-
- Konu Sahibi kumru_asya89
- #21
Ben de öyleyim. Üzülme yalnız değilsin.
Ben de öyleyim. Üzülme yalnız değilsin.Maalesef anneden yana da kadersizmişim
Anne yarasi buyuk: bu konuda cok kitap okumus ve terapistlerle gorusmus biriyim. Sizi ve beklemtilerinizi cok iyi anliyorum ve cok hak veriyorum.Evet ama zamanında çok duydum bu laflarını hep ağlıyordum üzüleceğimi bile bile yapması tuhaf değil mi ? Ben baygınlık geçirirken bile söylemiş eşime ve ailesine karşı çok mahçup oldum neden bunları düşünmüyor günlerdir bana gelmedi ve bişeye ihtiyacın var mı diye sormadı sadece 2 kez aradı 2dk konuştu o kadar ben tek kızıyım ve çok kötü günler geçirdim onu anneler gününde aramadım diye benimle 5 gün konuşmadı çünkü benim riskli gebeliğimdi hediyesini almıştım vermiştim de ama o gün kutlamayı unutmuşum bunun için bile benle konuşmadı günlerce aramadı meğer küsmüş oysa ben hamileydim riskli gebeliğim denmişti üzüntülüydüm annem sadece kendini düşündü
Bundan sonra nasıl davranmam gerekiyor peki ? Siz nasıl başa çıkıyorsunuzBen de öyleyim. Üzülme yalnız değilsin.
Annen gamlı baykuş. Sorunu senle değil genel tavrı o. He deyip geçmek gerekiyo ya da sınırlı bilgi paylaşımı gerekiyoKızlar bu arada atladım bu konuyu bu benim 2. Evliliğim ilk evliliğim 1 yıl sürdü ayrıldık ve ailemin evine gitmek zorunda kaldım annem tam 6 sene boyunca bu kelimeleri bana söyledi durdu şanssız kadersiz bahtsız derdi bende hep ağlardım
Erkek kardeşlerimi çok seviyor ama bana karşı hiç öyle değildi. Yılların birikmişliği ile birlikte bebeğimi kaybedecek olmanın acısıyla anneme karşı soğudumu hissediyorumAnne yarasi buyuk: bu konuda cok kitap okumus ve terapistlerle gorusmus biriyim. Sizi ve beklemtilerinizi cok iyi anliyorum ve cok hak veriyorum.
Ama anneniz sizi bu kadar anlayabiliyor. Soyledigi sozler kendince sizin iyiliginiz icin. Kapasitesi bu. Size karsi empati yetenegi dusuk belli ki. Belki herkese karsi dusuktur.
Onun nasil bir ortamda buyudugu de onun sizi boyle kadersiz diye etiketliyor olmasinin temelinde olabilir. Mesela babanesinden bu lafi cok duyuyorsa bunu cok normallestirmistir.
Annenizi degistiremezsiniz. Degisturebileceginiz tek kisi kendinizsiniz. O nedenle size nasihatim annenizi boyle kabullenmeniz. “Annem yapici konusan biri degil zaten” diyebilirsiniz mesela annenizim bu gereksiz, yikici sozlerine karsilik.
Benim annem de dogumgunu cicegi sabahtan degil de oglende geldigi icin bize gunu dar etmisti; bir daha hic cicek gondermedim.
Bi kızım olsun isterdim hep ona her zaman destek olup onu ne kadar çok sevdiğimi hissettirecektim annem bana yaşatmadı bu duyguları beni sevdiğini tam olarak hissedemedim ben bu çok kötüAnne yarasi buyuk: bu konuda cok kitap okumus ve terapistlerle gorusmus biriyim. Sizi ve beklemtilerinizi cok iyi anliyorum ve cok hak veriyorum.
Ama anneniz sizi bu kadar anlayabiliyor. Soyledigi sozler kendince sizin iyiliginiz icin. Kapasitesi bu. Size karsi empati yetenegi dusuk belli ki. Belki herkese karsi dusuktur.
Onun nasil bir ortamda buyudugu de onun sizi boyle kadersiz diye etiketliyor olmasinin temelinde olabilir. Mesela babanesinden bu lafi cok duyuyorsa bunu cok normallestirmistir.
Annenizi degistiremezsiniz. Degisturebileceginiz tek kisi kendinizsiniz. O nedenle size nasihatim annenizi boyle kabullenmeniz. “Annem yapici konusan biri degil zaten” diyebilirsiniz mesela annenizim bu gereksiz, yikici sozlerine karsilik.
Benim annem de dogumgunu cicegi sabahtan degil de oglende geldigi icin bize gunu dar etmisti; bir daha hic cicek gondermedim.
