birdaha ki sefere vuracaginiz zamanda elalem ne der diye düsünun mademİnsanların çocuğum hakkında sürekli kötü yorum yapması beni çıldırtıyor, ne biçim çocuk, nasıl bununla başediyorsun, terbiye verememişssin, her istediğini eline verirsen olacağı budur, her gittiğim yerde insanların çocuğuma olan bakışları beni çok üzüyor benim iyi Bi anne değilim dediğim konu bu vurmuşluğum var eline popusuna, buda kabul edilir Bi durum değil burda kendimi aklamaya yada günah çıkarmaya gelmedim, yerin dibinde soksanız haklısınız.
Çocuğunuz kaç yaşında bunu yazmamissinizİnsanların çocuğum hakkında sürekli kötü yorum yapması beni çıldırtıyor, ne biçim çocuk, nasıl bununla başediyorsun, terbiye verememişssin, her istediğini eline verirsen olacağı budur, her gittiğim yerde insanların çocuğuma olan bakışları beni çok üzüyor benim iyi Bi anne değilim dediğim konu bu vurmuşluğum var eline popusuna, buda kabul edilir Bi durum değil burda kendimi aklamaya yada günah çıkarmaya gelmedim, yerin dibinde soksanız haklısınız.
Yani siz anneliğinizi çocuğunuza vurduğunuz için değil de başkaları sizin çocuğunuzu beğenmediği için mi sorguluyorsunuz. Siz bence çok yanlış bir noktadan bakıyorsunuz olaya. Siz çocuğu millet beğensin, övsün diye mi yaptınız. Bide kaç yaşında çocuğunuz.İnsanların çocuğum hakkında sürekli kötü yorum yapması beni çıldırtıyor, ne biçim çocuk, nasıl bununla başediyorsun, terbiye verememişssin, her istediğini eline verirsen olacağı budur, her gittiğim yerde insanların çocuğuma olan bakışları beni çok üzüyor benim iyi Bi anne değilim dediğim konu bu vurmuşluğum var eline popusuna, buda kabul edilir Bi durum değil burda kendimi aklamaya yada günah çıkarmaya gelmedim, yerin dibinde soksanız haklısınız.
Benim kimsenin övgüsüne, yada beğenmesine ihtiyacım yok. Burda günah çıkarmaya gelmiş diyenlerde saçmalıyor! Ben hatamın zaten farkındayım, bana göre vurmakla dövmek çok farklı kelimeler, ben çocuğumu dövmüyorum, evet vuruyorum bunuda inkar etmiyorum. Ve etrafımdaki insanlar bana yanlış çocuk yetiştirdiğimi söylüyorlar. Ben çocuğuma sınır koyamadığım için çok fazla suçlanıyorum. Burda beni çocuğunu 7 / 24 döven bir anne profiline büründürmeyin lütfen. Oturup burda çocuğumun yaptıklarını kimseye şikayet edecek değilim. Yok kendini savunmaya geçmişse çok dövüyorsunuz düşüncesinde çok yanlış.Yani siz anneliğinizi çocuğunuza vurduğunuz için değil de başkaları sizin çocuğunuzu beğenmediği için mi sorguluyorsunuz. Siz bence çok yanlış bir noktadan bakıyorsunuz olaya. Siz çocuğu millet beğensin, övsün diye mi yaptınız. Bide kaç yaşında çocuğunuz.
