anksiyete

Pinaar87 .!.:

geçmiş olsun.bendede anksiyete bozukluğu var.citoles içiyorum.banada ritim düzenleyeci vermişti doktor ama içmedim çünkü çok çarpıntım yoktu.sadece atak olduğunda oluyordu.bağımlılık yapmaz.citoles hakkında doktorum bağımlılık yapmayan ve yavaş iyileştiren bir ilaç demişti.citolesi içersin aradan 2-3 saat geçtikten sonra ritim düzenleyicisini içersin sorun olmaz

Genişletmek için tıkla...

Merhaba benim kalbim de bazen acyip carpinti oluyor. Agzimda atiyor sanki. Sinirlendigimde korktugumda uzuldugumde heyecanlandigimda. Sizce bu doktorluk bir durum mu. Kitleniyorum o an hicbisey yapamiyorum.

revanche .!.:

Merhaba benim kalbim de bazen acyip carpinti oluyor. Agzimda atiyor sanki. Sinirlendigimde korktugumda uzuldugumde heyecanlandigimda. Sizce bu doktorluk bir durum mu. Kitleniyorum o an hicbisey yapamiyorum.

Genişletmek için tıkla...

merhaba..duygusal tepkiler nedeniyle çarpıntınız oluyorsa psikolojik bir durumdur.anksiyete bozukluğunu bunların en başında geliyor..kitleniyorum dediğinize göre doktora görünmelisiniz.

babymuck .!.:

hepinize merhaba kızlar benim sorunlarım biraz karışık nerden başlıyacagımıda bilmiyorum açıkçası banada yardımcı olursanız çok sevinirim.henüz tam olarak bir teşhiste konulmuş degil hastalıgım tam olarakta bende bilmiyorum gece uyku esnasında kalp çarpıntısıyla uyanıyorum ama hergün olmuyor durduk yere içime korku giriyor unutkanlık ta var unutkanlıgım 10 yıl önce dogumda oksijensiz kaldıgımdan dolayı oldu neyse hep kötü senaryolar yazarım kendi kendime 2 yıl önce doktor okb oldugumu söyledi halbuki alakası yok o hastalık ayrı daha çok takıntı ve temizlik takıntısıyla ilgili kendi görüşüm bu bana lustural verdi bu iacı 3 aya yakın kullandım bana yan etkileri çok oldu bıraktım sonrasında farklı bir doktora gittim prozac verdi oda bana yaramadı 2 ay kullandıktan sonra onuda bırakmak zorunda kaldım sonrasında kontrole gittigimde başka doktorla karşılaştım hadi bakalım dertlerimi onada anlatayım ya ne gülünç bir durumdaydım herneyse onada anlattım bana cmbalta verdi ozaten nasıl bir ilaçtı hiç anlamadım ha içmişim ha içmemişim gibi bişeydi 2 ay kullanııp bıraktım şuanki durumum gece çarpıntı içime korku girmesi ve bundan 3 yıl önce hamileyken beni soranlar kesin oksijen almaya gitmiştir derlerdi çünkü nefes alamıordum ordaki ebeleri deli etmiştim doktor belki bronşitsin ondan nefes alamıyorsun diyordu bana halbuki alakası yok biraz uzun oldu kızlar bu durumla karşılaşan varmı yada hastalıgımı çözen unutmadan gece uyku esnasında nefesim kesiliyor çırpınıyorum resmen neolur yardıncı olun

Genişletmek için tıkla...

