Görür meleği sonra. :) Seni çok iyi anlıyorum, ben her defasında eşimin yüzündeki hüznü, hayalkırıklığını görüyorum, buz gibi soğuyorum. Çektiysen çektin kadın, en çok sen çektin, en çok sen yaşadın, tamam en çok sensin. Karşındaki evladın, çoğu anında yanında olmadın, tek başına büyüdü, şimdi her defasında utandırma bari.Kız yok zaten eşim hiçbir şey bilmiyor. Annem ona karşı melek zaten. Allahtan arada dil problemi var benimki türkçe bilmez annem de ingilizce. Ben eşime hiçbir şeyi yansıtmıyorum. Ondan zaten içim şişti sizlere yazayım dedim.
Acaba annenizin bu hareketleri yüzünden boşanmış olabilirler. Belki babanıza haksızlık ediyor olabilirsiniz. Yani anneniz hiç normal gelmiyor bana
Bu arada benim anneannemde böyle çocuklarını hiç sevmez ama kendisine baksınlar ister. Torunlarını özellikle nefret eder bizden. Benim annem ve teyzemler de anneanneme mesafe koyuyorlar ama sonunda dayanamayıp anne o deyip yine gidip temizliğini yemeğini yapıveriyorlar...
Yani yinede vicdan yapacaksanız tamamen sırtınızı dönmeyin alttan alın hevesi varsa gelsin...
Lohusalık sürecinde maalesef duygular çok karışıyor. Anlayışa ve pozitif düşüncelere en çok ihtiyacınız olan dönem. Annenize haksızlık olmasın diye yanınıza gelsin istiyorsunuz ancak muhtemelen gelmesi her iki taraf içinde daha zor olacaktır. Belki şuan gösterdiğiniz olgunluğu o zaman gösteremeyeceksiniz. Alttan alamayacaksınız. Geçmişe dair kızgınlıklarınızı lohusalık psikolojisi ile yüzüne vurabilirsiniz. Benim de çocuğum var. Bir annenin babana git diyebilmesini pek mantığım almadı. O yüzden anneniz bana bile samimi gelmedi. Siz, doğumdan sonra manevi olarak annemin eksikliğini hissetmem diyorsanız hiç düzeninizi bozmayın derim.
Ayy hadi ya ozaman anneniz bu adamdan çok çekmiş cidden sorunları var. Acaba bi psikolojik destek mi aldırsanız?Hahah yok kııız benim baba denilen şahısta alkol, kumar, üniversiteli sevgililer, şiddet(anneme, bana) ne ararsan vardı. Ondan dedim zaten annem çok çekti diye.
Ayy hadi ya ozaman anneniz bu adamdan çok çekmiş cidden sorunları var. Acaba bi psikolojik destek mi aldırsanız?
Doğumdan sonra gelsin.Yok, ihtiyacı yokmuş. Benim antidepresanları kullandığım dönemde bile bana hastaymışım gibi davranıyordu. Aman bir iyi bir kötü benim de dengemi bozuyordu attım kendimi olabildiğince uzağa işte.
Ben bencil olmanızdan yanayım. Ok anneniz çekmiş ama sizin suçunuz ne. Lohusalık çok zor bir dönem, tahmin ettiğinizdende zor olabilir annenizin yanınızda olması. Maddiyatı bahane edin, çocuk doğduktan bir süre sonra siz gidersiniz yanınıza. Hem bebekle ilişkiniz oturmuş olur, hemde bi aksilik olursa işi bahane eder erken dönersiniz gerekirse.
Annen illa oraya gelmek istiyorsa bunda bir iş var. Başını belaya mı soktu ki? Ya da sana yerleşmeyi düşünüyor. Derdi sen değilsin o belli.Ya zaten gideceğiz yanına eylül gibi. O tutturdu geleceğim doğuma diye. Daha gelmeden diyor eşin salonda yatar biz seninle yatarız bakarız bebeğe. Dedim ne alaka kocamdan ayrı uyumam ben. Hem onun da bebeği ben uyanacaksam o da uyanacak yardım edecek. Neden her şeye ben yükleneyim? Hem ben bebeğe bakmaktan korkmuyorum ki. Kendime güveniyorum o konuda.
Annen illa oraya gelmek istiyorsa bunda bir iş var. Başını belaya mı soktu ki? Ya da sana yerleşmeyi düşünüyor. Derdi sen değilsin o belli.
Yerinde olsam ayak bastırmam. Uydur bişeyler, durumumuz yok de, almıyorlar de, bul işte ne bileyim. Sen git yanına, doğum çok özel bir durum, ne olacağı belli olmuyor, bi de bunu çekme.Ay zaten dedi birkaç kez beni yanına alırsın falan direkt söyledim imkansız unut diye. Kendim zor aldım oturumu mesleğim olduğu ve evlendiğim halde. Ya zaten ben yurtdışına geldiğimden beri bi prenses oldum herkesin gözünde. Kimsenin samimiyetine inanasım gelmiyor.
Yerinde olsam ayak bastırmam. Uydur bişeyler, durumumuz yok de, almıyorlar de, bul işte ne bileyim. Sen git yanına, doğum çok özel bir durum, ne olacağı belli olmuyor, bi de bunu çekme.
