- 3 Şubat 2023
- 148
- 398
- Konu Sahibi dytsyenhanm
- #21
memur kafası bu maalesef.
benim annemde emekli öğretmen.
ben özel sektör çalışanıyım bu annem için stres kaynağı. ''bir düzenli işin olsaydı'' der. var ya zaten diyorum çalışıyorum işte yani nesi düzensiz?
yada eşim iş değiştirir benden daha cesurdur bu konuda, daha iyi imkan bulduğunda değiştirir işi. annem bunada ah vah eder. çalışmıcak galiba bu niye zırt pırt iş değiştiriyor der. memur kafaların memuriyet dışındaki iş şartlarını kabullenmesi çok zor hiç kendinizi kötü hissetmeyin. mutluysanız devam. gerisi kimseyi ilgilendirmez
) her neyse Şuan eşimle bulunduğumuz ilçe şehir merkezine yakın ve öyle aşırı küçük çaplı bir yerde değil . Ben hayatım boyunca hiç büyük il fikrine girmedim bana hep çok yorucu geldi. ilçede yaşama fikri hep çok cazipti çünkü buranın ulaşım rahatlığını ve sakinliğini seviyorum ki dediğim gibi geldiğim ilde küçük bir yerdi zaten ayrıca burada sağlam bir iş düzeni oturtabildik eşim bir yerde sabit çalışırken ekstra serbest olarak iş ve proje alıyoruz ve bu durum bize sabit işinden çok daha fazlasını kazandırıyor bende işimi bilgisayar üzerinden yürütüyorum ayrıca piyasadan aldığımız işlerde bende aktif rol alıp çalışıyorum iş düzenimi kendim belirliyorum yani ayrıca ekstra olarak tamamen bana ait olan bir kira gelirim var yeni evli sayılırım ama çok şükür oturmuş bir düzenim var bulunduğumuz ilçede kendimize ait müstakil dubleks bir evimiz var aracımız var demek istediğim gayet iyi imkanlara sahibim maddi manevi bir eksiklik yaşamıyorum rahatım huzurluyum fakat annem ısrarla bunu görmek istemiyor her şekilde memnuniyetsiz kendisini ömrüm boyunca memnun edemedim gerçi ama evlenince iş değişir zannetmiştim . Bugün yine aramızda geçen bir diyalog kavgayla sonuçlandı annem yaşadığım ilçeye köy muamelesi yapıyor burada kalmamı asla istemiyor hep bir çıkın oradan lafı var yaptığım işide kazandığım parayıda kabul etmiyor onun gözünde çalışıyor olmam için sabah sekiz akşam beş bir işim olmalı yada devlet dairesinde olmalıyım en kötü klinik yada dükkan filan açmalıyım bugün yine bunları söyleyince patladım benim ne kadar mutlu olduğumu ne kadar rahatta olduğumu imkanlarımı niye bu kadar görmüyorsun ki dedim bana ben seni okuttuysam sigortalı bir işte olmanıda isterim ayrıca ben Şuan için birşey demiyorum gelecek için konuşuyorum diyor tamam dedim sorun sigortamsa eğer Şuan kendi paramı kazanıyorum kendi sigortamıda yatırırım gelecekse derdimiz geleceğin ne getireceğini ikimizde bilmiyoruz o gelecek bir gelsin hayırlısıyla onu ozaman konuşalım bak iki tane deprem insanların hayatını ne hale getirdi dedim bağırış çağırış derken kapattık . Her defasında beni böyle yetersiz hissettirmesinden eksik görmesinden çok sıkıldım artık sürekli aşağı çekmesinden de bir kez olsun takdir edilmek istiyorum sadece bunu gözlerinde görmek istiyorum bir kez olsun hayat seçimlerime gitmek istediğim yola saygı duysun istiyorum. birşeyler başardın kızım lafını duymak istiyorum .kayınvalidemle bir araya gelince saatlerce sohbet edip gülebiliyoruz bir şeyler ters gidince rahatlıkla danışabiliyorum kaynanamla bu kadar rahat iletişim kurup annemle bir araya gelince saatlerce susmak yada sadece olumsuz şeylerden bahsetmek canımı yakıyor . .hayatımda ilk defa buraya gelince saygı duyulmak neymiş gördüm anladım bunlar kiminize komik gelecek belki ama hayatınız boyunca çabalayıp uğraşıp istediği gibi bir evlat olmak için kendinizi yırtıp gözlerinde başarısız bir hiç olunca kendi gözünüzde de toz tanesi kadar bir değeriniz olmuyor özgüvensizliğin dibine vuruyorsunuz o yüzden burada insanlardan takdir görmek saygın görülmek beni üç yaşında ki çocuk gibi heyecanlandırıyor mutlu ediyor . Annemin bu laflarını duyunca kendimi sorgulamaya başlıyorum ne olacak ne bitecek hep burada mı kalacağım burası gerçekten kötü bir yer mi acaba ben gerçekten başarısız mıyım diye yiyip bitiriyorum bir yandan kendimi tutamayıp annemle tartıştığım içinde vicdan azabı çekiyorum çatlamak üzereyim boğuluyorum 
