- 26 Ocak 2016
- 220
- 48
- 33
-
- Konu Sahibi DreamTheater_
- #1
Ben bunları hak edecek naptım bilmiyorum bütün suç bende mi bilmiyorum nerde yanlış yapıyorum bilmiyorum çok yoruldum.. usandım doydum artık herşeye..
henüz 9 aylık evliyim bilenler bilir evliliğin ilk zamanları kimileri için kabus oluyor düzene girmesi alışma süreci kavga gürültü herşey zaten o kadar zor ki birde bu zorluğun içine annem ekleniyor nefes alamıyorum artık
Annemin burda benden başka kimsesi yok tek yaşıyor abim başka şehirde yazları gelir ( anneme 5 dakikalik mesafede ev tuttum ahh tutmaz olaydım.. sırf o tek kalmasın die.. )
Zamanla herşeyime karışmaya kalktı .. evliliğime suna buna içten içe ben sorunlarımı anlatıyordum dertleşeceğim kimsem olmadı için keşke anlatmasaymışım farkına varınca hiç birşey yansıtmıyordum artık...
Eşimin ailesini sevmiyorum yaptıklarından dolayı..
Benim eşim de annemi sevmiyor.. bana saygısından gidip geliyor böyle anlaştık.. annem yakınız die gelip gitmemize laf etti eşimi fazla götürmek istemedim çünkü bende onun ailesine fazla gitmiyorum..
Hergün ugruyorum yanına gündüzleri vakit buldukça alıyorum çıkıyorum geziyorum .. inanın koştur koştur evime yetişiyorum yemeğime aşıma yetişiyorum..
Eşimle sorunlarımı anlattıkca annem eşime düşman oldu bir yandan ve eşimin yannda pek gelmez ayda 1 kere eşim varken gelirse gelir ( Çekiniyormuş . sıgınamıyormuş yarın benim eşim başıma kakar mış annen geliyorda sık sık annem gelmiyor die eyvallah dedim zorlamadım )
Annem birşeyi yaparken kırk nazla yapar.. Kendini birşey sanar evet ne yazkki..
bıktım usandım artık bana laf sokmalarndan herşeyinden onun yükü cok agır geliyor bana..
Dünki olayı anlatmak istiyorum
Ben ileri derecede panik atak hastasıyım bayılmalarım arttı ve kalbimde sorun var doktora gittim annemin işi yoktu onunlada beraber gittik hastaneye..
Eşim de iş çıkışı bizi almaya geldi hastanede işimiz uzun sürdü.. Neyse eve gidiyoruz hep beraber
Eşimin iş arkadaşı yaralanmış ona geçmiş olsuna gidecek ( ben evde tek kalamıyorum hastalıgımdan dolayı fazla.. )
Evin oraya geldik
Anneme : Anne hadi gel gidelim bize bak eşimde arkadaşna gidecek beraber yemek yapar yeriz otururuz
Eşim: evet anne hem tek de kalmaz yoldaş olursunuz gideceğim yer biraz uzak
Annem : yok yok ben gelmem.. eve gidiyim
Eşim: gel san ki nolacak evde napacaksın gittiğinde
Annem : yok yok gidiyim ben cok geç kalmassın zaten
Ben: gel işte ya....
Zor güç bela getirdik... 40 nazla Annemi 40 kere cagırrsın 41. kez gelir öyle bir insan..
Eve geldik yemek yaptım hemen hep birlikte yedik
Ve eşim gitti..
Ben sofrayı topluyordum
Annem: masa öyle silinmez bez öyle tutulmaz beceriksizliğini bu kadar belli etme şöyle sil..
Ben: şakayla karışık anne dua et ki karşımda sen varsn bunu başka birisi dese cevabını verrdim.. benim elimden bu kadarı geliyor
Annem : ben senin annenim başkası değil..
