- 23 Kasım 2022
- 11.876
- 53.340
- 518
- Konu Sahibi yoldakiyolcu
-
- #21
Evleneyim de ne olursa olsun diyon yani? Yanmışsın bacım bir bardak su iç. Böylesiyle devam etsen ne olacak etmesen ne olacak.
kadınlık hormonu çalışıyor kafası çalışmıyor azgınlık kadınların bellası !!! çoğu kurban gitti ,yazık oldu kandırıldılar !!!! aşk uğruna ,sex uğrunaEvleneyim de ne olursa olsun diyon yani? Yanmışsın bacım bir bardak su iç.
Azgınlık demeyelim de yani yalnızlık zor diyelimkadınlık hormonu çalışıyor kafası çalışmıyor azgınlık kadınların bellası !!! çoğu kurban gitti ,yazık oldu kandırıldılar !!!! aşk uğruna ,sex uğruna
konu sahibinin bir de kızı var durum tehlikeli olabilir üvey baba konusundaAzgınlık demeyelim de yani yalnızlık zor diyelim
Lütfen saygılı olur musunuz yorum yaparken! Saftirik vs akıllanmamış demeniz için açmadım konuyu. Evlenmeden aynı evde yaşamaktan da bahsetmedim ayrıca. Sonuçta bir kızım var elbette böyle bir şey yapmam. Ayrıca o kadın cinayetlerine kurban gidenlerin çoğu evli ne yazık ki sadece aynı evi paylaşanlar öldürülüyor gibi genelleme yapmamanız lazım.nikahsız yaşayıp ayrılmak isteyen kadınların çoğu cinayete kurban gitti konu sahibi akıllanmamış başına bella almak için extra bir uğraş veriyor hobi herhalde bellaya bulaşmak bulduğu kişi de hiç uygun değil adam bunu tatlı sözlerle kandırmış
adamın aklı fikri sex hayatını evlenmeden ve bir bedel ödemeden yaşamak o kadar kolay elde etmiş konu sahibini
saftrik anlamamış
Benden bişey bekleme gittiği yere kadar demiş resmen bu tür insanlar ailesinin bulduğu kız ile şak diye evlenir olan size olur nerden biliyosun diye sormaMerhaba hanımlar,
Burada genelde okuyordum konuları, başka bir üyeliğim vardı ama şifresini hatırlayamayınca giremedim. O yüzden yeni üyelere yaptığınız muameleyi yapmadan, herkese yaptığınız gibi fake konu demeyeceğinizi ümit ederek yazıyorum :)
Benim 6 yaşında bir kızım var. İyi bir işim var. 1 yıl önce boşandım. 3 yılı aşkın süre çekişmeli boşanma davam sürdü sonradan anlaşmaya vardık. Konu bu değil tabii ama özet geçmem gerekiyordu.
Konuya gelirsek; linçlemeden lütfen böyle şeylerin olabileceğini düşünerek yargılamadan dinleyin beni. Zaten uzun zamandır canım yanıyor bir de siz üzmeden söyleyin söyleyeceğinizi lütfen
Boşanma davamın sonlarına yakındı, biriyle tanıştım. 1,5 yıldır ilişkimiz sürüyor. Sevgilim benden 8 yaş küçük, hiç evlenmemiş ve doğu kültüründen geliyor her ne kadar batıda büyüse de. Ailesinden uzakta yaşıyor başka şehirde. Üstelik yıllardır neredeyse liseden beri böyle. Maddi olarak da ailesine bağımlı olmadığı gibi o yardım ediyor. Bunları söylememdeki nedeni anlayacaksınız.
