Araba sürme hakkında içim dolu hanımlar

Benim kurstaki direksiyon hocam yüzlerce kişiye araba kullanmayı öğrettim, ehliyet aldırdım ama karıma öğretemedim demişti. Yani koca hoca bile olsa olmuyor durum size özel değil 😂
 
Aynen arkadaşlar gibi bende eşinizden araba kullanmayı öğrenmeyin demeye geldim :) ben uzun süredir ehliyet almak istiyordum eşim hep erteledi. Bir gün dedim ki ben bu kursa yazilacagim beklemek istemiyorum gittim yazıldım tek seferde ehliyetimi aldım çok hevesli olduğum için ehliyeti aldığım günden itibaren aktif trafiğe çıkmaya başladım ilk günler ara yoldan yola çıkmak, okula gidince kalabalığa girmek falan öyle zor geliyordu ki ama devam ettim okula uzan park ederken yavaş yavaş kapısına kadar geldim:) bizim arabamız yok babam sağolsun verdi arabasını.. eşimde kendi arabası olmadığı için sanırım korkma cik çıkamazsan süremezsin dedi... bi kez köşeyi dönerken başka arabaya bile surttum oturdum agladim sinirden kendime guvenimin azaldigi zamanlar oldu ama pes etme ben eski model manüel bir araç kullanıyorum hemde şükür şuan otoyol gibi yerlere gidemedim ama oda olacak bir gün.. Insan hata yapınca azarlaninca hafif bi yere sürtünce laf işitince üzülüyor hevesi kırılıyor ben onlar laf etmeden ağlamaya başladığım için kimse ses etmedi 😅 babam sıkıntı etmedi gerçi sağolsun ama eşim olsa lafını ederdi belkide.. inşallah bir gün kendi arabamız olur . Ben ehliyeti aldığım günden bu yana hep yanlız çıktım özel ders alın ve yanlız basinizaçıkın trafiğe inanın laf eden olmayınca daha rahat öğreniyor insan yanlış yapa yapa doğruyu öğreniyorsun. Trafikteki anlayissiz insanlara tahammül etmeyi öğrenmek gerekiyor sadcee
 
Aile arabalarının bir çoğu erkeğin arabasıdır zaten. Kadınlar da evimizin arabası var ikinciye ne gerek var diye düşünürler. Zamanla da körelip hevesleri geçip hiç kullanamaz olurlar. Madem isteklisiniz çalışıyorsunuz kendi arabanızı alın. Önemli olan o. Kurs vs onlar gereksiz masraf. Sizin arabanız olunca zaten daha başka hissedeceksiniz, arabayı sahipleneceksiniz eğreti kullanmayacaksınız. Ne gerek var ikinci araca derse eşiniz çocuk vs olunca lazım şimdiden alışayım der geçersin ki lazım gerçekten.
 
Merkur Retrosu .!.:
27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.

Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.

Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.

Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.

Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
Genişletmek için tıkla...
Yavrum erkekler biraz böyle nedense. Sen kendine güveniyorsan ben direksiyondayım sus de. Ben maşallah iyi araba kullanırım. Ben varken eşim direkt arabayı bana verir kendi kullanmak istemez ona rağmen vıy vıy susmaz bazen. Ben direkt susutuyorum çok biliyorsan ya kendin sür ya da sus derim. Susar. Babamda binince laf ediyor 😂 yok yavaş yok şurdan dön felan yav karışmayın. Erkeklerin nedense bu huyu ar. Sende güven o laf etse de duyma sürekli pratik yap
 