Canım öncelikle geçmiş olsun bu yaşadıklarını bende yasıyoröim bu ara ve korkuyorm açıkçası. Gece uyurken bi anda uyanıyorm kalbim çatpıyo ellerin buz kesiyo ve kötü düşünceler beyniöe üşüşüyo. İlaç kullanmıyorm şuan ama doktor paxera verdi kullanıcam sanırım. Allah yardmcmz olsn. sende ne zamandır var

Canim gecmis olsun baslangicta benim de oyle basladi sonralari daha kotulesmeye basladim bende paxera kullaniyorum

Del

Ebruli8991 .!.:

Canım öncelikle geçmiş olsun bu yaşadıklarını bende yasıyoröim bu ara ve korkuyorm açıkçası. Gece uyurken bi anda uyanıyorm kalbim çatpıyo ellerin buz kesiyo ve kötü düşünceler beyniöe üşüşüyo. İlaç kullanmıyorm şuan ama doktor paxera verdi kullanıcam sanırım. Allah yardmcmz olsn. sende ne zamandır var

Genişletmek için tıkla...

Delirecek gbi oluyomusun nefes alamama segirmeler

Ebruli8991 .!.:

Canım öncelikle geçmiş olsun bu yaşadıklarını bende yasıyoröim bu ara ve korkuyorm açıkçası. Gece uyurken bi anda uyanıyorm kalbim çatpıyo ellerin buz kesiyo ve kötü düşünceler beyniöe üşüşüyo. İlaç kullanmıyorm şuan ama doktor paxera verdi kullanıcam sanırım. Allah yardmcmz olsn. sende ne zamandır var

Genişletmek için tıkla...

şu 1 yıldır dahada fazlalaştı korkularım kaygılarım

venusyen .!.:

Kızlar selam bende bir şey başlıyor ama tanıyı henüz koyamıyorum. Yaklaşık bir yıldır psikolojik olarak çevresel faktörlerden dolayı çok gerginim. Önce gözlerim seyirmeye sonra odaklama yapmamaya başladı. Ardından nisan ayında vertigom çıktı. Arka arkaya 2 kez atak geçirdim ve çok uzun sürdü. Ancak şuanki diziness sanırım çünkü hafif baş dönmelerim hiç geçmiyor. Stres arttıkça artan bir sersemlik hali adapte olmama tepki verememe var. Buna ek olarak bir şeyler kontrolden çıkmaya başladı. Yabancılaşma, kafamdan atamadığım düşünceler, panik ve korkular. Tabi bunlar durduk yere olmuyor. Derken 1 haftadır kalbim öyle güçlü atıyor ki önce karnımın sonrada bedenemin hareket ettiğini fark ettim. Uzanıyorken bile kütkütküt atıyor hissesiyorum ve duyuyorum geçen gün nabzım 120 ye çıktı doktora gittik mitral kapakçığında kaçak var dedi gönderdi ancak bu kalp atışı olayı sizlerden anladığım kadarıyla psikolojik kafayı yemek üzere olduğumu filan düşünüyorum stresten ve mutsuzluktan. Nabzımı şuan için normale döndürebiliyorum ya da kalp atışlarımı her zaman duymuyorum ama gittikçe ilerleyen bir durum içindeyim. Başında mıyım bilmiyorum ama stres durumları geçicek gibi durmuyor. Bu kalp olayını çözen ya da atlayan oldu mu?

Genişletmek için tıkla...

Selam canım ve tüm arkadaşlarım... Ben anksiyete bozukluğu,panik atak,depresyon teşhisi aldım.Önce seğirmeler,bulantı,kabız,ishal,aşırı ve yersiz panik,durduk yerde kalp çarpıntısı,huzursuzluk gibi gibi belirtilerim vardı.Devamlı hastaydım.Kalbime,beynime,kanıma ve daha bir sürü yerime baktırırken epey zaman kaybettim.Hepsi temizdi tabi.En sonunda bir gün iş yerinde atak geçirdim.Aklımı yitirdiğimi sandım öyle korkunç bir his.Nihayet psikiyatriye gittim böylelikle ve herşey nihayet açıklanmış oldu.Fakat yaşadığım ızdırabı, o günleri anlatacak kelime yok.Resmen ölsem de kurtulsam diyordum ki asla böyle düşünceler geçmezdi kafamdan.Neyse daha da iç karartmayayım.Sonra antidepresanlı günler...Başta daha kötü oldum fakat yaklaşık 1-1,5 ay sonra çok şükür yavaş yavaş iyileşmeye başladım.Geçenlerde iyileştim deyip doz azalttım ama tekrar belirtiler başlattı demek daha ilacı bırakmam için erken.Bebek düşünmesem ilacı bırakmaya da kalkışmam aslında.Kısaca psikiyatr işini ertelemeyin ve antidepresan kullanmaktan korkmayın.Bir yardımcı olmadan bunu atlatmak çok zor.

