Asiri kafaya takmalarim ve kendi kendine konusmalarim

new_yorker .!.:

Ne Derek istediniz anlamadim.

Genişletmek için tıkla...

Mihail Zoscenko .!.:

Yani diyo ki kayın ailenin ağzına böyle laflar verme yarın bir gün misliyle karşına gelir bunlar. Benim oğlumun yoğurdu ekşi değil new yorker zaten deli gibi bişey (yanlış anlama valide hanımın diyeceğini yazıyorum) der çıkar yarın. Herkese new yorker da oğlumdan ne çekti yazık çok üzülüyorum demeyeceği kesin.

Genişletmek için tıkla...

nscckts .!.:

Sıze sıkıca sarılmak geldi içimden çok samımı yazmışsınız...
Sorunuza gelince
Boşanırdım.

Genişletmek için tıkla...

new_yorker .!.:

Bugun benim dogumgunum, tam 30 oldum arkadaslar :) Boyle guzel zamanlarda gurbetlik zor be. Hem de boyle dertliyseniz...

Genişletmek için tıkla...

lemmy .!.:

Ya bosanacaksiniz ya da esinizi affedeceksiniz, baska bir yolu yok bunun. Acimasiz olmak istemem ama ben hem konulariniza hem de sizinle birebir konusmus olmamiza dayanarak ikisini de yapmayacaginizi dusunuyorum. Sadece sikayet etmeyi seviyor gibisiniz, buradaki diger pek cok kadin gibi. Gene de bir umut yaziyorum, bana kalirsa bir an once bosanmalisiniz akil sagliginiz icin.

Genişletmek için tıkla...

new_yorker .!.:

Yani aslinda bu da benim sorunum. Bakin ben kendimden bile sikayetciyim. Sikayetci olmaktan bile sikayetciyim. Sorunum sorunlarimin ustesinden gelememem.

Genişletmek için tıkla...

lemmy .!.:

Profesyonel yardim almanizi oneririm. Kendi basiniza halledemiyorsaniz eger bir uzman yardimi gerekiyordur belki.

Genişletmek için tıkla...

new_yorker .!.:

Arkadaslar merhaba,

Size ciddi olarak ve objektif olarak kendi sorunumdan bahsedecegim, benzer durumda olan ya da cevresinde duyan varsa lutfen yardimci olun.

Ben herseyi cok fazla kafama takan biriyim ama bu normal seviyede degil. Alinganlik degil, bana yapilan bir yanlisi, ozellikle de guvendigim, insan yerine koydugum birinin yaptigi yanlisi kafamda cok fazla buyutuyorum.

Esimle evlenmeden once bir sene nisanli kaldik. O bir sene icerisinde esim yapmadigi iskenceyi birakmadi bana, saymadigi hakaret, laf, kufur kalmadi. Aslinda karakter olarak o seviyede kotu birisi degildi, onceden tanistigimizda oyle degildi, ama o yuzuk takildigi andan itibaren adam kafayi yedi resmen, bambaska biri oldu, bana ve aileme sacma sapan sebeplerden etmedik laf birakmadi. Ben nisanliyken hastanelik oldum, kalp carpintilari gecirdim ama nisani bozamadim, atamadim, iki kez doktora gittim, bir kez psikolog arkadasimla konustum ama olmadi, atamadim nisani. Ozguvenim yoktu, nisandan donmeyi bosanmak kadar kotu saniyordum o zamanlar malesef. Sonra esim son gaz bir de dugunde bana bagirdi cagirdi, bagirdi cagirdi avazi ciktigi kadar, uzerimde gelinlik varken, orda ben cok kotu oldum, bir an var ya beyin kanamasi gecirdigimi dusundum, omrumde duymadim, damadin geline bagirdigini. Ama dugunu bozamadim, evlendim. Kucuk de degildim, 25 yasindaydim, ama her yapilani sineye cektim ve evlendim.

Arkadaslar bes senedir evliyim, esimin her yaptigi, her dedigi, her saydigi laf dun gibi aklimda hala. O kadar etkisinde kaldim ki psikolojik olarak bir anini bile kafamdan atamiyorum. Dugun kelimesinden, dugunlerden nefret ediyorum, sosyal medyada insanlarin dugun fotograflarini gorunce elim ayagim bosaliyor hemen, 5 yildir sadece iki kez dugune gittim, ikisinde de dugun boyunca agladim. Yani o kadar kotu idim cunku ben, gelinligim uzerime kefen oldu yemin ederim.

Cevremdeki butun arkadaslarima nasil bir nisanlilik, nasil bir dugun gecirdigimi anlattim, herkes dinleyip hayret ediyor, herkes nasil nisandan donmedigime hayret ediyor, herkes esimin o zamanlar nasil bu kadar cirkin bir adam olduguna cok sasiriyor, bir kisi yok ya dugunde damadin geline avazi ciktigi kadar bagirdigi.

Bunlari her kavgada esime soyluyorum, her kavgada ortaya dokuyorum, kavga daha da, daha da siddetleniyor, umrumda degil ama o kadar o anin etkisinde kalmisim ki ne yapsam icimden cikmiyor, birden agzimdan dokuluyor hersey, cunku zaten icimde yasiyor o acilar 5 yildir.

Arkadaslar bir de ben o kadar kafayi bozdum ki, surekli kendi kendime konusuyorum. Yani bu normal seviyede degil. Boyle baya baya kendi kendime konusuyorum, el hareketleri yapa yapa hem de, sinirleniyorum, bagirip cagiriyorum bazen, bazen de yine yalnizken, araba surerken falan bagira bagira konusuyorum, hep kafama taktigim konulari ama, ya inanin elimde degil, deli derler boyle birine. Bunlar da hep esim yuzunden, arabada gidecegim yere kadar bagirip cagiriyorum esime (yalnizken yani, o yokken)

Bir iki defa esim gordu, kaynanam gordu, ne yapiyorsun dediler, hic dedim, kv kizim senin aklinda var mi yoksa, ne bu boyle el haraketleri yapa yapa kendi kendine konusuyorsun dedi. Esim de cinlerle mi konusuyorsun falan dedi, ya o seviyede yani, kendime hakim olamiyorum.

Cahil de degilim, master mezunuyum, ama kafaya takmaktan kafayi yedim, sinirlerim falan cok yiprandi. Esim falan umrumda degil de, cocugum var iki yasinda, ona kotu ornek olacagim, o da gorecek boyle konustugumu, bagirdigimi, anlayacak bir terslik oldugunu.

Arkadaslar bana ne tavsiye edersiniz, nedir bu asiri kafaya takma, yapilanlari bir turlu unutamama, kendi kendime bagirmalar, lutfen dalga gecmeden ciddi cevaplar verin. Psikologa gidecegim tamam ama sizler de bir yardimci olun.

Genişletmek için tıkla...

new_yorker .!.:

Ben ABD deyim, hand ABD li derdimi anlamaz diye gitmedim bugune kadar ama universitenin counseling servisine gidecegim artik kesin kararliyim.

Genişletmek için tıkla...

Sismaniye .!.:

Burada bile kendi kendine konusuyorsun

Genişletmek için tıkla...