Yapacak bir şey yok, anneniz böyle biri... Ne değişir, ne gelişir...
Keşke bu zihniyet artık ortadan kalkmış olsa, ama ne mümkün...
Kadınların 'erkeksiz' tek başlarına sokağa çıkmasının yasak olduğu ülkeler var halâ bu dünyada. Aynı çağda yaşıyoruz bunlarla maalesef.
Anneniz de kendisini yetiştiren çevrenin ve zihniyetin kurbanı.
Boşverin..!
İradeniz, cesaretiniz, direnme gücünüz, arkanızda aileniz bile olmadan başa çıktıklarınızla, bu zihniyette bir anne tarafından yetiştirilmiş olmanıza rağmen bu duruşunuzla, kendinize olan saygınızla siz hakikaten müthişsiniz.
Sizin yaşadıklarınızın çok benzerlerini yaşayıp, boşanmaya cesaret edemeyen, cesaret etmeyi de geçtim, boşanmayı düşünmeyen, belki sizin yaşlarınızda ama maalesef annenizin zihniyetinde ne kadınlar gördü bu KK.
Ben de yetişkin kız çocuğu annesiyim, büyük lâf etmek istemem ama bilin ki tüylerim ürpererek okudum yazdıklarınızı.
Orada durmayın, anneniz gibi kadınlar maalesef ruhu zihni tamamen sakatlanmış insanlar, ne himmet beklenir ne el uzatılır. Üstelik orada durdukça sizi de aşağı çeker.
Açıklama yapmak zorunda bile değilsiniz, sessizce çekin kapıyı çıkın.
Varlığınızın kıymetini bilmeyeni, anneniz bile olsa, yokluğunuzla başbaşa bırakın yürüyün gidin...
Başarabiliyorsanız da bir süre görüşmeyin.
Bir de başlığınıza istinaden şunu söyleyeyim; boşanmayı anneler değildir atlatması gereken, anneler dağ gibi arkasında durandır boşanan evlâtlarının. Sizsiniz boşanmayı atlatması gereken, atlatırken de annesinden şefkat, sevgi, sarılıp sarmalanma görmesi gereken. "Annem atlatamadı" demek zorunda bırakılmış olmanız bile çok ama çok iç burkucu...
Çok güzel bir hayat diliyorum, Allah bundan sonra yüzünüzü hep güldürsün inşaallah.
♀
çok üzüldüm size. İyi ki farklı bir eviniz, düzeniniz var. Yaralarinizi saracaginiz kişi anneniz değil, üzgünüm. Evinize dönün.
