• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Artık bi obezim

Merhaba arkadaşlar sitede yeniyim. Artık dayanamadım ve sizlerle paylaşmak istedim. Benim derdim… hangisinden başlasam bilmiyorum aslında. Ailemin desteklemediği bi evlilik yaptım ve ailemle görüşmüyorum. Eşim dövme sanatçısı… eşimle severek evlendik ve hala seviyoruz yani öyle umuyorum… eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz. 2 tane de görümcem var. Eşim de ailesi de aşırı fit ve bakımı seven insanlar ben ilk evlendiğimiz zaman bile kiloluydum tabiki kiloma laf edilirdi ama kırıcı olmayan şeylerdi (tabi ben yinede kırılırdım) eşim hiçbişey demezdi onlara ama yalnızken beni bu kiloda sevdiğini söylerdi ben yemek yerken yeme diyeceği yerde hep sevecen davranırdı. Ben de zaten yemeyi çok sevdiğim için yerdim… şimdi 28 yaşında ve dün itibariyle 201 kilo bi genç bi kadınım. Dün görümcelerimin zoruyla dışarı çıktım ve yine onların zoruyla bi hastanede tartıldım. Hala 150li kilo falan olduğumu umuyordum ama görüntüm tabiki doğrulamıyordu. Tartı bile normal bi tartı olmadığı için zaten çok aşağılandım… sonra eve geldik ve bir sürü nasihat (bu arada görümcelerimle aramda 2-3 yaş var ve bu daha da aşağılanmama sebep oluyor) abilerinin nasıl bişey demediğine şaşırıyolarmış. Onların yanında bana bikaç kere laf ettiği oldu ama dediğim gibi evdeyken bu halimle bile sorun etmiyor. Ama iş yerinde dümdüz karınlı incecik belli kızlara dövme yapıyor dünden sonra bunları kafamda şimşek gibi sürekli. Normalde hiç takmazdım. Kız kardeşleri eşim ve annesi akşam bizde oturduk ve ben acıktığımı söylediğimde koptu her şey. Kayınvalidem beni oğlunum yanına asla yakıştırmadığını bi yağ çuvalı gibi göründüğümü artık kesinlikle obezite tedavisi olmam gerektiğini söylerken ben evde her daim bulunan cipslerimdrn yiyodum. Ve sonunda eşim bana doğru şu haline bak gerçekten göbeğin kardeşlerimin toplamından bile büyük sarılamıyoruz bile falan demeye başladı. O an bile biliyodum onlar gittikten sonra sırf annesi uzatmasın diye öyle ağır konuştum diyeceğini ve öyle de oldu. Daha geç bi saatte de stüdyodaki çalışanları ve arkadaşları geldi. Kendimi zaten çok kötü hissediyodum ve inat gibi normal zamanda olmayan bu kilo aşağılama mevzusu o güne denk geldi. Masada yemek yerken azcık doğrulmak için hareket ettim ve sandalye kırıldı geriye doğru yattım ve göbeğim taytımdan çıktı tişörtüm açıldı o halimi dışardan hayal edebiliyorum ve çok çok çok utanıyorum. Tek hissettiğim her yerimin sallandığı ve utanç o sırada herkes gülmeye başladı tabiki ben ağlamaklı oldum ama tuttum kendimi 2 kız kaldırmak için yanıma geldi iyi misin derken bile dalga geçtiler biri su balonu gibi dedi biri canı acımaz onun hava yastıkları açık hep dedi yani daha ne olabilir dediysem hepsi oluyodu rezillikti yaşadığım kabustu gerçek gibi değildi hala değil. Kalkmaya çalışmam daha da rezillikti keşke o an ölsem de gülemeseler dedim. Hiçbi yerimi kapatamadım bi an önce kalkıp odaya gitmek istedim ben kalkmaya çabalarken kızlardan biri dur göbeğini ben kaldırayım diyip tuttu o sırada kızı ittirdim düştü kendimi bütün gece odaya kapattım eşim arada gelip utanacak bişey olmadığını çok sempatik olduğumu içeri gelmem gerektiği söyleyip durdu ama sadece ağladım. Bugün de eşimle konuşmadım kimbilir neler konuşuldu arkamdan.. mide ameliyatı için de kilo vermem gerekiyormuş biraz ama ben burda ağlarken bile sürekli yiyorum nasıl yapıcam bilmiyorum çok kötüyüm. Bu kiloya gelene kadar eşim yüzünden kendimle hep barışıktım ama son zamanlarda o bile başlarının yanında dalga geçmeye başladı benimle. İşim yok dönecek bi evim yok yine sadece bu evde kalıp surat yapabiliyorum. Çok bunaldım yazmak istedim her şeyi apaçık çünkü bunları tanıdığım birine anlatmak çok utanç verici benim için. Okuyabildiyseniz teşekkür ederim
Kilolu olmanız insanların bu konu hakkında size zorbalık yapmasına izin vermez bunu ilk olarak söyleyim.
İkincisi kimse için değil sağlıklı bir hayat sürmek için kilo vermelisin bence.
Üçüncüsü bu kadar fazla yiyor olmanın altında psikolojik sorun olabilir. Yeme bozukluklarının altında çoğu zaman travmalar yatar. Eğer imkanın varsa ilk bu konu üzerine eğil.
 
