Anlatmadan Edemeyecegim....

souvvenir .!.:

Iste benim beklentim de bu zaten... Yeri geldiginde "dur, sen napiyorsun" demesini bilsin... Benim gozumun onunde yapmasin tabii ki, fakat bende cizmeyi asarsam bana da dur desin, amenna... Ama esimdeki en buyuk sorun iki arayi idare edememek... Ortada ince bir cizgi var, bir onu gorebilse! Butun sorunlar kalkacak...

Esimin abisi senin anlattigin gibi. Aradaki mesafeyi iyi tutuyor ve politik davraniyor. Iki kardesler ama birbirlerinden cok farklilar malesef ki... bir elin bes parmagi bir olmuyor iste...

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Bebek sonrasini bende cok merak ediyorum... Rabbim hayirlisini versin insallah...
Ben kin tutabilen bir insan degilim, fakat yapilani da asla unutamayan bir insanim...
Allah onlarin da gonullerine gore versin insallah ne diyebiliriim ki...

Genişletmek için tıkla...

ztar .!.:

Abisinin hep ensesinde olmasi lazim esinin

Bence sen bu durumda abiyle dertles cunku sanirim bu durumda sana en iyi destek cikacak kisi o.

Gerekirse defalarca konusacak ama boyle olmasi da gerekir.

Ayrica evliligin en zor zamani ilk iki yilmis. Insaallah hallolur.

Genişletmek için tıkla...

Malesef abisi ile bu konu hakkinda cok fazla dertlesebilecegimi sanmiyorum. Sebebine gelince, esim ve abisi arasinda ucurumlar var. Abisi ne kadar sinirlenirse sinirlensin veya kizarsa kizsin, esim onu pek takmaz. Tuhaf gelecek belki, fakat kayinvalidem iki kardes arasina oyle bir ucurum acmis ki, size anlatamam... Zaten o konuya girsem, apayri bir konu cikar ortaya...

Ancak kendim basedebilecegim bununla. Ha abisi ile dertlesmem bana zarar getirmez, muhakkak beni dinler ve hak verir. Fakat elinden birsey gelmez. Cunku nisan surecimizde de kayinvalideme bir cok kez "karismasana bu kadar cocuklara, onlar bilir ne yapacaklarini" diye cikismisligi coktur... Ama huylu huyundan vaz gecmez. Son zamanlarda fark ediyorum ozellikle, artik kayinvalidem esimi nasil doldurusa getiriyorsa, esim yengesinden ve abisinden genelde hep kotuluk gorecekmis gibi hissediyor... Ben buna anlam veremiyorum... Halbu ki abisi ve yengesi gercekten bizim iyiligimizi dusunecek nadir insanlardan... Tuhaf bir durum...

elfile .!.:

Yazdıklarının tamamını okudum. Öncelikle sabır dilerim arkadaşım. Hamileliğin özellikle son ayları hormonel denge açısından daha zorlu geçiyor. Bu yüzden sen bebeğine odaklanmaya ve kafana takmamaya çalış.
4 haftalık taze anne olarak sana söyleyeceğim şudur ki; bebeğinin yüzünü görünce herşey boş gelecek. Sen kendini evladına ada... Gerisi için ise ancak su akar yolunu bulur denir.

Genişletmek için tıkla...

Tesekkur ederim, dogru soyluyorsun. Aslinda hayatimda en onemli sey su an bebegim... Yuzunu gordum bebegimin dopler cekti doctor, inanilmaz birsey... Allah her isteyene nasib etsin insallah....
Sadece bu yasadiklarim fazla geliyor... Benim bu aylarda sorunsuz, sakin bir donem gecirmem gerekirken, esim hala bana `yarin annemlere gidecek miyiz` sorusunu yoneltebiliyor... Ben kendisine `ben gitmeyecegim, senin annen babandir gitmek istiyorsan git` dedigim halde ve gitmeme sebeplerimi bildigi halde yine de ufaktan trip atabiliyor... Nasil hale yola girer bilemiyorum... Insallah dedigin gibi su akar yolunu bulur, Rabbim hayirlisini versin insallah....

souvvenir .!.:

Malesef abisi ile bu konu hakkinda cok fazla dertlesebilecegimi sanmiyorum. Sebebine gelince, esim ve abisi arasinda ucurumlar var. Abisi ne kadar sinirlenirse sinirlensin veya kizarsa kizsin, esim onu pek takmaz. Tuhaf gelecek belki, fakat kayinvalidem iki kardes arasina oyle bir ucurum acmis ki, size anlatamam... Zaten o konuya girsem, apayri bir konu cikar ortaya...