Yeşil cazibesidir oAy zaten dedi birkaç kez beni yanına alırsın falan direkt söyledim imkansız unut diye. Kendim zor aldım oturumu mesleğim olduğu ve evlendiğim halde. Ya zaten ben yurtdışına geldiğimden beri bi prenses oldum herkesin gözünde. Kimsenin samimiyetine inanasım gelmiyor.
Neden yolluyorsun, geliri yok mu?Büyük ihtimal öyle yapacağım. Zaten her ay bin tl gönderiyordum geçen ay baza takımı aldım ona kendi seçti bir de buraya getirsem iyice sıkıntıya gireceğiz. Bebeğe bir şey alırken 2 kere düşünür oldum bu yüzden. Nasılsa eylülde gideceğiz yanına.
Gelmemesi sizin için daha iyi olacak gibiMerhabalar güzellikler,
Hep milletin derdine bir şey yazıyorum dedim bugün de kendi derdimi yazayım. Havalardan herhalde bir depresyon halleri geliyor yoksa.
Şimdik kısaca özet geçiyorum sizlere, benim anne baba ayrı. Baba dahil o tarafla görüşmüyorum yani anlayacağınız hayatımda bir annem var. Ben lise yıllarımdan beri kendi paramı kendim kazanırım. Öyle yük olmuşluğum falan yok kimseye. Zaten sonra üniversite, yurtdışına taşın, evlen şimdi de bebişimi bekliyorum. Neyse, annem bu babam kişisinden çok çekti, boşanma falan çok olaylıydı. Tüm bunlardan sonra annemin psikolojisinin çok sağlam kalmadığının farkındayım. Yaptığım hiçbir şeyi beğenmez, sürekli söylenir küçüklüğümden beri. Yani pozitif bir insan değil. Ama annem işte, çok çekti o adamdan aynı zamanda çalıştı, hayata tutundu yine de hakkını ödeyemem.
Ödeyemem de, az da çektirmedi bana. Lise yıllarımda evden kovmalar, babanda kalsan ne olur sanki senin yüzünden evlenemiyorumlar, hayatımı sana harcadımlar, eve gelen sevgilileri kendisinin gitmeleri falan filan.. Kendi kendimi büyüttüm ben.
Neyse geçmiş geçmişte kaldı ben büyüdüm, attım kendimi yurtdışına eşimle tanıştım kurdum hayatımı bir şekilde. Tabi şimdi annem bir samimiyet kurma çabasında. Yani nasıl desem bilmiyorum, eşimin annesi her gün arar sorar hamileyim diye, bir isteğim veya sıkıntım var mı diye. Meyveler alır gönderir eşimle falan. Samimiyetini görebiliyorum anlayacağınız. Kendi annem bu kadar umursamaz, öyle haftada 2 arar nasılsın diye de sormaz pek. Çok ağrılarım var, kist oluştu falan öyle rahat bir hamilelik geçirmiyorum bu arada. Yahu tamam, çocuk değilim öyle aman aman ilgi beklemiyorum zaten. Ama insanın içi bir burkuluyor. Aradığında da değişik değişik konuşuyor, yok kocana söyle(yabancıdır kendisi) bilmem ne hesabında ilişki durumunu evli yapsın kızlar yazar ona. Yahu diyorum ne alaka ya? Benimkisi sever bilgisayar oyunlarını neyse annem diyor git kontrol et başka şeyler yapmasın bilgisayarda. Allahım sabır. Bizim zaten sağlıklı bir ilişkimiz var eşimle, güveniriz birbirimize. Kaldı ki ben hamile hamile böyle saçma şeyleri mi düşüneyim?
Özet geçeyim dedim uzun oldu ama vallahi içim dolmuş yazıcam.
Yok onun iyisini aldır bunun iyisini aldır kocana. Diyorum sen bi karışma hele, kendimiz çalışıp kazanıyoruz biz karar veririz. Ee lafını verince de küsüyor triplere giriyor. Boşver twinky o senin annen, çok üzerine gitme diyorum. Şimdi de doğuma yanıma gelmeyi istiyor, e tabi her şeyi ben karşılamak zorundayım vize, uçak bileti vs. Bir yandan bebişin masraflar benim doğum masrafları bir ton şey kafamda. Annem daha doğru düzgün benimle ilgilenmez ama kaynanama mesaj atıyor ben gelicem onu çok özledim vs. Bana bir kere olsun özledim seni dememiştir. Ya zaten oldu olası sevgisini göstermez de neyse. Yaşadığı yerdeki herkese nispet yaparcasına diyor ben gidicem yurtdışına yanına. Yani şu yaptığı samimi gelmiyor işte. Kendime kızıyorum saçmalama twinky diye ama vallahi samimi gelmiyor ya. Heyecanlı da değilim yanıma gelecek diye çünkü pozitif bir şey göremiyorum. Zaten doğum, lohusalık vs hassas olacağım ters bir laf eder moralim bozulur diye ödüm kopuyor. (Anksiyete bozukluğum var, depresyon geçmişim de. Bu yüzden beni tetikleyecek şeylerden uzak duruyorum.)
Amaaaan neyse, gelsin tabi torunu olacak sonuçta. O da az şeyler yaşamadı zamanında, sevgi görmedi. Ama insan çocuğunu önemsemez mi ya? Öyle yazayım dedim içimde tuta tuta bir hal oldum. Okuduysan buraya kadar teşekkür ederim çiçeğiiim. Bende durumlar böyle. Belki benim göremediğim bir açıdan görürsünüz olayları.
Haydin öpüldünüz.