Merhaba arkadaşlar sitede yeniyim. Artık dayanamadım ve sizlerle paylaşmak istedim. Benim derdim… hangisinden başlasam bilmiyorum aslında. Ailemin desteklemediği bi evlilik yaptım ve ailemle görüşmüyorum. Eşim dövme sanatçısı… eşimle severek evlendik ve hala seviyoruz yani öyle umuyorum… eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz. 2 tane de görümcem var. Eşim de ailesi de aşırı fit ve bakımı seven insanlar ben ilk evlendiğimiz zaman bile kiloluydum tabiki kiloma laf edilirdi ama kırıcı olmayan şeylerdi (tabi ben yinede kırılırdım) eşim hiçbişey demezdi onlara ama yalnızken beni bu kiloda sevdiğini söylerdi ben yemek yerken yeme diyeceği yerde hep sevecen davranırdı. Ben de zaten yemeyi çok sevdiğim için yerdim… şimdi 28 yaşında ve dün itibariyle 201 kilo bi genç bi kadınım. Dün görümcelerimin zoruyla dışarı çıktım ve yine onların zoruyla bi hastanede tartıldım. Hala 150li kilo falan olduğumu umuyordum ama görüntüm tabiki doğrulamıyordu. Tartı bile normal bi tartı olmadığı için zaten çok aşağılandım… sonra eve geldik ve bir sürü nasihat (bu arada görümcelerimle aramda 2-3 yaş var ve bu daha da aşağılanmama sebep oluyor) abilerinin nasıl bişey demediğine şaşırıyolarmış. Onların yanında bana bikaç kere laf ettiği oldu ama dediğim gibi evdeyken bu halimle bile sorun etmiyor. Ama iş yerinde dümdüz karınlı incecik belli kızlara dövme yapıyor dünden sonra bunları kafamda şimşek gibi sürekli. Normalde hiç takmazdım. Kız kardeşleri eşim ve annesi akşam bizde oturduk ve ben acıktığımı söylediğimde koptu her şey. Kayınvalidem beni oğlunum yanına asla yakıştırmadığını bi yağ çuvalı gibi göründüğümü artık kesinlikle obezite tedavisi olmam gerektiğini söylerken ben evde her daim bulunan cipslerimdrn yiyodum. Ve sonunda eşim bana doğru şu haline bak gerçekten göbeğin kardeşlerimin toplamından bile büyük sarılamıyoruz bile falan demeye başladı. O an bile biliyodum onlar gittikten sonra sırf annesi uzatmasın diye öyle ağır konuştum diyeceğini ve öyle de oldu. Daha geç bi saatte de stüdyodaki çalışanları ve arkadaşları geldi. Kendimi zaten çok kötü hissediyodum ve inat gibi normal zamanda olmayan bu kilo aşağılama mevzusu o güne denk geldi. Masada yemek yerken azcık doğrulmak için hareket ettim ve sandalye kırıldı geriye doğru yattım ve göbeğim taytımdan çıktı tişörtüm açıldı o halimi dışardan hayal edebiliyorum ve çok çok çok utanıyorum. Tek hissettiğim her yerimin sallandığı ve utanç o sırada herkes gülmeye başladı tabiki ben ağlamaklı oldum ama tuttum kendimi 2 kız kaldırmak için yanıma geldi iyi misin derken bile dalga geçtiler biri su balonu gibi dedi biri canı acımaz onun hava yastıkları açık hep dedi yani daha ne olabilir dediysem hepsi oluyodu rezillikti yaşadığım kabustu gerçek gibi değildi hala değil. Kalkmaya çalışmam daha da rezillikti keşke o an ölsem de gülemeseler dedim. Hiçbi yerimi kapatamadım bi an önce kalkıp odaya gitmek istedim ben kalkmaya çabalarken kızlardan biri dur göbeğini ben kaldırayım diyip tuttu o sırada kızı ittirdim düştü kendimi bütün gece odaya kapattım eşim arada gelip utanacak bişey olmadığını çok sempatik olduğumu içeri gelmem gerektiği söyleyip durdu ama sadece ağladım. Bugün de eşimle konuşmadım kimbilir neler konuşuldu arkamdan.. mide ameliyatı için de kilo vermem gerekiyormuş biraz ama ben burda ağlarken bile sürekli yiyorum nasıl yapıcam bilmiyorum çok kötüyüm. Bu kiloya gelene kadar eşim yüzünden kendimle hep barışıktım ama son zamanlarda o bile başlarının yanında dalga geçmeye başladı benimle. İşim yok dönecek bi evim yok yine sadece bu evde kalıp surat yapabiliyorum. Çok bunaldım yazmak istedim her şeyi apaçık çünkü bunları tanıdığım birine anlatmak çok utanç verici benim için. Okuyabildiyseniz teşekkür ederim
Çevrenizdeki insanlar empatiden yoksun bencil insanlar. Çok ayıp etmişler. Evet uzulmussunus kırılmış siniz. Ama bir kadının en güçlü olduğu zaman en çok kırıldığı dönemdir.sadece kendiniz için ayağa kalkın ve başaracağımıza inanın kimler neler başarıyor sen hayli hayli yaparsın.
 
