Sevgiliniz psikolojik destek görüyor mu? Ya da antidepresan kullanıyor mu?Erkek arkadaşım ile devam eden 8 yıllık bir ilişkimiz vardı. Ancak geçtiğimiz pazartesi günü ( doğum günüm bu arada ) ayrıldık. Geçen sene anne ve babasını trafik kazasında kaybetti pisikolojik olarak iyi bir durumda değil bu zamana kadar hep destek oldum alttan aldım davranışlarımda ihtimam gösterdim kırmamak incilmemesi adına yapılabilecek her şeyi yaptığıma inanıyordum taki pazartesi gününe kadar. 3 gün öncesinde yaz tatilimizi beraber yapıp gayet güzel şekilde döndük kafası hep karışık ve doluydu bunu biliyordum kendisi de bunu hep ifade ediyordu zaten ama hep farklı kişiler farklı şeyler üzerine düşüncesi vardı. Pazartesi günü beni aldı karşısına paşa paşa 'Ben bir döngünün içerisindeyim seni seviyor muyum yoksa sen bende bir alışkanlık mısın senin hayatımda olmanı istiyor muyum bilmiyorum biraz ara vermek kendimi dinlemek ve tartmak istiyorum şu zaman geçsin bakalım olursa olur olmazsa olmaz' dedi. Tabi ben yerle bir oldum doğum günümde sürpriz beklerken benimle konuşulan konu çok farklıydı. 'Ben bu zamana kadar sana hep destek oldum, her konuda yardımcı olmaya çalıştım sen bana neler söylüyorsun' dedim. ( geçen sene anne - babasını ilk kaybettiği zamanda da bu tip bir durum olmuştu ) Sen gideceğim diyorsun tamam diyorum geleceğim diyorsun tamam diyorum ben senin bu zamana kadar her şeyine eyvallah dedim. Ben buraya bunları duymak için gelmedim sen beni yerle bir ettin dedim. Neyse sen zaten gelmek istediğin zaman ararsın, yazarsın, gelirsin sen yolunu bulursun dedim kalktım gittim. Konuşurken yüzüm haricinde her yere bakıyordu her halde ortada anlam veremediğim bir şeyler oldu ama ben anlamadım. Kendimi hiç bu kadar aciz hissetmedim gururum yerle bir oldu günlerce ağlamaktan gözlerim şişti ama inat ettim aramadım mesaj atmadım bunları yapmayı da düşünmüyorum zaten ondan da ses yok. Şimdi size ihtiyacım var sizce ne oluyor ve benim ne yapmam gerekiyor bilmiyorum içinden çıkamıyorum. Lütfen yardım edin..
bence arama zamana bırak o aradığında nasıl hissediyorsan o şekilde devam edersin..Erkek arkadaşım ile devam eden 8 yıllık bir ilişkimiz vardı. Ancak geçtiğimiz pazartesi günü ( doğum günüm bu arada ) ayrıldık. Geçen sene anne ve babasını trafik kazasında kaybetti pisikolojik olarak iyi bir durumda değil bu zamana kadar hep destek oldum alttan aldım davranışlarımda ihtimam gösterdim kırmamak incilmemesi adına yapılabilecek her şeyi yaptığıma inanıyordum taki pazartesi gününe kadar. 3 gün öncesinde yaz tatilimizi beraber yapıp gayet güzel şekilde döndük kafası hep karışık ve doluydu bunu biliyordum kendisi de bunu hep ifade ediyordu zaten ama hep farklı kişiler farklı şeyler üzerine düşüncesi vardı. Pazartesi günü beni aldı karşısına paşa paşa 'Ben bir döngünün içerisindeyim seni seviyor muyum yoksa sen bende bir alışkanlık mısın senin hayatımda olmanı istiyor muyum bilmiyorum biraz ara vermek kendimi dinlemek ve tartmak istiyorum şu zaman geçsin bakalım olursa olur olmazsa olmaz' dedi. Tabi ben yerle bir oldum doğum günümde sürpriz beklerken benimle konuşulan konu çok farklıydı. 'Ben bu zamana kadar sana hep destek oldum, her konuda yardımcı olmaya çalıştım sen bana neler söylüyorsun' dedim. ( geçen sene anne - babasını ilk kaybettiği zamanda da bu tip bir durum olmuştu ) Sen gideceğim diyorsun tamam diyorum geleceğim diyorsun tamam diyorum ben senin bu zamana kadar her şeyine eyvallah dedim. Ben buraya bunları duymak için gelmedim sen beni yerle bir ettin dedim. Neyse sen zaten gelmek istediğin zaman ararsın, yazarsın, gelirsin sen yolunu bulursun dedim kalktım gittim. Konuşurken yüzüm haricinde her yere bakıyordu her halde ortada anlam veremediğim bir şeyler oldu ama ben anlamadım. Kendimi hiç bu kadar aciz hissetmedim gururum yerle bir oldu günlerce ağlamaktan gözlerim şişti ama inat ettim aramadım mesaj atmadım bunları yapmayı da düşünmüyorum zaten ondan da ses yok. Şimdi size ihtiyacım var sizce ne oluyor ve benim ne yapmam gerekiyor bilmiyorum içinden çıkamıyorum. Lütfen yardım edin..