Ancak kendim basedebilecegim bununla. Ha abisi ile dertlesmem bana zarar getirmez, muhakkak beni dinler ve hak verir. Fakat elinden birsey gelmez. Cunku nisan surecimizde de kayinvalideme bir cok kez "karismasana bu kadar cocuklara, onlar bilir ne yapacaklarini" diye cikismisligi coktur... Ama huylu huyundan vaz gecmez. Son zamanlarda fark ediyorum ozellikle, artik kayinvalidem esimi nasil doldurusa getiriyorsa, esim yengesinden ve abisinden genelde hep kotuluk gorecekmis gibi hissediyor... Ben buna anlam veremiyorum... Halbu ki abisi ve yengesi gercekten bizim iyiligimizi dusunecek nadir insanlardan... Tuhaf bir durum...

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Tesekkur ederim, dogru soyluyorsun. Aslinda hayatimda en onemli sey su an bebegim... Yuzunu gordum bebegimin dopler cekti doctor, inanilmaz birsey... Allah her isteyene nasib etsin insallah....
Sadece bu yasadiklarim fazla geliyor... Benim bu aylarda sorunsuz, sakin bir donem gecirmem gerekirken, esim hala bana `yarin annemlere gidecek miyiz` sorusunu yoneltebiliyor... Ben kendisine `ben gitmeyecegim, senin annen babandir gitmek istiyorsan git` dedigim halde ve gitmeme sebeplerimi bildigi halde yine de ufaktan trip atabiliyor... Nasil hale yola girer bilemiyorum... Insallah dedigin gibi su akar yolunu bulur, Rabbim hayirlisini versin insallah....

Genişletmek için tıkla...

elfile .!.:

Amin inşallah... Sözkonusu hamilelik bile olsa herşey yolunda gitmeyebiliyor. Özelllikle babalar doğumdan önce durumun ciddiyetini anlamayabiliyorlar. Ben bu açıdan şanslıydım. Benim de işlerim rayında gitmiyordu ama hep bebeğime odaklanmaya çalıştım. Öyle bir ülkedeyiz ki otobüste bile karnın burnunda olmasına rağmen insanlar yer vermeyebiliyor... Ben hep şöyle düşündüm ve her karşılaştığım sıkıntıda şükrettim: Nice hamileler var eşlerinin dayaklarından bebeklerini düşürebiliyorlar... Nice insanlar hamile hamile tarlalarda çalışıyor.. Bir tanıdığım 9 aylık hamile eşine ramazanda oruç tutması için inanılmaz baskı yapıyordu, küsüyordu falan... Bu bakış açısı hamileliğimde karşılaştığım sorunları kolay aşmamı sağladı. Sen ve bebeğin iyi olduğu sürece gerisi hikaye.
Gebe olsan da olmasan da eşinin ailesini değiştiremessin, bu halleriyle kabullenmekte ve ona göre önlem almakta fayda var. Baba olduktan sonra eşin belki değişebilir ama...

Genişletmek için tıkla...

Cok tesekkur ederim yorumun icin, haklisin sukredecek cok seyim var, bende farkindayim... Rabbim saglik sihhat versin once, aslinda dedigin gibi gerisi fasa fiso... ama iste keske bu kadar uzmeseler durduk yere... Tek beklentim bunca senedir saygi gosterdigim insanlardan bir nebze saygi.... Varsinlar aramasin sormasinlar, ama saygi cercevesini de asmasinlar....

eLmayRa_ .!.:

Ah be souv keşke sana umut vererek bişiler yazabilseydim.

Maalesef aileler oğulları evlendikten sonra kendilerini gösterme dışarıda kalmama cabasına giriyorlar. Keşke herkes yerini bilebilse de kocaman bir aile olunabilse.

Eşin simdilik kendini geri çekmiş görünüyor da dilerim bir süre sonra "annemden ailemden uzaklaştırdın beni" gözyaşları dökmeye başlamaz.

