annelik çok zordur gerçekten.Bilemiyorum İpek, kolay kolay anne olamam, kılı kırk yararım ben biraz. Bakıcı faciaları da çok okuduk hani.
Ben kocamla romantik yemek yerken, evde çocuğumu kazara(!) düşürse bakıcı, bunu kendime nasıl açıklarım?
Hiç unutmam yengem kardeşine mi ne bırakmış çocuğu, bayramda gezmeye çıkmışlardı. Kaza bu ya, çocuk koltuktan zıplarken kolunu kırmış. Babaannem şey dedi, gezeceğim diye çocuğun kolunu kırdı, oturamadı bir evinde.
İşte...
konu sahibi zaten şimdiye kadar hiç bırakmamış annesine veya kv ye.siz istediğiniz gibi alğılamışsınız annesi zaten sürekli bir çocuk bakerken birde özel zevk için bakamaz onu demek istedim.bakıcı bakarken onlarda sürekli sorumluluğu yoksa elbette herkez zevkle bakar birkaç saat yada gün ama bir yaştan sonra tüm gün çocuk bakıp birde onun çocuğuna bakıyor bir kaç saatte ben geziyim benimkine baksın demek bencillik oluyor bana göre.annesinin mutlu bir anne olması maddiyattanda geçiyor hrkezsizin kadar şanslı değil bakıcı tuttsun gezsin siz şanslı kişilerdensiniz allah bozmasın.
sen doğru olanı yapıyorsun canım tabi ki.evet doğru anane babane de bakmak zorunda değil.zaten oğlumun bakıcısı vardı,annem de kv de sağolsun hergün uğrayıp oğlumu sevip,kontrol edip giderlerdi.arada bir anneme veya kvye bıraktığımda onlar da çok mutlu oluyorlar,torunlarıyla vakit geçiriyorlar.dedeler de çok seviniyorlar.oğlum bayılıyor zaten onlarla vakit geçirip,bazen de gece yatmaya..onların paylaşımları da çok güzel zaten,oğlum içn de çok faydalı.
ayda bir oğlumu sizin deyiminizle "özel zevkim" için bırakmaktan gocunmuyorum,çok da iyi olduğunu düşünüyorum.özel zevkim olmasa oğlumun mutlu bir annesi olmaz çünkü..
annelik kendin olmaktan vazgeçmek değildir.peki siz bu kadar bağımlı heryer beraber giden bir annesiniz,ilerde çocuğunuz kendi hayatını kurmaya başladığında ne yapacaksınız?çünkü sizin hayatınız çocuklarınız?
ya siz ya da ben konuyu yanlış anlamışız...merak ediyorum önceden annelerimiz bizi bırakıp haftalık yada aylık kendilerini dinlendirip vakit ayırabiliyormuydu?hala bile bunu onlara çok görüyoruz..
gerçekten öyle..benim de babam mesela hayat doluyor oğlumla beraber olunca,,rahatsız kendisi de..çok farklı bir diyalogları var oğlumla..sen doğru olanı yapıyorsun canım tabi ki.
büyüklerin de torunları ile vakit geçirmeye ihtiyacı var ,en azından buna hevesi olan büyükler ile torunlar arasına girmemek lazım.
biz o sevgiyi şu an sadece kendi babamdan gördüğümüz için ona bırakabiliyorum oğlumu.
bebekken altını değiştirmişliği vardır:))
ama kv istemedi,bırakmamam için kırk takla attı ve ben de hiçbir zaman bırakmadım ona.
zorla olmaz bu işler.
ama normal duygu düşüncedeki aile büyüklerimiz ile bu tür diyologlarımız da olamayacaksa vay halimize.
zaten istemeyenin kapısına kimse varmaz.
ne güzel imkan va riken birbirlerine doysunlar.gerçekten öyle..benim de babam mesela hayat doluyor oğlumla beraber olunca,,rahatsız kendisi de..çok farklı bir diyalogları var oğlumla..
tabii zorla olacak yaratılacak bir ilişki değil..ne güzel dede sevgisi ..ben de çok severdim rahmetlileri..
istanbuldaysan http://www.nunu.com.tr/index-2.htmlmerhaba eğer ankaradaysanız burada çocuğunuzu 24 saat bırakabileceğiniz kreşler mevcut..eğitmenler gözetiminde oluyorlar bende eşimle yemeğe çıkarız biryerelere gideriz diye kataloğunu saklamştım eşimi kaybedişnce attım balgat civarında vardı öyle yerler
Ben bakıcıya bırakmamak için kızım doğduğundan beri seyyar yaşıyorum. Bir annemde, bir kendi evimde..Bilemiyorum İpek, kolay kolay anne olamam, kılı kırk yararım ben biraz. Bakıcı faciaları da çok okuduk hani.
Ben kocamla romantik yemek yerken, evde çocuğumu kazara(!) düşürse bakıcı, bunu kendime nasıl açıklarım?
Hiç unutmam yengem kardeşine mi ne bırakmış çocuğu, bayramda gezmeye çıkmışlardı. Kaza bu ya, çocuk koltuktan zıplarken kolunu kırmış. Babaannem şey dedi, gezeceğim diye çocuğun kolunu kırdı, oturamadı bir evinde.
İşte...
“büyüklerin de torunları ile vakit geçirmeye ihtiyacı var ,en azından buna hevesi olan büyükler ile torunlar arasına girmemek lazım.”sen doğru olanı yapıyorsun canım tabi ki.
büyüklerin de torunları ile vakit geçirmeye ihtiyacı var ,en azından buna hevesi olan büyükler ile torunlar arasına girmemek lazım.
biz o sevgiyi şu an sadece kendi babamdan gördüğümüz için ona bırakabiliyorum oğlumu.
bebekken altını değiştirmişliği vardır:))
ama kv istemedi,bırakmamam için kırk takla attı ve ben de hiçbir zaman bırakmadım ona.
zorla olmaz bu işler.
ama normal duygu düşüncedeki aile büyüklerimiz ile bu tür diyologlarımız da olamayacaksa vay halimize.
zaten istemeyenin kapısına kimse varmaz.
haklısın ipekcim.“büyüklerin de torunları ile vakit geçirmeye ihtiyacı var ,en azından buna hevesi olan büyükler ile torunlar arasına girmemek lazım.”
Şu yazdığın sınır bizim ülke şartlarında çok zor çiziliyor.
Ya anne-baba dengeleri oturtamıyor ya da ebeveynler..
Kıyamadıkları için bazen bizim hayır diyeceğimiz şeylere evet dedikleri için çocuklar bunu çok güzel kullanıyor. Ve bu tür olayların sayısı artınca da anne babanın otoritesi kalmıyor çocuk gözünde.
Bu rolleri oynayanlar derslerine çok iyi çalışmalı.
Umut işte avantajları ve dezavantajları var bunun.haklısın ipekcim.
başlı başına başkaca bir konuda tartışılacak bir mevzu.
ben uzun süre büyüklere çocuk baktırmadığım için fazla deneyimim yok.ben oğlumu bakıcı ve kreşte büyüttüm.
doğduğunda bir süre rahmetli annem baktı bir de 2 sene önce 8-9 ay kv baktı o kadarla sınırlı deneyimim.
şimdi de arada dedemiz ilgilenir o kadar işte bu annenin lüksü de.
ama seneler seneler boyunca baktırıp,yüzgöz olunma durumları var tabi ki etraftan gördüğüm kadarıyla.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?