- 30 Mayıs 2020
- 13.060
- 49.302
İyi şükür buna da
Ailenizin mirasında gram emeği olmayan insanlara rica ediyorum prim vermeyin
Bi imza bu kadar da her şeye karışma hakkı vermemeli insanlara
İyi şükür buna daBen diyorum zaten hani senin ailen diye. O da sustu zaten şu saatten sonra.
Ben tam idealini istedim 25 ve 28 yaş arası ki öyle de olacak inşallah. Sadece bedenen ve ruhen otuzdan sonra kimse 20 25 yaşındaki gibi genç ve diri olamaz bu bir gerçek.30 larında doğuranların enerjisi düşük olmuyor merak etme.19 20 lerinde doğuranlar asıl annelik bilincine zor sahip oluyorlar maddi manevi.
Çok iyi demişsiniz. Ne olursa olsun ailenizle ilgili konularda yorum yaptırmayın. Haddi değil çünkü.Ben diyorum zaten hani senin ailen diye. O da sustu zaten şu saatten sonra.
Kendi ailesi de emekli ve sadece bir evi var, onda da kendileri kalıyor. Bize ise bir makarna süzgeci bile almadılar inanır mısınız. O yüzden eşimin konuşmaya hakkı yok evetÇok iyi demişsiniz. Ne olursa olsun ailenizle ilgili konularda yorum yaptırmayın. Haddi değil çünkü.
Bizim bir tanıdığın damadı ağzını yaya yaya demiş ki eşinin annesine,yaaav nooolcak siz öldünúz mu bize kalmayacak mi,verin işte illa olummu beklicezBir de sanırsın 10 senelik damat. Aileye gireli 5 dk olmuş daha, ama kim nerede oturmalı, kime ne verilmeli hepsinin hesabını yapmış maşallah.
ideali diye bir şey yok işte.hayat şartları insanlara çok farklı yaşamlar sunuyor.sitede okumuyor musunuz?20 lerinde boğazına kadar derde soruna batmış ruhu ölmüş kadınlar da var 40 larında cıvıl cıvıl enerjili pozitif mutlu üyelerde var.hayırlısı ne zamansa o zaman olur bebek.Ben tam idealini istedim 25 ve 28 yaş arası ki öyle de olacak inşallah. Sadece bedenen ve ruhen otuzdan sonra kimse 20 25 yaşındaki gibi genç ve diri olamaz bu bir gerçek.
Öyle tabi ama ben çok çektim annemden bizzat. Çocukluk travmam ise hep işten yorgun gelip arkasını dönüp uyuyan bir anne idi. 15 yaşına geldifikde annem 45 yaşındaydı ve sinemaya bile gelmek istemezdi hep ölü gibiydi tabiri caizse. Ben çocuğuma ve kendime bunları yaşatmak istemedimideali diye bir şey yok işte.hayat şartları insanlara çok farklı yaşamlar sunuyor.sitede okumuyor musunuz?20 lerinde boğazına kadar derde soruna batmış ruhu ölmüş kadınlar da var 40 larında cıvıl cıvıl enerjili pozitif mutlu üyelerde var.hayırlısı ne zamansa o zaman olur bebek.
Kesinlikle.30 larında doğuranların enerjisi düşük olmuyor merak etme.19 20 lerinde doğuranlar asıl annelik bilincine zor sahip oluyorlar maddi manevi.
Ben de işe girip sonra çocuk demeyi biliyorum. Dile kolay tabi demesi. Ama onun yeri çok başka. Her türlü iş bulurum biliyorum. Sıkıntı çocuk doğana kadar sonuçta ben kendimi bir ömür çocuğa hapsedecek değilim
Hep duyuyorum duygu durum bozukluğu diyorlar ama tam olarak nasıl bir rahatsızlık? Yani bipolar birinin hayatı nasıl oluyor, kişi bipolar olduğunu nasıl fark ediyor, nasıl anlaşılıyor birinin bipolar olduğu? Okumasına, çalışmasına nasıl bir engel oluyor mesela merak ediyorum.
