- 6 Ağustos 2014
- 17.656
- 31.594
Çalışmayım diye kavga çıkarmıyor konuştuk aslında benim çalışmayı çok sevdiğimi biliyor. Bir sene daha dişimi sıkmamam ona göre fedakarlık değil muhtemelen.
Bence çok aklı başında rasyonel birisiniz. Ne düşünüyorsanız öyle devam edin. Iki anne de ne güzel çok yakınmış. Bulunmaz nimet. O bakıcıyla büyümüş ama çocuğunuz nineleriyle olacak. Ayrıca annesi büyütmüş her çocuk eşittir mutlu çocuk diye bir denklem yok. Iki yaş beklemek için bence de fazla. Çok istiyorsa kendi ücretsiz izin alıp ek gıda sonrasinda baksın yani. Çocuğun tek ebeveyni kadin değil. Alın karşınıza konuşun düzgünce, sizin sevginize ve özverinize karşılık şımarıklık ettiğini söyleyin. Sevginizi böyle ufak şeylere bağlı görmesinin üzdüğünü anlatın.
Yani evlilik ben böyle istiyorum böyle olacak demek değil. Kimsenin her dilediği olmuyor hayatta.
asıl mesele bu... kendi ayakları üstünde duran güçlü biri olmanız onu korkutuyor
bazı erkekler diş geçirebildiğini sever sizinki de onlardan biri
ben sizi destekliyorum mantıklı karar vermişsiniz
Valla doğurmak emzirmek bile özveri bence başlı başına.Çalışmayım diye kavga çıkarmıyor konuştuk aslında benim çalışmayı çok sevdiğimi biliyor. Bir sene daha dişimi sıkmamam ona göre fedakarlık değil muhtemelen.
artık kendinize daha çok güveniyorsunuzdur o zamanki halinizle bu zamanki haliniz arasındaki fark artık herseyin üstesinden gelebileceğini düşünmeniz :)Kocamla da liseden beri tanışıyoruz. Ben de liseden beri çalışıyorumo zamandan beri seviyorum niye dertleniyor bilmiyorum. Belki bu sefer gözümün yükseklerde olduğunu farketmiştir
Görmezden gelin normal davranin ve niyetlendiginiz şeye devam edin.
Koparsanız tutunmak kolay değil.
Anneler ne kadar yakınmış,bakacaklar da gönüllü.
Zoraki baktirmaya karşıyım,ama gonullulerse hic kaçırmayın bu firsati.
Evde de relax olun,tripleri farketmeyin:))
Bende buraya takıldımasıl mesele bu... kendi ayakları üstünde duran güçlü biri olmanız onu korkutuyor
bazı erkekler diş geçirebildiğini sever sizinki de onlardan biri
ben sizi destekliyorum mantıklı karar vermişsiniz
konu sahibi çocuk olduktan sonraki süreci çok iyi kontrol etmiştir dağılmamıştır ,herşeyin altından kalkmıştır ,daha önceki varsa toyluğu gitti şimdi herşeyi yapabilen bir kadın geldi büyük ihtimal :)Bende buraya takıldım
Kadın önceden de çalışıyormuş
Nasıl beni beğenmezsen ne alaka?
Ne kadar düşünceli eşiniz, çok tatlı.Çalışırsan bebeğimizin büyüdüğünü göremeyeceksin diyor.
Yorulup akşam kızımızla ilgilenemeyeceksin vs...
Ne kadar düşünceli eşiniz, çok tatlı.
Bu tatlı düşünceli eşinize onun da işten ayrılması gerektiğini söylemelisiniz, bebeğinizin büyüdüğünü göremiyor ve yeterince ilgilenemiyor olabilir.
Hep birlikte oturup gözlerinizi ayırmadan bebeğinizi büyütün.
Kabul etmezse onun gibi oflayıp puflayıp minik bebeği varken çalışarak dünyanın en garip şeyini yaptığını da söyleyebilirsiniz.
çalışınca ev daha düzenli oluyor. çalışmak da size iyi gelecektir.Normalde böyle günlük dertleri yazmam ama sinirliyim buraya yazabileceğim sadece şimdi de.
Uzun demeyin içimi dökeceğim. Zaten karman çorman yazmış bile olabilirim.
4,5 aylık bebeğim var diş döneminde ve daha fazla ağlıyor.