Merkur Retrosu .!.:
Hepsi aynı ya gerçekten. İş arabaya gelince tam öküzler. İyi yapmışsınız valla. Bana da cesaret geldi şimdi yapıcam dediğiniz gibi. Hoca da iyi olur. Ehliyetteki kadın hocam inanılmaz iyi biriydi hem çok motive ediyordu hem de çok iyi öğretiyordu.
Genişletmek için tıkla...
Akşam 1 saat sizi eşinizin arabasında çalıştıracak bir eğitmen bulun. 10 dersten sonra çatır çatır kullanırsınız ki zaten halihazırda kullanıyormuşsunuz,kendinize güveniniz gelir daha rahat olursunuz.
Arabanın anahtarlarını da alın sonra ama öğrendim diyip bırakmayın, eşiniz sorun çıkarırsa kendinize bir araba almaya bakın ama bırakmayın kullanmayı, pratik yapmak, kullanmaya devam etmek şart.
Benim bir arkadaşım ehliyet aldı,araba aldı ki o zaman benim ehliyetim yoktu,vaktim yoktu kursa gitmeye. Ilk çıktığında arabasıyla geri gelirken tel çite çarptı hafifce. Ondan sonra çıkmadı,otoparkta yattı araç senelerce. Annesini doktora götürmek için aldı birde aracı ehliyeti,hevesi kırilınca akrabalardan rica ediyordu onlar kullanıyordu arabayı. Ona da dedim tut birini çık, böyle bekleme diye anlatamadım. Eşi kullanıyor şu an evlendi,kendisi hala kullanmıyor. Bıraktı bir daha da öğrenemedi.
Ben ondan seneler sonra aldım ehliyetimi hatta manueldi arabam,her gün kullandım,korksam da heyecanlansamda bırakmadım. Hala da kullanıyorum. Bende bıraksam muhtemelen bir daha kullanmam zor olurdu. Devam etmek şart,heves ve istek varken.
 
Merkur Retrosu .!.:
27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.

Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.

Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.

Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.

Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
Genişletmek için tıkla...
Modeli düşük bir araba Alacaksınız. TEK BAŞINIZA önce uzun süre şehir içinde sonra şehirler arası kullanacaksınız. Yanınızda koca, baba olunca olmuyor o işler. Acemiliği atınca da istediğiniz arabaya binin. Karışanın da ağzına vurun bir tane. Bazen benim eşim de çok sağdan gittin, yok çok yavaşsın falan der dururdu. Baktım olmuyor, aynı şeyi ben ona yaptım. Bak korna çalıyorlar, niye buna dikkat etmedin diye diye o da beni eleştirmeyi bıraktı. Eleştirecek şey bulmak kolay zaten ama bunlar ağızlarını her şeye açıyorlar. Sinirlenmemek elde değil.
 
Merkur Retrosu .!.:
Gerçekten öyle şimdi bir kere öğrensem iyice çözsem gerisi çok kolay olacak. Tek başıma çıkmam lazım haklısınız yapıcam inşallah, çok teşekkür ederim nasıl motive ettiniz bir bilseniz
Genişletmek için tıkla...
Bende yeni öğreniyorum sürdükçe insanın kendine güveni geliyor,trafiğin sakın yerlerinde süreyim derken kendimi bir anda akan sıkışık ışıkların bozuk olduğu bir trafikte buldum 😁 Ama hallettim sininti yok 1..2 derse bakar ya
 
Benim ozguvenimi eşimin tepkileri kirdi..Hemen hoca tuttum.3 hafta trafiğe çıktım hocayla..Ama içimde sürme hevesi kalmadı..
Şimdi kendi bana göre garip sürüyor.Ondeki arabaya çok yaklaşmak,devirli surecegim diye hızı azaltıp yükseltmek,virajlara hızlı sürmek gibi..uyandığımda da ben arabaya hakimim diyordu.ben de el frenini tutarak gidiyorum...Kendine geliyor..
Babam öyle değil ama o da benimle aynı şehirde değil...Velhasıl bu iş evdekilere riayet ederek değişmeyen okuyarak çözülüyor..
Yaparsın ehliyeti sen aldın.Tek basina❤️Ve eminim çok dikkatli özenli bir sürücü olursun 💞
 
Kendi arabanizla özel ders alin. YouTube da kadın hocalar var bir tanesi aşırı güzel anlatiyor. Onla çok cesarete geliyorsunuz. Dilek ti sanki adı. Özel hoca artı YouTube yetiyor. 15 yıl aradan sonra böyle basladim ben
 
Bence erkeklerin çoğu araba kullanmayı kendilerine özgü bir üstünlük olarak görüyor ve trafikte kadınları görmek üstünlüklerinin ellerinden alındığını hissettiriyor onlara. Bu konuyla ilgili aşamadıkları bir kompleks var çoğunda. Özellikle kendimizi yetersiz hissettirmeye çalıştıklarını düşünüyorum. Çünkü aksi taktirde tamamen eşit olacağız. Özetle erkekleden araba kullanmayı öğrenmeye çalışmayın. Parası neyse verip bir hoca tutun ve tam hazır olduğunuzda eşinizin karşısına çıkın. Ben bir kadın hocayla çalışmanızı öneririm.
 