ben 44 yaşına gireceğim sakatlanan kaburgamla çocuğumu avm de yemeğe de götürdüm atlıkarıncaya da bindirdim.evde ödev de yaptık oyunda oynadık.anneniz 20 yaşında da olsa gitmek istemezdi zatenn.karakter meselesi bu.barbie bebek koleksiyonu yapıyoruz ayol biz kızımla .oyuncakçı oyuncakçı gezip yıllardır topluyoruz.her 45 50 yaşındaki kadın enerjik değil her 20 lerindekid e çocuğunun peşinde değil.okula gönderip derslerinden durumundan bihaber veliler gördüm benÖyle tabi ama ben çok çektim annemden bizzat. Çocukluk travmam ise hep işten yorgun gelip arkasını dönüp uyuyan bir anne idi. 15 yaşına geldifikde annem 45 yaşındaydı ve sinemaya bile gelmek istemezdi hep ölü gibiydi tabiri caizse. Ben çocuğuma ve kendime bunları yaşatmak istemedim
Bizim bir tanıdığın damadı ağzını yaya yaya demiş ki eşinin annesine,yaaav nooolcak siz öldünúz mu bize kalmayacak mi,verin işte illa olummu beklicezŞaka da kaldirmiyorsunuz her demiş sonra da kimlerle muhatap olacağız Allah'ım önce evlatlarımıza akıl fikir versin
Annem 23 24 yaşlarında bir gülümsemedi bile bize.ben 44 yaşına gireceğim sakatlanan kaburgamla çocuğumu avm de yemeğe de götürdüm atlıkarıncaya da bindirdim.evde ödev de yaptık oyunda oynadık.anneniz 20 yaşında da olsa gitmek istemezdi zatenn.karakter meselesi bu.barbie bebek koleksiyonu yapıyoruz ayol biz kızımla .oyuncakçı oyuncakçı gezip yıllardır topluyoruz.her 45 50 yaşındaki kadın enerjik değil her 20 lerindekid e çocuğunun peşinde değil.okula gönderip derslerinden durumundan bihaber veliler gördüm ben
Bizim bir tanıdığın damadı ağzını yaya yaya demiş ki eşinin annesine,yaaav nooolcak siz öldünúz mu bize kalmayacak mi,verin işte illa olummu beklicezŞaka da kaldirmiyorsunuz her demiş sonra da kimlerle muhatap olacağız Allah'ım önce evlatlarımıza akıl fikir versin
Valla kovulacak damatti da kızlarına birşey diyemiyorlardi,yarın beni kocamdan ayırdınız der diye korkuyorlardi.Ben olsam evden kovarım böyle damadı.
Öncelikle eşinizin kendi ailesi size oturmak için bir ev vermediğine göre sizin aileniz hakkında atıp tutma ve yorum yapma hakkı yok. Kira parasından kaçıyorsa evlenmeseymiş, annenizin vereceği eve mi güvenmiş? Çok hadisizce bir yorum bana göre. Kadın olsun erkek olsun karşı tarafın ailesinin malını diline dolmamak çok rezilce geliyor bana.. Ev konusuna gelirsek de madem haksızlığa uğradığınızı düşünüyorsunuz ona göre davranırsınız bundan sonra.Ailenizin gözünde kız kardeşiniz kadar değerli değilsiniz, onlarda sizin gözünüzde o kadar değerli olmasın. Önceliğiniz hep kendiniz olsun. Kendi hayatınızı kurup kendi malınızı almaya bakın.Kızlar biz iki kız kardeşiz ve yeni evliyiz ikimizde. Annemle babam da emekliler ve üç daireleri var. Bir daire bana iki daire ise kız kardeşime çünkü annem diyor ki " kardeşin bipolar bozukluk yüzünden okula gidemedi, kurslara yazdırdık gitmedi ve okumadı. Ama sen okudun, her kursa gidebildin hatta sana burun estetiği yaptırdık, gözüne lazer yaptırdık ve masrafa girdik" diyorlar. Nasıl böyle kıyaslama yaparlar anlamıyorum. Ben kendi başarım ve emeklerimle özel üniversitede full burslu ve masrafsız okudum. Bir iki ameliyatın lafını yaptılar ve kıyasa girdiler. Asıl olaya geliyorum. Kız kardeşimle ben on gün arayla evlendik ve annem üç dairenin bir katını kız kardeşime verdi yukarı kata gelmek şartı ile. Bana ise alt kata oturma şartı koştu. Yani ben 1. Kata gelicem, annem ikinci katta, kardeşim 3. Katta. Ama ben ve eşim istemedik ve başka bir evde kiraya çıktık. Annem güle güle ozaman dedi. Böyle iyilik mi olur sizce? Kira paramı verebilirdi en azından! Ama o dedi ki "ya benim alt katımda kira vermeden oturursunuz ya da uzakta kendi kiranizla boğulursunuz". Eşim de diyor annen senin ev hakkini vermese de en azından aldığı kirayı sana verebilirdi diye. Sizce bu haksızlık değil mi?
Dinlemeyen boşanmış olurdu,boşanmaya kakti sonra oturdu ama başka sebeplerden..Eşi öylece durup dinlememiştir umarum
Eşim şöyle bir şey söylese yerin dibine girerim, ben anamı babamı ne biçim insanlarla muhatap ediyorum diye.
Yüzsüzlük ve gevşeklikte zirve.
Çok haklısın . Ebeveyn olamadılar ki benimkiler . Annem doğum günümü bile net bilmez . Ruhum yaralandı tabi ki, hatta bu yara bedenime de zarar verdi . Sol memede muhtemel kanser riskli tümörler var ve rahmim alındı . Artık değiştiremeyeceğim kesin . Babam beni 2 yıldır aramadı . Neymiş ona giderken gömlek almamışım . Cimrilik etmişim . Annemle de haftadan haftaya konuşuruz . 3-5 gündelik soru vs biter konuşmamız .Üzülmezsiniz umarım ama sizce bu normal mi, herkes çocuğunu iyi kötü okutuyor bunun parasını geri istemek çok tuhaf değil mi? Babanız asla normal biri değil. Ben olsam ayrıca da para falan ödemezdim, kredi hele hiç çekmezdim. Her şeyden önce ruhsal olarak yaralayıcı bence, dışarda çocuğu mutlu olsun diye maddi manevi çabalayan babaları gördükçe okuduğum kitabın parasını isteyen bir babaya sahip olmak ruhumu yaralardı. Aile de , ebeveynlik de örnek verdiğiniz gibi bir şey değil.