Uzun ilişkim vardı,söz kescektik ailem kavga vs.birşey çıkmadı ama nedense hep soğuktu..Pat diye kestirdi ailem onlar aradı telefonları açmadı vermicez demedi beni cok utandırdılar..Bir de ben cok istiyordum,üzüntüden bitiğim ve 2 yıldır aileme agladım nolur annecigim güzelce olsun sevmesenizde yanımda olun,eğer kötü birşey olursa alın beni vermeyin dedim,hatta eve bağlayın dedim,ama söz takalım bir tanıyın ailesini de sevmeseniz çocuğu tanıyın dedim ortada sebep yok,annem çok çekti diye bir de bize çok bağlı kabullenmesi bile zor oldu,ya denerdik olurdu veya olmazdı ama ailecek dedim,annem çok agresif ne zaman açılsa konus bana bagırıyor diyor git evlen biz yokuz,hayır korkuyorum da ne aileme ne onlara birşey olmasın,bakın zayıfladım bir de 28 yaşındayım onla 1 yıldır ayrıl barış kafayı yedik o da 30 yaşında,evlensek coktan giderdik ama ailemi kırmak istemedim biliyorum bu dogru asla değil ama yapamıyoruz ayrı kalamadık,cocuk ev almaya calısıyor ailem belki sever diye anneme söyledim diyor banane bu sefer kavga cıkıyor evde,bazen diyor tehdit ediyor beni annem sana bak neler edicem varya aşırı bunaldım evde keyfim asla yok düzelemiyorum anne diyorum olan bana oluyor yapma etme,bak ölücem diyorum diyorki öl,Allahım diyorum napayım cocukla konustuk bi kere gidip evlencektik sadece kimseye birşey olmasın istiyoruz,tek korkumuz o şimdide plan yaptık gene dua ediyor ve ailemi iknaya ugrasıyorum ama olmazsa evden cıkıcam ben bir şekilde sonra bir zaman sonra evlenicez hatta anneme dedim o zaman evden gidicem kavgadan bıktım diyorum diyo git babanıda yollamıcam arkandan bi bilsem olmıcak birşey gidicem en azından kendim cıkmıs gibi yapıcam,arkadaslar ben okudum ettim meslegimi elime aldım 4 yıldır da evde sadece calısan benim kirayı o bu veren benim,aileme asla yanlısım olmadı ama bu kadar istedim üzüldüm denememe bile izin vermediler odamdan cıkmadım ölü gibi oldum demediler bana kızım nasılsın gel tamam konusalım,bana bu kadar gaddar olmaları beni cok acıtıyor..Bakın aile bu elbet iyi veya kötü ama söz var nişan var denenir olur veya olmazdı ben aileme bunları tam 2 yıldır söyledim..Şimdi araya bir sürü şey girdi cocukla birbirini yedik o daha cok öfkelendi ama ayrıl barış habire bi şekilde iletişimde olduk,ailesi istiyor beni ama ailemden korkuyor annesi de dedi cıkın gidin evlenin dedi ama napsam polisemi anlatsam babam gelmesin aileme de onlara da birşey olmasın istiyorum ama cok bunaldım gercekten artık evden de bıktım ve annem durmuyor bi tepki versem hemen diyor o mu sana birşey dedi gene başladın evde de olmuyor evlensemde evlenmesemde düzelemicem durumum cok kötü..Napayım sizce?Hatta cocukla dedik dua zikir ne varsa hep yapalım gene ailemdem dayıma dedim ilgilenmedi bizle büyük dayıma dedim o da ben halledicem diyor ama kimse karısmıyor,annemi arıyor dayım dayıma beni kötülüyor sürekli insanlara böyle anlatıyor ki kimse yanımda olmasın bana diyor ne var ilal evlencenmi ne buldun onda bilmem ne hayır annem tanısa birşey duysa dicem tamam sevmedi birşeyde yok ortada simdi oldu oldu olmadı evden cıkcam dedik ilk cunku onlara sarmasın ailem diye sonra sonra gidicez evlencez dedik,annemler bensen bıkmıs zaten git diyorbana evden,iyi oldum anlamadı yalvardım anlamadı denemek var ya denemek sonunu Allah bilir dedim,bir de söz takıcaz deyip ne adamlara vermicez diyorlar ne birşey telefonları açmadı annem cocuk gibi kaçtı ya,bir de onlara takıcaz söz dediler de cocuga bile annem dedi oglum ben seni arıcam sonra pat kaçtılar cok üzülüyorum..