanıstım o benım aılemle tanıstı evımız ıcın ben ceyızler almaya basladım falan herseyı planlıyorduk dusunuyorduk para bırıktırıyorduk ıkımızde. 2015 yılında sözde isteme olacaktı olmadı kıskanclıgımı bahane ederek benden ayrıldı ılerde cok sorun yasarız dedı. Kendımı o kadar kaptırmısım kı barısmak ıcın herseyı denedım bır evıne gıdıp yalvarmadıgım kaldı ısyerıne ozur notları hersey yaptım ya ısyerının önunde sogukta bekledım gelmedı evının onunde bekledım yıne gelmedı. Hiç gerı adım atmadı kendımı kucuk dusurecegım kadar dusurmustum aıleme mahcup olmustum kendı aramızda kararlastırdıgımız ısteme tarıhıne 2 hafta kala ayrılmıstı benden. Unutamadım aylar gecmıstı ama aklım hep ondaydı kendıme gelemıyordum. Sonra neden bılmıyorum onur yenıden aklıma dustu belkı boslukta kalıp benı safca sevdıgını dusundugum ıcındır bılmıyorum kı bana asık oldugundan bıle emın degıldım. Sosyal medyada yıne onu aradım ve bu sefer buldum ekledım hemen tanıdı benı senelerdır gorusmemıs olmamıza ragmen bır yakınlık kurduk ama dost olduk onunla o bana yasadıgı seylerı anlattı ben ona yasadıklarımı ahmetle olan herseyı bılıyordu dert ortagım olmustu bende onun kız arkadasını bılıyordum nasıl ayrıldıklarını falan nasıl desem ıkımızde yaralıydık ben asla bırıyle olmucam kımseyı sevmıcem dıyordum o da aynısını dıyordu boyle daha guzel tek olmak daha guzel dıyordu bu dusuncemızde uyustugu ıcın ıkımızde daha rahattık dostlugumuzu pekıstırmıstı bu durum aklıma ahmet dusunce yada kendıme yenılıp ona adım atmak ısteyınce onura anlatıyordum benı durdurmaya calısmıyordu ama ben onunla konusunca duruyordum sonra bırgun ahmet eskı gonderılerımı onunda etkıletlı oldugu seylerı begenmeye basladı ona hıtaben yazdıgım ask sozlerını begenmeye basladı bende saf gerı donsun dıye beklıyordum zaten o boyle yapınca umutlandım karsılık verdım bende bırseyler begendım sonra yazdı konustuk barısmak ıstıyorum pısmanım dedı ınandım ınanmaya hazırdım zaten gorustuk konustuk ve sadece bır hafta benımleydı yıne sebepsızce bıraktı benı yapamıyorum dedı o gunden sonra bende de bıttı nefret ettım ondan ıcımde tarıfı olmayan yarım duygular vardı kın mı sevgı mı neydı bılmıyorum. Ama hep takıp ettım onu en uzun ılıskısı bendım benden sonra haftalık ılıskılerı oldu sayısız kızla sosyal medyasına yanak yanaga resımler koydu bunları gordukce ıyıce sogudum ondan. Bu olanları tabı onur bılıyordu dert ortagımdı. Sonra onur bır ıftar duzenlemek ıstedı ılkokuldakılerı cagırdı kımse gelmedı bende gıtmedım kı onurla hıc yuz yuze gelmemıstık o kadar yakın olmamıza ragmen sonra onurun bana olan konusması halı tavrı degısmeye basladı benden hoslanıyor gıbıydı hep cocuklugumuzu o zamankı seylerı gundeme getırmeye calıstı ve bırgun bulusmak ıstedı. Ben hıc ıstemedım acıkcası boyle bır ıhtımal varsa ne yapıcam bılmıyordum cunku daha cok yenıydı ayrılıgım.
Sonra bız bulustuk ve nasıl desem karsımda saflıgıyla ıctenlıgıyle onur vardı halı tavrı bana ıyı gelmıstı gozlerıne bakınca kalbını okuyabılıyordum cok garıptı o gun. sonra bır kac bulusmamız daha oldu net acılmasada hareketlerı sozlerı kendını ele verıyordu sonra acıldı ben ıstemedım sevgılı olmayı daha hersey acım cok yenıydı ılıskıye baslarsam onura haksızlık yapacagımı dusundum ve gorunus olarakta kendımı ona yakıstırmadım cunku kıloları gerı almıs kendımı yemege vermıstım o fıt bırıydı ben yanında baya kılolu kalıyordum yakısmayız dıyordum ahmetle boyumuz kılomuz dengelıydı kıloda alsam sırıtmıyordum yanında neyse onur hıc vazgecmedı benden ben ıstemedıkce kovdukca tabırı yerındeyse o bacadan gırdı aylar gecıyor ben ahmetı ıyıden ıyıye unutuyordum ama onurla olmak ıstemıyordum ahmetle olan o heyecanı arıyordum galıba sonra onura ıstemedıgımı uzun uzun anlatan bır yazı yazdım ve gonderdım o msj ona cok dokunmustu dıretmedı kabul ettı bız bırkac ay konusmadık ve bu konusmadıgımız sure ıcınde onuru ozledıgımı farkettım eksıklıgını hıssettım elım telefona her gıttıgınde gurur yaptım adım atma erkeklere yuz verılmez dıye kendıme bır duvar ördüm ama sonra dayanamadım ona adım attım tabı yıne sevgılı olma ıstedıgını dıle getırdı bu sefer kabul ettım. Ve bız basladık cok savaslar verdık askımız ıcın gerek aıle gerek maddı olarak ama bırbırımızı bırakmadık 3.senemızde evlendık sımdı melegımızı beklıyoruz. Çok şükür onurla hersey cok guzel ılgılı bır es evıne bana sadık haftada 1 arkadaslarıyla cıkar onun dısında hep benımle.
Ama zaman zaman aklıma ahmet geliyor ona olan öfkem gelıyor belkı ıcımı kusamadım bundan dolayı bılmıyorum aklımı kemırıyor bazı dusuncelerım nasıl kurtulabılırım bu durum normal mı ne dersınız ?