- 19 Ekim 2016
- 2.913
- 4.393
- 83
tabiki seninkide yanlis ama burda buyuk ya lis annenin gunlugunu okumasi kendi cocugu olsa bile bi kisinin gunlugunu izinsiz okumamasi gerekirdiGerçekten aptalin tekiyim. Uzun süredir günlük tutuyordum. Aslında günlüğe günlük yaşadığım olaylardan çok mutlu eden, üzen şeyleri yazıyordum ama tek bı sayfasına geçen yıl erkek arkadaşımla birlikte bı apartta kalmıştık onu yazmışım bı de güzel güzel detay vermişim yok evden okula çıkıyorum diye çıktım da yanına gittim vs diye. Günlüğün içine de kendimce manevi değeri olan bı sürü şey koymuştum. Kitap ayraclari, fotoğraflar vs. Dün akşam aceleyle evden çıkarken çantamı açık bırakmisim günlük de çantamın içindeydi annem almış ve okumuş hatta tek o detaylı detaylı yazdığım sayfayı. Anneme şimdiye kadar o konu dışında yalan söylemedim kandirmadim. O yalanı da erkek arkadaşım askere gidecekti 6 ay gorusemeyecektik hiç ayrı şehirlerdeyiz ozlem gidermek, vakit geçirmek için söyledim. Günü birlik gidip gelince en fazla 2-3 saat görebiliyorum vakit olduğu günü yolda geçiyor. Bu tabi beni haklı çıkarmaz ama annemin güvenini alt üst ettim, çok kırdım. Karnıma doğru şiş sapliyorlar sanki. Annem bana çok inanıyordu. Dediğim şeyleri sorgulamazdi bile. O olay dışında bende anneme yalan söylemedim kandirmadim. Dün akşam konuştuk öyle bağırıp cagirmadi düzgünce sordu bana neden yalan söyledin benim sana güvenim sonsuzdu onurumu gururumu kırdın. Ben sana artık güvenmem su saatten sonra vs dedi. Ben düzgünce anlattım her şeyi yaptığım şeyin savunulacak bi şey olmadığını ama bundan önce hiç yalan söyleyip kandırmadigimi söyledim. Ama çok utandım. Aklına kötü bı şey gelmesin birlikte vs olmadık zaten annem de bunu düşünmedi (bunun açıklamasını yapmak zorunda olmak iğrenç bir şey.) Her yaptigik şeyin arkasındayım çünkü kötü hiçbir şey yapmadım. ya da pişman olacağım şeyleri yapmadım. Yalan soylememi hiçbir şekilde haklı çıkarmaz tabi. Annemle sevgilim tanışıyorlardi hatta annem iyi birisine benziyor, dürüst, efendi birisi, içim rahat etti diye ovuyordu tabi. Bu olaydan sonra ikimize de inanıp güvenmez. Bana eğer bu kadar çok seviyosaniz soyleyim ben babana aileler tanışsin dedi. Annem önceden de babana diyim artık diyordu sürekli. Annem böyle diyince korktum bende ben istemiyorum babama söyleyince kısa sürede her şey resmiyete dökülür ben daha dün mezun oldum böyle bı şey için daha erken 22 yasindayim diye çıkmıştım. Sürekli böyle tehdit edeceksin ben ayrılıyorum dedim. Annemi biliyorum sürekli bana öyle diyecek. Şimdi de ben sana ayrıl mı dedim diyip duruyor. Kafam allak bullak oldu. Tamam haklı güvenini çok kırdım çok üzdüm su saatten sonra mümkün değil eskisi gibi güvenmez bana ama direkt aileler tanışsin demesini anlamıyorum. Hem ben bunun zoruyla tanıştırmak istemem ki. Suç bastırmak için değil ama günlüğümü okuduğu için de acayip utanıyorum kendimi tacize uğramış gibi hissediyorum kafamda biriktirip kimseye demedigim bir sürü şey yazıyordu. Benim dikkatsizligim.