Sevgiliniz psikolojik destek görüyor mu? Ya da antidepresan kullanıyor mu?
Erkek arkadaşım ile devam eden 8 yıllık bir ilişkimiz vardı. Ancak geçtiğimiz pazartesi günü ( doğum günüm bu arada ) ayrıldık. Geçen sene anne ve babasını trafik kazasında kaybetti pisikolojik olarak iyi bir durumda değil bu zamana kadar hep destek oldum alttan aldım davranışlarımda ihtimam gösterdim kırmamak incilmemesi adına yapılabilecek her şeyi yaptığıma inanıyordum taki pazartesi gününe kadar. 3 gün öncesinde yaz tatilimizi beraber yapıp gayet güzel şekilde döndük kafası hep karışık ve doluydu bunu biliyordum kendisi de bunu hep ifade ediyordu zaten ama hep farklı kişiler farklı şeyler üzerine düşüncesi vardı. Pazartesi günü beni aldı karşısına paşa paşa 'Ben bir döngünün içerisindeyim seni seviyor muyum yoksa sen bende bir alışkanlık mısın senin hayatımda olmanı istiyor muyum bilmiyorum biraz ara vermek kendimi dinlemek ve tartmak istiyorum şu zaman geçsin bakalım olursa olur olmazsa olmaz' dedi. Tabi ben yerle bir oldum doğum günümde sürpriz beklerken benimle konuşulan konu çok farklıydı. 'Ben bu zamana kadar sana hep destek oldum, her konuda yardımcı olmaya çalıştım sen bana neler söylüyorsun' dedim. ( geçen sene anne - babasını ilk kaybettiği zamanda da bu tip bir durum olmuştu ) Sen gideceğim diyorsun tamam diyorum geleceğim diyorsun tamam diyorum ben senin bu zamana kadar her şeyine eyvallah dedim. Ben buraya bunları duymak için gelmedim sen beni yerle bir ettin dedim. Neyse sen zaten gelmek istediğin zaman ararsın, yazarsın, gelirsin sen yolunu bulursun dedim kalktım gittim. Konuşurken yüzüm haricinde her yere bakıyordu her halde ortada anlam veremediğim bir şeyler oldu ama ben anlamadım. Kendimi hiç bu kadar aciz hissetmedim gururum yerle bir oldu günlerce ağlamaktan gözlerim şişti ama inat ettim aramadım mesaj atmadım bunları yapmayı da düşünmüyorum zaten ondan da ses yok. Şimdi size ihtiyacım var sizce ne oluyor ve benim ne yapmam gerekiyor bilmiyorum içinden çıkamıyorum. Lütfen yardım edin..
bence yüzüne bakmaya cesareti yok..haksız yere bıraktığının farkında..ben kendimce yanıtladım kusura bakmaşurayı anlamadım
Bir bunalımın içindedir ve hayatını sorguluyordur. Bu sorgulamada da sizin payınıza belirsizlik düşmüş. İlaç kullanmasını hiç tavsiye etmem ama terapiye gidebilir. Çok zor bir durum sizinki de üstüne gitseniz olmaz. Ya da siz bir terapistten öneri isteyin, nasıl davranılması konusunda. Kendi haline bırakın diyebilir.Hayır kullanmıyor, kendini topladığını düşünüyor.
