mecbur kalınınca bakıcıya da güveniliyor.Ben bakıcıya bırakmamak için kızım doğduğundan beri seyyar yaşıyorum. Bir annemde, bir kendi evimde..
Bakıcıya ben hiç güvenemem. Bunun uğruna işten bile çıkabilecek kapasitedeyim. Ama ilk okula giderse bir nebze ele alınabilir konu.
Allah rahmet eylesin anneciğine.bneim annem de özverili kadındır,babamla beraber oğlanı bize bırak da biraz karı koca başbaşa kalın der.ne zaman başım sıkışsa bakıcıdan yana her daim hasta haliyele de olsa bakar sağolsun.ne güzel imkan va riken birbirlerine doysunlar.
benim annem ilk torunu oğluma doyamadan vefat etti.
oğlumun kolu kırıldı,kv bakamam dedi,kemoterapiye giden rahmetli annem baktı.
elleriyle köfteler yaparak.
gerçi konuyu dağıtıyor benim verdiğim örnekler ama senin anlatış biçimin beni eskilere götürdü canım.
herneyse konu sahibinin ne demek istediğine bakılmadan yuh lar filan çekiliyor.
garipsedim ben de.
kadın kırk yılın başı birkaç saat için çözüm arıyor.
belli ki annesinin daha önce ki tavrına da dolmuş birazcık.
kırk yılın başı bi ricam kabul edilmiyor diye üzülüyor sanırım.
annesi ise çok yorulduğu için biraz sitemli galiba,ona da hak vermek lazım.uzun saatler bakıyorsa ve bir de haftasonları filan da bırakıyorlarsa bunalıyordur kadın.
ipekcim aslında moku çıkmadığı sürece büyüklerle ilişkilerinde sorun yok bence.. yüz buluyor mu çocuklar evet,kesinlikle.bana yaptırmadığı bazı şeyleri onlara yağtırıyor evet..ama bu bile hoşuma gidiyor.yani büyük meselelerde annem her zaman oğluma annen ne dediyse o şekilde devam ediyoruz der.ama atıyorum dondurma çikolata yemek gibi konularda onlardna yüz bulması hoşume gidiyor benim:)“büyüklerin de torunları ile vakit geçirmeye ihtiyacı var ,en azından buna hevesi olan büyükler ile torunlar arasına girmemek lazım.”
Şu yazdığın sınır bizim ülke şartlarında çok zor çiziliyor.
Ya anne-baba dengeleri oturtamıyor ya da ebeveynler..
Kıyamadıkları için bazen bizim hayır diyeceğimiz şeylere evet dedikleri için çocuklar bunu çok güzel kullanıyor. Ve bu tür olayların sayısı artınca da anne babanın otoritesi kalmıyor çocuk gözünde.
Bu rolleri oynayanlar derslerine çok iyi çalışmalı.
tabi,i ki herkesin kendi kararı ve yaşantısı.ancak sizin durumunuzda ,böyle özel bir günde,başbaşa olmak yerine çocukla olmanın çocuğa bir faydası var mı? yani onunla ilgili bir durum değil ki.tam tersi sizin ilişkinize zararı var diye düşünüyorum karımkoca olarak..zaten devamlı berbersiniz çocukla ,o gün de eşinle başbaşa olmak mantıklı değil mi,istemez misin?Yarın evlilik yıldönümüm biricik kızımla gideceğiz yemeğe:) Annem var, yengem var, hala var, babaanne var maşallah hepsine bırakabilirim ama bırakmıyorum..( kızım da çok usludur hepsinde durur)
Bırakmak istiyorsan bence kv ye bırak birkaç saatlipine hiçbirşey olmaz derim
ben arkadaşın onun çocuğuna bakıyor ben söyleyince surat asıyor dediği için bu yorumu yaptım kendine hak görür mecbur görür gibi ona bakıyor benimkinede baksa ne olacak tarzında.benen güzeli annesinin çocuğunu baktığı görümcesine bıraksın ozman nasılsa aynı dönemde çocukları .ya siz ya da ben konuyu yanlış anlamışız...
benim anladığım konu sahibi,zaten kendi çocuğuna kendisi bakıyor,çalışmıyor da..
h.sonu evlilik yıldönümleri olduğu için eşi çocuğu anneme bırakalım demiş,kadın ne yapayım diyor? annem surat asıyor bir hçsonum var diyerek,kv de çocuğa bağırdığı için bırakmak istemiyorum diyor..
yoksa kimsenin kendine ayıracağı vakti çok gördüğü yok..