babymuck .!.:

hepinize merhaba kızlar benim sorunlarım biraz karışık nerden başlıyacagımıda bilmiyorum açıkçası banada yardımcı olursanız çok sevinirim.henüz tam olarak bir teşhiste konulmuş degil hastalıgım tam olarakta bende bilmiyorum gece uyku esnasında kalp çarpıntısıyla uyanıyorum ama hergün olmuyor durduk yere içime korku giriyor unutkanlık ta var unutkanlıgım 10 yıl önce dogumda oksijensiz kaldıgımdan dolayı oldu neyse hep kötü senaryolar yazarım kendi kendime 2 yıl önce doktor okb oldugumu söyledi halbuki alakası yok o hastalık ayrı daha çok takıntı ve temizlik takıntısıyla ilgili kendi görüşüm bu bana lustural verdi bu iacı 3 aya yakın kullandım bana yan etkileri çok oldu bıraktım sonrasında farklı bir doktora gittim prozac verdi oda bana yaramadı 2 ay kullandıktan sonra onuda bırakmak zorunda kaldım sonrasında kontrole gittigimde başka doktorla karşılaştım hadi bakalım dertlerimi onada anlatayım ya ne gülünç bir durumdaydım herneyse onada anlattım bana cmbalta verdi ozaten nasıl bir ilaçtı hiç anlamadım ha içmişim ha içmemişim gibi bişeydi 2 ay kullanııp bıraktım şuanki durumum gece çarpıntı içime korku girmesi ve bundan 3 yıl önce hamileyken beni soranlar kesin oksijen almaya gitmiştir derlerdi çünkü nefes alamıordum ordaki ebeleri deli etmiştim doktor belki bronşitsin ondan nefes alamıyorsun diyordu bana halbuki alakası yok biraz uzun oldu kızlar bu durumla karşılaşan varmı yada hastalıgımı çözen unutmadan gece uyku esnasında nefesim kesiliyor çırpınıyorum resmen neolur yardıncı olun

Genişletmek için tıkla...

terapi almayı deneyebilirsin bir de. ilaçlar sonuç vermiyorsa terapi uzun ve meşakkatli bir yol olsa da ilaçlardan daha uzun vadede fayda sağlıyor diye biliyorum.