Çok güzel bişey ama kendi çacukluğumdaki oyunları oynuyoruz biz. Eğlenceli oluyor kör ebe, sobe, kutu kutu pense.ben hiç oyun oynamadım kızımla hiç ,
bu içimdeki vicdan azabını anlatamam size ,
Muhtemelen siz de çocukken dayak yediniz kötü muamele gordunuz. O yüzden o savunmaya geçince kendinizi onun yerine koyup açıyorsunuz. Anneler cocuklari uzerinden kendilerini tedavi etmeye yaşadıklarını normallestirmeye çalışırlar. Mesela siz dayak yediyseniz çocuğunuza vurunca bilincaltinizda vurdum ama hala beni seviyor birşey olmadı ben de onu seviyorum gibi düşüncelerle kendi annenizi aklamaya çalışırsınız. İlaç kullanmak cocum değil terapi gormeniz gerek. Sizi yermek istemiyorum ama yapmayın o daha kucucuk ve sizin yadadiklarinizin sorumlusu düzelticisi değil. Doğmayı o istemedi. Neden onun üzerine yukluyorsunuz. Evi b.k götürse ne olur. Eşiniz destek olmuyor sanırım ki tahammülünüz azalmış. Ona da vurabilir misinizEvet kızıma vurmuşluğum var utana utana yerin dibine gire gire söylüyorum bunu,kızım çok hiperaktif aşırı derecede, hergün o yattıktan sonra oturup ben anne olmayı hakketmiyorum o kadar evlat hasretiyle yanan annelere haksızlık bu diye diye kendimi yeyip bitiriyorum. Psikolojik bir tedavi gördüm sadece kızım için ama bana yan etkileri olduğu için bırakmak zorunda kaldım.
O kadar güzel anlatmışsınız ki gözlerim doldu, umarım hala kendini savunanlar da feyz alır.Çocuğunuza vurmayın, lütfen.
Kaç yaşında evladınız bilmiyorum ama; şöyle düşünün sinirlendiğinizde:
Kocanıza vursanız, o da size vurur ağzınızı patlatır, elin kadınına vursanız saçınıza yapışır o da size saldırır, yani birine vursanız, şiddetle karşılık alırsınız ya da şikayet edilirsiniz. Ama çocuğunuz bunların hiçbirini annesine yapamaz, onun tek limanı sizsiniz. Garibime sövseniz de, dövseniz de yine "Anne" diyerek ağlar, bugün vurursunuz, akşama "Annem" der kıyın kıyın gelir size sürtünür, muhtaç, size öfkelenip vursa iki tırmalasa onun vurmasından ne çıkar, eli kuvveti ne?
Annemin bir lafı vardı, analar çocuklarının binilecek atı, ısırılacak eti olur diye. Annelik böyle bir şey, sabır işi yani.
Aklınıza getirin evladınızın kilosunu, boyunu, öfkenizden önce çocuğunuzun cismini cüssesini görün, kararmasın gözünüz. Minnacıklar...
Biraz daha sabır.
Anneliğinizi hiç sorguladınız mı? İyi bir anne değilim dediğiniz zamanlar oldu mu hiç? Ben kendimi çok yetersiz hissediyorumHayal ettiğim anne profilinden uzak olduğumu düşünüyorum.
İnşallah bir gün iyi ki annem sensin diyecekler size. Cocuklarımıza bir yetişkine nasıl davranıyorsak oyle davranmalıyız. Onlar biz istedik diye bu hayattalar. Ve bizim kalbimiz onların evi. Kalbimizi kapatırsak sokakta bırakmıl oluruz. Hep anne olunca anlarsın derler ya, ben anne olunca annemi daha cok eleştiriyorum. Yapabilecekken yapmadıkları için. Üstelik ben hiç dayak yemedim.. Tebrik ederim sizi.Normalleştirip hak verirsem o bebeye yazık etmiş olurum,Allah hesabını sorar. O garibanı koruyacak kimse yok. Kendisinden üç kat büyük bi kadından zarar görüyor. Belki ben acımasız olursam bu anne bi daha yapmaz.
Benim de iki çocuğum var,yemin ediyorum vurmadım çünkü annem beni çok dövdü. Annem gibi görmüyorum onu. Çocuklarım beni anne gibi görsün diye vurmuyorum.
