Anne olanlar

Yukaridaki yorumu yazdigimda diger yorumlarinizi okumamistim. Siddet yerine konusarak ikna yontemini tercih etmelisiniz. Simdi yaramazlim yapinca ellerini kaldiriyor olabilir ama daha da buyudukce yuz goz olur sizinle.
 
Harika bir anneyim diyebilen var mıdır gerçekten?
Anneliğin yarısı vicdan azabı ve yetersizlik hissi.
Bir ara oğlumu uyutamıyordum iki saat odada bekle Allah bekle daralırdım. Bir iki kere bağırdığım oldu yeter artık diye. O gecelerde üzülür güzel uyuyanazdım uyanınca da genelde daha sıcak davranırdım. Sonra o da uyuyamıyor zaten istiyor ana yapamıyor diye sabretmeye çalıştım. Mükemmel anne oldum mu hayır? Üç yaşını geçti artık diye ekran açmaya başladım. Şimdiki vicdan azabım bu.
Oyun oynayan sıkılmayan bir anne olmak isterdim onu da beceremedim.
Kısacası insanız hatalarımız, kendimizde beğenmediklerimiz oluyor. Ama fark edince değiştirmeye çalışıyorsak kendimizi bu bile yeterli bence.
Önemli olan beceremedim diyip pes etmenek. Sürekli kendini düzeltmeye çalışmak.
Mükemmel olmasak da çabalamamız gün sonunda uyuduğunda bu gün iyiydi diyebilmek de yeterli bence
 

Ama bu olmadı.
Evet vicdan azabı da çekin bence.
Siz kendinizden iki kat büyük çok sevdiğiniz en güvendiğiniz insanın sizin canınızı yaktığını bir hayal edin. Kendini en güvende hissettiğin insan sana vursa ne hissedersin.
Şiddetin aması yoktur.
Çocuğunıza asla vuramazsınız.
Böyle bir hakkınız yok.
 
Yanlış birşey yaptığında yanına yaklaştığımda korkusundan elleriyle kendini savunmaya geçiyor ben onu öyle gördüğümde ölmek istiyorum.

Biraz önce 'sorgulayan anne iyi bir annedir' yazdım ama daha çok yüksek ses sanmıştım. Şiddet uygulayan anne iyi bir anne olamaz.
Vuruyorsanız yapmayın!

Çocuğunuzun geleceğini mahfetmek istemiyorsanız, birisinin karşısında pısırık olmasını istemiyorsanız, büyüyünce onun da bu eziklik duygusuyla gücünün yettiğine vurmasını istemiyorsanız sakın şiddet uygulamayın.

Vurmasanız da elinizi kaldırmayın. Çimdiklemeyin. İtmeyin. Çekiştirmeyin..

Dayanamadığınız yerde ortamı terk edin konuşmayın. Sakinleşince diyalog kurun..

Ayrıca bize anlatırken bizden utanmak yerine kızınızdan utanmalısınız. Sizin sinir harplerinizin onunla alakası yok. Sizin probleminiz. Bedelini ona ödetemezsiniz. Sizin kızınız olmayı o seçmedi. Çocuğunuza ileride neden diye sordurmak zorunda bırakmayın.

Ben de çocukken şiddet gördüm. Annemin şimdi torunlarına davranışını gördükçe "neden bize de böyle olamadı" diyorum ona söyleyemesem de..
 
Bir keresinde oğlumu uyutamadim gece her yarım saatte bir uyandı huysuzlandi benim de hamileliğin ilk dönemlerinde tahammülüm o kadar azdı ki gece üçten sonra sinirlerim patladı her uyandığında uyutmaya çalışıp uyumayijca sinirlendim artık hirpaladim uyu artık diye bağırdım o da çok ağladı anne anne diye daha beter uykusu gitti herşeye uyandi böyle sabahı ettik ben azarladim sürekli, yatakta da biraz sert yatirdim. sabah da uyandı mutfağa gittik kahvaltı yaptırdım kustu sonra ateşi çıktı çocuk hastalanmış ama dili yok anlatamadi derdini hala anne deyip sarıl deyişini unutamıyorum her sinirlendigimde o gece geliyor aklıma ve bağırma bile yapmıyorum
 
