• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Araba korkusu olanlar...

Günaydın bayanlar. Kaç gündür içimde sıkıntı olan bir derdi sizinle paylaşmak istiyorum. Ben 10 yaşındayken bisikletle bir arabaya çarptım. Sol bacağımdaki ezilme hariç bi şey olmadı. Ama ben arabalardan çok korktum. Uzun süre Arabanın ön koltuğuna bile oturamadım. Babam da çok evhamlı biridir, 'siz yapamazsınız' diye üç kız çocuğuna bir gün olsun araba sürdürmeye çalışmadı, üçümüz de bilmiyoruz şimdi. 2010 yılında ehliyet alayım dedim. Arabanın sürücü koltuğunda oturuyorum ama elim Ayağım boşalıyor, dizlerim tutmuyor. Eğitmen (kendisi öz dayım oluyor) senden sürücü olmaz dedi. Ehliyeti aldım ama şoförlük kariyerimi bitirdim. 2014 yılında evlendim, eşim bir bayan mutlaka öğrenmeli dedi, bayağı çabaladı, sakin sakin söyledi olmadı, bağırdı çağırdı olmadı. Okul eve bayağı uzak, gidip gelirken sürünüyorum. Özgür olmak istiyorum, kimseye Muhtaç olmamak istiyorum. Bir yandan da ölesiye korkuyorum. Eşim bir hoca tuttu bana. 12 saat ders aldım. Biraz daha iyiyim, ama gaza basamıyorum. Ne trafiği tıkamak, ne de bir canlıya zarar vermek istiyorum. Napayım??? Bırakıp ezik hallerime mi döneyim, 1 ayda olmazsa 2 ayda mı olur diyeyim?? Anksiyetem arttı,çok huzursuzum. Cevaplar için teşekkürler. edit: arabamız vitesli, satıp otomatik almak istedik ama satamadık. Bir araba alsam kendime fuzuli, çünkü eşim hep hastahanede olduğu için araba boşta. Yorumlarınızı buna göre yaparsanız sevinirim.

İki tane yaya haldeyken, iki tane de araba sürerken olmak üzere toplam dört tane kazam var. Sonuç, hala araba kullanıyorum. Nasıl ki yaya iken kaza yaptım diye dışarıda yürümeyi bırakmadıysam araba ile kaza yaptığımda da sürmeyi bırakmadım.
Ama etkisi olmadı mı, tabi ki oldu hatta son ki kazada ağlayıp-zırlayıp daha da arabaya dokunmam diye dolanıyordum. Bende bir bayanın araba sürmesini bilmeli diyenlerdenim. Hatta ileri boyutu, bir evde araba kullanılacaksa o arabayı bayan kullanmalı insanlarla yoğun şehirde yaşayıp çalışıyorsa.
Velhasıl, sende bu işin peşini bırakma. Seni heycanlandırmayacak, sana çok karışıp aklını karıştırmayacak kişilerle araba kullanmanı tavsiye ederim.
Ayrıca ilaçlı tedavi yerine sözlü tedavi senin açından daha iyi olur, sonuçta senin daha çok telkine ihtiyacın var.
 
Burda akrabam yok. Apartmandaki bayanların maşallah hepsinin kendi arabaları var. Bilmeyen bi ben ve ablalarım kalmış.
Ablalarinla cik kuzum sen de
En elverisli zamanlar sabahin erken saati ve gece yarisidir seni kimse trafikte rahatsiz etmez guzel guzel turlarsin
 
Valla bende korku demeyelim de caddeye çıkma kalabalığa girme kırmızı ışıkta bekleme kalkma korkuyorum :)

Çevreyolunda otobanda rahatım caddeye hiç çıkmadım korkum var ama bazen kendimi gazlıyorum mesela yaşlı bir bayanın sürdüğünü görüyorum ninem yaşında kadın bile sürüyor ne korkuyosun diyorum ama daha cesaret edip çıkamadım :D
 
Bende de kaygı çok yüksek. Bazı yorumlar cesaretlendirdi beni. Şimdi manuel arabamız satip otomatik araba alacağız eşim ise servisle gidiyor ben öğretmenim metrobüslerde sürünüyorum asagida araba yatarken. Okula gitsem gelsem yeter e5 beni geriyor yan yol bağlantıları falan. Bir de korkarım aman biri benim yüzümden rahatsız olacak hakkına giricem küfür yiyeceğim falan... biraz daha rahat olmak lazım saniyorum. Alcagimiz arabayı denedik hiç kaydirmiyor yüksekte oturuyorsun falan bunlar artıları. Bir şekilde alisicam yetti artık 7 yıldır ehliyetim var 1 kere trafiğe çıkmadım daha..
Sadece korku varsa sürdükçe aşılır sanırım. Ama benim gibi hiçbir şey bilmiyorsanız ders alın derim. Gerçekten çok faydası var.
 
