• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem günlüğümü okumuş

Ben uniden mezun oldugumda tek derdimiz iyi bir is bulmak kariyer yapmakti , cogumuz evlilikleri 30 lu yaslara yakin zamanlarda yada 30 dan sonra yaptik , hic pisman olup da keske erken evleneydim diyenini gormedim
Genc yasta evlilik yeni moda olmus , once isinizi gucunuzu oturtun , hayatinizi yasayin ondan sonra dogru insanla evlenin

Ben de bu şekilde düşünüyorum hem iyi bı isim maaşım olsun hem de karakterim tam olarak otursun istiyorum az pişeyim neyin ne olduğunu göreyim öyle evlenelim istiyorum. Erken evlenince sorunlar da çok artıyor iki tarafta kendini egitemedigi icin :)
 
Umarım öyledir aslında taniyosam annemi demez babama ama sürekli bununla tehdit eder beni
Sizde biraz nazına gidin. :) sen bana nasıl kıyacaksın bu yaşımda nasıl beni kendinden ayıracaksın. Sevmek başka evlenmek başka ben senden ayrı kalamam gibi gibi...
 
Vay bee...

Benim annem günlüğümu okuyacak sonra sakince sorup kirildim diyecek .

Ilk olarak gozlerinden çıkan ateşle günlüğümu yakar ve küllerini bana yutturur :)


Benim annem de öyle yapar sanıyordum ki yapmadı ama tepkisi daha kötü oldu. Güven inanç sıfır şimdi iyi halt yedim
 
Bir şey yapıyorsun bari düzgün yap kız. Gizli saklı iş yapmışsın gidip oraya yazmışsın. Annenin okuması doğru değil ama madem gizli yapıyorsun her ihtimali düşünmen gerekirdi yani bence böyle :)
 
Ben de bu şekilde düşünüyorum hem iyi bı isim maaşım olsun hem de karakterim tam olarak otursun istiyorum az pişeyim neyin ne olduğunu göreyim öyle evlenelim istiyorum. Erken evlenince sorunlar da çok artıyor iki tarafta kendini egitemedigi icin :)
Aynen oyle , evlilik cocuk oyuncagi olmus artik , sonra niye kaynanam eziyo esim eve gelmiyor falan filan , once olgunlasin , yasayacaginizi yasayin , calisin para biriktirin , cikin yurtdisinda tatil yapin , kendinizi gelistirin zamani gelince de evlenin
Gunluk meselesine de takmayin hic , hemen hemen hepimiz merakli turk annelerine bir sekilde yakalamışızdır
 
Keske gunlukte olsa herseyi yazmasaydiniz birinin okuyacagini dusunerekten ...
Baksaniza neyse hakkindan hayirlisi ama sen akilli bi kizsin :KK8:
 
annenizin yaptığı bana göre çok yanlış.bende yazarım bazen ortaya da koysam eşim açıp okumaz.bu konularda hassasimdir.
bence annenizin sakince konuşma sebebi yeterince kazanamadığını düşündüğü güveninizi kazanmak.aranız bu kadar iyiyse bunu neden sakladı diye kendini suclamistir büyük ihtimal.
sizin içinde endişe etmiştir.
sana nasıl guvenecegim bundan sonra derken aslında bundan sonra benden hiçbirşey gizleme demek istiyor.
umarım herşey gönlünüzce olur.anne kız arasında olur öyle şeyler.bundan sonra günlüğü ortada bırakmayın ama:))
 
Ezilip büzülmeyin
Herseyi anlatmak zorunda degilsiniz.
Günlüğünü okumasi doğru birsey degil
Merakina yenilip okumuş olsa bile sana farkettirmemesi daha doğru olurdu.Böylelikle gururun incinmemiş olurdu.Güvenmeyecegini söylemek yerine, Sana daima güvenmek isterim demesi daha hoş olurdu.Neden insan çocuguna kendini kötü hissettirir ki...
 
Yahu 22 yaşında yetişkin bi kadınsın artık, seni yalan söylemek zorunda bırakan özelini karıştıran annen utansın bence. Üzüleceğin bir şey yok ortada. Nasıl yaşamaj istiyorsan öyle yaşa. İstersen git seviş kime ne? Büyüdüğünün farkına var artık kendine güven, annene karşı bile bir duruşun olsun.
 
Ergenliğim geldi aklıma, 15 yaşlarında filandım, otu püsürü yazdığım, karikatür çizimleri yaptığım bir çeşit günce gibi eskiz defteri gibi karman çorman bir defterim vardı. Ve annem onu okumuştu. Gelip bana hesap sormuştu boş bulunup. O zaman delicesine sinirlenmiş, çok kızmıştım ona, ama şimdi bir evlat sahibiyim ve anneme yarı yarıya hak veriyorum.