Böyle zor durumda kalmak istemiyosan yalan söylemeyecektin ivaus
Bende empati kurdum.Annenin yerine kendimi koydum. Okuyabilirdim bende kızımın günlüğünü.
Babana söyleyeyim kısmı ilk kızgınlıkla söylenmiştir diye düşünüyorum.
:) değil mi?acaba ne yazmış diye tahrik olur insan :)Bende empati kurdum.
Bende okurdum diye dusunuyorum. Bence cogu anne okur.
Ben olsam bende çok kırılırdım, o sana güvenmiş hertürlü ama sen bile isteye annenin güvenine ihanet etmişsin, bırak şu anneni suçlayanları , bir anne olarak seni koruma içgüdüsüyle yapmiştır , belki hatalı bi bakıma ama o anneye o yapılırmıydı? Evlilik korkusundan ayrılıyorsun fakat Burda'da suçlu annen ...Tatlım konfetiler annenin yüreğinde patlamış, burda patlasa ne olur?
Annen bu olaydan korkmuş tatlım. Ve gerçekten gizlediğin için üzülmüş içinde de korkular oluşmuştur. Babanla paylaşmak istemesi üstündeki yükü hafifletmektir. Biraz da babası ilgilensin diye düşünüyor olabilir. Ya da senin gözünü korkutuyordur. Baban bu konularda anlayışsız bir insan mı? Yani babanı karşına alıp ''baba görüştüğüm biri var ama şimdilik tanıma sürecindeyiz ciddiyete dökmeye gerek yok.'' diyemez misin? Benim annem de babamdan hiç gizlemezdi babam da bilirdi herşeyimi rahattım o açıdan. Korkma ya baban bu konularda anlayışlı değilse anneni karşına al konuş samimiyetle özür dile. ''Her insan hata yapar bir daha tekrarlamayacağım'' diye damardan girersen anneni yumuşatırsın bence.Gerçekten aptalin tekiyim. Uzun süredir günlük tutuyordum. Aslında günlüğe günlük yaşadığım olaylardan çok mutlu eden, üzen şeyleri yazıyordum ama tek bı sayfasına geçen yıl erkek arkadaşımla birlikte bı apartta kalmıştık onu yazmışım bı de güzel güzel detay vermişim yok evden okula çıkıyorum diye çıktım da yanına gittim vs diye. Günlüğün içine de kendimce manevi değeri olan bı sürü şey koymuştum. Kitap ayraclari, fotoğraflar vs. Dün akşam aceleyle evden çıkarken çantamı açık bırakmisim günlük de çantamın içindeydi annem almış ve okumuş hatta tek o detaylı detaylı yazdığım sayfayı. Anneme şimdiye kadar o konu dışında yalan söylemedim kandirmadim. O yalanı da erkek arkadaşım askere gidecekti 6 ay gorusemeyecektik hiç ayrı şehirlerdeyiz ozlem gidermek, vakit geçirmek için söyledim. Günü birlik gidip gelince en fazla 2-3 saat görebiliyorum vakit olduğu günü yolda geçiyor. Bu tabi beni haklı çıkarmaz ama annemin güvenini alt üst ettim, çok kırdım. Karnıma doğru şiş sapliyorlar sanki. Annem bana çok inanıyordu. Dediğim şeyleri sorgulamazdi bile. O olay dışında bende anneme yalan söylemedim kandirmadim. Dün akşam konuştuk öyle bağırıp cagirmadi düzgünce sordu bana neden yalan söyledin benim sana güvenim sonsuzdu onurumu gururumu kırdın. Ben sana artık güvenmem su saatten sonra vs dedi. Ben düzgünce anlattım her şeyi yaptığım şeyin savunulacak bi şey olmadığını ama bundan önce hiç yalan söyleyip kandırmadigimi söyledim. Ama