Kkda okuduğum bütün hikayeler bu şekilde son buluyor cünkü.

Genişletmek için tıkla...

Yorumun icin tesekkur ederim eLmayRa...

Dedigin dogru malesef ki, benim de en cok rahatsiz oldugum bu. zaten karsilikli saygi + sevgi gosterilse ortada bir sorun kalmayacak. Yoksa ne gorusulmesi beni rahatsiz eder, ne de gidilip gelinmesi. Ben hep "benim anam babam bana nasil kiymetliyse esiminkilerde ona kiymetlidir" mantigi ile yaklastim. Elimden geldigince deger verdim, saygisizliklarina ragmen... Keske yapmasaymisim...

Eltim 18 senedir taniyor onlari ve 18 senedir iclerinde. En son eltime yaptigi beni cok korkuttu... Bana da bir gun yapar mi bilmiyorum... Eltim de genelde hic anlatmaz boyle yasadigi sorunlari, ama artik patlama noktasina gelmis ki bir gun beni aradi hungur hungur aglayarak... Kayinvalidem oturmaya gitmis eltime sozum ona, aslinda isin altinda Eltim`in altinlari yatiyor. Altinlari hala kayinvalidemdeymis ve maddi SIKINTILAR var, eltimin 5 yasinda cocugu ana okuluna basladi, mecburen ozele gonderdiler ve odeme yapmalari lazim. Altinlarini istemis kayinvalidemlerden bir kac kez ve vermemisler... Hala da vermediler... Kayinvalidem de ona oturmaya gittiginde yapmadigini birakmamis, hem de 5 yasinda cocugunun onunde.
Eltime "sen ne saygisiz bir insansin, ne zaman gelsem suratin asik, ne zaman bize gelsen suratin ayri asik, zaten gelmiyorsunuz, ne terbiyesiz bir insansin sen, senin aciklarini kapatmaktan usandim be, kardeslerimle arami bozuyorsun benim, senden cikmiyor kardeslerim, bana gelmiyor sana geliyorlar, sen ne bicim bir insansin boyle... Telefonum da ses kayitta, hadi anlat! Anlat bakalim ben hepsini bir bir dinletmiyorum herkese... Kalk hadi bu nasil el kol hareketleri, dovsene beni! Kalk dov utanmaz seni!" ve aklima gelmeyen bir suru hakaretler, kiskirtmalar iceren bir diyalog gecmis aralarinda. Bir de aksama kadar oturmus Eltimde.. Esi gelince de eltim demis "cikart telefon kayitlarini dinletelim bakalim kim ne demis?" tabii ki ortada telefon kaydi falan yok... Nasil bir insan nasil bir zihniyet ya... Bu kadar mi terbiyesiz olunur.... Hayir bir sorun varsa ortada, oturursun buyuk gibi, olgun insan gibi "problem budur, neden boyle yapiyorsun veya nasil ortayi buluruz". Ama yok 60 yasina gelmis kadin, kafa yapisina bak... 5 yasinda cocuk yapmaz onun yaptigini ya....
Eltim tabii ki de ne yapacagini sasirmis, bir de el kadar cocugunun onunde oluyor butun bu olanlar. Sonuc ne mi oldu? Esi tabii ki sahip cikti, ipleri kopardilar. Simdi aralarindaki tek sey "merhaba - merhaba" o kadar.

Eltimin oglu da aynen boyle diyor, kendi kulaklarimla sahit oldum, daha 5 yasinda cocuk "ben babaannemi sevmiyorum, cunku anneme cok bagirdi, cok uzdu annemi"... Kizi psikolojik bunalima sokacakmis neredeyse... Simdi bunu yapan insandan ne beklenir....

souvvenir .!.:

Yorumun icin tesekkur ederim eLmayRa...

Dedigin dogru malesef ki, benim de en cok rahatsiz oldugum bu. zaten karsilikli saygi + sevgi gosterilse ortada bir sorun kalmayacak. Yoksa ne gorusulmesi beni rahatsiz eder, ne de gidilip gelinmesi. Ben hep "benim anam babam bana nasil kiymetliyse esiminkilerde ona kiymetlidir" mantigi ile yaklastim. Elimden geldigince deger verdim, saygisizliklarina ragmen... Keske yapmasaymisim...