Benim 6 aylık oğluma diyorlardı, hala diyorlardır muhtemelen çok da umrumda. Ben böyle yetiştiriyorum, karışmayın derseniz bir kaç kere kimse bir daha bir şey diyemez. Tabi ben gittiğim yerlerde de aynı kuralları uyguluyorum evde saldım çayıra misafirlikte hiç bir yere dokunma durumu yok. Bocalama olmuyor bu yüzden
 
E cocuga vurmussunuz ondan korkuyor, bu 1 kere vurmada degil buyuk ihtimal tekrarlayan bi siddet soz konusu..
Bende iki sipa var, yaslari cok yakin, bazen kendimi tutamayip bagirdigim oluyor cok uzuluyorum, biraz sakinleyince gonullerini aliyorum..
Herkes anneligini sorgular,bende cok hatalarla dolu bir anneyim ama insaniz hatalar bizim icin diyip kendime cok yuklenmiyorum.
Annemde gordugum kotu seyleri yapmamaya calisiyorum..
Allah affetsin, insallah cocuklarimiz bizden bizde cocuklarimizdan razi olarak rahmete kavusuruz
 
Şiddet bu üzgünüm. Siz kendinizi kandırabilirsiniz ama gerçek. Size bir şey yapamayacağı için kendinizde bu hakkı görüyorsunuz. Eşinizin bacaklarını sıkın bakalım bir de.

Kendimde hak görüyorum dediğimi nerden çıkardınız? Sonrasında üzülüyorum zaten. Ben çocuğumu yerden yere vurmuyorum veya yüzüne tokat atmıyorum. Tartaklamakla dövmek aynı şey değildir. Ve keyiften yapılan bişey değildir bu. Kimse isteyerek yapmaz çocuğuna
 
Anneliğinizi hiç sorguladınız mı? İyi bir anne değilim dediğiniz zamanlar oldu mu hiç? Ben kendimi çok yetersiz hissediyorum Hayal ettiğim anne profilinden uzak olduğumu düşünüyorum.
Ben anne olmadan önce çocuklardan pek haz etmeyen ve sabırsız bir insandım ne zmanki anne oldum ben bile kendime inanamadım baktım gayetde güzel anne olmuşum ufak tefek şeylere takılmıyorum kızım yaramazlikda yapıyor ortalıkta dağıtıyor umrumda değil çünkü yapacağı en fazla bir kac sene dolu dolu yaşasın istiyorum tabiki ağlıyor kendini yerden yere atıyor ben ne yapıyorum bırakıp işime bakıyorum kendiliğinden susup geliyor sorgulama sürekli nekadar düşünürsen okadar gözüne batar yaramazlıklar yeri geliyor evi barki birakiyorum kizimla oynuyorum çünkü çocuklar ilgi görmeyince dikkat cekmek için surekli yaramazlık yapıyor
Düşünme sorgulama anı yaşa benden sana tavsiye
 

Nihan Kaya iyi aile yokturu mutlaka okuyun.
O zaman da isteyerek yapmıyorum diyebilecek misiniz bakalım?
Yanş el kadar çocuk size zorla şiddet uygulatıyor. Sorumluluğu kendiniz almıyor çocuğunuza yüklüyorsunuz.
Benim de çok zorladığı zamanlar oluyor. Çocuk bu. İsteyerek yapmıyor. Henüz beyni bizimki kadar gelişmedi, duygularına hakim olamıyor. Bazen neden kızdığınızı dahi anlamıyor. Size güveniyor, kaçacağı başka yer yok. Ve siz kızınca kendini kötü hissediyor ve aynı zamanda benim yüzümden oldu diyor. Daha dünyayı, duygularını tanımayan bir yavruya kötü davranışınızın sebebi onun yaramazlığı değil. Sizin kendiniE hakim olamamanızdır.
Hiç bir şımarıklık, ağlama, tutturma, kendini yere arma ve hatta size kızıp vurması ona vurmanızı hakkı çıkarmıyor. Yetişkin olan kendine hakşm olmayı öğrenen sizsiniz. Siz sakin kalacaksınız
 

Ben çocuğuma nasıl davranmam gerektiğini bilirim merak etmeyin. Yeri geldiğinde kızmak merhametsizlik veya kötü annelik demek değildir. Hepimizin eksikleri olabilir ama çocuğumuzu herkesten çok düşünen bizleriz.
Eskiden büyüklerimiz ne dayaklar atarlarmış çocuklarına. Ben dayak atan bir anne değilim. Eğer çok üstelerse son raddeye gelirsem ancak o zaman tartaklarım. Kimse kimsenin anneliğini sorgulayamaz
 