çok utandım. Aklına kötü bı şey gelmesin birlikte vs olmadık zaten annem de bunu düşünmedi (bunun açıklamasını yapmak zorunda olmak iğrenç bir şey.) Her yaptigik şeyin arkasındayım çünkü kötü hiçbir şey yapmadım. ya da pişman olacağım şeyleri yapmadım. Yalan soylememi hiçbir şekilde haklı çıkarmaz tabi. Annemle sevgilim tanışıyorlardi hatta annem iyi birisine benziyor, dürüst, efendi birisi, içim rahat etti diye ovuyordu tabi. Bu olaydan sonra ikimize de inanıp güvenmez. Bana eğer bu kadar çok seviyosaniz soyleyim ben babana aileler tanışsin dedi. Annem önceden de babana diyim artık diyordu sürekli. Annem böyle diyince korktum bende ben istemiyorum babama söyleyince kısa sürede her şey resmiyete dökülür ben daha dün mezun oldum böyle bı şey için daha erken 22 yasindayim diye çıkmıştım. Sürekli böyle tehdit edeceksin ben ayrılıyorum dedim. Annemi biliyorum sürekli bana öyle diyecek. Şimdi de ben sana ayrıl mı dedim diyip duruyor. Kafam allak bullak oldu. Tamam haklı güvenini çok kırdım çok üzdüm su saatten sonra mümkün değil eskisi gibi güvenmez bana ama direkt aileler tanışsin demesini anlamıyorum. Hem ben bunun zoruyla tanıştırmak istemem ki. Suç bastırmak için değil ama günlüğümü okuduğu için de acayip utanıyorum kendimi tacize uğramış gibi hissediyorum kafamda biriktirip kimseye demedigim bir sürü şey yazıyordu. Benim dikkatsizligim.
Böyle zor durumda kalmak istemiyosan yalan söylemeyecektin ivaus
Annen tatilde bir ilişki yaşamış olma ihtimalize karşı durumu ciddiyete dökmek istiyor olabilir
Annen bu olaydan korkmuş tatlım. Ve gerçekten gizlediğin için üzülmüş içinde de korkular oluşmuştur. Babanla paylaşmak istemesi üstündeki yükü hafifletmektir. Biraz da babası ilgilensin diye düşünüyor olabilir. Ya da senin gözünü korkutuyordur. Baban bu konularda anlayışsız bir insan mı? Yani babanı karşına alıp ''baba görüştüğüm biri var ama şimdilik tanıma sürecindeyiz ciddiyete dökmeye gerek yok.'' diyemez misin? Benim annem de babamdan hiç gizlemezdi babam da bilirdi herşeyimi rahattım o açıdan. Korkma ya baban bu konularda anlayışlı değilse anneni karşına al konuş samimiyetle özür dile. ''Her insan hata yapar bir daha tekrarlamayacağım'' diye damardan girersen anneni yumuşatırsın bence.
Ben olsam bende çok kırılırdım, o sana güvenmiş hertürlü ama sen bile isteye annenin güvenine ihanet etmişsin, bırak şu anneni suçlayanları , bir anne olarak seni koruma içgüdüsüyle yapmiştır , belki hatalı bi bakıma ama o anneye o yapılırmıydı? Evlilik korkusundan ayrılıyorsun fakat Burda'da suçlu annen ...
Ezilip büzülmeyin
Herseyi anlatmak zorunda degilsiniz.
Günlüğünü okumasi doğru birsey degil
Merakina yenilip okumuş olsa bile sana farkettirmemesi daha doğru olurdu.Böylelikle gururun incinmemiş olurdu.Güvenmeyecegini söylemek yerine, Sana daima güvenmek isterim demesi daha hoş olurdu.Neden insan çocuguna kendini kötü hissettirir ki...