Eltim 18 senedir taniyor onlari ve 18 senedir iclerinde. En son eltime yaptigi beni cok korkuttu... Bana da bir gun yapar mi bilmiyorum... Eltim de genelde hic anlatmaz boyle yasadigi sorunlari, ama artik patlama noktasina gelmis ki bir gun beni aradi hungur hungur aglayarak... Kayinvalidem oturmaya gitmis eltime sozum ona, aslinda isin altinda Eltim`in altinlari yatiyor. Altinlari hala kayinvalidemdeymis ve maddi SIKINTILAR var, eltimin 5 yasinda cocugu ana okuluna basladi, mecburen ozele gonderdiler ve odeme yapmalari lazim. Altinlarini istemis kayinvalidemlerden bir kac kez ve vermemisler... Hala da vermediler... Kayinvalidem de ona oturmaya gittiginde yapmadigini birakmamis, hem de 5 yasinda cocugunun onunde.
Eltime "sen ne saygisiz bir insansin, ne zaman gelsem suratin asik, ne zaman bize gelsen suratin ayri asik, zaten gelmiyorsunuz, ne terbiyesiz bir insansin sen, senin aciklarini kapatmaktan usandim be, kardeslerimle arami bozuyorsun benim, senden cikmiyor kardeslerim, bana gelmiyor sana geliyorlar, sen ne bicim bir insansin boyle... Telefonum da ses kayitta, hadi anlat! Anlat bakalim ben hepsini bir bir dinletmiyorum herkese... Kalk hadi bu nasil el kol hareketleri, dovsene beni! Kalk dov utanmaz seni!" ve aklima gelmeyen bir suru hakaretler, kiskirtmalar iceren bir diyalog gecmis aralarinda. Bir de aksama kadar oturmus Eltimde.. Esi gelince de eltim demis "cikart telefon kayitlarini dinletelim bakalim kim ne demis?" tabii ki ortada telefon kaydi falan yok... Nasil bir insan nasil bir zihniyet ya... Bu kadar mi terbiyesiz olunur.... Hayir bir sorun varsa ortada, oturursun buyuk gibi, olgun insan gibi "problem budur, neden boyle yapiyorsun veya nasil ortayi buluruz". Ama yok 60 yasina gelmis kadin, kafa yapisina bak... 5 yasinda cocuk yapmaz onun yaptigini ya....
Eltim tabii ki de ne yapacagini sasirmis, bir de el kadar cocugunun onunde oluyor butun bu olanlar. Sonuc ne mi oldu? Esi tabii ki sahip cikti, ipleri kopardilar. Simdi aralarindaki tek sey "merhaba - merhaba" o kadar.

Eltimin oglu da aynen boyle diyor, kendi kulaklarimla sahit oldum, daha 5 yasinda cocuk "ben babaannemi sevmiyorum, cunku anneme cok bagirdi, cok uzdu annemi"... Kizi psikolojik bunalima sokacakmis neredeyse... Simdi bunu yapan insandan ne beklenir....

Genişletmek için tıkla...

zeycan18 .!.:

Merhaba souvvenir,

Derdin, gayet akıcı ve açıklayıcı yazmıssın. Yeni evliyim ben de. Ne eşim ne ben özelimizi anlatmayız zaten yeni olduğumdan dolayı sana şöyle yap böyle yap durumunda görmüyorum kendimi. Sonuna kadar haklı olduğunu düşünüyorum. Anladığım kadarıyla kayınvaliden seni kabullenememiş hala bir de torunu olacak hala aynı ne yazık ki. Çok üzüldüm durumuna. Sana küçük bir önerim var naçizane kabul edersen. Onlar ana oğul ayrı bir dünya olmuşlar eşin hayır diyemeyen biri anladığım kadarıyla. Sen de bebeğinle ayrı bir dünya ol eşin özellikle yanındayken bebeğinle konuş daha doğmamış olsa bile. Belki eşin senin hareketlerini gözlemleyerek yanlışını anlar. Bir de ona uydurma hikayeler anlatabilirsin. Bir arkadaşımın eşi şöyle şöyle yapıyormuş ( onun yaptıklarını çaktırmadan anltabilirsiniz) Belki önerilerim faydalı olmayabilr ama dediğim gibi çok tecrübem yok. Allah a emanet olun sağlıkla sıhhatle bebeğinizi kucağınıza almayı nasip etsin Rabbim...

