- 6 Haziran 2008
- 7.376
- 6.264
- 248
annelik çok zordur gerçekten.Bilemiyorum İpek, kolay kolay anne olamam, kılı kırk yararım ben biraz. Bakıcı faciaları da çok okuduk hani.
Ben kocamla romantik yemek yerken, evde çocuğumu kazara(!) düşürse bakıcı, bunu kendime nasıl açıklarım?
Hiç unutmam yengem kardeşine mi ne bırakmış çocuğu, bayramda gezmeye çıkmışlardı. Kaza bu ya, çocuk koltuktan zıplarken kolunu kırmış. Babaannem şey dedi, gezeceğim diye çocuğun kolunu kırdı, oturamadı bir evinde.
İşte...
bilmiyorum çalışıyormusun ama çalışıyor isen ileride çocuğunu kime veya nereye bırakırsan bırak başına herşey gelebilir ne yazık ki.
aynı şekilde bizler yanlarındayken de öyle.
olabileceklerin bazen önüne geçilemiyor.
geçen sene tatil dönüşü oğlum çok kötü hastalanmıştı ,kv tatile gittiniz çocuğu hasta ettiniz diye başımızın etini yemişti.
ne ağlamıştım ama koskoca kadın.
meğer oğlum o dönem 5. hastalık denen hastalığı kapmış ve uzun kuluçka devresi olan bu hastalığın hortlaması tatil dönüşümüze denk gelmiş.
teşhis de geç konuldu aksi gibi,ne suçladım kendimi bi çocuğa bakamadım diye.
aksi gibi babam da aynen böyle dedi bana bi çocuğa bakamadın diye.
bir anneye yapılır mı bu :))
zaten çok pirpirli ve vicdan azabı bol bir anneyim bi de şu duyduklarımı düşünsene ne hale geldim.
demek istediğim çocuklara bişey oldu mu zaten ilk önce anne suçludur herkesin gözünde.
halbuki çocuğuna bişey olsa zaten herkesten çok annenin yüreği acır,kimse istemez evladının kılına zarar gelsin diye.