Açıkçası ben de çok daraldım bebeğimden değil ama bir şeyler yapamamaktan bunaldım.
Nefret ettiğim temizlik yapmaya bile hasret kaldım.
Yemek yapmayı çok severim o kadar uzun zaman oldu ki düzgün yemek yapmayalı. Bugün de eşim işten biraz daha erken geldi sen bebeğe bak ben yemek yapayım dedim. Ki çok sevdiği bir şeydi.
Yemeği ocağa koydum pişerken cv hazırlıyordum.
Bebek ağlıyor arada gidip onu susturuyorum dişi kaşınınca çok sık emmek istiyor. Emzirip işime geçiyorum. Eşim sürekli oflayıp pufluyor. Görmezden geldim. Sebebi ne ise bana da söylemiyor.
Annem de kayınvalidem de çalışma hayatına dönmem de full destekçi biz bebeğe bakarız diyorlar.
Evlerimiz de yakın sayılır birine yürüyerek, birine arabayla 10 dakika.
Eşim işe giderken ikisinin de evinden geçerek gidiyor.
Hani gelip bizde kalmayacaklar öyle bir durumda. Biz bebeğimizi bırakacağız soğuk havalarda da onlar gelecekler. İki anne bana bunu söyledi.
Kendi sektörümde işe başlarsam eylülde başlayacağım o zamana zaten 1 yaşında olacak.
İkinci diplomam ile de iş aramaya karar verdim. Onun mesai saatleri daha esnek olabilir. Sabah saatlerinde değil de öğlen başlayıp akşam olabilir gibi yada haftanın bazı günleri full bazı günleri boş gibi. Esnek mesaili.
Eşim çok istemiyor bebek iki yaşına gelsin öyle çalış diyor. Ben de 30dan sonraya kalmasını istemiyorum bu iş meselesinin.
Annesi çalışan bir kadındı ve hiç bir şekilde ilgilenememmiş bakıcı ablaların elinde büyümüşler.
Onun travması var hala.
Ben de hem maddi anlamda rahatlayacağız, ekonomi ortada.
Hem de çok bunaldım. Ben liseden beri hep çalıştım, pandemiye kadar.
Devlet olmadı kaç kere kpssye girdim. Mülakata girdim ama olmadı.
Özel sektörden iş bakıyorum şu an.
Bir kaç yere başvuru bıraktım.
Özellikle olmasını istediğim yer yarın başvuracağım yer. Ona heveslendiğimi görünce muhtemelen sinirleri bozuldu.
Yok benim iştahım yemek yemeyeceğim dedi. Ben de emek verip hazırladım sinirlenip üzüleceğimi biliyor ya oradan vurmaya çalışıyor.
İyi yeme, çocuğa sen bak ben yerim kendim dedim. Onda neyse bana da az bir şey koy madem dedi.
Sanki çocuğu ben sokağa atıyormuşum gibi hissediyor.
Öyle değil oysa ki. Çalışsam evin işine yardımcı biri gelir. İki haftada biri gelip temizlese bile ev toparlanır. Şimdi bebek ayağımda tezgaha bulaşığı nasıl bıraktığımı bilmiyorum çalışırsan iyice dağılacak ev vs...
Asla anlamıyoruz birbirimizi.
Diliyle destek olmaya çalışıyor ama gönülden istemediğini o kadar hissediyorum ki.
Çalışırsan bebeğimizin büyüdüğünü göremeyeceksin diyor.
Yorulup akşam kızımızla ilgilenemeyeceksin vs...
Çalışırsan beni beğenmezsin de diyor.
Saçmalık. Bugüne kadar zaten hep çalıştım adam 13 yılı geçti beraberiz. Bir tanesi onun iş yeri başvurduğum zaten kıdem olarak o daha üstte. Çok istediğim işte ise maaş olarak aynı olur sadece prestiji bir tık daha yüksek olur. Ama kendi kendine adam neleri dert ediyor.
Bu mutsuzlukla yapamam çocuğuma iyi gelmem diyorum. Anlamıyor beni.
İşte öyle bir dert postu idi.
Dua postu olsun.