Annem yeni bir telefon aldı kendine akıllı telefonlardan sürekli bozar size yemin ederim bir şeyi 10 kere gösterdim.. anlamıyor siz olsanız sinir olmazmısnz
telefonu getirdi su nasıldı bu nasıldı sormaya başladı yine..
Ben: anne gösterdim ya yine mi unuttun bak şöyle şöyle ypaacan
burayı bozmssn nasıl düzelteceğini bilmiyorum
Annem : sana birşey sormaya gelmiyor herşeye dik dik cevap veriyorsun.. tersliyorsun
Ben: sen kendi davranışlarının farknda değilsn herhalde..
Benim başımdaki de elin oğlu zor durumda kalıyorum evime eşim varken kırk nazla geliyorsun düşman gibi görüyorsun sıgınamıyorum diyorsun benim artık zoruma gidiyor merak etme eşim başıma kakmaz..
Annem : evet sıgınamıyorum senn davranışların yüzünden de sıgınamıyorum eşin yüzündende anlamıyomusun..
BEn: sen böyle düşünmeye devam edersen tamam eyvallah ben sana napıyorum da sıgınamıyorsun napıyorum sana.. zaten herşey yeterince zor birde sen başlama
Annem: ben komşumun teyzenin evinde bile sıgınırken buraya gelmek istemiyorum birda beni eşin varken cagırma gelmek istemiyorum .. sen daha 9 aylk evlisin ben 25 sene evli kalmısım senn için zorsa benm içinde zor..
( eşim bi ara bana ben senin anneni arıyorum soruyorum sen nie aramıyosun die bir cümle kullanmıştı bende bunu anneme demiştim demez olaydım .)
eşim geldi...
İçeri girdi..
oturdu..
Annem dışarı cıktı montunu aldı : hadi ben gidiyorum
Eşim : otur anne nereye gidiyosun zaten geldin gittin yok evde napacan
Annem: yok gidiyorum ben haydi görüşürüz
Ben: annemi eve kadar bırak gel
Eşim: montunu ayakkabılarını aldı apartmana cıktı
Annem : yok yok bırakma istemem ben kendim giderim otur sen yorgunsn zaten ben giderim
Eşim : olur mu öyle şey
Annem : gelirsen yemn ederim bida gelmem hadi görüşürüz
Eşim: tekrar içeri girdi bana ;
Allahaşkına noluyo bu nedir yani.. annen nasıl bir psikolojiye sahip zaten evime kırk nazla geliyor birde böyle yapıyor
;Ben: dayanamadım ağladım yine kötüleştim.. olanları anlattım saklayamadım o anda
Benim evimde sıgınamıyormuş senden cekiniyormuş ben dik cevap veriyormuşm vs vs..
Eşim : ben ona naptm geldine gittinemi karıştım nie geliyosn mu dedim.. saygısszlk mi ettim bu nedir sen yni hastaneden geldin seni böyle üzmeye ne hakkı var..
konuşma uzadı gitii
Size küçük bir örnekle acıklamak istedim annemin psikolojisinin düzgün oldunu asla düşünmüyorum iyi değil.. banada yansıtıyo artık cok garip bir ahlagı var çok alıngan hemen herşeyde birşey aramaları küsmeleri.. kendini hep geri çekmesi 40 nazla birşeyler demesi..
ben yalvaracamda anca öyle evime gelmesi bir çok şey kendini herşeyden soyutluyor preden nem kapıyor
ben çok yoruldum dayanamıyorum inanin sogudum artık ondan nefret ettirme derecesine geldi birşey desem bi laf söylesem cevap versem
Tamam bittim o an... bittim annemin lafının üstüne laf söylemek gibi birşey asla olamaz napacam bilmiyorum cok bunaldmm evliliğimede yansıyor artık bu durum
Şimdi benimle konuşmuyor bir tavrlar bir tavırlar görseniz..
bagırmalar cagırmalar asla kendi hatalarını görmez asla.. ona göre bir tek doğru kendisi yüzünü bile görmek istemiyorum su an keşke gelmeseydim su yalan dünyaya evliliğim bir yandan annem bir yandan ben hangi birile baş edecem boguluyorm nefes alamıyorum kızlar..