Ailesine konuyu açtığında evlenmemizi istemediler. Ben 38, o 30 yaşında. Bu arada belirteyim yaşıtları gibi kesinlikle değil. Zaten yaşını sonradan öğrenmiştim ve çok şaşırmıştım, çok olgun biridir normalde. Ailesi yaşımın problem olmadığını söylemiş ama çocuğum olduğu için oğulları başkasının çocuğunu mu büyütecekmiş, ya kapıya eski eşim dayanırsaymış gibi türlü türlü şeyler söylüyorlarmış erkek arkadaşıma. Babası çok sert olduğu için ancak cesaretini topladı konuştu, ikisinde de evde kızılca kıyamet kopmuş, tartışma çıkmış kesinlikle olmaz diyorlar. Ne yapacağımızı şaşırdık
Tartışıp durduk, ayrıldık kısa süreliğine 1 hafta kadar, birinde de 10 gün kadar. Başka başka şeylerden tartıştık gibi ama temelinde ailesinin tutumundan dolayı, bir araya gelemediğimiz için yatan sebepler var. Ne evliliğe adım atıyor ne de ailesine söz geçirebiliyor. O da zor durumda onu da anlıyorum kıyamıyorum ama böyle hayallerimizi yaşayamamak çok koyuyor. Üstelik nereye kadar bekleyeceğiz? Evlenip çocuğumuz olması için benim yaşımın da önemi var bunu kendisi de biliyor ve kendisi söylüyordu acele etmeliyiz diye. Bana bugün ailem istemiyor diye adım atmazken yarın bir gün bir evin bir oğlu olarak ve kültürünün etkisiyle ailem torun istiyor soyumuz devam etmeli deyip 5 sene sonra hadi eyvallah demeyeceğini de düşünmüyorum. Çok koyuyor hayalini kurduğumuz her şeyi askıya almamız. Üstelik ne yapalım diye konuyu açtığımda beklememiz gerektiğini söylüyor 1 yıl falan geveliyor. Neyi bekleyeceğiz değişmeyecek bu fikirleri, kararlı olmak zorundasın dediğimde ailemi silip atamam diyor. Ki at diyen de yok, onlar hayatına saygı göstermek zorunda diyorum. O ağlıyor, ben ağlıyorum. Bu şekilde düzen de kuramıyorum. Vazgeçelim gerekirse çocuk vs yapmayalım böyle evlenmeden devam edelim ailem kabul edene kadar dedi hatta. Ama mantıklı olan bu değil, evcilik oynamıyoruz diyorum. Sonuçta ailesi kabul edene kadar -ki ederlerse!- 2 haftada bir görüşebilmek (o da ben de farklı şehirlerdeyiz) hiç mantıklı gelmiyor bu yaşta. Israr edince derdin evlilik mi, bizi bu yüzden bitirmek mi falan saçmalıyor. Sıkışıp kaldık, ayrılamıyoruz bir araya tam gelemiyoruz. Resmen arafta bir ilişki yaşamaya başladık, çok zorlanıyorq2um, ne yapacağımı bilemiyorum. Ayrılmayı da denedim onu da beceremedik
Kabul edene kadar? Ya hiç etmezlerse? Malum sevgiliniz ana kuzusu. Tabi ki ailelerin görüşleri de önemli ancak kendisi de ne istediğini bilmeli. Net olmalı. Sizin bi çocuğunuz var ikinci evlilik sıkıntısını atlatmakta zorlanabilir. Onu düşünmek zorundasınız. Ama erkeğin öyle bi derdi yok. Ayrılır biter onun hayatında bir şey değişmez. Sizin için ise çok şey değişir. Ayrıca ben sevgilinizinde sizi sevdiğini ve evlenmek istediğini düşünmüyorum açıkçası. Olgun olabilir, ama sorumluluk alabilecek yaşta değil.Vazgeçelim gerekirse çocuk vs yapmayalım böyle evlenmeden devam edelim ailem kabul edene kadar dedi hatta. Ama mantıklı olan bu değil, evcilik oynamıyoruz diyorum.
böyle yazmalıyım ki bütün ayrıntıları düşünüp hareket ediniz diye liseli kız gibi aşık hareketlerde bulunmayınız diyeLütfen saygılı olur musunuz yorum yaparken! Saftirik vs akıllanmamış demeniz için açmadım konuyu. Evlenmeden aynı evde yaşamaktan da bahsetmedim ayrıca. Sonuçta bir kızım var elbette böyle bir şey yapmam. Ayrıca o kadın cinayetlerine kurban gidenlerin çoğu evli ne yazık ki sadece aynı evi paylaşanlar öldürülüyor gibi genelleme yapmamanız lazım.
Merhaba hanımlar,
Burada genelde okuyordum konuları, başka bir üyeliğim vardı ama şifresini hatırlayamayınca giremedim. O yüzden yeni üyelere yaptığınız muameleyi yapmadan, herkese yaptığınız gibi fake konu demeyeceğinizi ümit ederek yazıyorum :)
Benim 6 yaşında bir kızım var. İyi bir işim var. 1 yıl önce boşandım. 3 yılı aşkın süre çekişmeli boşanma davam sürdü sonradan anlaşmaya vardık. Konu bu değil tabii ama özet geçmem gerekiyordu.
Konuya gelirsek; linçlemeden lütfen böyle şeylerin olabileceğini düşünerek yargılamadan dinleyin beni. Zaten uzun zamandır canım yanıyor bir de siz üzmeden söyleyin söyleyeceğinizi lütfen
Boşanma davamın sonlarına yakındı, biriyle tanıştım. 1,5 yıldır ilişkimiz sürüyor. Sevgilim benden 8 yaş küçük, hiç evlenmemiş ve doğu kültüründen geliyor her ne kadar batıda büyüse de. Ailesinden uzakta yaşıyor başka şehirde. Üstelik yıllardır neredeyse liseden beri böyle. Maddi olarak da ailesine bağımlı olmadığı gibi o yardım ediyor. Bunları söylememdeki nedeni anlayacaksınız.