Slm arkadaslar.yeni uyeyim ilk kez yaziyorum.ben de bu konuda sıkıntı cekiyorum.burada sohbet etmenin ailem cevremdeki insanlar ya da arkadaslarimdan daha faydali olacagi kanisina vardim kendimce.cunku bu aniden gelen telas hallerini takintilari panik bozukluklarini aileme anlattigimda sacmalamam ya da takinti yapmamam tarzinda olumsuz elestiriler disinda bu konuda cesaretlendirici bisey goremiyorum.ya da vazi arkadaslarima benim bu problemimden cok uzak olduklari icin bu konulari acamiyorum bazilarinaysa bu konuda bahsetmekten artik onlari bunalttigimi dusunmekten konusmak istemiyorum ki aslinda konustugumda beni yureklendirseler de ben bikac gunluk gaza gelme disinda kendimce bisey yapamiyorum.cok uzun yazdim k.bakmayin ama benim aslinda sormak istedigim basliklarin heosini incelemem mumkun degil cunku cok fazla baslik var bu da demek oluyo ki aslinda bi noktada yalniz degiliz bu da garip bi rahatlamayla bi uzuntu verdi hafiften suan.neyse sorum su.ben de bu konuda zaman zaman ilac kullandim ama ilaci hep kendim kestim ve ilacin beni duzeltmeyecegi dusuncesine vardim en azindan tek basina.yani ilaci kullanirken yaninda aktif bi hayat olmayinca ilaci kestigimizde aylar sonra yine kendimi ozellikle sinava hazirlanma surecinde cabalarken panik bozuklugumun fazlasiyla geri dondugunu farkettim.ve panik bozuklugumun cesaretsizligimden sessizligimden biseylere zamaninda fazlasiyla sabir gosterip su an artik vucudumda titremelere varan tukenmis panik haline donustugunu farkettim.cekingen kisilik yapisina sahiptim hep ama boyle insanlarin hepsi benim gibi sorun yasamiyodur eminim.ben kendimde sunlari kabul ettim.evet ben cekingen bi insanim ama bunun devaminda anksiyete sorunu yasamam kacinilmaz son olmamali ve buna aslinda korkularin sebep oldugunu dusunmeye basladim.asiri korumaci buyutuldum hala da oyleyim.uni mezunuyum ama hala ailem tarafindan fazlasiyla korunuyorum ozellikle bu hallerimi anlattigimda cesaretlendirici tavsiyeler yerine korumaciliklarini sergiliyolar mesela disari cikmak istedigimde ben de geliyim seninle tarzinda.bi turlu soruya gelemedigimin de farkindayim :) yani benim gibi dusunup de bunlarin korkudan ve hala tam anlamiyla ozgur olmadigimdan kaynaklandigini dusunup kendini cesaretini artirici seylerle tedavi etmeye calisan ya da o konuda ugrasan varmi ve ne asamada ya da bunun icin istisare yapmak isteyen varmi? Diyerek affiniza siginarak soruyorum

H Huzurlukafa selam cnm evet anlattıklarını ben de çok uzun bir süre yaşadım.Diğer insanların endişelenecek bişey olmadığını söylemesi işe yaramıyor malesef.Anksiyete bozukluğu bu.Ben ilaçsız başa çıkamadım maalesef.Geçen temmuzdan beri kullanıyorum ve şu an yüzde doksan iyiyim diyebilirim.Ufak tefek şeyler olduğunda da kendimce yöntemler buldum beni rahatlattığını hissettiğim.Örn,yaklaşık 2-3 ay önce uzun zamandır bir atak dönemi geçirmemiştim.Bir arkadaşım 8 aylık hamileydi ve bebeğini kaybetti.2-3 gün onun yanında kaldım,sonra eve dönüyorum ama düşünmeye başladım yine.Bir-iki gün içinde yine onun yanına dönmeliyim,ona destek olmalıyım diye.Sonra yolda yine başka bir yakın arkadaşım aradı 2-3 güne nişanım var yardımın gerek diye.Onu düşündüm neler yapabilirim,nasıl yardım edebilirim evim de çok uzak.Ama ikisiin de yanında olmalıyım.Aksi halde bu beni kötü bi arkadaş yapar diye.Neyse eve geldim ama nasıl kötü hissediorum kendimi anlatamam 2 gün yataktan çıkamadım.Tam bir atak değildi ama ilaç engelliyordu atağı hissediyordum.Bir de anlam da veremedim hiçbirşeyim yoktu nası bi anda böyle oldum diye düşünürken ampul yandı bende.Sonra ikisini de aradım ve dedim böyle böyle arkadaşlar.Tabi bunlar şok :)) Bana sen nası bi manyaksın dediler.Bu arada 20 küsur yıllık arkadaşlarım,kardeş gibiyizdir.Böyle düşünmeyeceklerini biliyorum ama elimde değil,anlarsın.Ama ben konuşunca göğsümden resmen bi yük kalktı ve iyileştim.Şimdi demem o ki sadede geleyim anksiyete atağı yaşamaya başlayacağın zaman anlıyorsun zaten.O arada neden endişelendiğini bulmaya çalış önce,sonra kimle ilgili neyle ilgili git bir bir anlat.Ben şöyle olabileceğini düşündüm gibisinden.Başkasına anlatma endişen kimle ilgiliyse ona git.Çoğunlukla yersiz olduğunu anlayacaksın ve bu seni zamanla iyileştirecek.Ama yanında düzenli bir ilaç kullanmanı da tavsiye ederim.İlacı düzeldim dedikten sonra bile 1 yıl daha kullanmaya devam etmen gerek.Yoksa tekrar başa dönersin