Her şey siz isterseniz olur zayıflamakta bu kiloya gelmekte. Yemenizi tetikleyen şeyi bulun bence öncelikle. Psikologa gidemez misiniz? Ailenizden ayrı ve görüşmüyor olduğunuz için kendinizi yemeye verdiğinizi düşündüm. Kendiniz için yapın her ne yapacaksanız.
 
Adam size iyilik yapmamış ki, "nasılsa beni her halimle seviyor" diye kendinize zarar verecek boyuta gelmişsiniz.
Mide ameliyatı icin kaç kiloya inmeniz gerekiyor?
Bence ilk olarak eşinize söyleyin evdeki tüm abur cuburlari, meyve sularını, atistirmaliklari, noddleleri falan kaldırsın, güzel bir alışveriş yapsın.
Bizim eve asla bisküvi bile girmez. Bazen tatlı krizimiz gelir evde bir şey olmadığından,mecburiyetten yoğurda pekmez döker yeriz.
Ya da canımız tuzlu bir şey çektiğinde sarımsaklı yoğurt,semizotu yeriz, çünkü evde galeta falan yoktur..misafire ikram etmek için bile eve meyvesuyu almayiz.. haliyle kilo almıyoruz.
Bence bu sizin için de geçerli olabilir. Mutfakta cips olmayınca canınız da çekse giyinip bakkala gitmeye usenirsiniz,sağlıklı şeyler yersiniz.
Bir an önce kilo verip ameliyat olmaya bakın. Eşiniz sizi seviyor diye, kırmak istemiyor diye evlendiginizden beri yüz kilo almissiniz. Normal değil ki, bir de surat asiyorsunuz Adama.
Sizin silkelenip acil eylem planına geçmeniz lazım çok acil. Ayrıca devlet Hastanesi'nde psikolog bulmaya çalışın,yeme bozukluğunuzun psikolojik temeli var mıdır diye. Belki onu cozdugunuz zaman bazı şeyler daha da kolay olur
Açıkçası eşime eve alma demem bir işe yaramayacak çünkü özellikle yememden memnun gibi bugün araştırmalarım sonucu bunun bi fetiş olduğunu anladım ve ben de onun oyuncağı olmuşum. Mide ameliyatı için bile bana engel çıkaracak biliyorum
 
Valla hiç kusura bakmayın 28 yaş 200 kilo nedir? Kendimize bu kötülüğü nasıl yaptınız.Sirtinizi sivazlayamayacagim,evet haklılar acilen tedavi görmeniz lazim

Es ve aileyi bencede kenara atip caninin derdine düsmeli. Ben esinin davranislarini da hic normal bulmadim. Sanki kadini "beslerken" ve avuturken kendine motivasyon yaratmak icin bir anti-model yaratmis gibi. Baskalarin yaninda farkli davranmasinin baska bir aciklamasi yok bana göre. Bir insan sevdigi insanin 200 kiloya cikmasini aksi takdirde nasil izler.
 