Ailesine konuyu açtığında evlenmemizi istemediler. Ben 38, o 30 yaşında. Bu arada belirteyim yaşıtları gibi kesinlikle değil. Zaten yaşını sonradan öğrenmiştim ve çok şaşırmıştım, çok olgun biridir normalde. Ailesi yaşımın problem olmadığını söylemiş ama çocuğum olduğu için oğulları başkasının çocuğunu mu büyütecekmiş, ya kapıya eski eşim dayanırsaymış gibi türlü türlü şeyler söylüyorlarmış erkek arkadaşıma. Babası çok sert olduğu için ancak cesaretini topladı konuştu, ikisinde de evde kızılca kıyamet kopmuş, tartışma çıkmış kesinlikle olmaz diyorlar. Ne yapacağımızı şaşırdık
Tartışıp durduk, ayrıldık kısa süreliğine 1 hafta kadar, birinde de 10 gün kadar. Başka başka şeylerden tartıştık gibi ama temelinde ailesinin tutumundan dolayı, bir araya gelemediğimiz için yatan sebepler var. Ne evliliğe adım atıyor ne de ailesine söz geçirebiliyor. O da zor durumda onu da anlıyorum kıyamıyorum ama böyle hayallerimizi yaşayamamak çok koyuyor. Üstelik nereye kadar bekleyeceğiz? Evlenip çocuğumuz olması için benim yaşımın da önemi var bunu kendisi de biliyor ve kendisi söylüyordu acele etmeliyiz diye. Bana bugün ailem istemiyor diye adım atmazken yarın bir gün bir evin bir oğlu olarak ve kültürünün etkisiyle ailem torun istiyor soyumuz devam etmeli deyip 5 sene sonra hadi eyvallah demeyeceğini de düşünmüyorum. Çok koyuyor hayalini kurduğumuz her şeyi askıya almamız. Üstelik ne yapalım diye konuyu açtığımda beklememiz gerektiğini söylüyor 1 yıl falan geveliyor. Neyi bekleyeceğiz değişmeyecek bu fikirleri, kararlı olmak zorundasın dediğimde ailemi silip atamam diyor. Ki at diyen de yok, onlar hayatına saygı göstermek zorunda diyorum. O ağlıyor, ben ağlıyorum. Bu şekilde düzen de kuramıyorum. Vazgeçelim gerekirse çocuk vs yapmayalım böyle evlenmeden devam edelim ailem kabul edene kadar dedi hatta. Ama mantıklı olan bu değil, evcilik oynamıyoruz diyorum. Sonuçta ailesi kabul edene kadar -ki ederlerse!- 2 haftada bir görüşebilmek (o da ben de farklı şehirlerdeyiz) hiç mantıklı gelmiyor bu yaşta. Israr edince derdin evlilik mi, bizi bu yüzden bitirmek mi falan saçmalıyor. Sıkışıp kaldık, ayrılamıyoruz bir araya tam gelemiyoruz. Resmen arafta bir ilişki yaşamaya başladık, çok zorlanıyorum, ne yapacağımı bilemiyorum. Ayrılmayı da denedim onu da beceremedik
kız seçilmiştir bile ama adam sex te antreman yapmalı o kurban da konu sahibi , erkek kısmı kadına kardırmakta acaip ustaBenden bişey bek
Benden bişey bekleme gittiği yere kadar demiş resmen bu tür insanlar ailesinin bulduğu kız ile şak diye evlenir olan size olur nerden biliyosun diye sorma
Size katılıyorum, bekleyelim demiş birde neyi bekliyor; ailesinin oğlum sana kiz bulduk gel görücü gidelim demesini mi. Konu sahibiyle asla evlenmez bu adam.Yanlış anlamayın ama cinsellik yaşıyor musunuz? Bunu sormak haddim değil ama yaşıyorsanız sadece cinsellik için sizinle birlikte, başkasıyla evleneceği zaman ayrılacaktır sizden. Üzgünüm ama hiç seven bir tip profili görmedim. Çocuğunuz da var üstelik, ben korkarım böyle insanlardan çocuğum için de!
Yillar geçiyor ama sen hiç değişmiyorsun. Değişik geldin değişik gideceksin.kadınlık hormonu çalışıyor kafası çalışmıyor azgınlık kadınların bellası !!! çoğu kurban gitti ,yazık oldu kandırıldılar !!!! aşk uğruna ,sex uğruna
kendime ihanet etmem , aynıyım istikrarlı çoğu dansöz olmuş durumundaYillar geçiyor ama sen hiç değişmiyorsun. Değişik geldin değişik gideceksin.