Genişletmek için tıkla...

DonukPudra .!.:

sov
ne desem ne desem bilemedim
eşinin böyle davranışlar sergileyeceği hiç aklıma gelmezdi. sanırım bu hamilelik süreci sendeki duygu yoğunluğunun yanı sıra eşinde de farklı etki yaratmış.

ilk paragraftaki cümlene katılıyorum. bir bayan ne kadar para da kazansa bazı şeylerde kendini geri çekmeli. insanoğlu alışan ve rahatlığı kolayca benimseyebilen bir varlık... erkeğin bazı sorumluluklarını göstermek gerek.

içini soğutma lütfen. evet haklısın ama annenin çıkışı senin aklını daha da karıştırabilir. yurt dışına gitmek ,ayrılmak kelimelerini aklına dahi getirme.

sevgi neydi; emekti.
sen de eşin de bunun için gerekli özveriyi sağlayın lütfen. neler aştınız bunu mu aşamayacaksınız.
3. tekil şahısları saf dışı bırakabilirsiniz.

Genişletmek için tıkla...

Canim benim, sagolasin yorumun icin. Ayni fikirdeyim, ayrilmayi zaten dusunmuyorum... Kaynanama inat dusunmuyorum....

Dediklerine katiliyorum, 3. tekil sahislari saf disi birakmayi ben biliyorum da, esim bilmiyor iste... Ben ona anlattikca, yapma etme bak sonu iyi olmayacak dedikce, sanki ben ona tersini soyluyorum.... Bir adam, kac yasina gelmis, gunde 3 sefer aranirmi?? En basitinden, evde oturup televizyon izliyoruz... Gecenin 10undan sonra telefon caliyor, esimi kayinvalidem ariyor. Arama sebebi esim o aksam mesaideymis, eve varmis mi? Iyimiymis? Ve bu her mesaiye kaldiginda vukuu bulan birsey...

Yahu sana ne, adam evine gelir gelmez, is yerinde yatar.. Onun bir evi var, zaten bir karisi var onu merak eden. Sen es gibi degil, anne gibi merak etsene evladini... Kolayini bulsa eve gelecek, teftis edecek... Yuzu bulsa onu da yapar eminim ki...

Ve bu yuzu esim veriyor, annesine diyemiyor "ya ben koskoca adamim, ne zaman eve gidicem napicam bilirim, niye beni ariyorsun" demiyor... Benim annem kiz halimle boyle davranmazdi bana, benim esim benden nazli cikti malesef. Kaldiramadigim da bu zaten...

eLmayRa_ .!.:

Wuwww görünen o ki cok tehlikeli bir insan. Yazdıklarını okuyunca "yuh" dedim icimden Bildiğin cadı kaynana :)

Ben senin yerinde olsaydım oynardım. Sadece onun yanında en güzel gülümsememi takınır annecim annecim derdim. O da bi dumur olurdu, kafa yorup dursun :)

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Canim benim, sagolasin yorumun icin. Ayni fikirdeyim, ayrilmayi zaten dusunmuyorum... Kaynanama inat dusunmuyorum....

Dediklerine katiliyorum, 3. tekil sahislari saf disi birakmayi ben biliyorum da, esim bilmiyor iste... Ben ona anlattikca, yapma etme bak sonu iyi olmayacak dedikce, sanki ben ona tersini soyluyorum.... Bir adam, kac yasina gelmis, gunde 3 sefer aranirmi?? En basitinden, evde oturup televizyon izliyoruz... Gecenin 10undan sonra telefon caliyor, esimi kayinvalidem ariyor. Arama sebebi esim o aksam mesaideymis, eve varmis mi? Iyimiymis? Ve bu her mesaiye kaldiginda vukuu bulan birsey...

Yahu sana ne, adam evine gelir gelmez, is yerinde yatar.. Onun bir evi var, zaten bir karisi var onu merak eden. Sen es gibi degil, anne gibi merak etsene evladini... Kolayini bulsa eve gelecek, teftis edecek... Yuzu bulsa onu da yapar eminim ki...

