babamın yeni eşi

Konu sahibi ben değilim. Kaldı ki, babamı paylaşamasam da, sizin gibi düşünüyorum :)
 
Sevgili konu sahibi size soyle soyleyeyim. Annemin Problemli bir hamileligi varmis. Doktoru benim alinmam gerektigini soylemis.

Annem beni dogurmaktan vazgecmemis ve 22 yasindayim, sapasaglamim sukurler olsun.
 
Durumun kendisi zor ama siz evlisiniz o kadınla yaşamak zorunda değilsiniz, o kız ise babanizla yaşamak zorunda ki bu yaşta agladigina gire psikilolojisi de iyi değil. Kizi sevemezsiniz belki ama herşey insanlar için. En azından olumlu yönlerini gormeye sinir olmamaya çalışmak sizin elinizde.
 
Ayrıca 40 yaşını çok buyutmeyin gozunuzde. Mesela ben 35 yasinda evlendim, şimdi az bi ömrüm mu kaldi yani tobe tobee
 
Ben de su yastan sonra evlenirsem 40tan once doguramam.Masallah gebelik bile zor o yasta.Iyi olmus bence.
 
Ben merakınıza istinaden yazmak istedim. Benim babam da evlendi, aynı konu sahibi gibi lise sonda kızı olan bir kadınla. Evet, bütün ömrünü yalnız geçirsin. Hayır, yazık değil ve hayır mutlu olmak isteyemez. Kendi babam için konuşursam üç insana bir sürü kötülük yapıp (annem, ben, kardeşim) "Imı binim hıyıtım" diyemez mesela. 26 yaşındayım, ben bugüne kadar hiç tam olmadım. Onun da olmasına müsade etmeyeceğim.

Konu sahibinin ailesinde benzer bir durum yok sanırım bu arada, bu benim özgün örneğimdi :)
 
Bence babanız sizi kaynastirmak istiyor. Büyük bir aile olmak istiyor kendi çapında. Yeni doğacak bebeğin sonuçta 3 tane üvey ablası olacak bu yüzden alisin istiyordur muhtemelen. Yeni eşi anneme bir kötülük yapmadiysa yani annemin evliliği devam ederken yuvasını yikmadiysa ben olsam bu isteğine uyardım. Sonuçta doğacak çocuk kardeşiniz. Ben olsam annesi ve diğer üvey ablası ile normal sıcak ilişkiler kurmaya çalışırdım.

Babanız kadının kızına iyi davranmak zorunda çünkü kendi çocuğu gibi görüp simarikliklarina bagirirsa üvey baba olur. Üvey baba da öz baba gibi rahat disipline edemez yani yanlış anlasilmamak için yumuşak davranmalı... Bu konuda ben babanizi anlıyorum.

Ha bir konuda kininiz nefretiniz olduysa yuva yıkma filan gibi o başka tabi ama böyle bir durum yoksa bence kaba davranmissiniz sevgili konu sahibi....
 

Ya bence tamam bazı konularda haklı olabilirsiniz ama 40 da çok geç bi yaş diil yani inşallah sağlıklı doğar minik. Kimler kimler çocuk yapıyor savaştan kaçan insanlar bile doğuruyor yani dışardan bir insanın ne diyeceğine bağlı olmuyor ki... Belki de kaza kurşunu oldu ve aldirmaya kiyamadilar... Kaldı ki hele bir dogsun belki her şeyden çok seveceksiniz. Benim kuzenlerimin çocuğunu severken bile içim gidiyor yarı kardeşini insan elbette çok sever. Daha onlar ölene kadar o çocuk büyür zaten bence yani hemen mezara sokmayın derim :) benim anne babamın en yakın arkadaşları çocukları olmuyordu ve koruyucu aile oldular 50 küsur hatta 60 yaşında. O çocuk benim de kardeşim gibi. Allah korusun o çifte bişey olsa en yakınlar olarak biz de ustleniriz minigin bakımını. Ama bunlar bence düşünülecek şeyler diil. Bir de öbür kız büyüyünce çok akıllı uslu bişey de olabilir yazık ya onun günahı ne bence olumlu olmaya gayret edin meyvelerini toplarsiniz.
 
Ha çocuk hasta mı doğacak? O zaman korkularinizi anladım biraz pardon. Yani yine aldir denmez de yazık aslında siz doğacak çocuk için de uzuluyorsunuz valla haklısınız aslında ama yapacak bişey de yok...
 
