Ne alakası var ki. Ben erkek değilim, yorumum işinize yarar mı bilmiyorum ama benimkiler de 15. yıldan sonra boşandılar. Ciddi anlamda fikirleri çok ters düşmeye başlamıştı son zamanlarda, çok tartışıyorlardı. Evde sürekli zıtlaşıp durdukları için ben ve kardeşim de bıkmıştık. Birbirlerine tahammülleri kalmadı ve ayrıldılar. İkisi de benden ve kardeşimden desteklerini esirgemedi. Babamla aramız, onlar boşandıktan sonra daha da iyi olmaya başladı. Hiç uzak ya da ayrı kalmadık. Annem ve babam medenice boşandılar ve hiç çirkinleşmediler. Hala daha da görüşmeleri gerektiğinde görüşüyorlar. Geçenlerde hep birlikte toplanıp yemeğe gittik mesela. Bunu tamamen kendileri istemişti. Bilmiyorum annemden ya da babamdan mahrum kalsaydım ya da evimizde dayak, içki, aldatma tarzı şeyler olmuş olsaydı ne olurdum ama olmadı. Ben ileride evlenir miyim bilmiyorum çünkü hayatın ne getireceği belli olmaz ama şu an planlarım arasında bu yok. Önce iş güç sahibi olup kendimi doğrultmam, kendi hayatıma atılmam lazım. Kadınları, erkekleri ailelerine göre genellemek, bir kefeye koymak doğru değil. Anne babası evli olduğu halde 17sinde kaçarak evlenen ya da kötü şeylere bulaşan insan dolu bu ülkede. Boşanmış aile çocuklarına gelene kadar irdelenmesi gereken birçok şey var bence toplumda.