Şöyle ki, okumasını haklı buluyorum, çünkü hemen hemen hiçbir şeyimi anlatmazdım ve asi bir ergendim. Neler yaşadığımı, yaşadığım şeylerin ne kadarının kabul edilebilir, ne kadarının benim için tehlikeli olabileceğini (Atıyorum hani 40 yaşında bir tiple takılıyor olsam vb. ya da uyuşturucu denemesi gibi şeylere bulaşsam gibi) anlaması ve takipte kalması açısından haklı. Ama oturup basit bir sevgililiğin ve birkaç ufak yalanın hesabını sorması açısından haksız.

İleride çocuğum günlük tutsa, gizlice okurum. Ama kalkıp da hesabını sormam.
Bu şekilde oturup annenizle konuşun bence; "Seni anlıyorum anne, belki büyük hatalar yaparım endişesiyle, doğru yerde müdahale edebilmek için annelik güdüsü ile güncemi okudun, yaşım 22 olmasına karşın senin küçük kızınım hala gözünde, anlıyorum; ama gelip de bunun hesabını bana sorman, bu kadar basit bir konuda beni utandırman, esas benim sana olan güvenimi sarstı. Biz anne kız olarak bu tip şeyleri rahatça konuşabilmeliyiz. Esas ben sana, günlüğümü okumana, özelime girip bunu bana karşı kullanmana çok kırıldım" diye.

Canınızı sıkmayın, sevgiliniz de iyi birisi ise, gelecek görüyorsanız böyle saçma bir olay yüzünden zihninizi bulandırmayın.
 
Gerçekten aptalin tekiyim. Uzun süredir günlük tutuyordum. Aslında günlüğe günlük yaşadığım olaylardan çok mutlu eden, üzen şeyleri yazıyordum ama tek bı sayfasına geçen yıl erkek arkadaşımla birlikte bı apartta kalmıştık onu yazmışım bı de güzel güzel detay vermişim yok evden okula çıkıyorum diye çıktım da yanına gittim vs diye. Günlüğün içine de kendimce manevi değeri olan bı sürü şey koymuştum. Kitap ayraclari, fotoğraflar vs. Dün akşam aceleyle evden çıkarken çantamı açık bırakmisim günlük de çantamın içindeydi annem almış ve okumuş hatta tek o detaylı detaylı yazdığım sayfayı. Anneme şimdiye kadar o konu dışında yalan söylemedim kandirmadim. O yalanı da erkek arkadaşım askere gidecekti 6 ay gorusemeyecektik hiç ayrı şehirlerdeyiz ozlem gidermek, vakit geçirmek için söyledim. Günü birlik gidip gelince en fazla 2-3 saat görebiliyorum vakit olduğu günü yolda geçiyor. Bu tabi beni haklı çıkarmaz ama annemin güvenini alt üst ettim, çok kırdım. Karnıma doğru şiş sapliyorlar sanki. Annem bana çok inanıyordu. Dediğim şeyleri sorgulamazdi bile. O olay dışında bende anneme yalan söylemedim kandirmadim. Dün akşam konuştuk öyle bağırıp cagirmadi düzgünce sordu bana neden yalan söyledin benim sana güvenim sonsuzdu onurumu gururumu kırdın. Ben sana artık güvenmem su saatten sonra vs dedi. Ben düzgünce anlattım her şeyi yaptığım şeyin savunulacak bi şey olmadığını ama bundan önce hiç yalan söyleyip kandırmadigimi söyledim. Ama çok utandım. Aklına kötü bı şey gelmesin birlikte vs olmadık zaten annem de bunu düşünmedi (bunun açıklamasını yapmak zorunda olmak iğrenç bir şey.) Her yaptigik şeyin arkasındayım çünkü kötü hiçbir şey yapmadım. ya da pişman olacağım şeyleri yapmadım. Yalan soylememi hiçbir şekilde haklı çıkarmaz tabi. Annemle sevgilim tanışıyorlardi hatta annem iyi birisine benziyor, dürüst, efendi birisi, içim rahat etti diye ovuyordu tabi. Bu olaydan sonra ikimize de inanıp güvenmez. Bana eğer bu kadar çok seviyosaniz soyleyim ben babana aileler tanışsin dedi. Annem önceden de babana diyim artık diyordu sürekli. Annem böyle diyince korktum bende ben istemiyorum babama söyleyince kısa sürede her şey resmiyete dökülür ben daha dün mezun oldum böyle bı şey için daha erken 22 yasindayim diye çıkmıştım. Sürekli böyle tehdit edeceksin ben ayrılıyorum dedim. Annemi biliyorum sürekli bana öyle diyecek. Şimdi de ben sana ayrıl mı dedim diyip duruyor. Kafam allak bullak oldu. Tamam haklı güvenini çok kırdım çok üzdüm su saatten sonra mümkün değil eskisi gibi güvenmez bana ama direkt aileler tanışsin demesini anlamıyorum. Hem ben bunun zoruyla tanıştırmak istemem ki. Suç bastırmak için değil ama günlüğümü okuduğu için de acayip utanıyorum kendimi tacize uğramış gibi hissediyorum kafamda biriktirip kimseye demedigim bir sürü şey yazıyordu. Benim dikkatsizligim.
Böyle zor durumda kalmak istemiyosan yalan söylemeyecektin ivaus
Okadar güzel yazmışsınız ki başlığı okuduğumdaki hisle yazdığınızı okuduğumdaki hissim çok farklı. Bence kendinizi suçlamayın. Bende çocukluğumdan beri hep günlük tutmak istemişimdir ama alır okurlar diye korktum o yüzden acı tatlı hiç bişeyimi yazamadım. Yazsam roman olurdu zaten Dallas gibi bü hayat... :) gelelim sizin konumuza, kavga gürültü olmadan gayet iki birey konuşmuşsunuz. Kendinizi hiç bir şekilde suçlamayın. Benim ailem böyle şeylere çok karşı ama ben değilim. Sevgilimde oldu hele ki deli zamanlarımda. Annemin dediği tek şey, kim yapmıyo ki herkesin cahili var derdi. (Cahillikten kastı okumamak, küçük görmek değil kesinlikle). Gençtir hatada yapar. Böyle öğrenir hayatı vs vs.... Siz zaten ileri gitmemişsiniz. Bana göre çok normal yaptıklarınız. Şimdi şu devirde kızlarımızın yaptıkları zaten ortada iken gayet masum şeyler yaşamak, hele ki sevdiğinizle. Annenizin aileler tanışsın demesi de bana göre normal. Adı konulsun istiyor. Madem bana yalan söyleyecek kadar gözünü karartıp sevdin, takalım bi söz yüzüğü olsun bitsin diyor. Ne var ki bunda? İş resmiyete dökülecek ciddi olunacak diyorsunuz, neden? Çocuğu kullanıp atacakmısınız :) bizm zamanımızda kızlar severdi evleneceğim istiyorum diye bi taraflarını yırtardı aile izin vermezdi. Anneniz gayet güzel kendi eliyle yapacak herşeyi. Bugun olmasa yarın yarın olmasa seneye mutlaka o parmağa yüzük girecek. Kendinize mi güvenmiyorsunuz yoksa hayatınızdaki kişiyi resmiyete dökecek kadar mı önemsemiyorsunuz. Annenizin guveninden çok bunu sorgulayın. Mecbur güvenecek, mecbur affedecek....
Anne-evlat ilişkisi bunu gerektirir.
 