Araba kullanırken sizin dikkatli olmanız yetmiyor, karşıdan gelecek hamleleri de önceden kestirmeniz gerekiyor. Başlarda trafiğin yoğun olmadığı yerlerde pratik yapın. Yavaş yavaş alışırsınız. Sanıyorum arabanın vitesli olup olmamasından çok sizin korkunuzu yenmeniz önemli. Sankin olun, aynalardan sağa sola durmadan hareket eden araba varsa aynı şeritte olmamaya çalışın, mümkün mertebe dolmuşa ve taksiye yol verin, tehlikenin büyük çoğunluğunu geçer zaten :KK48:

Sakın bırakmayın, ne güzel araba da varmış, varmı arabayla olan özgürlük başka şeyde. Bir alışsanız o rahatlığa eşinize bile vermezsiniz.
Tavsiyeler için teşekkür ederim. Mutlaka dikkat edeceğim. Yaşadığım yerde dolmuş yok, evden okula direk halk Otobüsü de yok, o yüzden şanslıyım.
 
İki tane yaya haldeyken, iki tane de araba sürerken olmak üzere toplam dört tane kazam var. Sonuç, hala araba kullanıyorum. Nasıl ki yaya iken kaza yaptım diye dışarıda yürümeyi bırakmadıysam araba ile kaza yaptığımda da sürmeyi bırakmadım.
Ama etkisi olmadı mı, tabi ki oldu hatta son ki kazada ağlayıp-zırlayıp daha da arabaya dokunmam diye dolanıyordum. Bende bir bayanın araba sürmesini bilmeli diyenlerdenim. Hatta ileri boyutu, bir evde araba kullanılacaksa o arabayı bayan kullanmalı insanlarla yoğun şehirde yaşayıp çalışıyorsa.
Velhasıl, sende bu işin peşini bırakma. Seni heycanlandırmayacak, sana çok karışıp aklını karıştırmayacak kişilerle araba kullanmanı tavsiye ederim.
Ayrıca ilaçlı tedavi yerine sözlü tedavi senin açından daha iyi olur, sonuçta senin daha çok telkine ihtiyacın var.
Haha çok tatlısınız :) kendine güven telkinleri falan dinliyorum internetten. Maşallah valla sizin gibi bayanlara çok imreniyorum.
 
Valla bende korku demeyelim de caddeye çıkma kalabalığa girme kırmızı ışıkta bekleme kalkma korkuyorum :)

Çevreyolunda otobanda rahatım caddeye hiç çıkmadım korkum var ama bazen kendimi gazlıyorum mesela yaşlı bir bayanın sürdüğünü görüyorum ninem yaşında kadın bile sürüyor ne korkuyosun diyorum ama daha cesaret edip çıkamadım :KK70:
Aynı ben, kendi yaşadıklarımı okudum sanki...
 
Ablalarinla cik kuzum sen de
En elverisli zamanlar sabahin erken saati ve gece yarisidir seni kimse trafikte rahatsiz etmez guzel guzel turlarsin
Ablalarım memlekette ben yalnızım. Keşke onlar olsalardı, belki onlara da faydam olurdu. Üçümüzün de ehliyeti var ama kullanamıyoruz.
 
Öncelikle dış seslere kulağınızı tıkamakla baslamalısınız işe. Yılların usta şöförü olsanız yinede basarlar o kornaya.
Aracınızı tanıyın, dikkatinizi toplayın yeter. Aynalarınızı kontrol ederek, hız konusunda kontrollü olarak gayette kullanırsınız. Sol şeridi kullanmayın, ortadan yada sağdan gidin, arkanızdan gelen, yanınizda seyreden arabalara dikkatiniz açık olsun yeter. Sabah erken çıkın, ara sokaklarda gezin yada akşam iş çıkışı yapın bunu. Pratik yapmak önemlidir.
Aynı anda ehliyet aldığım arkadaşım, ehliyetini aldığı hafta arabasını aldı, o araba hala duruyor garajda. Ben ondan iki sene sonra aldım ehliyetimi ve 2.arabamı kullanıyorum şu an. Benim ilk arabam sattığımda 90.000km'deydi onun aracı 10.000km'de hala. Ve şu an kullanamıyor hala ki otomatik arabası kızın. Üzerine gitmedi çünkü korkusunun. Üzerine gidin korkunuzun. Şahsen kamyon, tır görünce dizlerimin bağı çözülüyordu benim, kurstaki hocam beni ısrarla kamyonların çokça olduğu yollara sokuyordu, üzerine git korkma diye. O kursta verilen 1'er saatlik eğitimlerle ben yendim korkumu ve trafikteyim mütemadiyen. Kurstan çıktığımda paralel park etmeyi bile bilmiyordum, deneye yanıla öğrendim. Hiç derste almadım ekstra. Sadece hırsımı, hevesimi hić yitirmedim.
 
Haha çok tatlısınız :) kendine güven telkinleri falan dinliyorum internetten. Maşallah valla sizin gibi bayanlara çok imreniyorum.

Yok anacım imrenme, seninle tek farkımız benim icraate geçebilmem yani onun dışında bende korkuyorum. (:
Telkine devam, sakın koy verme. Yapabilirsin.:KK5:
 
Tavsiyeler için teşekkür ederim. Mutlaka dikkat edeceğim. Yaşadığım yerde dolmuş yok, evden okula direk halk Otobüsü de yok, o yüzden şanslıyım.