Öyle de canım, çare yoksa, bakacak kimse yoksa, bakıcıya da güvenemiyorsan o halde napacaksın? E kayınvalide biraz dengesizmiş, 1-2 saat demez, siniri bozulunca iki tane patlatırsa nolacak? E babaannesi döver de sever de, ben kocamla vakit geçireyim diyorsa o başka.annelik çok zordur gerçekten.
bilmiyorum çalışıyormusun ama çalışıyor isen ileride çocuğunu kime veya nereye bırakırsan bırak başına herşey gelebilir ne yazık ki.
aynı şekilde bizler yanlarındayken de öyle.
olabileceklerin bazen önüne geçilemiyor.
geçen sene tatil dönüşü oğlum çok kötü hastalanmıştı ,kv tatile gittiniz çocuğu hasta ettiniz diye başımızın etini yemişti.
ne ağlamıştım ama koskoca kadın.
meğer oğlum o dönem 5. hastalık denen hastalığı kapmış ve uzun kuluçka devresi olan bu hastalığın hortlaması tatil dönüşümüze denk gelmiş.
teşhis de geç konuldu aksi gibi,ne suçladım kendimi bi çocuğa bakamadım diye.
aksi gibi babam da aynen böyle dedi bana bi çocuğa bakamadın diye.
bir anneye yapılır mı bu :))
zaten çok pirpirli ve vicdan azabı bol bir anneyim bi de şu duyduklarımı düşünsene ne hale geldim.
demek istediğim çocuklara bişey oldu mu zaten ilk önce anne suçludur herkesin gözünde.
halbuki çocuğuna bişey olsa zaten herkesten çok annenin yüreği acır,kimse istemez evladının kılına zarar gelsin diye.
ayrıca konu sahibi annesi yüz verse neler isteyecek bi iyi okuyun bence ..ya siz ya da ben konuyu yanlış anlamışız...
benim anladığım konu sahibi,zaten kendi çocuğuna kendisi bakıyor,çalışmıyor da..
h.sonu evlilik yıldönümleri olduğu için eşi çocuğu anneme bırakalım demiş,kadın ne yapayım diyor? annem surat asıyor bir hçsonum var diyerek,kv de çocuğa bağırdığı için bırakmak istemiyorum diyor..
yoksa kimsenin kendine ayıracağı vakti çok gördüğü yok..
merhaba hanımlar... hemen konuya gireyim. benim kızım 20 aylık ve abimin kızı da 20 aylık çocuklarımızın arasında 3 gün var. annem yeğenime bakıyor ve sürekli bunaldığını söylüyor hatta dün telde konuştuk "herkes dışarda geziyor ben evde çocuk bakıyorum" dedi yeğenim içinhaftasonları geziyor.. ee böyle sürekli söylendiği için ben haftasonu kızıma bi bakıverde eşimle sinemaya gideyim falan diyemiyorum.. kayınvalidem de sert yapılı biri diğer torununu döven ve sürekli bağıran biri. görümcemin çocuğu hep kv.de. kızımı kıskandığı için hep aşırı tepkili çocuk. kızımı kv bıraksam bu sefer de kv benim kızıma da bağıracak diye bırakamıyorum.bi de görümcemin çocuğu zarar verir diye de bırakamıyorum.. iki hafta sonra evlilik yıldönümümüz eşim kızımızı anneme bırakalım yemeğe gidelim diyor ben yanaşamıyorum... bu arada çocuğunu sürekli bırakıp gezme derdine düşmüş bir anne değilim hani arada sırada olurya öyle... bilemiyorum
Ben de bunu demek istemiştim, ya evlat sevgisi iyi hoş, bir nevi ihtiyaç da ama işte önünü sonunu düşünmek de lazım. Mesela ben çocuk doğururum, annem torununa bakmak ister, hem eşimle vakit geçiririm, hem de anneliğin tadını çıkarırım. Sen doğurursun seninki bakmak istemez, sen eşinle vakit geçiremeyebilirsin. Bu seçim yani, şans biraz da. Bunları hesap ederek bebek yapmak gerekiyor. Misal ben gezmeyi çok seviyorum, eşimle çok sosyaliz, bebek olunca bunlar ne derece kısıtlanır diye düşünmek lazım. Eğer öyleyse annelere sorulur, yoklanır bir, olmuyorsa ufaktan ufaktan belli bir yaşa, mesela 1 yaşına falan gelince bakıcı falan soruşturulur. Daha da olmuyorsa kreş yaşı falan beklenir yani.Çocuk yapmak çok korkutucu, çok sorumluluk gerektiren bir şey maalesef. Artık üç kişilik aktiviteler yapmak istediğiniz bir zamanda sahip olmalısınız. Çocuk olduktan sonra oraya buraya bırakıp gezme şansınız olmuyor çünkü. Üzüldüm adınıza. :/