şurayı anlamadım
Zaten bir ayrılma kararı açıklaması yaparken, karşındakinin yüzüne bakmak hiç kolay değil...
Bence hala bunalımda...Ve ben açıkçası bunalımdan çıkamadığı için seni de olumsuz etkilemek istemediği için de senden uzaklaşmış olabileceğini düşünüyorum...açıkçası yüzüne bakmayışının nedeni de gözlerinin dolmuş olması olabilir.Kendisi bana bir şeyler anlatırken yüzüme bakamadı ben bir şeyler anlatırken de bakamadı yere ve etrafa bakıyordu
Bence hala bunalımda...Ve ben açıkçası bunalımdan çıkamadığı için seni de olumsuz etkilemek istemediği için de senden uzaklaşmış olabileceğini düşünüyorum...açıkçası yüzüne bakmayışının nedeni de gözlerinin dolmuş olması olabilir.
Bilmiyorum yani bir sürü başlığa yazdım bi sürü kişiye seni sevmiyor yazdım ama sizde diyemyorum çünkü doğrusu böyle düşünüyorum bence sizi mutsuz etmek istemiyor kendi sorunları o kdar çok ki...anne babayı kaybetmek başa çıkılması öyle kolay bir şey değil...
Eğer gerçekten seviyorsanız biraz zaman verin kafasını başka şeylere versin dikkatini dağıtsın.Bu süreçte ikiniz de sevginizin devamı var mı yok mu anlarsınız hem..Bunu bana bu şekilde anlatmış olsa zaten ortada sorun olmayacak yada ben kendimi üzmeyeceğim. Bunları bende düşünüyorum çünkü ablası ile de konuştum oda aynı şeyleri söyledi bende bazen ona anlat veremiyorum diyor. Atlatamadılar biliyorum ama bunu da hak etmedim ki ben diyorum..
Yanılgın fedakarlıkta. Sen elinden geleni yaptın, yanında oldun, alttan aldın diye seni seveceğini sanıyorsun. Ne yazık ki gerçek hayatta böyle bir şey söz konusu değil çoğu zaman. Yaptığın fedakarlıklar sevilmek olarak sana dönmüyor. Belki bu zamana kadar yaptıklarından dolayı yanında kaldı ama sevmediğinin farkındaydı. Yanlış anlama bu gurur kıracak bir şey değil. Malesef bazen çok istesek de sevemiyoruz bazı insanları. O aradaki enerjiye, çekime bağlı bişey sanırım. Üzgünüm, bunu kabullenmen lazım. Erkek arkadaşın seni sevememiş ya da artık sevmiyor.
Eğer gerçekten seviyorsanız biraz zaman verin kafasını başka şeylere versin dikkatini dağıtsın.Bu süreçte ikiniz de sevginizin devamı var mı yok mu anlarsınız hem..
Zamanı gelince kendini iyi hissedince hala aynı duyguları taşıyorsa gelecektir.
Gelmezse de yapacak bir şey yok.Siz de hayatınızdaki başka şeylere odaklanın beklenti içine girmeyin ki olur ki olmaz sonrası üzüntü vermesin size de..
Minnettarlıktan değildir belki. Kendini düşünmüştür, bencillik etmiştir. Senin sevgin, ilgin ona iyi gelmiştir. Kendini toparlayınca da bitirmek istemiştir.Bunu da düşünüyorum tabi ki böyle de olmuş olabilir ama bu kadar zaman yaptıklarıma minnettar kalıp yanımda olacak yapıya sahip bir insan değil.
Minnettarlıktan değildir belki. Kendini düşünmüştür, bencillik etmiştir. Senin sevgin, ilgin ona iyi gelmiştir. Kendini toparlayınca da bitirmek istemiştir.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?