Cok tesekkur ederim cevabin ve tavsiyelerin icin☺evet tam da bugun anlatmanin rahatlattigini farkettim.bikac ay once ablamin evindeki bi misafirin futursuzca konusmasiyla bi atak gelmisti ilk etapta kalabalik oldugumuz icin ve kimsenin durumu anlamamasi icin baya bastirmaya calistim durumu ama aslinda o an tepkimi gostermememin daha sonra beni cok daha kotu etkiledigini farkettim.ve olayin ablamin evinde olmasi ve benim tedirgin ve panik halinde olmam gozden kacmadi ama ablam yine de benle bu konuda konusmayinca cok daha huzursuz hissettim.bugun ablamla bu konuyu konustugumda gercekten rahatladim.ki aslinda benim tedirginligim daha cok o atagi yasadigimda cevremdekilerin hakkimda ne dusunecegi konusunda oluyo ve ablamin hicbisey olmamis gibi davranmasi aslinda beni uzmustu.ilacin etkisi tam da o konuda iyi geliyo farkindayim.panik geldiginde cunku ates basmasi kizarma ve yuzumde basimda karincalanma vs oluyo ama ilac kullandigimda sadece kalbimde ya da gogus bolgemde ani bi isinma tarzi bisey oluyo ve tekrar normale donuyodu hemen.zaten ilac kullaniyo olsaydim muhtemelen daha umursamaz davranirdim en azindan sonrasinda takinti haline gelmiyo.aslinda bi antidepresan kullaniyorum su an ama 5 mg lik fazla etkili olmayan bi ilac ve stres kaynakli basagrisi icin.sinava hazirlandigim icin daha etkili ilaclar kullanamiyorum suan cunku fazla uyku yapiyo hatta bu bile yapiyo.ama ilerde tekrar baslamam iyi olacak.yalniz benim problemim daha cok su konuda oluyo.cok ani sinirleniyorum ki zaten bu durum genetik maalesef.annem disinda hepimiz oyleyiz.ve takintiliyim.yani benim icin hayatimin ilerde hicbiyerinde olmayacak insanlarin sozleri ya da davranislarini niye bu kadar agresif karsiliyorum.insanlarin asiri rahat konusmalarina tahammul edemiyorum.bundan ayri olarak da onceki msjda bahsettigim gibi kendime guvenme konusunda problemim.insanlarla iletisim kurmaktan neden bu kadar korkuyorum.aslinda zaten ilk gittigimde doktora konulan teshis sosyal fobiydi.yillar gectikce bu anksiyeteye cevirdi.zamanla cok daha buyuk problemlere yol acmaz umarim.
Senin de o problemi konusarak halletmen aklimin bi kosesinde artik.cunku ben olsam ayni durumda muhtemelen ikisinin de yaninda olamayacagim gibi kendimi de depresyonun ortasinda bulurdum.ve bundan o arkadaslarimin da hic haberi olmazdi.daha cok kendimi zora sokmak icin yasiyorum heralde asiri hassas ve aglak biriyimdir zaten.insallah senin de tedavi surecin mutlulukla sonuclanir.tekrar tesekkurler.