Canım ben hiç bir eğlencemde yada yıl dönümümde kızım dan ayrı kalmadım benimde bakacak adamım vardı ama birakmadim çok nadirdir sende bırakma çocuğunu da yanınıza alın beraber kutlamaya gidinmerhaba hanımlar... hemen konuya gireyim. benim kızım 20 aylık ve abimin kızı da 20 aylık çocuklarımızın arasında 3 gün var. annem yeğenime bakıyor ve sürekli bunaldığını söylüyor hatta dün telde konuştuk "herkes dışarda geziyor ben evde çocuk bakıyorum" dedi yeğenim içinhaftasonları geziyor.. ee böyle sürekli söylendiği için ben haftasonu kızıma bi bakıverde eşimle sinemaya gideyim falan diyemiyorum.. kayınvalidem de sert yapılı biri diğer torununu döven ve sürekli bağıran biri. görümcemin çocuğu hep kv.de. kızımı kıskandığı için hep aşırı tepkili çocuk. kızımı kv bıraksam bu sefer de kv benim kızıma da bağıracak diye bırakamıyorum.bi de görümcemin çocuğu zarar verir diye de bırakamıyorum.. iki hafta sonra evlilik yıldönümümüz eşim kızımızı anneme bırakalım yemeğe gidelim diyor ben yanaşamıyorum... bu arada çocuğunu sürekli bırakıp gezme derdine düşmüş bir anne değilim hani arada sırada olurya öyle... bilemiyorum
Ben de bunu demek istemiştim, ya evlat sevgisi iyi hoş, bir nevi ihtiyaç da ama işte önünü sonunu düşünmek de lazım. Mesela ben çocuk doğururum, annem torununa bakmak ister, hem eşimle vakit geçiririm, hem de anneliğin tadını çıkarırım. Sen doğurursun seninki bakmak istemez, sen eşinle vakit geçiremeyebilirsin. Bu seçim yani, şans biraz da. Bunları hesap ederek bebek yapmak gerekiyor. Misal ben gezmeyi çok seviyorum, eşimle çok sosyaliz, bebek olunca bunlar ne derece kısıtlanır diye düşünmek lazım. Eğer öyleyse annelere sorulur, yoklanır bir, olmuyorsa ufaktan ufaktan belli bir yaşa, mesela 1 yaşına falan gelince bakıcı falan soruşturulur. Daha da olmuyorsa kreş yaşı falan beklenir yani.
Ben geldiği ihtimalinden yola çıktım. İşte sonra da yıllar sonra senin yüzünden en güzel çağlarım eve hapsolarak geçti denmesin çocuğa, saçımı süpürge ettim, gezmedim sana baktım, yemedim yedirdim falan oluyor işte ben de onu kastettimevet şans nasip kısmet. mesela ben cocuk bakmak isterim, annemde bakarım der. busefer çocuk gelmez
Yooo tam tersi kızımla daha keyif alıyoruz, belki daha bir yaşında ya o yüzdendir. İleriki yıllarda fikrim değişir mi bilmem? Bu arada bebeğimle de öyle yapışık filan olduğumuzu düşünmeyin yani çok rahatlıkla bırakırım anneme, eşime, yengeme vs. gözüm arkada kalmaz ama keyfi dışarı çıkarken yanımızda olmazsa eksik hissediyoruz eşim de ben de..Hiç külfet değil bizim için alıştık bebişimizle yaşamaya.Teşekkür ederim paylaşımınız için..tabi,i ki herkesin kendi kararı ve yaşantısı.ancak sizin durumunuzda ,böyle özel bir günde,başbaşa olmak yerine çocukla olmanın çocuğa bir faydası var mı? yani onunla ilgili bir durum değil ki.tam tersi sizin ilişkinize zararı var diye düşünüyorum karımkoca olarak..zaten devamlı berbersiniz çocukla ,o gün de eşinle başbaşa olmak mantıklı değil mi,istemez misin?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?