Anksiyete Bozukluğu Paylaşım Platformu

Zeynep335kara .!.:

Kızlar bugün çok kötüyüm sabahtan beri sürekli ağlıyorum boğazımda bir acı karnım gurul gurul ve şiş çok korkuyorum kanserden kalp krizinden

Genişletmek için tıkla...

Canım hastalıklardan korkmak her an birşey olacakmış hissi yaşamak vs vs bu rahatsızlığın tiğnetinde var zaten..onun için aklına geldiğinde çok üstünde durma bugüne kadar kaç defa yaşadın kimbilir aynı şeyleri birşey oldumu hayır ne kalp krizi nede başka birşey...onun için gece yatarken ve sabah uyandığında korkabileceğin seni rahatsız edecek şeyleri kendi kendine söyle bunlardan korkuyorsun ama hiçbirşey olmuyor geçip gidecek hepsi diye...mesela benimde sabah uyandığımdan beri sol tarafımda ağrı var hiç takmıyorum korkunun ecele faydası yok..günün tadını çıkarmaya çalış zor biliyorum ama üstüne düştükçe iyiye gidiyor inan en azından çok umursamıyorsun artık..

fatos87fatos .!.:

Canım hastalıklardan korkmak her an birşey olacakmış hissi yaşamak vs vs bu rahatsızlığın tiğnetinde var zaten..onun için aklına geldiğinde çok üstünde durma bugüne kadar kaç defa yaşadın kimbilir aynı şeyleri birşey oldumu hayır ne kalp krizi nede başka birşey...onun için gece yatarken ve sabah uyandığında korkabileceğin seni rahatsız edecek şeyleri kendi kendine söyle bunlardan korkuyorsun ama hiçbirşey olmuyor geçip gidecek hepsi diye...mesela benimde sabah uyandığımdan beri sol tarafımda ağrı var hiç takmıyorum korkunun ecele faydası yok..günün tadını çıkarmaya çalış zor biliyorum ama üstüne düştükçe iyiye gidiyor inan en azından çok umursamıyorsun artık..

Genişletmek için tıkla...

Çok teşekkür ederim canım deniycem

Zeynep335kara .!.:

Yani buda psikolojik mi canım grip gibi değilim zaten

Genişletmek için tıkla...

Zeynep335kara .!.:

Kızlar bugün çok kötüyüm sabahtan beri sürekli ağlıyorum boğazımda bir acı karnım gurul gurul ve şiş çok korkuyorum kanserden kalp krizinden

Genişletmek için tıkla...

Canım bildirim gelmedi, geç gördüm mesajını. Sanırım psikolojik bir durum. Çünkü kbb uzmanı, lenf bezleri dönemsel olarak strese veya vücudun savaştığı bir enfeksiyon varsa ona tepki olarak şişer demişti. Ben bikaç gün evden uzaklaştım, o değişiklik sebebiyle olsa gerekki hiç acı hissetmedim :S şimdilerde aklıma geldikçe yine oluyor. Sende durum nasıl?
Bende şu kanser mesajını görünce akşamki sohbeti anımsadım. Misafirlerimiz vardı, konu kanserdi. Onlar konuştukça başım dönmeye başladı inanır mısın dün de baş dönmesiyle uyandım, bütün gün hiçbişey yapamadan baş dönmesiyle geçti. Acaba ne sebep oldu, bi daha mı olur, bişey mi var diye düşüne düşüne bi hal oldum yaa..