İlk evlilik size hiç bir şey katmamis ne deneyim ne ders.Bile bile kendinizi ateşe atıyorsunuz ama bu sefer 6 yaşında bir masumuda birlikte.......Merhaba hanımlar,
Burada genelde okuyordum konuları, başka bir üyeliğim vardı ama şifresini hatırlayamayınca giremedim. O yüzden yeni üyelere yaptığınız muameleyi yapmadan, herkese yaptığınız gibi fake konu demeyeceğinizi ümit ederek yazıyorum :)
Benim 6 yaşında bir kızım var. İyi bir işim var. 1 yıl önce boşandım. 3 yılı aşkın süre çekişmeli boşanma davam sürdü sonradan anlaşmaya vardık. Konu bu değil tabii ama özet geçmem gerekiyordu.
Konuya gelirsek; linçlemeden lütfen böyle şeylerin olabileceğini düşünerek yargılamadan dinleyin beni. Zaten uzun zamandır canım yanıyor bir de siz üzmeden söyleyin söyleyeceğinizi lütfen
Boşanma davamın sonlarına yakındı, biriyle tanıştım. 1,5 yıldır ilişkimiz sürüyor. Sevgilim benden 8 yaş küçük, hiç evlenmemiş ve doğu kültüründen geliyor her ne kadar batıda büyüse de. Ailesinden uzakta yaşıyor başka şehirde. Üstelik yıllardır neredeyse liseden beri böyle. Maddi olarak da ailesine bağımlı olmadığı gibi o yardım ediyor. Bunları söylememdeki nedeni anlayacaksınız.
Ailesine konuyu açtığında evlenmemizi istemediler. Ben 38, o 30 yaşında. Bu arada belirteyim yaşıtları gibi kesinlikle değil. Zaten yaşını sonradan öğrenmiştim ve çok şaşırmıştım, çok olgun biridir normalde. Ailesi yaşımın problem olmadığını söylemiş ama çocuğum olduğu için oğulları başkasının çocuğunu mu büyütecekmiş, ya kapıya eski eşim dayanırsaymış gibi türlü türlü şeyler söylüyorlarmış erkek arkadaşıma. Babası çok sert olduğu için ancak cesaretini topladı konuştu, ikisinde de evde kızılca kıyamet kopmuş, tartışma çıkmış kesinlikle olmaz diyorlar. Ne yapacağımızı şaşırdık
Tartışıp durduk, ayrıldık kısa süreliğine 1 hafta kadar, birinde de 10 gün kadar. Başka başka şeylerden tartıştık gibi ama temelinde ailesinin tutumundan dolayı, bir araya gelemediğimiz için yatan sebepler var. Ne evliliğe adım atıyor ne de ailesine söz geçirebiliyor. O da zor durumda onu da anlıyorum kıyamıyorum ama böyle hayallerimizi yaşayamamak çok koyuyor. Üstelik nereye kadar bekleyeceğiz? Evlenip çocuğumuz olması için benim yaşımın da önemi var bunu kendisi de biliyor ve kendisi söylüyordu acele etmeliyiz diye. Bana bugün ailem istemiyor diye adım atmazken yarın bir gün bir evin bir oğlu olarak ve kültürünün etkisiyle ailem torun istiyor soyumuz devam etmeli deyip 5 sene sonra hadi eyvallah demeyeceğini de düşünmüyorum. Çok koyuyor hayalini kurduğumuz her şeyi askıya almamız. Üstelik ne yapalım diye konuyu açtığımda beklememiz gerektiğini söylüyor 1 yıl falan geveliyor. Neyi bekleyeceğiz değişmeyecek bu fikirleri, kararlı olmak zorundasın dediğimde ailemi silip atamam diyor. Ki at diyen de yok, onlar hayatına saygı göstermek zorunda diyorum. O ağlıyor, ben ağlıyorum. Bu şekilde düzen de kuramıyorum. Vazgeçelim gerekirse çocuk vs yapmayalım böyle evlenmeden devam edelim ailem kabul edene kadar dedi hatta. Ama mantıklı olan bu değil, evcilik oynamıyoruz diyorum. Sonuçta ailesi kabul edene kadar -ki ederlerse!- 2 haftada bir görüşebilmek (o da ben de farklı şehirlerdeyiz) hiç mantıklı gelmiyor bu yaşta. Israr edince derdin evlilik mi, bizi bu yüzden bitirmek mi falan saçmalıyor. Sıkışıp kaldık, ayrılamıyoruz bir araya tam gelemiyoruz. Resmen arafta bir ilişki yaşamaya başladık, çok zorlanıyorum, ne yapacağımı bilemiyorum. Ayrılmayı da denedim onu da beceremedik
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?