Merhaba bende de aynı problem var 1 yıl önce bıraktım tedaviyi. efexor, prozac, paxil ilaçlarını 2 yıl boyunca kullandım. ilaçları alırken çok mutluydum yani sosyal ortamlarda çok rahattım fakat kendi içimde bazen bi titreme geliyordu bazen beynimde şimşek çakar gibi anlık gidip gelmeler oluyordu ve en kötüsü ilaca bağımlı olmuşum sanırım bir cuma günü ilacı işyerinde unutmuşum pek umursamadım ne olacak bir gün diye cumartesi günü de evdeyim ama pazar gününü zor ettim mide bulantısı baş dönmesi ayakta duramıyordum gözümü açamıyordum hemen babamla arabaya atlayıp müdürümü de arayıp iş yerini açtırdık ve ilacı içtim inanmazsınız 1 saat sonra kendime geldim. sonrasında ailem çok kızdı yeter artık ilaç içme diye tekrar doktora gittim olanları anlattım ilaç içmediğimde yataklara düştüğümü söyledim bağımlı olmuşsun artık yavaş yavaş azaltalım dedi azalta azalta bıraktım ama bırakma süreci çok zorlu geçti 15 20 gün hasta gibiydim halsiz ruh gibi .. sonrasında toparladım fakat şuan farkettimki eskisinden daha kötüyüm sosyal bir ortama girdiğimde panikliyorum hemen ne yapacağımı şaşırıyorum. bu bir eğitim yada seminer olsa bile kalabalığın olması bana yetiyor gün boyu baş ağrısı çekiyorum kalbim yerinde çıkacakmış gibi çarpıyor aşırı terleme cabası tekrar gitmek istiyorum fakat korkuyorum ilaçlardan acaba başka yöntemlerle çözebilen var mı bu durumu? (bioenerji,psikolog vs.. )

Mrb.oncelikle ben asiri ilac kullaniminin "depresyon"donemindeyken kotu geldigini dusunuyorum.cunku yasamaniz gereken aciyi ya da uzuntuyu baskiliyo ve ileriye atiyo bunu deneyimledigim icin soyluyorum.bence doktora gitmeden once ne icin gidiyoruz onun bi farkina varmamiz gerek.anksiyete icin gittiginde aslinda hali hazirda yasadigin bi uzuntu aci vs varmiydi bunu bi dusun bence.ama onun disinda anksiyeteye ilacin bi nebze iyi geldigini dusunuyorum o da şoyle,fazla ilac kullanmadan.cunku ilac fazla oldugunda bizdeki etki de fazla oluyo yani anksiyeteyle savasma problemini kisa surede degil de uzun sureye yaymak bence en iyi olani.fazla ilac kullanimi insani birden mutlu ediyo ki bu da bence zaten normal olmayan bi durum birakirken zorlugunu biz cekiyoruz.ama tek bi ilac ya da abartisiz ilac kullanmak ve yavas yavas etkilerine sahit olmak daha iyi gibi.bendeki problem de ilaci kullandigim donem asiri ev bagimliligim oldugu donemdi ki hala da oyle.ilaci biraktiktan sonra kendimi yine ayni yerde bulunca yani ilac kullanirken sosyal ortamlardan uzak olunca,daha onceden zaten yapamadigim seyleri hala yapamamis ve sadece ilac icmis olunca bi etksiinin degil hatta zararinin oldugunu farkettim.sen de is yerinde zaten anksiyeteyle savas veriyosun ilaci kullanman orada rahat etmeni saglar ama bunun disinda baska seyler yapman gerekirdi mesela yeni arkadasliklar kurmak yeni hobiler edinmek gibi.bunlara dikkat ettinmi?(bunun cevabini merak ediyorum.cunku doktorlar hep bunu tavsiye ediyo.gercekte ise yariyomu ondan soruyorum)bence de bu durumun aslinda psikologla beraber yurutulmesi gerek cunku deneyimlerimizi anlatip tavsiye aliyoruz ama bircok insan boyle bi imkani bulamiyo.ben bu ortamin onun icin iyi gelebilecegini dusunup bu foruma katildim.ve aslinda kendim gibi olanlarla sohbet etmek belki de psikologdan daha iyi gelecek.ama su sekilde.biz buraya her serferinde gelip yasadigimiz kotu tecrubeyi anlatiyoruz cunku katettigimiz yola odaklanmak yerine yoldaki tumsege takiliyoruz.aslinda burada herkes bu konuda basardiklarini anlatsa bize de moral olur ve bence psikolog yerine birbirimizden guc alabiliriz.ben psikolog ya da baska bi yol denemedim.bazen int.ten ogrendigim kadariyla yoga vs seyler denedim rahatlamak icin.ama atak gelince insana rahat haldeyken yaptigin seyleri dusunmek imkansiz gibi.