Arkadaşlar bende de son yıllarda artmakla birlikte yıllardır olan bir rahatsızlık bu. Hep direndim doktora gitmek için ama baktım ki geçmiyor, hep daha da artıyor,ilerliyor, artık gitmem gerektiğine karar verdim. Zaten vücudum da artık tepkilerini arttırmaya başlamıştı. Midemde gastrit problemi var zaten, ne zaman strese girsem anında nüksediyor veya hemen bağırsaklarım bozuluyor. Bunlara da katlanırdım ama bir gün sabahtan akşama kadar çarpıntım oldu ve kolumda uyuşmalar oldu. Ortada hiçbir şey yokken. Her an kötü bir şey olacakmış gibi. Doktora gittim hem psikolog hem de psikiyatriye.. Yaygın anksiyete bozukluğu tanısı koydu doktor. İlk başta bir süre Prozac şurup kullandım. İlaca ilk başladığımda 5-6 kilo verdim çünkü aşırı midemi bulandırıyordu, su ve çorba ile beslendim iki hafta.Tabi şurubun dozunu git gide arttırdık. Ama bende gözle görülür bir değişim olmadı. Maalesef deneme yanılma yöntemiyle hangi ilacın kime daha uygun olduğu ortaya çıkıyor. Şanslıysanız ilk denemede oluyor tabi. Daha sonra doktorum Efexor'e başlayalım dedi. 37,5 mg olarak başladığım Efexor tedavimde şuan 300 mg yani en üst dozu kullanıyorum yaklaşık 5 aydır. Yanında bir kaç ilaç daha kullanıyorum, yardımcı ilaçlar ve aynı zamanda terapiye de gidiyorum 9 aydır. Evet şimdi daha iyiyim, eskiyle kıyaslanmayacak kadar hem de. Ama yine de tamam çok iyiyim diyemiyorum. Psikiyatristim bile "bu ilaçlar sana bir yere kadar yardımcı olur, düşünce yapını da değiştirmelisin ama hem ilaçlara hem de tedaviye, yani düşünce olarak da çok dirençlisin" dedi. Bende de en sorunlu konu sağlık tabi. Sürekli kendimi doktorda buluyorum. çevremdekiler de bıktı artık. Ve tabi sevdiklerimi çok bunaltıyorum. Açıp şu internetten okumaktan doktor kadar bilgim oldu resmen :)) bütün gün haberleri dinliyorum, hep kötü bir haber bekliyorum. Şuan ilaç kullandığım için bebek yapmam da yasak. Zaten yapsam da herhalde deliririm. Bir ateşi bile çıksa ben ağlama komasına falan girerim. Allah kimseye vermesin, bu illet bir hastalık. Neyin doğru olduğunu biliyorsunuz ama maalesef beyninize hükmedemiyorsunuz. Bir mıknatıs gibi her olumsuz emareyi bulup çekip senaryo yazıyorsunuz. Olabildiğince özet geçtim ama farkındayım o bile uzun oldu kusura bakmayın. Allah hepimize şifa versin.

Öncelikle geçmiş olsun canım. Bende ilaç kullanamayan biri olarak yazıyorum bunları. Dr.a en son gittiğimde en ağır yeşil reçeteli ilaçları yazarak başladı ve benim orda nutkum tutuldu resmen. Bu kadar mı kötüydüm? Hergün her saniye çarpıntı, iç sıkıntısı, halsizlik ve sinirlilik problemleri yaşıyodum. Ama şu var ki paylaşabildiğim zaman ara ara rahatlıyodum. Kendimi ikna ederken güçlü olabiliyodum yalnız değilim diye. Ben sadece düşünce yapımı değiştirmeme yardım edecek ve rahatlatacak kadar ilaç yardımı almak istedim ama o şekilde verilen ilaçlar beni daha çok korkuttu. O günden beri sadece kabullenmeye çalıştım. Çarpıntım olduğunda ya oturup sakinleşene kadar artık kaç saat sürerse bekliyodum ya da halim varsa iş yapıyodum. Sonraları nabzımı hissedemez gibi olmaya başladım, çarpıntı nerdesiiinn diyodum deli gibi dimi :) çarpıntı varken şükrettiğim bile oldu, hissedememekte kötüydü diye düşünmeye çalıştım. Bu şekilde bana faydası oldu inanki. Uzun bir süre alıyo alışmak ama direnirsen, hemen hastalık düşünmezsen başarıyosun. Bende her belirtide doktora gitmek istiyorum. O kadar çok belirti buluyorumki hangi bölüme gitcemi şaşırıyorum ya:)) Ben haberlere bakmaktan korkuyorum çünkü etkilicek birşeyler mutlaka oluyor. Bebek konusuna gelince, bende tedirgindim hamile kalmak konusunda fakat şuan çok şükür bir oğlum var, Allah hepimizin evladını bağışlasın. Annelik çok farklı mucizevi bir duygu, bunu yaşamaktan güzel birşey olabilir mi:) Eksilerine değil artılarına odaklanmaya çalış. İlk olunca korku fazla oluyo biliyorum ama inan Allah sana o gücü veriyor.

y4zy4qmurum .!.:

