Aşk mı para mı?

Ailenin düşünce yapısı bı acayip sevgilin doğru olanı yapıyor bu ülkede üni bitirmek bişey ifade etmiyor para ticarette var kendi mesleğinde var nisanlin bunu biliyor o yüzden o mesleği yapıyor üni bitirdin diye illa özel sektörde yükselmek gerekmiyor ki belki ticarette kat kat fazlasını kazanacak
doğalgaz tesisat mı, yapacak, işçi mi olacak diyorlar. Küçümsemiyoruz ama bize yakışmıyor diyorlar. Bunun için başka işler için, çabalıyor, ama bu devirde kolay değil iyi bir iş bulmak
 
Adam calismiyor olsa gonlu olmasa hemen ayril derdim de ekmegini tastan cikarir diyebiliyorsan devam et.Evlilik icin birkac yil daha bekleyin eger gercekten herseyi icine siniyorsa ve seviyorsan.
 
Merhaba arkadaşlar.
Hem hayat koşullarının bu kadar zorlaşması, hem de atanamamam, iş bulamamam bunalımı ile artık psikolojim bozuldu ve doğru kararlar veremez hale geldim. Her şeyi saldım ne oluyorsa olsun moduna girdim ve çıkamıyorum. Var mı aynı durumda olan?
Erkek arkadaşım var 25 yaşına girecek, ünv i bitirdi. Çok çalışkan, çok hırslı ve başarılı esasında. Ama ülke şartları mı dersin, şansızlık mı dersin bir türlü iyi bir yerde tutunamadı. Çocukluğundan beri çalıştığı için bir çok işten anlıyor ve haftasını dahil sürekli çalışır mutlaka para kazanacak Bi şeyler bulur. Fakat düzen yok, iyi bir iş yok. Şirketlere giriyor başarılı olmasına rağmen sürekli eleman çıkarma durumları oluyor. Kendi işimi dükkan vs açayım dedi, şuanki durumda biraz riskli. Babası tesisat doğalgaz ustası, çocukluktan beri ilgisi olduğu için uğraşmış şuan baya iyi o işte, ama o kadar ünv okudu bitirdi başarılı da Bi çocuk, o işte çalışması içime sinmiyor.
Ailem maddiyat yüzünden istemiyor. Kötü yorumlar beni daha da üzüyor artık, bitirme aşamasına geldim çünkü sürekli insanların Olumsuz konuşması psikolojimi bozdu. Bitireyim artık ne oluyorsa olsun moduna girdim. Yoruldum artık sanırım. Umudumu yitirdim ben. Ben de atanamıyorum zaten. Evet evliliğin acelesi yok beklememiz lazım. Şuan evlenmek gibi bir isteğim de yok. Ama beni yoran ailem, çevrem,söylenen laflar. Zaten işsizlik atanamama, belirsizlikler yoruyor üzüyor yeterince. Kaygı bozukluğum var üstelik. Bu psikoloji ile ilişkimi yaşayamacak hale geldim artık.
Aynı durumu yaşayanlar nasıl bir yol izledi bahsederlerse sevinirim?

Öyle bir başlık atmışsınız ki sanki aşk ve para arasında tercih yapmanız gerekiyor. Öyle bir durumunuz yok ki. Sevgilinizden ayrılsanız para mı verecekler veya zengin kısmet mi bulacaksınız? O yönde planlarınız mı var?
 
İçimden geçiyor aşk demek
Ama gerçek hayat pek öyle değil malesef
Ben olsam sevdiğim adam çalışkansa az kazanıyor diye terk etmezdim
Zengin biri zamanla çökebilir durumu iiyi olsa bile iyi insan çıkmayabilir
Aynısı durumu az olan için de geçerli
Allah hakkında hayırlısını kısmet etsin
 
Öyle bir başlık atmışsınız ki sanki aşk ve para arasında tercih yapmanız gerekiyor. Öyle bir durumunuz yok ki. Sevgilinizden ayrılsanız para mı verecekler veya zengin kısmet mi bulacaksınız? O yönde planlarınız mı var?
Hayır öyle bir planım yok benim. O, başlığı şunun için attım ailemin çevremin söylemlerine istinaden attım. Evet çok varlıklı insanlar istedi, ve Red ettiğim için herkes yadırgadı, aptalmışım gibi davrandılar. O başlığı o yüzden attım.
 