E iyi o zaman ileride eşi de son raddeye gelirse çocuğunuzu tartaklamasına kızmayın. Zerre farkı yok zira.
Doğurdul diye böyle haklarımız olmuyor. Ayrı bir birey o. Annesiniz diye böyle haklarınız yok.
Döven yerden yere vuran anneler de belki geçerli bir sebeple dövüyorlardır. Onları da eleştirmeyelim o zaman.
Anneler dokunulma değildir. Kutsal değildir. Eleştirilmez de değildir. Zor bir şey evlat büyütmek ama ben doğurdum tartaklarım diyorsanız gayet de anneliğiniz eleştirilir. Böyle bir hakkınız yok.
 

Hanımefendi aynı düşünmek zorunda değiliz. O sizin annelik anlayışınız, bu benim. Uzatmaya gerek yok. Benim çocuğumla aramdaki ilişkiyi de siz bilemezsiniz.
 
Emzirme konusunda sorun yaşayıp mama desteği aldığım için kendimi kotu hissediyorum
Hiç de kötü hissetme. Sen bir annesin. Ve gerekiyorsa mamada elbet vereceksin. 4 aylık bebegım var. Ne sureclerden gectık. 1.5 ay mama verdım ve bıraktık memeye donduk ama neler cektım. Gerekirse tabıkı mama vereceksin. Meme veren anne de mama veren degıl mı. Lütfen boyle düşünme. Facebook da emzirme sanatı dıye bir grup var.ben onlar sayesinde bıraktım mamayı. Ve ne baskılar yasadım etraftan ama basardım. Belkı sende yaparsın ama yapamazsan da hıc üzülme.
 
Dıger arkadasa da yazdım. Sana da yazayım. Meme veren anne de mama veren degıl mı lütfen boyle hissetmeyin.önemli olan bebegımız ac kalmasın öyle degıl mı.. Facebook da emzırme sanatı dıye sayfa var ordan destek alabilirsiniz. Olmuyorsa da olmaz. Siz iyi bir annesiniz.
 
Yerden yere vurmakla tartaklamak aynı şeydir benim gözümde. İkisi de aşağılayıcı ve yaralayıcı. Ayrıca sonrasında üzülmeniz hiçbir şeyi değiştirmez. Şuan size gücü yetmiyor ama onun da size gücü yettiği günler gelecek ve ilerde belki siz de tartaklanacaksınız.
 
Son düzenleme:
Siz çocuğunuzla ilerde çok sorunlar yaşayacaksınız. Bunu buraya yazıyorum siz de aklınızda tutun. Çünkü saygı göstermeyen saygı göremez. Pişmanlık bile duymuyorsunuz yaptığınızı savunuyorsunuz bir de. Keşke çocuklar ailelerini seçebilse.
 
Yorumları okudum. Bende bilinçli olarak vurmadım ama oğlumun kızımın kafasına taş atması ve saniye geçmeden kafası yumurta gibi şişmesi yüzünden vurmuslugum vardır. Yani panikle yaptım, tabi bunu onaylamıyorum ama o anki durumda bayılmadıgıma dua ediyorum. Oğlum Kedinin kuyruğunu çeker bırak derim bırakmaz, kedi acı çeker ve saldırıya geçer o esnada eline vurdum.
Avm de gezerken gözümden ayırmam ama nasıl yapıyorsa kaçıp gidiyor saklanıyor yada geziyor kafasına göre, o zaman da korku ve panikle kolunu sıkmısımdır. Kaç kez kayboldu ve bunu kendi yapıyor. Korkusuz bi çocuk. Asla da kayboldum diye kimseye söylemez gezer dolaşır büyük insan gibi.
En son kızımın parmağını kapıya sıkıştırdı mağaza da, her yer kan oldu. Ama Vurmadım.
Demek istediğim, durduk yere çocuklara saran, bağırıp çağırıp stresini çocuklardan çıkaran anneler var,böyle olanlardan nefrer ediyorum.
Geçen gün 2 yaşındaki çocuk arabanın altına koştu neredeyse ezilecekti. Annesi bi hışımla yakaladı ve koluna vurdu sonra da sarılıp hıçkıra hıçkıra ağladı, kadın aklını yitirmiş gibiydi korkudan.
Annelerin işi çok zor. Canımızdan daha kıymetli olan varlıklarımız çocuklarımızı korumaya çalışırken akıl sağlığımızı oynatıyoruz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…