H Huzurlukafa fenolftalein Selam kızlar.Geç gördüm biraz.İlaç konusunda katılıyorum.İyi olmak için tamamen ilaca güvenmemek gerek kesinlikle.Ben şu an sadece Paxera 20 mg alıyorum günde ve bu ilaç sayesinde çok yoğun atak geçirmeyerek,hastalığı anlayabiliyorum ve nelerin beni tetiklediğini,ne zaman iyiyim ne zaman etkileniyorum bunları gözlemleyerek çok iyi yol katedebiliyorum.Ama 20 mg ın üstüne çıkmamaya kesin kararlıyım.Aksi halde bırakırken büyük dert olacak çünkü.Ben geçen yaz başı hastalandım.Zaten ilk birkaç ay Allah ım bu da nesi,deliriyorum galiba diye düşünerek,aklıma mukayet olmaya çalışarak geçti.Son birkaç aydır da çok şükür baya bi çözdüm benim olayı.Ben neden sonuç ilişkisini kurunca ve yanımdakilere bunu anlatınca bana baya baya iyi geldiğini farkettim.Bana yanımdakilere benim böyle bir endişe bozukluğum var,eğer kendimi bir sebepten tetikte hissedersem ki bu sebep illa ki mantıklı olmak zorunda değil ben atak geçiriyorum arkadaşım,ablalarım,abilerim demek çok iyi geliyo ve atak matak gelmiyo söylediğim zaman.Ama ben saklamaya çalışıp,kastıkça kendimi gelmeyeceği varsa da geliyo meret.Benim tavsiyem şu Paxil,Paxera gibi bu konunun ehli bir ilaçtan düşük dozda yardım alarak,ilacın vermiş olduğu sakinlikle bir miktar zaman kazanın ve o arada antrenman yapın.Ben prof ada gittim.Panik atak ve anksiyete hakkında uzman,kitap filan yazmış bir adam.Çok iyi,hoş tamam da bildiğimizden çok farklı bişey söylemiynu kendimizin çağırdığımızı,panik atağın bizi öldürme gibi bir ihtimalinin olmadığı,bizim mükemmeliyetçiliğimizden ve evhamlılığımızdan böyle endişelene endişelene vücudun savunma mekanizması geliştirdiği gibi şeyler anlattı ve bu durumda bana artık acil servise gitmenin yasak olduğunu söyledi.Ama açıkçası epey bi yolu siz kendiniz katetmek zorunda kalıyorsunuz.Ellerinde sihirli bir değnek ve ya şu ilacı şu kadar kullan bu bitecek diyebilecekleri kesin bir tedavi yok.Kendi adıma ben çok ağır bir vakaydım.Yaz boyu korkunç ataklar geçirdim.Bir keresinde kaslarım o denli tersine kasıldı ki görseniz korkardınız.Başım geriye doğru kasılıp kalçam yukarı doğru gelerek tersine C olmuştum düşünün.Acile gittik tabii Yani bunu da şundan anlatıyorum böyle böyle çok olay oldu ölsem de kurtulsam dediğim hatta ama ben bu kadar iyiye gittiysem siz de gidebilirsiniz.İlaç sadece yardımcı ve öyle çok karıştırıp ilaç kokteyli almaya gerek yok.Ama tamamen ilaçsız da bu kadar iyileşir miydim emin değilim.Bir yıl kadar daha kullanıp duruma göre doktor kontrolünde bırakmak hedefim