Hayır öyle bir planım yok benim. O, başlığı şunun için attım ailemin çevremin söylemlerine istinaden attım. Evet çok varlıklı insanlar istedi, ve Red ettiğim için herkes yadırgadı, aptalmışım gibi davrandılar. O başlığı o yüzden attım.

Başkalarının ne düşündüğünü boşverin. İçinizden geldiği gibi davranın. O ailesi sizin hakkınızda “işsiz” dediği için sizden ayrılsa ne hissedersiniz?

Ana kuzusu deseniz, kültürlerimiz farklı deseniz, arkadaşlarına benden daha çok önem veriyor deseniz, sorumsuz deseniz, ayrılın derdim. Ama bir insandan iş bulana kadar tesisatçılık yapıyor diye ayrılınmaz ki.
 
bu ara ailen ne işle mesgul
Annem babam memur emeklisi. Genel olarak dayı amca teyze VS herkes öğretmen doktor. Kafalarında kurdukları damat adayı da sanırım bu yönde olduğu için kabullenemiyorlar bir türlü. Eğitim kültür seviyesi benim içinde önemli tabiki ama karşımdaki insan bilgisiyle beni ikiye katlayabilecek düzeyde. Dediğim gibi hukuk fakültesinden atıldı, yine okumayı bırakmadı onun dışında sürekli kitap okuyan araştıran yazan bilen biri. Ama şanssızlıklar şuanki duruma getirdi, ve bunu sanırım sadece ben anlayabiliyorum. Herkes şuan neyse ona bakıyor. Bilgisiz cahil, iyi bir şey okuyamayan biriymiş gibi küçümsüyorlar ve bu benim bile zoruma gidiyor. Anlamıyorlar çünkü herkes şimdiye bakıyor. 2 yıllık okuyup atanamayan düzgün iş i olmayan tembel biri gibi
 
Başkalarının ne düşündüğünü boşverin. İçinizden geldiği gibi davranın. O ailesi sizin hakkınızda “işsiz” dediği için sizden ayrılsa ne hissedersiniz?

Ana kuzusu deseniz, kültürlerimiz farklı deseniz, arkadaşlarına benden daha çok önem veriyor deseniz, sorumsuz deseniz, ayrılın derdim. Ama insandan iş bulana kadar tesisatçılık yapıyor diye ayrılınmaz ki.
Ya ömür boyu o iş i yapsa da ben takacak biri değilim, etiket e bakan biri değilim. Parasını kazanıyorsa, düzgün biriyse, seviyorsam seviliyorsam yeter. Etiket merakım yok. Çünkü kültür seviyesini de bilgi birikimini de biliyorum. Ama çevre yüzünden küçümsemelee yüzünden psikolojim bozuldu, mutlu olamıyorum artık sürekli düşünüyorum üzülüyorum ne olacak diyorum. Kaygı bozukluğu artıyor
 
Annem babam memur emeklisi. Genel olarak dayı amca teyze VS herkes öğretmen doktor. Kafalarında kurdukları damat adayı da sanırım bu yönde olduğu için kabullenemiyorlar bir türlü. Eğitim kültür seviyesi benim içinde önemli tabiki ama karşımdaki insan bilgisiyle beni ikiye katlayabilecek düzeyde. Dediğim gibi hukuk fakültesinden atıldı, yine okumayı bırakmadı onun dışında sürekli kitap okuyan araştıran yazan bilen biri. Ama şanssızlıklar şuanki duruma getirdi, ve bunu sanırım sadece ben anlayabiliyorum. Herkes şuan neyse ona bakıyor. Bilgisiz cahil, iyi bir şey okuyamayan biriymiş gibi küçümsüyorlar ve bu benim bile zoruma gidiyor. Anlamıyorlar çünkü herkes şimdiye bakıyor. 2 yıllık okuyup atanamayan düzgün iş i olmayan tembel biri gibi
aslında problem nedir biliyon mu ..ailenin senin hislerini düşüncelerinin duygularının üzerinde etkili olması..sadece annen baban değil..dayı teyze emmi ve çocuklarının da
 
Bence yazık edersiniz.Sevgiliniz tembel bir insan değil.
Burada ne konular okuyoruz ; sorumsuz erkekler ya da çok kazanıp cimrilikten ölen tipler...Sevgiliniz en azından çabalıyor,üstelik ailenizin bakış açısı felaket kötü.
 