Annenızde olsa sızın bı ozel hayatınız var
22 yasında aklı basında bı genc oldugunuzu ve gercekten cok tatlı bı ınsan oldugunuzu dusundun
Annenız bence ıyı nıyetınıze duzgun hayatınıza ve ozelınıze saygı duymalı

Sıze yakısır sekılde gonul almıssınız bence annenız bunu suıstımal etmemelı babaya soylıyımde evlenın dıyerek
 
15 yaşında bir lise öğrencisi kızcağızla sohbet etmem gereken bir durum olmuştu. O da günlük tutuyordu ama şifreli harddiske kaydediyordu günlüğünü. Devir teknoloji devri. :)

Şaka bir yana, evet elbette hoş değil. Ama anneler bunu "kızımın özeli" diye düşünmüyor, "Kızımın benden ne gizlisi olabilir ki?" diye düşünüp merakına yenilerek okuyor. Düzelirsiniz merak etmeyin, anneniz şu an "küçük kızının ondan gizlisi olması" şokunu yaşıyor sadece. Genç bir hanım olduğunuz ve romantik ilişkilerde yaşanabilecek şeyleri de yaşayabileceğiniz gerçeğine alışacaktır o da muhakkak.
 
Sizce sevgilimden ayrilsam uzun bı sure evden cikmasam güveni gelir mi geri?
Bana ayrıl demedi aksine ben o çocuğa da guvemiyodum efendi birine benziyordu vs dedi
Şu yazdığınızdan anlıyorum ki anneniz güven kisvesi altında size psikolojik baskı yapıyor.
Kendinizi affedilmez bir suç işlemişsiniz gibi hissetmeniz için gerekli her şeyi yapmis.
Suçluluk duygunuz objektif bakmanızı engelliyor. Kendinize çok yükleniyorsunuz yapmayin. Bir birey olduğunuzu önce kendiniz kabul etmelisiniz.
 
Ben anne olsam ben de okurdum çocuğumun günlüğünü. Sacma sapan bir dünyada yaşıyoruz, üstelik ici sapık dolu. Anneniz iyi yapmış okuyarak.

Siz de bundan sonra annenizden bir sey gizlemezsiniz. Zamanla da annenize bu olayı unutturursunuz. Hatta ileride torunlarına gülerek anlatır bu olayı :)
 
Back