Çok haklısınızAnnen gamlı baykuş. Sorunu senle değil genel tavrı o. He deyip geçmek gerekiyo ya da sınırlı bilgi paylaşımı gerekiyo
Annen o anın üzüntüsuyle nasil teselli edecegini bilememiş. Sonra ihtiyacı olursa beni ararsa giderim diye düşünmüştür. Ne gibi sorun yaşandı amniyosentez alındı peki?Daha 8 aylık evliyim birkez bile bi sorun yaşamadık eşimi sevdiğini söylüyordu eşimde çok saygılı aileme karşı ama annem destek olmak yerine neden böyle yaptı bilmiyorum
Bi çok problem vardıAnnen o anın üzüntüsuyle nasil teselli edecegini bilememiş. Sonra ihtiyacı olursa beni ararsa giderim diye düşünmüştür. Ne gibi sorun yaşandı amniyosentez alındı peki?
Erkek kardeşlerimi çok seviyor ama bana karşı hiç öyle değildi. Yılların birikmişliği ile birlikte bebeğimi kaybedecek olmanın acısıyla anneme karşı soğudumu hissediyorum
Nasil sarilmak istedim size. Ayniyiz. Ben de diyorum annem annelik yapmayi biliyor, erkek kardesime sevgi, sevkat gosterebiliyor, ben neden anne sevgisi hissedemiyorum. Ben neden hep yalnizim. Ben neden paylasamiyorum (duygusal olarak).Bi kızım olsun isterdim hep ona her zaman destek olup onu ne kadar çok sevdiğimi hissettirecektim annem bana yaşatmadı bu duyguları beni sevdiğini tam olarak hissedemedim ben bu çok kötü
Keşke bende size sarılabilsem….Nasil sarilmak istedim size. Ayniyiz. Ben de diyorum annem annelik yapmayi biliyor, erkek kardesime sevgi, sevkat gosterebiliyor, ben neden anne sevgisi hissedemiyorum. Ben neden hep yalnizim. Ben neden paylasamiyorum (duygusal olarak).
Ben iki gebeligimi biri 13 digeri 11 haftalikken kaybettem. Anneme hamile oldugumu bile soulememistim. Sonra tekrar hamile kaldigimda doktora annemle gitmek zorunda kaldim. Ilk muayeneydi, doktora da anlattim tabi kaybettigim gebeliklerimi; annem
Cikinca dedi ki “allah allah bizde hic boyle gebelik kahbeden yok sen kime cektin acaba” yani yanimda oldugunu benimle acimi paylastigini gosteren en ufak bir duygu kirintisi yok. Ben de sizin gibi cok agladim. Cok yalniz hissettim. Cok sordum neden diye. Bu yil bir kitabi okurken dedim ki; “sen cok iyi bir annesin. Baska bir anneye ihtiyacin yok. Kendi annen de sensin. Kendi icimdeki kiz cocugunu da ben buyutecegim.” dedim. Bunu saglad, guclendim galiba. Ya da belki annemle diyalogum cok azaldigi icin yakin zamanda ne kadar incindigimi gozlemleyemiyorum.
Dilerim en kisa zamanda saglikla evladiniza kavusursunuz.
Evladıma kavuşamıyorum maalesefNasil sarilmak istedim size. Ayniyiz. Ben de diyorum annem annelik yapmayi biliyor, erkek kardesime sevgi, sevkat gosterebiliyor, ben neden anne sevgisi hissedemiyorum. Ben neden hep yalnizim. Ben neden paylasamiyorum (duygusal olarak).
Ben iki gebeligimi biri 13 digeri 11 haftalikken kaybettem. Anneme hamile oldugumu bile soulememistim. Sonra tekrar hamile kaldigimda doktora annemle gitmek zorunda kaldim. Ilk muayeneydi, doktora da anlattim tabi kaybettigim gebeliklerimi; annem
Cikinca dedi ki “allah allah bizde hic boyle gebelik kahbeden yok sen kime cektin acaba” yani yanimda oldugunu benimle acimi paylastigini gosteren en ufak bir duygu kirintisi yok. Ben de sizin gibi cok agladim. Cok yalniz hissettim. Cok sordum neden diye. Bu yil bir kitabi okurken dedim ki; “sen cok iyi bir annesin. Baska bir anneye ihtiyacin yok. Kendi annen de sensin. Kendi icimdeki kiz cocugunu da ben buyutecegim.” dedim. Bunu saglad, guclendim galiba. Ya da belki annemle diyalogum cok azaldigi icin yakin zamanda ne kadar incindigimi gozlemleyemiyorum.
Dilerim en kisa zamanda saglikla evladiniza kavusursunuz.