doğalgaz tesisat mı, yapacak, işçi mi olacak diyorlar. Küçümsemiyoruz ama bize yakışmıyor diyorlar. Bunun için başka işler için, çabalıyor, ama bu devirde kolay değil iyi bir iş bulmak
Başta işçi olur ticaret kafası varsa sonrada işinin patronu olur işçileri olur bu işler hiç belli olmaz yani
 
aslında problem nedir biliyon mu ..ailenin senin hislerini düşüncelerinin duygularının üzerinde etkili olması..sadece annen baban değil..dayı teyze emmi ve çocuklarının da
Evet doğru söylüyorsun etkililer. Mesela aynı şeyleri yaşayan çok arkadaşım akrabam oldu ama kimse benim gibi takmıyordu. Kabullenecekler banane diyip Bi gram umurlarında olmuyordu. Ama ben o kadar hassasım ki aileme Bi kelime etsem sabaha kadar uyuyamıyorum acaba annemi üzdüm mü diye. Şimdi aynı şeyi hem ailem için hem erkek arkadaşım için düşündüğüm için gecelerce uyumuyorum o üzüldü mü bumu kırdım mı, ne yapacağım diye kendimi yiyip bitiriyorum. Böyle bir yapımın olmasını istemezdim
 
Başta işçi olur ticaret kafası varsa sonrada işinin patronu olur işçileri olur bu işler hiç belli olmaz yani
Ya zaten 13 14 yaşından beri, babasıyla çalıştığı için şuan o işlerde usta konumunda. Telefonu hiç susmuyor herkes işini ona yaptırmak istiyor çevreyi oturtmuş bu yaşta. Ama mesele şu ki işinin patronu da olsa usta da olsa ay da 10 bin de kazansa insanların, bakış açısı küçümseyici.
 
Ne güzel :) kaç sene sonra oldu

Evliliğimizin 4 yılında.
Evlenirken ben öğretmendim atanmıştım
Eşim lise mezunuydu inşaatlarda çalışıyordu bildiğin
Tabiki herkes karşı çıktı

7.5 senedir evliyiz ben doktora yapıyorum iş de değiştirdim, eşim de kpss ile atandı, lisans tamamladı. İşçi kalsa da benim için sorun değildi, ama ailelere beğendirmek çok zordu gerçekten
Sonrasında fark ettim ki bişey beğendirmek zorunda değiliz :) o zihniyete ulaşınca rahat ettik
 
Ya ömür boyu o iş i yapsa da ben takacak biri değilim, etiket e bakan biri değilim. Parasını kazanıyorsa, düzgün biriyse, seviyorsam seviliyorsam yeter. Etiket merakım yok. Çünkü kültür seviyesini de bilgi birikimini de biliyorum. Ama çevre yüzünden küçümsemelee yüzünden psikolojim bozuldu, mutlu olamıyorum artık sürekli düşünüyorum üzülüyorum ne olacak diyorum. Kaygı bozukluğu artıyor

Canımı sıkıp, üstüne gelmeyin. Evlenip yurtdışına taşınırız, torunlarınızın yüzünü anca tatillerde görürsünüz deyin.
 
Bence yazık edersiniz.Sevgiliniz tembel bir insan değil.
Burada ne konular okuyoruz ; sorumsuz erkekler ya da çok kazanıp cimrilikten ölen tipler...Sevgiliniz en azından çabalıyor,üstelik ailenizin bakış açısı felaket kötü.
Evet haklısınız. Ailem de kötü insanlar değiller aslında herkese yardım eden herkes tarafından çok sevilen insanlar. Bi işçi ev e gelsin 100 ise 500 verirler sırf emek harcıyorlar diye. Ama nedense söz konusu kendi çocukları olunca Biz yakıştıramıyoruz diyorlar. Ben mühendisim ama atanamadım işsizim. Diyorlar ki sen mühendissin yanına yakışıyor mu bu çocuk
 
Canımı sıkıp, üstüne gelmeyin. Evlenip yurtdışına taşınırız, torunlarınızın yüzünü anca tatillerde görürsünüz deyin.
Bunu diyebilir miyim sence :) ben diyorum, ki tek kötü kelimem için gecelerce uyuyamıyorum acaba ailemi üzdüm mü diye. Bir de böyle ağır bir şeyi nasıl diyin :)
 
X