henüz 9 aylık evliyim bilenler bilir evliliğin ilk zamanları kimileri için kabus oluyor düzene girmesi alışma süreci kavga gürültü herşey zaten o kadar zor ki birde bu zorluğun içine annem ekleniyor nefes alamıyorum artık
Annemin burda benden başka kimsesi yok tek yaşıyor abim başka şehirde yazları gelir ( anneme 5 dakikalik mesafede ev tuttum ahh tutmaz olaydım.. sırf o tek kalmasın die.. )
Zamanla herşeyime karışmaya kalktı .. evliliğime suna buna içten içe ben sorunlarımı anlatıyordum dertleşeceğim kimsem olmadı için keşke anlatmasaymışım farkına varınca hiç birşey yansıtmıyordum artık...
Eşimin ailesini sevmiyorum yaptıklarından dolayı..
Benim eşim de annemi sevmiyor.. bana saygısından gidip geliyor böyle anlaştık.. annem yakınız die gelip gitmemize laf etti eşimi fazla götürmek istemedim çünkü bende onun ailesine fazla gitmiyorum..
Hergün ugruyorum yanına gündüzleri vakit buldukça alıyorum çıkıyorum geziyorum .. inanın koştur koştur evime yetişiyorum yemeğime aşıma yetişiyorum..
Eşimle sorunlarımı anlattıkca annem eşime düşman oldu bir yandan ve eşimin yannda pek gelmez ayda 1 kere eşim varken gelirse gelir ( Çekiniyormuş . sıgınamıyormuş yarın benim eşim başıma kakar mış annen geliyorda sık sık annem gelmiyor die eyvallah dedim zorlamadım )
Annem birşeyi yaparken kırk nazla yapar.. Kendini birşey sanar evet ne yazkki..
bıktım usandım artık bana laf sokmalarndan herşeyinden onun yükü cok agır geliyor bana..
Dünki olayı anlatmak istiyorum
Ben ileri derecede panik atak hastasıyım bayılmalarım arttı ve kalbimde sorun var doktora gittim annemin işi yoktu onunlada beraber gittik hastaneye..
Eşim de iş çıkışı bizi almaya geldi hastanede işimiz uzun sürdü.. Neyse eve gidiyoruz hep beraber
Eşimin iş arkadaşı yaralanmış ona geçmiş olsuna gidecek ( ben evde tek kalamıyorum hastalıgımdan dolayı fazla.. )
Evin oraya geldik
Anneme : Anne hadi gel gidelim bize bak eşimde arkadaşna gidecek beraber yemek yapar yeriz otururuz
Eşim: evet anne hem tek de kalmaz yoldaş olursunuz gideceğim yer biraz uzak
Annem : yok yok ben gelmem.. eve gidiyim
Eşim: gel san ki nolacak evde napacaksın gittiğinde
Annem : yok yok gidiyim ben cok geç kalmassın zaten
Ben: gel işte ya....
Zor güç bela getirdik... 40 nazla Annemi 40 kere cagırrsın 41. kez gelir öyle bir insan..
Eve geldik yemek yaptım hemen hep birlikte yedik
Ve eşim gitti..
Ben sofrayı topluyordum
Annem: masa öyle silinmez bez öyle tutulmaz beceriksizliğini bu kadar belli etme şöyle sil..
Ben: şakayla karışık anne dua et ki karşımda sen varsn bunu başka birisi dese cevabını verrdim.. benim elimden bu kadarı geliyor
Annem : ben senin annenim başkası değil..
Annem yeni bir telefon aldı kendine akıllı telefonlardan sürekli bozar size yemin ederim bir şeyi 10 kere gösterdim.. anlamıyor siz olsanız sinir olmazmısnz
telefonu getirdi su nasıldı bu nasıldı sormaya başladı yine..