Allah herkesin kendisine araba versin eşin arabasına muhtaç etmesin maalesef durumlar böyle erkeğin yanında araç kullanmak eziyetten başka bir şey değil direksiyonu yiyesin gelir o derece
 
anna anna .!.:
Bence erkeklerin çoğu araba kullanmayı kendilerine özgü bir üstünlük olarak görüyor ve trafikte kadınları görmek üstünlüklerinin ellerinden alındığını hissettiriyor onlara. Bu konuyla ilgili aşamadıkları bir kompleks var çoğunda. Özellikle kendimizi yetersiz hissettirmeye çalıştıklarını düşünüyorum. Çünkü aksi taktirde tamamen eşit olacağız. Özetle erkekleden araba kullanmayı öğrenmeye çalışmayın. Parası neyse verip bir hoca tutun ve tam hazır olduğunuzda eşinizin karşısına çıkın. Ben bir kadın hocayla çalışmanızı öneririm.
Genişletmek için tıkla...
Ben de katılıyorum yazdıklarınıza ama trafikte öyle medeni erkekler de var ki eminim eşleri çok şanslıdır.
 
Bir hafta ozel ders alin trafige cikarsiniz cogu erkek boyle mala bagliyor esleri araba kullanirken hic ona sormayin egitim alin ve istediginiz gibi kullanin o yaninizda olmasin
 
Merkur Retrosu .!.:
27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.

Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.

Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.

Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.

Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
Genişletmek için tıkla...
Sen ben misin canım? Yani aklımı okudun sanki .
 
Ay kendileri nasıl öğrenmişler nasıl almışlar ehliyeti bir de onu anlatsalar. Benim eşime adam şöyle dümdüz git gel demiş vermiş ehliyeti🤣 sonra öğrenene kadar kayınpederimi az delirtmemiş. Kalkmış bana laf ediyor k.pederim sağolsun hemen payladı eşimi😂
Kocayla babayla öğrenilmiyor. Siz dediğiniz gibi özel hoca tutup iyice öğrenin güzelce.
 
Özel ders alın diyecektim ben de. Araba öğrenme konusu babayla da eşle de zor. Eşim düz vites araba kullanamıyor. Benim düz vites arabam varken yanımda kuzu kuzu oturur, methiyeler dizerdi. Ben de otomatiğe geçince şöförlüğümü eleştirir hale geldi 😁 o eleştirileri ciddiye almamak lazım. Siz kendi güvenliğiniz için üçüncü ve güvenilir, bilgili bir kişiyle bol bol pratik yapın bence de.
 
Merkur Retrosu .!.:
27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.

Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.

Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.

Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.

Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
Genişletmek için tıkla...
Babadan ve kocadan araba kullanmak öğrenilmez. Hayattaki en önemli derstir. Tutacaksın bir hoca vereceksin parasını, öğreneceksin. Kaldı ki yaşın çok genç. Benim bir tanıdığım 50 yaşında bu yaz araba kullanmaya başladı hocayla. 20'li yaşlarda ehliyet almış, hic araba kullanmamış.
 
Özel ders al, 10 ders falan yeter zaten.
Geçenlerde eşimle farklı arabalarda seyahat ettik, yolda beni ariyor 'şeridi düzgün ortalamiyor muşum' 😂😂😂 bastım gaza devam ettim, bence gayet sıkıntısız sürüyorum.
 
Merkur Retrosu .!.:
27 yaşında çalışan yeni evli bir kadınım. Ehliyetimi 4 sene önce aldım. Ama hayatımda ilk defa ehliyet alırken parkur aşamasında araba sürdüm. Babam hiçbir zaman öğretmek istemedi “bayan” olduğum için öğrenemeyeceğimi, kaza yapacağımı düşündü hep. Erkek çocuğu olsaydı 16-17 yaşında al arkadaşlarınla gezmeye git diyip anahtarı vereceğine adım gibi eminim.