Konuya inandınız mı? Bana sanki denemeye yazılmış gibi geldi. Valla 200 kilo ne dalga geçilecek Bi kilo, ne sempatik Bi kilo, ne ay benim de fazlam var diyip basitleştirilecek Bi kilo. Sağlığınız elden gidiyor gitmiş Bi an önce tedavi olup kiloları vermeniz gerekiyor.
Normalde de 110-120 kg arasında gidip gelen bi insandım kilo beni hiç rahatsız etmemişti aşağılanana kadar
 
Merhaba arkadaşlar sitede yeniyim. Artık dayanamadım ve sizlerle paylaşmak istedim. Benim derdim… hangisinden başlasam bilmiyorum aslında. Ailemin desteklemediği bi evlilik yaptım ve ailemle görüşmüyorum. Eşim dövme sanatçısı… eşimle severek evlendik ve hala seviyoruz yani öyle umuyorum… eşimin ailesiyle aynı şehirde yaşıyoruz. 2 tane de görümcem var. Eşim de ailesi de aşırı fit ve bakımı seven insanlar ben ilk evlendiğimiz zaman bile kiloluydum tabiki kiloma laf edilirdi ama kırıcı olmayan şeylerdi (tabi ben yinede kırılırdım) eşim hiçbişey demezdi onlara ama yalnızken beni bu kiloda sevdiğini söylerdi ben yemek yerken yeme diyeceği yerde hep sevecen davranırdı. Ben de zaten yemeyi çok sevdiğim için yerdim… şimdi 28 yaşında ve dün itibariyle 201 kilo bi genç bi kadınım. Dün görümcelerimin zoruyla dışarı çıktım ve yine onların zoruyla bi hastanede tartıldım. Hala 150li kilo falan olduğumu umuyordum ama görüntüm tabiki doğrulamıyordu. Tartı bile normal bi tartı olmadığı için zaten çok aşağılandım… sonra eve geldik ve bir sürü nasihat (bu arada görümcelerimle aramda 2-3 yaş var ve bu daha da aşağılanmama sebep oluyor) abilerinin nasıl bişey demediğine şaşırıyolarmış. Onların yanında bana bikaç kere laf ettiği oldu ama dediğim gibi evdeyken bu halimle bile sorun etmiyor. Ama iş yerinde dümdüz karınlı incecik belli kızlara dövme yapıyor dünden sonra bunları kafamda şimşek gibi sürekli. Normalde hiç takmazdım. Kız kardeşleri eşim ve annesi akşam bizde oturduk ve ben acıktığımı söylediğimde koptu her şey. Kayınvalidem beni oğlunum yanına asla yakıştırmadığını bi yağ çuvalı gibi göründüğümü artık kesinlikle obezite tedavisi olmam gerektiğini söylerken ben evde her daim bulunan cipslerimdrn yiyodum. Ve sonunda eşim bana doğru şu haline bak gerçekten göbeğin kardeşlerimin toplamından bile büyük sarılamıyoruz bile falan demeye başladı. O an bile biliyodum onlar gittikten sonra sırf annesi uzatmasın diye öyle ağır konuştum diyeceğini ve öyle de oldu. Daha geç bi saatte de stüdyodaki çalışanları ve arkadaşları geldi. Kendimi zaten çok kötü hissediyodum ve inat gibi normal zamanda olmayan bu kilo aşağılama mevzusu o güne denk geldi. Masada yemek yerken azcık doğrulmak için hareket ettim ve sandalye kırıldı geriye doğru yattım ve göbeğim taytımdan çıktı tişörtüm açıldı o halimi dışardan hayal edebiliyorum ve çok çok çok utanıyorum. Tek hissettiğim her yerimin sallandığı ve utanç o sırada herkes gülmeye başladı tabiki ben ağlamaklı oldum ama tuttum kendimi 2 kız kaldırmak için yanıma geldi iyi misin derken bile dalga geçtiler biri su balonu gibi dedi biri canı acımaz onun hava yastıkları açık hep dedi yani daha ne olabilir dediysem hepsi oluyodu rezillikti yaşadığım kabustu gerçek gibi değildi hala değil. Kalkmaya çalışmam daha da rezillikti keşke o an ölsem de gülemeseler dedim. Hiçbi yerimi kapatamadım bi an önce kalkıp odaya gitmek istedim ben kalkmaya çabalarken kızlardan biri dur göbeğini ben kaldırayım diyip tuttu o sırada kızı ittirdim düştü kendimi bütün gece odaya kapattım eşim arada gelip utanacak bişey olmadığını çok sempatik olduğumu içeri gelmem gerektiği söyleyip durdu ama sadece ağladım. Bugün de eşimle konuşmadım kimbilir neler konuşuldu arkamdan.. mide ameliyatı için de kilo vermem gerekiyormuş biraz ama ben burda ağlarken bile sürekli yiyorum nasıl yapıcam bilmiyorum çok kötüyüm. Bu kiloya gelene kadar eşim yüzünden kendimle hep barışıktım ama son zamanlarda o bile başlarının yanında dalga geçmeye başladı benimle. İşim yok dönecek bi evim yok yine sadece bu evde kalıp surat yapabiliyorum. Çok bunaldım yazmak istedim her şeyi apaçık çünkü bunları tanıdığım birine anlatmak çok utanç verici benim için. Okuyabildiyseniz teşekkür ederim
Anlam veremiyorum yani linç etmek değil amacım ama eşin sorun etmiyor pozitif bakıyor diye kilo almaya devam edip dikkat etmemen normal gelmiyor bana depresyon falan yaşıyor olabilir misiniz normal bir kilo degil çok yüksek acil kilo vermeye başlamanız lazım hasta eder bu kilo sizi hayatınızı çok etkiler ki etkilemiş de aglamak yemek çözüm degil belliki duyusal yeme bozukluğu var her duyguda yemege koşuyorsunuz böyle olan çok insan var herkesi boşverin kendiniz için harekete geçip kilo verin
 