Ev umrumda değil, 1 yıl içinde 2 koltuk takımı yenilemek zorunda kaldık. Kalıcı olarak verdiği hasarlarda umrumda değil zaten. Beni en çok üzen gerçekten çevremdeki insanların çocuğumu eleştirmesi, ve beni sorumsuz bir anne olarak görmesi. Çocuğumu dövüyorum dövmek birden fazla eylemin uygulandığı birşey. Benim vurmuşluğum var. ( Geçmiş zamanda olan birşey) Ve ben kendimi affedemiyorum.Muhtemelen siz de çocukken dayak yediniz kötü muamele gordunuz. O yüzden o savunmaya geçince kendinizi onun yerine koyup açıyorsunuz. Anneler cocuklari uzerinden kendilerini tedavi etmeye yaşadıklarını normallestirmeye çalışırlar. Mesela siz dayak yediyseniz çocuğunuza vurunca bilincaltinizda vurdum ama hala beni seviyor birşey olmadı ben de onu seviyorum gibi düşüncelerle kendi annenizi aklamaya çalışırsınız. İlaç kullanmak cocum değil terapi gormeniz gerek. Sizi yermek istemiyorum ama yapmayın o daha kucucuk ve sizin yadadiklarinizin sorumlusu düzelticisi değil. Doğmayı o istemedi. Neden onun üzerine yukluyorsunuz. Evi b.k götürse ne olur. Eşiniz destek olmuyor sanırım ki tahammülünüz azalmış. Ona da vurabilir misiniz
Aynı şeyleri hissediyorumEmzirme konusunda sorun yaşayıp mama desteği aldığım için kendimi kotu hissediyorum
Çocuğunuz gerçekten yaramaz olabilir hiperaktif mi yani tani mi koyuldu bilmiyorum ama anladığım kadarı ile maddi durumunuz çok kötü değil peki onu psikoloğa oyun terapi sine götürmeyi düşündünüz muBen kızımın kişisel bakımına, giyimine, yemesine çok dikkat ediyorum. Onunla oyunlarda oynuyorum, maddi konuda herşeyin 5 yıldızlısını yapmaya çalışıyorum ve çok fazlasını yaptığımı söylüyorlar . Benim kendimi affetmeme konum ona vurmuş olduğum (sürekli yaptığım bir eylem değil).
Ev umrumda değil, 1 yıl içinde 2 koltuk takımı yenilemek zorunda kaldık. Kalıcı olarak verdiği hasarlarda umrumda değil zaten. Beni en çok üzen gerçekten çevremdeki insanların çocuğumu eleştirmesi, ve beni sorumsuz bir anne olarak görmesi. Çocuğumu dövüyorum dövmek birden fazla eylemin uygulandığı birşey. Benim vurmuşluğum var. ( Geçmiş zamanda olan birşey) Ve ben kendimi affedemiyorum.
Alemsiniz evet 2. Çizgi var hayırlı olsun.Kızlar yaptığım testlere bir bakıp yardımcı olur musunuz yarın adet olmam gerekiyor biz silik bir çizgi gördük eşimle ama bide siz bakar mısınız
Vuruyorum ama dövmüyorum demişsiniz ama elinizi kaldırdığınızda sizden korkan bir evladınız var. Bence vurma konusunu da en az dövme kadar kötü düşünün siz. Benim kızımda inanılmaz hareketli ve 2 yaş sendromunda, geçen annem bak seni gebertirim diye şakayla elini kaldırdı, kızım ona çak yaptı. Çünkü sadece bunu biliyor. Ona el kaldırırsan çak yapmak içindir asla zarar gelmez ona o elden. Ayrıca millet konuşur. Şimdi vurursunuz. İlerde okuyamadı diyorlar diye döversiniz, büyünce erkeklerle konuşmasın diye döversiniz, evlenince de neden beni aramıyor diye dizinizi döversiniz :) Bunun bahanesi yok, dayanamayacak gibi olursanız kendinizi ısırın ben öyle yapıyorum :) Evladıma psikolojik zarar vermektense bu daha iyidir.Benim kimsenin övgüsüne, yada beğenmesine ihtiyacım yok. Burda günah çıkarmaya gelmiş diyenlerde saçmalıyor! Ben hatamın zaten farkındayım, bana göre vurmakla dövmek çok farklı kelimeler, ben çocuğumu dövmüyorum, evet vuruyorum bunuda inkar etmiyorum. Ve etrafımdaki insanlar bana yanlış çocuk yetiştirdiğimi söylüyorlar. Ben çocuğuma sınır koyamadığım için çok fazla suçlanıyorum. Burda beni çocuğunu 7 / 24 döven bir anne profiline büründürmeyin lütfen. Oturup burda çocuğumun yaptıklarını kimseye şikayet edecek değilim. Yok kendini savunmaya geçmişse çok dövüyorsunuz düşüncesinde çok yanlış.