İnşallah güzel haberler gelir en kısa zamanda.
konu sahibi çocuk olduktan sonraki süreci çok iyi kontrol etmiştir dağılmamıştır ,herşeyin altından kalkmıştır ,daha önceki varsa toyluğu gitti şimdi herşeyi yapabilen bir kadın geldi büyük ihtimal :)
benim bir tanıdığım var öyle doğumdan sonra kadın zeyna oldu
kocası belliki iyi gözlemci konu sahibi istediklerini sıraya koymuş bir bir gerçeklestiriyor
korkmuştur ayağımı denk alayım kendi ayakları üstünde tekrar ve daha güçlü durmaya başlayacak diye :)
çalışınca ev daha düzenli oluyor. çalışmak da size iyi gelecektir.
yarım gün çalışma imkanınız olsaydı çok iyi olurdu.
bebek 9 aylık olana kadar yarım gün çalıştık. ikinci 6 ay işe saat 10.00 da gittim.
çalıştığınız yerde çalışan annelere özel saat ayarlaması yapılıyor mu.
inşallah hayırlısı olsun .Henüz başvuru yapıyorum.
Eski işimden kpss için ayrılmıştım.
Ama ayrılmasaydım da bebekle asla çalışabileceğim bir yoğunluğu yoktu.
İşlerden birisinin saatleri daha esnek. Bakalım hangisi nasibimizde.
Çalışırken düzenin daha iyi olacağını ben de düşünüyorum öyle olur umarım.
Ben buna katılmıyorum , anne ile babayı bir tutmamak gerekiyor . Çocuğunuz var mı bilmiyorum ama baba ile anne kavramını bir tutmamak gerek diye düşünüyorum .Ben de kadınların üzerindeki bu ‘büyüdüğünü göremezsin’ baskısına sinir oluyorum babalar da çalışıyor hiç kimsenin onlar için böyle bir cümle kurduğunu görmedim.
Bence yılmayın kesinlikle çalışın bakıcı da bile değil anneanne\babaannede büyüyecek başka ne istiyor
Oflayıp pofladığından seni sevemiyor olabilir mi deyin. Ki gerçektrn de çocuk etrafındaki olumsuzluğu anlamlandıramaz ama her şeyi hisseder. Bence asıl bebeğiniz rahatsız kocanızdan. Sizi de takdir ediyorum; hem çocuk vs demeden işinize sarılıyorsunuz hem de kendini çocuk yerine koyan bir koca bebeği oyalıyorsunuz. Bence daha fazla sorumluluk almasının vakti gelmiş kocanızın. Bunalacaktıysa çocuk yapmasaymış. Çocuğun yanında poflamak nedir ya...Diyor ki emzirebilsem bende daha çok dururdu ama seni istiyor
Bebeklerimiz yaşıt benimki de 194 günlükBen buna katılmıyorum , anne ile babayı bir tutmamak gerekiyor . Çocuğunuz var mı bilmiyorum ama baba ile anne kavramını bir tutmamak gerek diye düşünüyorum .
Örneğin ben akşam 5:30 da evdeyim eşim de 6:30 da geliyor; bebeğim 10 da gece uykusuna giriyor ve o saate kadar kucağımdan inmiyor oysa babamız çok ilgili bir baba bebeği ile oyunlar oynar şarkı söyler mamasını yedirir ama ona rağmen asla; beni gördüğü an kucağıma gelmek be hiç inmek istemiyor başkasının kucağında iken bile benim kucağıma atlamaya çalışıyor, ağlıyor ..
İşte bu yüzden anne ile baba aynı değil ve eminim ki 10 çocuktan 8 i bu şekildedir . Anne daha duygusal baba daha yüzeysel bana göre . Bir kere yaratılışımız bile böyle . Bizler bebeği rahmimizde hissettiğimiz an anneyiz ama erkekler evladını kucağına alınca baba oluyor , farkına varıyor.
Bu şekilde düşünün
Evet çok haklısınız gerçekten böyle bir baskı var kadın erkek olarak demiyorum ama anne baba olarak çok fark var onlar iLe bizim aramızda .Bebeklerimiz yaşıt benimki de 194 günlük
Ben de çalışıyorum eve gelince tabi ki bana daha çok seviniyor ama benim bahsettiğim bu değil ki.
Kadınların üzerinde ki inanılmaz toplum baskısı ‘çalışan anne’ sıfatı bile beni delirtiyor sanki bu çocukları tek başımıza yaptık.
Çalışırken de böyle boşanırken de böyle erkek her zaman sadece erkek; kadın çalışan anne, dul daha bir sürü insanı aşağıya çeken tanımlamalar.