Ya ben sizi anlıyorum.
Bu psikolojiyi de görmeyen yaşamayan anlamaz. Hakikaten kimse yaşamasın.
Şimdi aşırı sevgi pıtırcıklığının da anlamı yok.
Benim kuzenim de öküz kocasından boşandı ama yeniden evlendiğinde ve o kadın hamile kaldığında çocukcağızın yaşadıklarını da gördüm. Şimdi ben asla evlenmeyeceğim bu yaşadıklarımı yaşatmayacağım modunda geziyor. Babasını sildi sayılır pek bir ilgisi alakası kalmadı varsa yoksa artık dayısı annesi teyzesi...
Kimbilir neler hissediyor.
Ki kuzenin eski kocası da elli yaşında baba oldu tekrar. Bana bu bencilce geliyor. Elbette Allah geçinden versin ama belli bir yaştan sonra sırf tekrar bebek severiz diye çocuk yapmak cidden bencillik. Kimsenin bencilliğini de evlatları çekmek zorunda değil.
Benim kuzenim mesela kardeşi olarak hissedemiyor haklı çocuk. Kalkıp da babaya ve üvey anneye bir şey olursa bakmak zorunda da değil. Yaparken sormadılar ona, hatta tüm bunları yaşadı hissetti üzüldü şimdi mecbur tutulamaz. Kocaman insanların çocukça heveslerini evlatları çekmek zorunda değil.
Ayrıca çocukluğunu aynı evde beraber geçirmeyen çook sonradan benimsemediğin bir kadından doğan kardeşe beraber büyüdüğün kardeş hissi de beslenmez ki.
Bu tip de bir örnek var bildiğim iki ayrı evde büyüyen iki ayrı anneden baba bir dört kardeş var mesela herkes aynı evde büyüdüğünü gerçek kardeşi görüyor. Kan falan çekmiyor yani çekmek de zorunda değil.
Herkes kendine güvenip yapsın çocuğunu vicdansızlıksa vicdansızlık. Ben de üvey anneden olan kardeşime bakmak istemezdim o kadar sevgi kelebeği dğilim
 
Kizi istemiyorum diyorsun ama oda kadinin kizi beraber olmak istiyor.babanizda merhametli olgun biri anlasilan.babanizi mahcup etmemek adina arada isteklerine evet deyin.nede olsa evlat olarak onlari da uzmememiz gerekiyor.
 

Katılıyorum yazdıklarınıza .

Konu sahibi babanıza benziyorsunuz anladığım kadarıyla inat konusunda . Siz kendi istediğiniz olsun isterken babanız da hayır benim istediğim olacak havasında . Adı kıskançlık veya değil . Babanızla vakit geçirmek istiyorsunuz ve bu bir evladın en doğal hakkı bence .
 
Nasıl sinir olmuşsam eski konunuzu tüm ayrıntılarıyla hatırlıyorum. Babanızın yeni eşinin hamile kalması hakkında yorum yapmıştık. Size tüm kalbimle hak veriyorum. Sonuna kadar haklısınız bence. Fakat anlamadığım nokta şu neden en başından babanızın evlenmesine mani olmadınız?
 
Bana saçma geldi davranısınız. Adamı arada bırakıyorsun sonuçta evlisin. Annen hayattamı bu arada? O kız da annesuni baska bi adamla paylaşmak zorunda onun için daha zor.
 
Çok duygusal düşündüğünüz için bence siz olması gerekeni göremiyorsunuz.Babanızı çok arada bırakıyorsunuz ve üzüyorsunuz bu bir.İkincisi sonucta babanız artık baska biriyle evli.Doğal olarak o kadınla yada kızıyla yada çocuklarıyla bir araya gelmenizde gayet normal.Boş yere babanızı üzüyorsunuz.Kızın tavırlarından dolayı gıcık olmanızı anlayabiliyorum insan bu sebeple bazen kendi akrabasına bile tahammül edemiyorken bile alakasızın biri olunca hiç sabır olmaz.Ama en azından babanıza ve kurduğu aileye saygı mahiyetinde bir gün de olsa birlikte görüşüp bişeyler yapmalısınız.Üstelik bence o kız için daha zordur.Baba neyse de, annenin yanında yabancı bi adam... bilemiyorum.Bu noktada o ailenin o kıza karşı çok daha düşünceli olması gerektiğini düşünüyorum.Birde üstüne ergen yaşlar.Varın gerisini siz düşünün artık.Bu arada, anneannem ve dedem ayrı.Dedem başka biriyle evli ve o kadınında iki çocuğu var onlarla yaşıyor.Annem yada teyzelerim dedemi görmek için onun yaşadığı şehire gittiği zaman kadınlada sohbet ederler, çocuklarındanda nefret etmezler.Ben bu durumu biraz garipseyip sebebini sorduğumda hepsi, yaşlandığında yalnız bi adam olmasındansa kendisine ait güzel bi hayatı olmasını tercih ederiz dediler.Sırf bu yüzden bile tavırlarınızı değiştirmeniz lazım bana kalırsa o yüzden.
 

