Birde ben ehliyetimi aldığımda park etmeyi bile bilmiyordum. Öğretmiyorlardı ki. Şimdi kızımın okul güzergahında yapılıyor eğitim,geçerken görüyorum iki duba arasına park ettiriyorlar eğitimde. Ben paralel park etmeyi bilmiyordum düşünün durumun vehametini. Bize verilen eğitimde ve sınavda bin arabaya aynaları kontrol et,tak vitesi çalıştır,zamanı gelince ikinci vitese al,kavşaktan dön,birde bir yerde sinyal verip sağa çekip geri gidiyorduk. Sınavda eğitimde bu kadardı.Şimdi öğretiliyor daha detayli ki. Bence bu bile yetersiz. Öğretsene yokuşta manuel arabayla geri kaymadan kaldırmayı. Öğretsene paralel parkı. Ama yok aynaydı,emniyet kemeriydi bunlarla uğraşıyorlar ki bunları yapabilmek icin ekstra egitime gerek yok zaten 5 yaşındaki kızım bile takabiliyor kemerini. Tamam bunlarda önemli ama yokuşta kalkmak ,park etmekte aşırı önemli.
Ehliyetimi aldım 1 ay zaman geçti dik yokuşu olan bir avmye gittim. Giderken sorun yoktu yokuş aşağı ama cıkarken dik yokuşta kaldım. Trafik durdu,bende durdum arabayi kaldıramadım. Ha bire stop ediyor. Arkada upuzun bir kuyruk,tek şerit yol. Kaldırıma çıktım arabayla o panikle,indim yardım istedim. Genç bir çocuk indi arabasından benim arabayi kaldırımdan indirdi de çıkabildim. Sonra dedim benim buna çalısmam lazım zira arabam manueldi. Bir daha bu duruma düşme kızım dedim. Aldım arabayı 3 gün kendi kendime yokuşta dur kalk yaptım. Pratik yapınca alıştım. Sizde eksikleriniz varsa onlara yoğunlaşın. Üzerine gidin. Trafikte değil ama müsait zamanlarda yapın bunu. Calışın bol bol. Alışırsınız. Ama trafikte bu hatalar arkadan çalan kornalar eşliğinde kendinizi kötü hissettirir,özgüveninizi kaybettirir. İyice soğursunuz inanın. Yapamıyorum noktasına gelirsiniz. Herkesin acelesi var artık,kimsenin kimseye tahammülü kalmadı.
Bilmemek kötü. Bilmediklerinize yoğunlaşın.