Okadar güzel yazmışsınız ki başlığı okuduğumdaki hisle yazdığınızı okuduğumdaki hissim çok farklı. Bence kendinizi suçlamayın. Bende çocukluğumdan beri hep günlük tutmak istemişimdir ama alır okurlar diye korktum o yüzden acı tatlı hiç bişeyimi yazamadım. Yazsam roman olurdu zaten Dallas gibi bü hayat... :) gelelim sizin konumuza, kavga gürültü olmadan gayet iki birey konuşmuşsunuz. Kendinizi hiç bir şekilde suçlamayın. Benim ailem böyle şeylere çok karşı ama ben değilim. Sevgilimde oldu hele ki deli zamanlarımda. Annemin dediği tek şey, kim yapmıyo ki herkesin cahili var derdi. (Cahillikten kastı okumamak, küçük görmek değil kesinlikle). Gençtir hatada yapar. Böyle öğrenir hayatı vs vs.... Siz zaten ileri gitmemişsiniz. Bana göre çok normal yaptıklarınız. Şimdi şu devirde kızlarımızın yaptıkları zaten ortada iken gayet masum şeyler yaşamak, hele ki sevdiğinizle. Annenizin aileler tanışsın demesi de bana göre normal. Adı konulsun istiyor. Madem bana yalan söyleyecek kadar gözünü karartıp sevdin, takalım bi söz yüzüğü olsun bitsin diyor. Ne var ki bunda? İş resmiyete dökülecek ciddi olunacak diyorsunuz, neden? Çocuğu kullanıp atacakmısınız :) bizm zamanımızda kızlar severdi evleneceğim istiyorum diye bi taraflarını yırtardı aile izin vermezdi. Anneniz gayet güzel kendi eliyle yapacak herşeyi. Bugun olmasa yarın yarın olmasa seneye mutlaka o parmağa yüzük girecek. Kendinize mi güvenmiyorsunuz yoksa hayatınızdaki kişiyi resmiyete dökecek kadar mı önemsemiyorsunuz. Annenizin guveninden çok bunu sorgulayın. Mecbur güvenecek, mecbur affedecek....
Anne-evlat ilişkisi bunu gerektirir.
annene neymiş ya 22 yaşında kazık kadar kızının (afedersin) özelini okuyor?
ona ne yani?
yaptığı bence çok ayıp
bari okuduğunu belli etmeseymiş.
lise öğrencisi falan olsan da okumamalı ama hadi takip etmek için okudu diyelim
üni mezunu kocaman kadının - ki ben o yaşta evliydim mesela- özelini nasıl karıştırmış anlamadım.
Ben de kızıyorum bu sebepten ama yaptığım şeyi hafifletmiyor başka bı erkekler aynı çatı altında kalmam, başka şehire izinsiz gitmem, okula diye çıkıp gitmem vs bunlar daha büyük şeyler. Ama açıkçası sadece kırdım, yalan söyledim diye üzgünüm.
Ay sanki kendiniz bulsaniz okumayacaktiniz ,valla ben anlamam ortada bırakmayın bulursam okurum ,herkes okur bakar kurcalar vs ... Ben aslaaa yapmam ayıp saygısız diyenler yav he he canim
bence bunlar özgür iradenle yaptığın şeyler.
doğru söylesen hadi git kızım diyecek olsalar zaten yalanla yapmazdın
:) inşallah zamanla herşey rayına girer. Annene biraz daha beklemek istediğini işini eline almak istediğini, ayaklarının yere sağlam basmasını istediğini söylersen oda tav olur bence :) hayatta bol şans ♡Hayır kendime güvenmemek ya da sevgiyle ilgisi yok. Daha evlilik için çok erken kaldı ki daha yeni mezun oldum (umarım olurum) eğitime, ise odaklanmak istiyorum. Kafamda sadece bunlar olsun bı yandan da harıl harıl çeyizle uğraşmak istemiyorum. Hem 22 yaşında verdiği bı çocukluk var şimdi bile salak saçma şeylerden tartışıyoruz evlenince böyle olsun istemiyorum. Kendimizi tartalim bı, ayağımız yere sağlam bassin evleniriz. Acelesi mı var sanki :) hem annemin zoruyla olmasın sevgilimle biz karar vermiş olalım buna :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?