Ben de 13 haftalik hamileydim. Fetal dna sonucum 45x0 geldi. O ana kadar hic sorunsuz harika bir hamileligim vardi. Kalp atisini gormustuk, haftasiyla uyumluydu. Biz cinsiyet ogrenmek icin fetal dna yaptirmistik ve sonuc yikiciydi. Gunlerce uyudum. Saatlerce yurudum. Cok buyuk bir yikim. Kimseyi dusunmeyin. Bilmiyorum bence bu durumda teselli veren hic bir kelime yok. Tam tersi insanlarin teselli cabalari bana daha bogucu gelmisti. Sagliksizmis demek ki, uzulme yine olur falan. Sacma sapan laflar. Ben daha cok sessiz yurumek, disarida vakit gecirmek istemistim. Siz de icinizeen ne geliyor, sizi ne rahatlatiyorsa onu yapin.Evladıma kavuşamıyorum maalesef
Ama tekrar nasip ederse Allah hamileliği inşallah sağlıkla kavuşurum
Çok teşekkür ederim gerçekten yanımda olduğunuzu hissettimBen de 13 haftalik hamileydim. Fetal dna sonucum 45x0 geldi. O ana kadar hic sorunsuz harika bir hamileligim vardi. Kalp atisini gormustuk, haftasiyla uyumluydu. Biz cinsiyet ogrenmek icin fetal dna yaptirmistik ve sonuc yikiciydi. Gunlerce uyudum. Saatlerce yurudum. Cok buyuk bir yikim. Kimseyi dusunmeyin. Bilmiyorum bence bu durumda teselli veren hic bir kelime yok. Tam tersi insanlarin teselli cabalari bana daha bogucu gelmisti. Sagliksizmis demek ki, uzulme yine olur falan. Sacma sapan laflar. Ben daha cok sessiz yurumek, disarida vakit gecirmek istemistim. Siz de icinizeen ne geliyor, sizi ne rahatlatiyorsa onu yapin.
Neden bebeği aldırmak zorundasınız?Kızlar herkese iyi akşamlar
Belki en son paylaştığım konuyu görenleriniz olmuştur
Şuan 17 haftalık hamileyim ve amniyosentez test sonucum maalesef pozitif geldi bebeğim down sendromlu ve bu hafta gelecek olan kültür raporumla bebeğimi aldırmak zorundayım
Bu süreçte annemden maalesef destek göremedim yada ben mi öyle hissediyorum bilmiyorum sizlere konuyu anlatayım lütfen sadece annemle ilgili yorumlar yapın
Kötü haberi geçtiğimiz Salı akşamı saat 20:00 de aldık eşimle ve ailelerimizi aramadık saat geç olduğu için yarın söyleriz şimdi üzülmesinler uyusunlar dedik
Neyse sabah oldu ben annemi aradım söyledim eşimde kayınvalidemi aramış ve almaya gitmiş benim yanımda olmaları için hem kayınvalidemi hem annemi çünkü çok kötüydüm. Geldiler annemler ikiside ağlıyordu doğal olarak sonra kendi annem söylenmeye başladı “senin şansın yok, sen kadersizsin ,yüzün gülmedi gibi kelimeler kullanarak beni daha da üzdü ben baygınlık geçirmişim o sırada annem hala kadersiz kızım gibi bişeyler söylemiş ve eşim “ lütfen bu kelimeleri söylemeyelim o kadersiz değil ben onun yanındayım ömrümün sonuna kadar “ demiş
Ben kendime geldiğimde eşim ayaklarıma ve ellerime kolonya sürüyordu ve ağlıyordu daha sonra baktım annem “üzülme kızım eşini de üzüyorsun “dedi kendime geldim biraz.
sonra annemler yemek yapmışlardı oturduk yedik kayınvalidem eşimle bana geçin odanıza biraz dinlenin dedi bizde geçtik onlarda yemek yiyorlardı
1 saat olmadan geldik bi baktım annem gitmiş
Kayınvalideme evimde yemeğim yok demiş
Halbuki o durumda yemek olmasa da idare edebilecek yaşta kardeşlerim 23-26 yaşları
Neyse sonraki gün annem hiç gelmedi
Meğer kayınvalidem ona yarın sen gel diğer ben gelirim demiş anlaşmışlar ama annem gelmedi bunları da çok sonradan öğrendim eşim söyledi bana. Bir sonraki gün babam beni görmeye gelecekti onunla geldiler ve babam beni teselli etmeye çalıştı eşim ve benden bahsederken hemen annem konuyu açtı” senin eşin seni çok seviyor gördüm dedi seni üzdüm diye beni tersledi” dedi ve bende dedim ki anne lütfen öyle şeyler söyleme kayınvalideme de eşime de ayıp oldu ben çok şükür çok mutluyum neden kadersiz deyip durdun öyle deme artık dedim ( eşim de uyardı beni anneme öyle söylemem için ve bidaha duyarsam kötü olur annende olsa seni üzmesine izin vermem dedi )neyse annem babam yarım saat sonra gittiler birdaha annem gelmedi sadece iki kez aradı 2dk konuştu o kadar
Bir anne kızının en zor gününde böyle yapar mı ??