Ben: anne gösterdim ya yine mi unuttun bak şöyle şöyle ypaacan
burayı bozmssn nasıl düzelteceğini bilmiyorum
Annem : sana birşey sormaya gelmiyor herşeye dik dik cevap veriyorsun.. tersliyorsun
Ben: sen kendi davranışlarının farknda değilsn herhalde..
Benim başımdaki de elin oğlu zor durumda kalıyorum evime eşim varken kırk nazla geliyorsun düşman gibi görüyorsun sıgınamıyorum diyorsun benim artık zoruma gidiyor merak etme eşim başıma kakmaz..
Annem : evet sıgınamıyorum senn davranışların yüzünden de sıgınamıyorum eşin yüzündende anlamıyomusun..
BEn: sen böyle düşünmeye devam edersen tamam eyvallah ben sana napıyorum da sıgınamıyorsun napıyorum sana.. zaten herşey yeterince zor birde sen başlama
Annem: ben komşumun teyzenin evinde bile sıgınırken buraya gelmek istemiyorum birda beni eşin varken cagırma gelmek istemiyorum .. sen daha 9 aylk evlisin ben 25 sene evli kalmısım senn için zorsa benm içinde zor..
( eşim bi ara bana ben senin anneni arıyorum soruyorum sen nie aramıyosun die bir cümle kullanmıştı bende bunu anneme demiştim demez olaydım .)
eşim geldi...
İçeri girdi..
oturdu..
Annem dışarı cıktı montunu aldı : hadi ben gidiyorum
Eşim : otur anne nereye gidiyosun zaten geldin gittin yok evde napacan
Annem: yok gidiyorum ben haydi görüşürüz
Ben: annemi eve kadar bırak gel
Eşim: montunu ayakkabılarını aldı apartmana cıktı
Annem : yok yok bırakma istemem ben kendim giderim otur sen yorgunsn zaten ben giderim
Eşim : olur mu öyle şey
Annem : gelirsen yemn ederim bida gelmem hadi görüşürüz
Eşim: tekrar içeri girdi bana ;
Allahaşkına noluyo bu nedir yani.. annen nasıl bir psikolojiye sahip zaten evime kırk nazla geliyor birde böyle yapıyor
;Ben: dayanamadım ağladım yine kötüleştim.. olanları anlattım saklayamadım o anda
Benim evimde sıgınamıyormuş senden cekiniyormuş ben dik cevap veriyormuşm vs vs..
Eşim : ben ona naptm geldine gittinemi karıştım nie geliyosn mu dedim.. saygısszlk mi ettim bu nedir sen yni hastaneden geldin seni böyle üzmeye ne hakkı var..
konuşma uzadı gitii
Size küçük bir örnekle acıklamak istedim annemin psikolojisinin düzgün oldunu asla düşünmüyorum iyi değil.. banada yansıtıyo artık cok garip bir ahlagı var çok alıngan hemen herşeyde birşey aramaları küsmeleri.. kendini hep geri çekmesi 40 nazla birşeyler demesi..
ben yalvaracamda anca öyle evime gelmesi bir çok şey kendini herşeyden soyutluyor preden nem kapıyor
ben çok yoruldum dayanamıyorum inanin sogudum artık ondan nefret ettirme derecesine geldi birşey desem bi laf söylesem cevap versem
Tamam bittim o an... bittim annemin lafının üstüne laf söylemek gibi birşey asla olamaz napacam bilmiyorum cok bunaldmm evliliğimede yansıyor artık bu durum
Şimdi benimle konuşmuyor bir tavrlar bir tavırlar görseniz..
bagırmalar cagırmalar asla kendi hatalarını görmez asla.. ona göre bir tek doğru kendisi yüzünü bile görmek istemiyorum su an keşke gelmeseydim su yalan dünyaya evliliğim bir yandan annem bir yandan ben hangi birile baş edecem boguluyorm nefes alamıyorum kızlar..
Son düzenleme: