Annem Olmasını Beklerken Düşmanım Oldu

danalelrey .!.:

Okurken çok duygulandırdınız beni. Gerçekten çok teşekkür ederm yorumunuz için. Rabbim evladınıza hayırlı yazılar yazsın. Onu iyi insanlarla karşılaştırsın.
Ben hep annem olsaydı böyle yapamazdı ya takılıp kalıyorum işte.

Genişletmek için tıkla...

reynax .!.:

Okudum hepsini , neden annenizin yerine koymak istediniz olmaz ki en iyisi bile bazen olmaz gerçekten. Sizde eşinin ailesini kabullenmemişsiniz onlarda sizi. Belki nişan zamanlarında ne aldi ne satti cok onemseniyor ama gerçketen değer onla bicilmiyor.
Mesela benim kv deyle hic yuz goz olduğum birşey yok sorunumuz olmadi ne nişanlılık ne evlilik hayatında ama bende acik yüreklikle söylüyorum benimseyemedim. Kavgasız gürültüsüz birbirimize kötü sözler soylemeden geciniyoruz

Genişletmek için tıkla...

cuytherock .!.:

Anne olmak istiyormuşsunuz.
Şimdi düşünün oğlunuz oldu. Biriyle evlenmek istiyor sizin bırakın oğlunuzu evlendirmeye durumunuzun olmasını kendi eviniz hem kira hem de dökülüyor. Karşınıza çıkardığı eş adayı maddi durumu iyi birisi. Çekinirsiniz ister istemez. Bir de size x teyze demek yerine siz diye hitap etse?
Oğlunuz evlenmeyi düşündüğü kişiye evlenme teklifi edecek heyecan duymaz mısınız ne yüzük aldı bilmek istemez misiniz?
Oğlunuz ameliyat olsa başında sizi istemese sen git anne dese sizin daha önce iki üç kez gördüğü sevgilisi/nişanlısı kalacak olsa yanında azıcık da olsa kırılmaz mısınız?
Kadının yaptıkları standart kayınvalide hareketleri... Haklı demiyorum. Ama siz de annr sıcaklığı aramış gibi görünmediniz. Hatta eşiniz de ailesinden utanıyor ya da ailesini sevmiyor sanırım.

Genişletmek için tıkla...

danalelrey .!.:

Okurken çok duygulandırdınız beni. Gerçekten çok teşekkür ederm yorumunuz için. Rabbim evladınıza hayırlı yazılar yazsın. Onu iyi insanlarla karşılaştırsın.
Ben hep annem olsaydı böyle yapamazdı ya takılıp kalıyorum işte.

Genişletmek için tıkla...

minenet .!.:

Canım benim de annem vefat etmişti doğum yaptım ilk gün kaldı ikinci gün ben hastanedeyken beni yalnız bıraktı başım ağrıyor diyerek. 3. Gün evde eşimle ve bebekle başbaşa kaldık gene başı agriyormus. 5. Gün geldi saçma sapan konuştu beni gerdi 3 gece kaldı oglen 12de uyandi bana gram faydası olmadı ve ben kendim dedim git istersen ben bakarım diye 21 aydır tek başıma aslanlar gibi bakıyorum allah kimseye muhtaç etmedi. Kimseye minnetim yok o zamana kadar da yeni doğmuş bebeği kucağıma almayi bırak görmemiştim bile ama çok şükür gitti bitti

Genişletmek için tıkla...

Jannefel .!.:

Amin canım rabbim sana da versin inşallah Seni anlıyorum ama baksana kendi oğluna bile merhametsiz davranıyormuş. Kişiliğiyle alakalı bir durum bu. Normal bir insan sana daha çok sahip çıkardı, kanatları altına alırdı. Nedeni sorgulayıp kendini üzme lütfen olur mu? Ne mutlu sana eşin merhametli ve iyi bir insanmış. Siz iyi bir anne baba olursunuz önemli olan bu

Genişletmek için tıkla...

cuytherock .!.:

Anne olmak istiyormuşsunuz. Yazdıklarımı sizin yetiştirilme koşullarınıza göre değil de kv nin yetişme koşullarına göre düşünün.
Şimdi diyelim ki oğlunuz oldu. Biriyle evlenmek istiyor. Sizin oğlunuzu evlendirmeye durumunuz yok, kendi eviniz hem kira hem de dökülüyor kendinize hayrınız yok yani. Karşınıza çıkardığı eş adayı maddi durumu iyi birisi. Çekinirsiniz ister istemez. Bir de size x teyze demek yerine siz diye hitap etse?
Oğlunuz evlenmeyi düşündüğü kişiye evlenme teklifi edecek heyecan duymaz mısınız ne yüzük aldı bilmek istemez misiniz?
Oğlunuz ameliyat olsa başında sizi istemese sen git anne dese sizin daha önce iki üç kez gördüğü sevgilisi/nişanlısı kalacak olsa yanında azıcık da olsa kırılmaz mısınız?
Kadının yaptıkları standart kayınvalide hareketleri... Haklı demiyorum. Ama siz de annr sıcaklığı aramış gibi görünmediniz. Hatta eşiniz de ailesinden utanıyor ya da ailesini sevmiyor sanırım.

Genişletmek için tıkla...

danalelrey .!.:

Ağzını açmasaydı bende stabil devam etmek istiyordum ama yinede kötü konuşmadım hiç. Hep düzelmesi yapmaması gerektiğini anlatmaya çalıştım

Genişletmek için tıkla...

danalelrey .!.:

Merhaba hanımlar;
Size biraz hikayemden bahsetmek ve açıkçası tesellilerinizle moral bulmak istiyorum. Ayrıca burada yapmayı deneyipte başaramayan hanımlar var belki toplu cevap olur. Sabredip okursanız çok mutlu olurum.

8 yıl önce annem vefat etti. Evin tek kızı olduğum ve ne baba ne anne tarafımdan kimseden bir destek görmediğim için babamla bir başımıza yaşam mücadelesi verdik. Sağolsun babam hem annem hem arkadaşım olmaya çabaladı. Elinden gelen herşeyi yaptı. Üniversitemi bitirdim, bir süre çalıştım ve eğitimlere devam ettim.

1,5 yıl öncede eşimle tanıştık. Biraz flörtten sonra eşim niyetinin ciddi olduğunu söyledi ve ilişkiye başladık. 1 ay sonra annesi ve babasıyla tanışmamı istedi. Bir yerde yemek yemeğe gittik. Ailesi benim ailemden biraz farklı geldi ilk gördüğümde bana. İçlerine kapanık hayat görüşleri kısıtlı bir anne baba. Eşim iş hayatından dolayı çok dışa dönük girişken ve konuşkandır. Ailesiyle alakası yok o yüzden çok şaşırdım ama ben konuştum güldüm durumu zorlaştırmadım.

Dönüşte annesi benim arabamla dönmek istedi bende kabul ettim belki özel bişeyler konuşmak istiyordur diye. Annesinin bana söylediği tek şey şu oldu;
-“belli ki senin ailenin durumu iyi, bizim bir evimiz bile yok sonra deme bize benim şuyum buyum var sizin yok diye” dedi.
Bende;
-“olur mu öyle şey benim babamda ne yokluklardan geldi.yeter ki mutlu olalım çalışır yaparız herşeyi” dedim.
Ve sadece hmm diyip sustu kayınvalidem.. Sonuçta hepi topu 1 saat kadar bir zaman geçirmişiz. Hiçbirşeyimi merak edip sormadı yemekte. Ben anlattım hep kendimi. eşim 33 yaşında işi gücü olan bir bey. 11-12 yıldır hep çalışmış ve birikim yapmış. Ailesi yaklaşık 15 yıldır aynı evde kirada oturuyorlar. Evleri dökülüyor eski köy evleri gibi bir ev. Evlerine yıllarca 3 maaş girmiş ama artık nedendir bilmiyorum bir ev dahi almamışlar. O akşamdan sonra bir daha konuşma görüşme olmadı. (Bu arada onlar evlerine davet etmişlerdi ben dışarıda yemek istedim. Babamın haberi olmadan evlerine gitmek istemedim.) bir kaç hafta sonra babama bahsettim eşimden ve tanıştırdım. Babam eşimi sevdi. Sık sık konuşup tanımaya çalıştı eşimi. Ailesiyle de tanıştı babam. 1,5 ay kadar geçtikten sonra evlenme teklifi aldım babama danıştım ve evet dedim.Ailesine bir hafta sonra haber verdi eşim teklif olayını. Annesi çok kızmış “bizden habersiz yüzük taktın” diye. Bana sonraları bahsetti bundan. Eşim ameliyat oldu orada eşimle hiç ilgilenmedi ben koştum herşeye öyle izledi.



(Devamı yorumda)

Güncelleme: Dert kısmı da şu Kurbadan tamamen ipler koptu eşimde bende küstük.
Ben anne olduğum zaman bebek bakmayı bilmiyorum akrabalarım malum nasıl anneliği öğrenicem? Günlerdir buna çok üzülüyorum. Anne diye melerken böyle bir kadınla muhatap oldum atlatmak için ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...

danalelrey .!.:

Merhaba hanımlar;
Size biraz hikayemden bahsetmek ve açıkçası tesellilerinizle moral bulmak istiyorum. Ayrıca burada yapmayı deneyipte başaramayan hanımlar var belki toplu cevap olur. Sabredip okursanız çok mutlu olurum.

8 yıl önce annem vefat etti. Evin tek kızı olduğum ve ne baba ne anne tarafımdan kimseden bir destek görmediğim için babamla bir başımıza yaşam mücadelesi verdik. Sağolsun babam hem annem hem arkadaşım olmaya çabaladı. Elinden gelen herşeyi yaptı. Üniversitemi bitirdim, bir süre çalıştım ve eğitimlere devam ettim.

1,5 yıl öncede eşimle tanıştık. Biraz flörtten sonra eşim niyetinin ciddi olduğunu söyledi ve ilişkiye başladık. 1 ay sonra annesi ve babasıyla tanışmamı istedi. Bir yerde yemek yemeğe gittik. Ailesi benim ailemden biraz farklı geldi ilk gördüğümde bana. İçlerine kapanık hayat görüşleri kısıtlı bir anne baba. Eşim iş hayatından dolayı çok dışa dönük girişken ve konuşkandır. Ailesiyle alakası yok o yüzden çok şaşırdım ama ben konuştum güldüm durumu zorlaştırmadım.

Dönüşte annesi benim arabamla dönmek istedi bende kabul ettim belki özel bişeyler konuşmak istiyordur diye. Annesinin bana söylediği tek şey şu oldu;
-“belli ki senin ailenin durumu iyi, bizim bir evimiz bile yok sonra deme bize benim şuyum buyum var sizin yok diye” dedi.
Bende;
-“olur mu öyle şey benim babamda ne yokluklardan geldi.yeter ki mutlu olalım çalışır yaparız herşeyi” dedim.
Ve sadece hmm diyip sustu kayınvalidem.. Sonuçta hepi topu 1 saat kadar bir zaman geçirmişiz. Hiçbirşeyimi merak edip sormadı yemekte. Ben anlattım hep kendimi. eşim 33 yaşında işi gücü olan bir bey. 11-12 yıldır hep çalışmış ve birikim yapmış. Ailesi yaklaşık 15 yıldır aynı evde kirada oturuyorlar. Evleri dökülüyor eski köy evleri gibi bir ev. Evlerine yıllarca 3 maaş girmiş ama artık nedendir bilmiyorum bir ev dahi almamışlar. O akşamdan sonra bir daha konuşma görüşme olmadı. (Bu arada onlar evlerine davet etmişlerdi ben dışarıda yemek istedim. Babamın haberi olmadan evlerine gitmek istemedim.) bir kaç hafta sonra babama bahsettim eşimden ve tanıştırdım. Babam eşimi sevdi. Sık sık konuşup tanımaya çalıştı eşimi. Ailesiyle de tanıştı babam. 1,5 ay kadar geçtikten sonra evlenme teklifi aldım babama danıştım ve evet dedim.Ailesine bir hafta sonra haber verdi eşim teklif olayını. Annesi çok kızmış “bizden habersiz yüzük taktın” diye. Bana sonraları bahsetti bundan. Eşim ameliyat oldu orada eşimle hiç ilgilenmedi ben koştum herşeye öyle izledi.



(Devamı yorumda)

Güncelleme: Dert kısmı da şu Kurbadan tamamen ipler koptu eşimde bende küstük.
Ben anne olduğum zaman bebek bakmayı bilmiyorum akrabalarım malum nasıl anneliği öğrenicem? Günlerdir buna çok üzülüyorum. Anne diye melerken böyle bir kadınla muhatap oldum atlatmak için ne yapmalıyım?

Genişletmek için tıkla...