sizin de yazdığınız gibi sizin durumunuz farklı
ben o cümleleri "babamı paylaşamam" yazdıkları için yazdım, bu cümleler de sevgiden yazılır diye düşünüyorum
insan babasını seviyorsa onun mutlu olmasını istemez mi?

benim de babam annemle boşandıktan yıllar sonra evlendi. önceki yorumumda da yazmıştım
babam çok zengindi, tek 1 gün birşeye ihtiyacın var mı demedi bana
evlendiği kadın da zehir gibiydi, fesat, kötü
o yüzden sizi çok iyi anlıyorum

fakat benim sözlerim, yine daha önceki yorumlarımda belirttim, aldatma, fesatlık, art niyet vb. olmayan durumlar için
"o benim babam" diye, sevgi adı altında, kıskançlık adı altında bencil davrananlar için
 
Ben de konuya farklı bir gözden bakış açısı vermek istiyorum. Tüm sayfaları ve yorumları okudum bence konusahibi genel olarak haklı sadece üvey kardeşi de daha küçük olduğu için ve annesini paylaşmak zorunda olduğu için konusahibinden daha çok üzülüyordur bence ne kadar hoşlanmasanız bile o kız için kötü şeyler söylememek lazım. Babanız yerine annenizin bunları yaşadığını düşünsenize çok daha zor olurdu bence..
Ayrıca ileri yaşta çocuk sahibi olmak gerçekten zor birşey ve bu çocuk engelli daha da zor yani. Tabi ki bu karar annenin kararıdır ister çocuk yapar, ister aldırır fakat bu olaya çocuğun gözünden bakarsanız eğer benim ailemin de çocuğu olmamış tedaviyle yapmışlar geç olmuşuz ve ailem dünyadaki en harika insanlar ama kardeşim devamlı beni bu kadar geç yapmaları çok bencillik ben evlendiğimde annemler nine ve dede gibi olacaklar, bir torunları olsa sevemeyecekler bile diye çok üzülüyor mesela. Bizimkiler biraz tehlikeli hastalıklar geçirip ölümlerden döndüler de kardeşim o yüzden bu psikolojide.. Allah onları başımızdan ayırmasın annem de babam da harika insanlar.. İnsanlar sırf sevmek için çocuk yapmamalı biraz geleceği de düşünmeli.. Bir engelli çocuğa ki engelini bilmiyoruz down sendromlu bir çocuk kendi işini görebiliyor en azından ama benim bir arkadaşımın kardeşi tuvalete bile annesinin kucağında gidiyor. 60 yaşında biri 15 yaşında birini kucağında gezdirebilir mi devamlı.. Allah yardımcıları olsun, dilerim çocuk sağlıklı doğar
 
Ben aslında anlıyorum sizi zor bir durum o kızı kabullenmek zorunda değilsiniz babanız yeni bir aile kurmuş okey ama siz sonuç olarak buna saygı duyarsınız sevgi duymak onları sevmek zorunda değilsiniz diye düşünüyorum bence babanıza sana saygı duyuyorum fakat o benim annem değil bizi kaynaştırma diyin
 
Siz babanıza nasil bi yakinliktaysaniz o kızda annesine aynı derece yakınlıkta. Babaniz sizi yanında istiyorsa anneside kızı istiyor. Bence biraz yanlış yapiyorsunuz.
 
Size hak veriyorum babanızla yalnız görüşüp konuşmak istiyorsunuz ve haklısınız. Her şeyi birlikte yapacak değilsiniz. Babanız karısının kızına her istediğini veriyorsa siz de kızısınız sizin de istediklerinizi yapmak zorunda. Bence babanızla konuşun
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…