Merhabalar
Annemle ilgili bir sürü konu açtım daha önce çeyiz ve gösteriş meraklısı olması, evimizi dantel ve saten yorgan gibi gereksiz eşyalar ile doldurmaya çalışması....
Yakında nikahım var ve mobilya alışverişi yaptık. Nişanlım ile gittik beğendik daha sonra kırılmasınlar diye ailelerimizi götürüp biz bunları beğendik dedik. Kayınvalidemin ben illa ki göreceğim gibi bir isteği yoktu ama annem ben görmeden asla olmaz diye tutturdu. Neyse götürdük ama götürmez olaydık. Annem her şeye karıştı ve beni rezil etti. Sürekli kendi evine alışveriş yapıyormuş gibi hareket etti. Benim beğendiklerime ben öyle istemiyorum böyle istiyorum falan dedi. Nişanlıma zaten hiç ne istiyorsun diye sormadı bile. Kayınvalidem de hiç bir şeye karışmadı, kızım siz ne beğenirseniz modundaydı. Nişanlım da ben ne beğenirsem he dedi. Mobilyacılar bile anneme, oturacak olan gençler diye uyarılarda bulundu.
Şöyle bir durum var: kayınvalidem ve kayınpeder maddi olarak bir katkıda bulunmadı. Bir tek kv gelinliği aldı. Annemle babam ise yatak odası, oturma odası, antrenin mobilyası, mutfak eşyalarını komple aldı. Ben de ev kiralama masrafları, nikah yeri ücreti, salon, tv, ve buzdolabı için nişanlıma yardım ettim ortaklaşa hallettik. Sanırım annem karşı taraf elini cebine atmıyor nasılsa parasını kendi veriyor diye iyice söz hakkı buldu.
Son olarak bugün halıları alırken ( evimiz küçük ve halı yayacak yer yok gibi bir şey) nişanlım ben halı sevmiyorum anne bir tek salona alalım falan dedi annem ısrarla bir sürü halı almaya çalıştı. Siz istemezseniz istemeyin ben istiyorum. Millet gelince ne görecek diye tutturdu. Çok mahcup oldum.
Dahası sürekli nişanlımı eleştiriyor. Kilo aldın kilo ver diye yüzüne söylüyor. Kayınvalidem bana hep güzel kızım der mesela annem öyle değil. Evi yerleştirmeye gittik çocuğu oturtmadı eşyalar kirlenir şimdilik kollayın falan dedi. Sürekli kalktığı yeri düzeltiyor... Bir şey alıp gelse onu niye aldı bunu niye aldı... Yani çocuk ne dese haklı artık.
Eskiden bu işlere girişmeden nişanlım benim ailemi çok severdi. Herkese de anlatırdı ben çok iyi anlaşıyorum diye. Şimdi bana bir şey söylemese de uzaklaştı ve çok çok haklı. Ben bile anneme gidip gelmiyorum bu huyları yüzünden o niye gitsin ki? Bir tek babamla ilişkileri eskisi gibi devam ediyor çünkü babam sağduyulu biri annemi frenliyor bir nebze.
Neysee üzüldüm ve mahcup oldum kısacası. Tek çare annemle mesafeyi korumak sanırım. Anneme bir şey söylese de alınırım, annem neticede. Ama adam haklı. Hakkını da yedirmem. Arada kaldım, dertleşmek istedim