Ve bu yuzu esim veriyor, annesine diyemiyor "ya ben koskoca adamim, ne zaman eve gidicem napicam bilirim, niye beni ariyorsun" demiyor... Benim annem kiz halimle boyle davranmazdi bana, benim esim benden nazli cikti malesef. Kaldiramadigim da bu zaten...

Genişletmek için tıkla...

souvvenir .!.:

Evet malesef ki tehlikeli... Daha bu anlattigim devede kulak... Neler yapmamis ki, o yuzden ben bana sicrayacak diye korkuyorum... Ama ben eltim gibi sakin karsilamam, kendisi de farkinda. O yuzden genelde bana pek laf soyleyemiyorlar, nisan doneminde ciddi bir kavgamiz olmustu, esim de beni o zaman ezdirmemisti. O gun bugundur bana pek eltime davrandigi gibi davranamiyor. Eger bir laf soyleyecekse, esimden cikartiyor... Tabii esim de durmadan arada kaliyor haliyle...

Yok ben oyle yapamam ki, gercekten icim baska disim baska olamayan bir insanim. Disardan canim cicim, icerden Allah bildigi gibi yapsin diyebilecek bir tip degilim, hersey suratimdan belli olur zaten... En son mecburi Cuma aksami gorusmustuk, Merhaba - Merhaba ile SINIRLIYDI. Esim de yanimda ve sanki tavirlarinin farkinda degil, bana dedigi birsey yok, fakat ailesinin bana karsi olan tavirlarini da normal karsiliyor...

Genişletmek için tıkla...

DonukPudra .!.:

ben anlamadım gitti ya bu adamlar evlenince mi değerli oldu.. ilk başlarda bizde de öyleydi.. eşimle açık açık konuştum. ben annemle 2 günde bir belki konuşurum bu ne zart zurt.. helada da arasın bari seni dedim en son sinirimden.. artık eşimde bunaldı annesini uyarmıştı ama senin eşinde tam tersi olmuş.
herkes yerini bilsin ya. evlilikle ilgili kitaplar okusanız beraber :44: belki belli bir mesajı alır mı eşin?

Genişletmek için tıkla...

Canim bizde de baslarda nasildi anlatamam sana... Balayinda her gun aradilar, balayindan donduk daha yeni gelinim ya, Ilk pazar gunu bendeydiler, ki o zamanlar calisiyorum... Ya daha 1 hafta olmus evime gireli, bu ne acele, zaten 5 dk yurume mesafesinde oturuyorlar... Ben o zamanlar postayi koydum esime bu boyle olmaz diye... Bir ara duruldu, aradaki mesafeyi korur gibi oldu... Cok tartismalar yasadik...

Ne olduysa zaten hamile kaldiktan sonra oldu... Evlilik yil donumumde 1 aylik hamileydim, ne yaptilar begenirsin, ben esime dedim disari gitmeyelim sen cik bir dolas, ben evde birseyler hazirlayayim, cunku esimde biraz odunluk var onceden birseyler planlamamis... Evde guzel bir sofra hazirladim sonra da esime gel dedim. Megersem esim annesine gitmis oturmus onca saat... Neyse geldi, guzelce yemegimizi yedik... Oturduk hediyelestik felan darken pat telefon, kaynanam ariyor `evliliik yildonumuz kutlu olsun`... Tamam anladik kutladin... Sonra 2 sefer daha aradi, televizyonda bir haber varmis onu anlatmak icin.. Kadin tam bir psikopat... Ayiptir soylemesi dedim hadi hamileyim birsey yapamiyoruz da birsey yapsak is ustunde yakalayacak kadin, bu ne! Insani da durduk yere gunaha sokuyorlar...

Yani senin anlayacagin bayadir ugrasiyorum bu problemle. Anneme gittigim kaldigimda oldu, o zamanlar annemin birseyden haberi yok, kadin zaten yalniz yasiyor kafasina dolamasin, mutsuz oldugumu dusunup uzulmesin diye hic anlatmadim. Oylesine anneme kalmaya gitmis gibi gittim, 3 gun kaldim yok degisen birsey olmadi... Denemedigim yol kalmadi anlayacagin....