Neyse 23 yaşımda ehliyet kursuna yazıldım binbir çabayla. Tekte geçtim birkaç gün sürmeme rağmen. Sonra arabam olmadığı için süremedim bir daha. Geldim 27 yaşına. Eşimin arabası var onu sürdük birkaç defa daha sakin yollarda. Kendime güvenim tam aslında. Eşim de görüyor yani kurallara uyuyorum şu ana kadar kaza falan yapmadım. İşe giderken sabahları arada ben sürüyorum o yan koltuğumda oturuyor tavsiye falan veriyor. En sinir olduğum şey de o an rampayı falan görmesem veya anlık şeritten hafif taşsam hemen yapamıyosun, kaza yapacaksın gibi şeyler söylemesi. Veya kırmızı ışık yanmış görüyorum durucam yani. Hemen dur dur diye bağırıyor. Kendimi yetersiz hissettiriyor bana. Normal konularda böyle biri değil ama şu araba öğretme konusunda sanki bambaşka birine dönüşüyor. Yollarda ne magandalar ne şuursuzlar görüyorum onlar bile çatır çatır araba sürüyor ben kurallara uyduğum sakin gittiğim halde yetersiz hissettiriliyorum.

Şu an dediğim gibi sakin yollarda sürdürüyor sadece, ama ben hep böyle arada sırada sakin trafikte sürmek istemiyorum. Hep bu şekilde düz yol gidip geleceksem öğrenemem asla. Bunu eşime söylüyorum iş çıkışlarında veya akşamları da süreyim kalabalık yollara da gireyim diyorum. Arabasına mı kıyamıyor nedir yok diyor daha o aşamaya gelmedin. Yahu hiç zorluk görmezsem o aşamaya nasıl gelicem zaten. Sinirlendim kavga çıkarttım. Bağırdım çağırdım küstüm. Barışmak istiyor ama benim zerre içimden gelmiyor şu an.

Gidip kendi maaşımla sürücü kursuna yazılmayı düşünüyorum. Trafikli, zor neresi varsa aşama aşama sürdürmesini isticem hocadan. Çok sinirlendim ve bıktım başkasının insafına kalmaktan. Zaten araba sürmeyi öğrenmeyi de bu yüzden istiyorum eş bile olsa kimsenin nazına katlanmak istemiyorum.

Öyle işte içim doldu. Özgüvenim tamdı ama böyle şeyler oldukça birileri bana güvenmedikçe negatif yorumlar yaptıkça iyice gözümde büyüdü araba mevzusu. Keşke baba olsun eş olsun güvenselerdi bana biraz. Uzun yazdım sanırım baya kusura bakmayın hanımlar.
Genişletmek için tıkla...
 
tatlım öncelikle bence eşine kızmayı bırakmalısın yani onun bu hale gelmesinin tek nedeni aslında kendisinin duyduğu gerginlik ve endişedir kontrolü elinde tutamamasından kaynaklı o yüzden ona takılırsan daha çok hata yaparsın bunun yerine kendine inanmalısın ve bu işe kendi başına başlamalısın inan erkeklerin bir çoğu hissiyatla araba sürüyor teknik bilmiyor ve bilmediği şeyi öğretemiyorda eşime park edemiyorum demiştim benim öğrendiğim yıllarda park öğretilmiyordu zorlandım doğal olarak eşimde bana süre süre öğrenirsin demişti bende YouTube dan tek video izleyerek öğrendim bu kadar basit tekniği bile öğretemiyorlar ama gözü kapalı tek seferde park eder kendisi anlatmak istediğim mükemmel usta şöför olsa bile teknik anlatmayı bilmiyorsa sürekli tedirgin olur en güzel kendin öğrenirsin benim eşim ilk arabayı aldığımda beni şehir dışına bırakmıştı kendin gel demişti ve gelmiştim araba kullanmak istiyorsan bu bulaşık yıkamak yemek yapmak kadar sıradanlaşmalı senin için o rahatlıkta oturmalısın koltuğa inanıyorum ki çok güzel kullanacaksın…
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Sofiasofia
Araba kullanan hanımlar bakar mısınız?
Yorumlar
6
Görüntüleme
1K
dunya insani
dunya insani
S
  • Kilitli
Evli ve çocuklu hanımlar sorum size ne yapmamı önerirsiniz?
9 10 11
Yorumlar
209
Görüntüleme
19K
so sorry
S
VenusYumi
Ben ne yapıyorum?😔
2 3
Yorumlar
55
Görüntüleme
7K
bebeklinick
bebeklinick
Mini_mini
Direksiyon Sinavı ve umuda ihtiyacım var.
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
15K
zorunlualann
Z
B
Arac sürmek ve cesaretsizlik
Yorumlar
12
Görüntüleme
2K
flower_rose
F
X