Rica ederim. Çok şanslısınız o zaman, dolmuşlar vs yolcu kapmak için resmen kasap gibi kullanıyorlar.
Bende başlarda çok korkuyordum amaaaann dedim sonra, her araba kullananın aklı fikri kabiliyeti benden çok mu sanki :63: ben daha güzel kullanırım :63: sonra alıştım. Ha birde gamsız olmak lazım. Mesela kırmızıda kalkarken stop mu ettirdin, boşver sakin ol, nasılsa sen gitmeden arkadanki gidemez :KK48: Başlarda park etmede sıkıntım vardı, az mı yoldan geçenlere sordum, arkada yer var mı, bir yardımcı olsanız diye. :KK48: sende zamanla alışırsın. ;)
 
Psikoloğa gitmedim ama psikiyatra gittim, o da ilaç verdi. Ilaçlarımı kullanıyorum, ama sersem gibiyim. Telkin Cd'leri gördüm internette, hiç kullanan var mı acaba??
Pskiyatristin yaptığı tek şey beynini uyuşturacak ilaçlar verip seni sakinleştirmeye çalışmaktır. Mutlaka bir psikoloğa gidin korkularınızı yenin psikolojikman rahatlayın sonra başaracağınıza eminim. Ama bu şekilde trafiğe çıkmamalısınız.
 
Konuyu nisanda açmışım geçen gün duvara vurdum arabayı. Bugün okula arabayla gitmem lazım ama anksiyetem tavan şu anda.
 
Uff ayni derttenmişiz benim en büyük korkum bir başkasına zarar verirmiyim ya bir çocuğa çarparsam tam dört defa direksiyon sinavini kaybettim aslinda güzel sürüyorum arabayı ama çok panikliyorum ama yapmam lazım bunuda biliyorum
 
Konuyu nisanda açmışım geçen gün duvara vurdum arabayı. Bugün okula arabayla gitmem lazım ama anksiyetem tavan şu anda.
Bildiğiniz bütün duaları okuyun , dikkatinizi toplayın, öyle çıkın..inşallah sıkıntısız gidip gelin :)
Şanslısınız; İstanbul'da değilsiniz zannediyorum , burada kadın sürücüysen, direkt sıkıştırmalar kornalar ve o bakışları insanı pes ettiriyor , ama onlara inat pes etmemek lazım ,
İnşallah kazasız sağlıkla kullanmak nasib olsun bütün isteyen hanımlara :)
 
Günaydın bayanlar. Kaç gündür içimde sıkıntı olan bir derdi sizinle paylaşmak istiyorum. Ben 10 yaşındayken bisikletle bir arabaya çarptım. Sol bacağımdaki ezilme hariç bi şey olmadı. Ama ben arabalardan çok korktum. Uzun süre Arabanın ön koltuğuna bile oturamadım. Babam da çok evhamlı biridir, 'siz yapamazsınız' diye üç kız çocuğuna bir gün olsun araba sürdürmeye çalışmadı, üçümüz de bilmiyoruz şimdi. 2010 yılında ehliyet alayım dedim. Arabanın sürücü koltuğunda oturuyorum ama elim Ayağım boşalıyor, dizlerim tutmuyor. Eğitmen (kendisi öz dayım oluyor) senden sürücü olmaz dedi. Ehliyeti aldım ama şoförlük kariyerimi bitirdim. 2014 yılında evlendim, eşim bir bayan mutlaka öğrenmeli dedi, bayağı çabaladı, sakin sakin söyledi olmadı, bağırdı çağırdı olmadı. Okul eve bayağı uzak, gidip gelirken sürünüyorum. Özgür olmak istiyorum, kimseye Muhtaç olmamak istiyorum. Bir yandan da ölesiye korkuyorum. Eşim bir hoca tuttu bana. 12 saat ders aldım. Biraz daha iyiyim, ama gaza basamıyorum. Ne trafiği tıkamak, ne de bir canlıya zarar vermek istiyorum. Napayım??? Bırakıp ezik hallerime mi döneyim, 1 ayda olmazsa 2 ayda mı olur diyeyim?? Anksiyetem arttı,çok huzursuzum. Cevaplar için teşekkürler. edit: arabamız vitesli, satıp otomatik almak istedik ama satamadık. Bir araba alsam kendime fuzuli, çünkü eşim hep hastahanede olduğu için araba boşta. Yorumlarınızı buna göre yaparsanız sevinirim.
ne yap et otomatik al kendine güvenin geliyor çok rahat oluyor bende düzde başaramamıştım ama otomatik alınca sürebildim, birde yapamıyorum deyip bırakma üstüne git sık sık kullan ilerlet cesaret öğrendikçe gelen bişey ayrıca şoförlük sart gerçekten birine bağımlı kalmıyorsun
 
ben de ehliyeti aldıktan 1 sene sonra babamın arabasını kaçırdım sonra arabayı sürttüm. birkaç ay arabaya binesim bile gelmedi. sonra cesaretimi topladım korka korka baba arabanı sürebilir miyim dedim, yanıma oturdu sakin kaldı öyle tekrar yendim bu sıkıntıyı
 
Back