Kız dedim ya yemeğimi yedim kahvemi içtim geldim eve hepsi süt dökmüş kedi gibiydi. Gece eşim geldi konuşalım mı dedi ne hakkında dedim bugünkü olanlar hakkında dedi bugün noldu ki dedim andaval gibi suratıma baktı sjfnfndndndm o yanımda konuştu özür diledi o konuşurken ben telefonla oynadım en son lafı bitti konuşman bitti mi dedim evet dedi gidiyim de bir kahve yapiyim s*gara içerken iyi gidiyor dedim ışık görmüş tavşan gibi bakakaldı sadece. Bugün de öğlen 2 gibi uyandım (her gün viyana kapısını zorlayan Osmanlı gibi kapıyı zorlayan kaynana bugün hiç çalıpta uyan demedi en çok buna sevindim
). Uyandıktan sonra eşimi aradim avmye gidelim mutfaga bir kaç malzeme alacağım yemeklikte bir kaç şey alacağım yol üzerinden beni al gidelim dedim. Gittik sanki hiç dün cinnet sinir krizleri geçirmemişim hiç onlar olmamış gibi gayet normal güle eğlene alışveriş yaptım geldik yemek hazırladık yedik. Ama bu süreçte eşimde ailesi de bakışları görmeniz lazım. Kız acaba delirdi mi kafayı mı yedi der gibi durup durup beni izlerken buluyorum hepsini
aylardir mutfağın m'sini toplamayan kaynana yemekten sonra s*gara içmeye çıktım tekrar mutfağa girdim baktım ki bal dök yala olmuş ayağına hizmet beklerlerdi. Annesi bir daha s*gara icecek misin yanina kahve yapayim sen o şekilde seviyordun diyor babası hava almaya çıktı kızım gelirken sevdiğin çikolatalardan alıyım mı canın istiyor mu dedi yola getirmek için diş göstermek lazımmış illa. Konuşma şeklim tamamen evet hayır tamam yok tek kelimelik cevaplarla ilerliyorum ya da bir şey söyleyip sorduklarinda tamamen alakasız bir laf söylüyorum (annesi yemek nasıl olmuş diye sordu aa yarın cumartesi ne çabuk geçiyor günler ya diye cevap vermiştim bunun gibi dknfkdnd) bu şekilde davranmak işime gelmeye başladı korkularından ilişmiyorlar artık pazartesiden sonra da gitmezlerse baktım eşim söylemiyor ben açık açık yüzlerine söyleyeceğim artık.