şimdi bir totosuna hafifçe vurmak var bir de vurmak dövmek var.küçücük çocuk siz üzerine gelince, yanlış bir şey yaptığını hissedince korkudan o tepkiyi veriyorsa siz bildiğin dövmüşsünüz ve ciddi canını yakmışsınız.tedavinin nasıl bir yan etkisi olabilir Allah aşkına.ilaç dokunduysa git konuş değiştirsin, terapi alın konuşmaya da alerjiniz yoktur sanırım.Evet kızıma vurmuşluğum var utana utana yerin dibine gire gire söylüyorum bunu,kızım çok hiperaktif aşırı derecede, hergün o yattıktan sonra oturup ben anne olmayı hakketmiyorum o kadar evlat hasretiyle yanan annelere haksızlık bu diye diye kendimi yeyip bitiriyorum. Psikolojik bir tedavi gördüm sadece kızım için ama bana yan etkileri olduğu için bırakmak zorunda kaldım.
Herkes her şeyi der...İnsanların çocuğum hakkında sürekli kötü yorum yapması beni çıldırtıyor, ne biçim çocuk, nasıl bununla başediyorsun, terbiye verememişssin, her istediğini eline verirsen olacağı budur, her gittiğim yerde insanların çocuğuma olan bakışları beni çok üzüyor benim iyi Bi anne değilim dediğim konu bu vurmuşluğum var eline popusuna, buda kabul edilir Bi durum değil burda kendimi aklamaya yada günah çıkarmaya gelmedim, yerin dibinde soksanız haklısınız.
Ben de yaşamıştım zamanında zehir ettim kendime doğduğu zamanları. Sonra mamaya alıştı hiç emmedi ama bağışıklığı çok iyi hiç kucagimdan indirmedim her ağlamasına cevap verdim her istediğinde yanındaydım aramızdaki bag çok iyiydi çünkü bana güveniyorDu her zaman yanında olacağımı bilir şimdi meyvelerini topluyorum şükür 3 yaşında kreş süreci de iyi gidiyor. Boşverin mamayi anne sutunu. Uzmanlar anne sutünün üzerinde durdukları kadar sarılma kucaklamanin üzerinde dursaydı mutlu anne mutlu bebek olurdu. Üzülmeyin sarılın inanin emzirmekten daha önemli.Aynı şeyleri hissediyorum
e çocuğu yanlış yetiştirip insanlar eleştirince niye yine çocuğu dövüyorsunuz?kendinizi dövün.İnsanların çocuğum hakkında sürekli kötü yorum yapması beni çıldırtıyor, ne biçim çocuk, nasıl bununla başediyorsun, terbiye verememişssin, her istediğini eline verirsen olacağı budur, her gittiğim yerde insanların çocuğuma olan bakışları beni çok üzüyor benim iyi Bi anne değilim dediğim konu bu vurmuşluğum var eline popusuna, buda kabul edilir Bi durum değil burda kendimi aklamaya yada günah çıkarmaya gelmedim, yerin dibinde soksanız haklısınız.