Es ve aileyi bencede kenara atip caninin derdine düsmeli. Ben esinin davranislarini da hic normal bulmadim. Sanki kadini "beslerken" ve avuturken kendine motivasyon yaratmak icin bir anti-model yaratmis gibi. Baskalarin yaninda farkli davranmasinin baska bir aciklamasi yok bana göre. Bir insan sevdigi insanin 200 kiloya cikmasini aksi takdirde nasil izler.
Adam büyük ihtimalle özgüvensiz yanında manken gibi kadın görmek istemiyor kendini ondan iyi durumda görmek istiyor ve kadını çok güzel aşagıya çekmiş ben olsam güzelce kilo veririm sonra da adamı boşarım
 
200 kg olsam dövmeyi mövmeyi görümceyi mi takarım dimdirekt bir iş ahstalıkları doktoruna koşarım. :KK51: ablacım 50 kilo almışsın haberin yok, aynaya da mı bakmazsın, hala düz karınlı kızlar yazmışsın şaka gibi acilen doktora koşmalısın. Ölüp gideceksin hala eşin işyerindeki kızlar diyorsun:ruh:
 
Es ve aileyi bencede kenara atip caninin derdine düsmeli. Ben esinin davranislarini da hic normal bulmadim. Sanki kadini "beslerken" ve avuturken kendine motivasyon yaratmak icin bir anti-model yaratmis gibi. Baskalarin yaninda farkli davranmasinin baska bir aciklamasi yok bana göre. Bir insan sevdigi insanin 200 kiloya cikmasini aksi takdirde nasil izler.
Kesinlikle.Herşeyden önce sağlığından endişe eder.Rahmetli anaanem 165 kiloydu.Ameliyat edemediler kilodan.63 yaşındaydı diyetede uyamadı.Sonra böbrek sorunlarıyla birlikte pek çok rahatsızlıkttan vefat etti.
konu sahibi daha 28 yaşında.
Acilen silkelenmesi lazım.
 
Kesinlikle.Herşeyden önce sağlığından endişe eder.Rahmetli anaanem 165 kiloydu.Ameliyat edemediler kilodan.63 yaşındaydı diyetede uyamadı.Sonra böbrek sorunlarıyla birlikte pek çok rahatsızlıkttan vefat etti.
konu sahibi daha 28 yaşında.
Acilen silkelenmesi lazım.

Basiniz sagolsun mekani cennet olsun insallah.
Bir arkadasim kiz arkadasinin sigarayi birakmasi icin israr ediyordu..sebebini sorunca "sigarayla beraber olabilecegimiz zamandan caliyor" demisti. O hesap konu sahibini gercekten sevse bu hale gelmesini izlemezdi.
Ve konu sahibi alinma ama fiziksel ve psikolojik destek almalisin. Bana manipüle ediliyormussun gibi geldi
 
Kilo çok eşiniz açısından gerçekten sorun olmayabilir evliliğiniz açısından kendinizi dert etmeyin. İnsanların size bunları söylemesi rahatsız ediyor alaycı geliyor ama bazen dostta acı söyler bunu unutmayın belki karşınızdaki kişiler gerçekten 200lğ kiloları görünce sizin için endişelenmiş olabilirler. Herşeyi bir kenara bırakalım sizin hayatınız söz konusu. Artık ciddiye alıp silkinmeniz ve çevrenizdekilerdende güç alıp bunu başarmanız lazım. Bence ilk iş uzmanlarla görüşmelere başlayın.
 
Back