Kayınvalidem daha çok yanımda oldu Kızlar
Çok üzüldüm bi yandan bebeğimin down sendromlu olması ve onu kaybedecek olmam bir yandan annemin bu yaptıkları…
Aslında sadece annemle ilgili yorum yapılmasını istemiştim çünkü artık konuşmak istemiyorum üzülüyorum ama yine soruyorsunuz bebeğim down sendromlu onunla birlikte ek olarak başka sağlık sorunları da varNeden bebeği aldırmak zorundasınız?
Oldu mu ? İçiniz rahat etti mi ? Yoksa vicdan sorgulama sırası mı ?Neden bebeği aldırmak zorundasınız?
Telefon numaramı da vereyim isterseniz oradan arayıp bağırın filanOldu mu ? İçiniz rahat etti mi ? Yoksa vicdan sorgulama sırası mı ?
Kızlar herkese iyi akşamlar
Belki en son paylaştığım konuyu görenleriniz olmuştur
Şuan 17 haftalık hamileyim ve amniyosentez test sonucum maalesef pozitif geldi bebeğim down sendromlu ve bu hafta gelecek olan kültür raporumla bebeğimi aldırmak zorundayım
Bu süreçte annemden maalesef destek göremedim yada ben mi öyle hissediyorum bilmiyorum sizlere konuyu anlatayım lütfen sadece annemle ilgili yorumlar yapın
Kötü haberi geçtiğimiz Salı akşamı saat 20:00 de aldık eşimle ve ailelerimizi aramadık saat geç olduğu için yarın söyleriz şimdi üzülmesinler uyusunlar dedik
Neyse sabah oldu ben annemi aradım söyledim eşimde kayınvalidemi aramış ve almaya gitmiş benim yanımda olmaları için hem kayınvalidemi hem annemi çünkü çok kötüydüm. Geldiler annemler ikiside ağlıyordu doğal olarak sonra kendi annem söylenmeye başladı “senin şansın yok, sen kadersizsin ,yüzün gülmedi gibi kelimeler kullanarak beni daha da üzdü ben baygınlık geçirmişim o sırada annem hala kadersiz kızım gibi bişeyler söylemiş ve eşim “ lütfen bu kelimeleri söylemeyelim o kadersiz değil ben onun yanındayım ömrümün sonuna kadar “ demiş
Ben kendime geldiğimde eşim ayaklarıma ve ellerime kolonya sürüyordu ve ağlıyordu daha sonra baktım annem “üzülme kızım eşini de üzüyorsun “dedi kendime geldim biraz.
sonra annemler yemek yapmışlardı oturduk yedik kayınvalidem eşimle bana geçin odanıza biraz dinlenin dedi bizde geçtik onlarda yemek yiyorlardı
1 saat olmadan geldik bi baktım annem gitmiş
Kayınvalideme evimde yemeğim yok demiş
Halbuki o durumda yemek olmasa da idare edebilecek yaşta kardeşlerim 23-26 yaşları
Neyse sonraki gün annem hiç gelmedi
Meğer kayınvalidem ona yarın sen gel diğer ben gelirim demiş anlaşmışlar ama annem gelmedi bunları da çok sonradan öğrendim eşim söyledi bana. Bir sonraki gün babam beni görmeye gelecekti onunla geldiler ve babam beni teselli etmeye çalıştı eşim ve benden bahsederken hemen annem konuyu açtı” senin eşin seni çok seviyor gördüm dedi seni üzdüm diye beni tersledi” dedi ve bende dedim ki anne lütfen öyle şeyler söyleme kayınvalideme de eşime de ayıp oldu ben çok şükür çok mutluyum neden kadersiz deyip durdun öyle deme artık dedim ( eşim de uyardı beni anneme öyle söylemem için ve bidaha duyarsam kötü olur annende olsa seni üzmesine izin vermem dedi )neyse annem babam yarım saat sonra gittiler birdaha annem gelmedi sadece iki kez aradı 2dk konuştu o kadar
Bir anne kızının en zor gününde böyle yapar mı ??
Kayınvalidem daha çok yanımda oldu Kızlar
Çok üzüldüm bi yandan bebeğimin down sendromlu olması ve onu kaybedecek olmam bir yandan annemin bu yaptıklariy