Merhaba kızlar bendede anksiyete denen lanet illet var yazılanların hepsini okudum. Bende iki aydır selectra 25 mg kullanıyorum. Ben erken doğum ölü Doğum yaptım yani ve ondan sonra oldu ilaca başlamadan önce hergün acildeydim en kötü şekilde geçirdim şimdi daha iyiyim o zamana göre atak geçirmiyorum ama sürekli bi yerlerim ağrıyor ve kafamda durmadan kuruyorum şuan sol kolum ağrıyor ve parmaklarım uyuşuyor ve bunu hergün yaşıyorum lütfen yardım edin aynı durumda olan var mı

mrblar bende sayfaya yeni üye oldum yoğun anksiyete geciriyorum aşırı derecede zayıfladım iştahım sıfır noktasında paxil remeron alıyorum geçmeyince dokturum xanax basladı dun basladım bu sabah heyecanla uyandım yine simdi biraz durdu gibi acaba atlatacakmıyım ve yıllardır panik ve anksşyete hastayıyım 2 sene iyi olmustum şimdi kpss var pazar günü hep sınav kaygısından öyle oldum sanırım sınava da giremiycem lütfen dua edin bana

arlav .!.:

mrblar bende sayfaya yeni üye oldum yoğun anksiyete geciriyorum aşırı derecede zayıfladım iştahım sıfır noktasında paxil remeron alıyorum geçmeyince dokturum xanax basladı dun basladım bu sabah heyecanla uyandım yine simdi biraz durdu gibi acaba atlatacakmıyım ve yıllardır panik ve anksşyete hastayıyım 2 sene iyi olmustum şimdi kpss var pazar günü hep sınav kaygısından öyle oldum sanırım sınava da giremiycem lütfen dua edin bana

Genişletmek için tıkla...

Xanax al gir sinava. En azindan stres yaptigina degsin. Pisman olursun girmezsen. Allah yardimcin olsun

hilal4242 .!.:

Xanax al gir sinava. En azindan stres yaptigina degsin. Pisman olursun girmezsen. Allah yardimcin olsun

Genişletmek için tıkla...

teşekür ederim evet xanax la daha iyiyim inş sınava da gircem

Arkadaşlar merhaba, ben gecen sene kpssye hazırlandım ve benim icin zor bir seneydi, istediğim puanı alamadım. Bu senede tekrar hazırlanmaya karar verdim ve dersaneye yazıldım. İlk bir hafta gayet rahat gittim; ama sonraki dersler midem bulanmaya, kalbim hızla çarpmaya, elim ayağım soğumaya, nefes alamamaya başladım ve dersin ortasında çıktım sanki insanlar üstüme üstüme geldi ayni seyler otobüste de basliyor otobüste ineceğim ineceğim diyerek bir şekilde kendimi sakinlestirebiliyorum ama dersanede beceremiyorum. Bugün psikoloğa gittim. Anksiyete ve tükenmişlik sendromu olduğunu söyledi. Aslında bunu kendim aşmak istiyorum ama su an yemek yiyemiyorum bir an evvel derslere çalısmaya başlamam lazım ama odaklanamiyorum zamanda geçiyor yarın devlet hastanesinde psikiyatrdan randevu aldım. Ama tedirginliğim var ilaç kullanmak benim icin daha mi iyi olur uyku yapar mi bıraktığında herseye sinirlendigini söyleyenler var. Su an çevremde anlatsam da beni tam anlamıyla anlayamıyorlar. Tecrübeli arkadaslardan biraz yorum bekliyorum yalnız olmadığımı bilmek bana daha iyi gelicek inanin