Öncelikle geçmiş olsun canım. Bende ilaç kullanamayan biri olarak yazıyorum bunları. Dr.a en son gittiğimde en ağır yeşil reçeteli ilaçları yazarak başladı ve benim orda nutkum tutuldu resmen. Bu kadar mı kötüydüm? Hergün her saniye çarpıntı, iç sıkıntısı, halsizlik ve sinirlilik problemleri yaşıyodum. Ama şu var ki paylaşabildiğim zaman ara ara rahatlıyodum. Kendimi ikna ederken güçlü olabiliyodum yalnız değilim diye. Ben sadece düşünce yapımı değiştirmeme yardım edecek ve rahatlatacak kadar ilaç yardımı almak istedim ama o şekilde verilen ilaçlar beni daha çok korkuttu. O günden beri sadece kabullenmeye çalıştım. Çarpıntım olduğunda ya oturup sakinleşene kadar artık kaç saat sürerse bekliyodum ya da halim varsa iş yapıyodum. Sonraları nabzımı hissedemez gibi olmaya başladım, çarpıntı nerdesiiinn diyodum deli gibi dimi :) çarpıntı varken şükrettiğim bile oldu, hissedememekte kötüydü diye düşünmeye çalıştım. Bu şekilde bana faydası oldu inanki. Uzun bir süre alıyo alışmak ama direnirsen, hemen hastalık düşünmezsen başarıyosun. Bende her belirtide doktora gitmek istiyorum. O kadar çok belirti buluyorumki hangi bölüme gitcemi şaşırıyorum ya:)) Ben haberlere bakmaktan korkuyorum çünkü etkilicek birşeyler mutlaka oluyor. Bebek konusuna gelince, bende tedirgindim hamile kalmak konusunda fakat şuan çok şükür bir oğlum var, Allah hepimizin evladını bağışlasın. Annelik çok farklı mucizevi bir duygu, bunu yaşamaktan güzel birşey olabilir mi:) Eksilerine değil artılarına odaklanmaya çalış. İlk olunca korku fazla oluyo biliyorum ama inan Allah sana o gücü veriyor.

Genişletmek için tıkla...

Teşekkürler canım.Ben ilaç konusunda çok katı olmadım hiç. Kullandığım ilaçlara, reçetelere göre değil, kendimi nasıl hissettiğime odaklanıyorum. Sonuçta bu da bir tıp alanı. Bu ilaçların gerçekten fiziksel, gözle görülür, somut etkileri var. Nasıl başka bir hastalıkta ilaç kullanıyorsak bu da onun gibi bir şey diye düşünüyorum ben. Elbette keşke kullanmasak ama bazı kişiler maalesef öyle güçlü olamıyor. Ve ciddi anlamda ilaçsız iyileşemiyor misal ben :) ben de çok direndim geçer elbet diye, çok savaştım kendimle ama dediğim gibi hep daha kötüye gittim günden güne. Ama seni tebrik ederim, maşallah. Hep güçlü kal. :)

Juventass .!.:

Teşekkürler canım.Ben ilaç konusunda çok katı olmadım hiç. Kullandığım ilaçlara, reçetelere göre değil, kendimi nasıl hissettiğime odaklanıyorum. Sonuçta bu da bir tıp alanı. Bu ilaçların gerçekten fiziksel, gözle görülür, somut etkileri var. Nasıl başka bir hastalıkta ilaç kullanıyorsak bu da onun gibi bir şey diye düşünüyorum ben. Elbette keşke kullanmasak ama bazı kişiler maalesef öyle güçlü olamıyor. Ve ciddi anlamda ilaçsız iyileşemiyor misal ben :) ben de çok direndim geçer elbet diye, çok savaştım kendimle ama dediğim gibi hep daha kötüye gittim günden güne. Ama seni tebrik ederim, maşallah. Hep güçlü kal. :)

Genişletmek için tıkla...

Keşke canım ama olmuyor maalesef. En ufak bir streste bile yıkıldığım olabiliyor. o an olmasa birike birike yine çıkıyor acısı :) Ben mesajımda ilaç karşıtı gibi anlaşılmış olabilirim ama öyle demek istemedim. Bende ilaçlar çok fazla yan etki yapıyor. Basit bir ağrı kesici bile dokunabiliyor. İlaca direnmemin sebebi bu. Çok problem yaşıyorum. Sadece yan etki de değil, adetim 1 ağrı kesici yüzünden düzensiz gelmeye başlıyor. Karaciğerimde ufak bir problem var bununla da alakalı biraz. Abartı gibi gelebilir ama inan durum bu :) Şu da var ki, sadece kendi direncimiz değil çevremizde çok önemli. Tabi ki ilaçların ciddi anlamda faydası oluyor ama o ilaç kullanılan süreçte bakış açımızı da değiştirirsek kalıcı olduğuna inanıyorum.

myimmortall .!.:

Merhaba, bana da 2 hafta önce aksiyete teşhisi kondu. Fulsac 20 mg ilaç kullanıyorum. Benim takıntılarım da ölümle alakalı. Hergün ölüm aklımda her an sevdiklerimi kaybedicekmişim gibi. En büyük korkum da kendi ölümüm, sanki ölünce gömülürken herşeyi hissedicekmişim gibi boğuluyo gibi oluyorum. Gerçekten bu hastalıktan kurtulan var mı?

Genişletmek için tıkla...

İyi misin canım en son dün girmişsin sorayım dedim

Why name is .!.:

İyi misin canım en son dün girmişsin sorayım dedim

Genişletmek için tıkla...

çok şükür baya toparlandım. İlacı bıraktım aslında bi faydası olmadığını düşünüyorum. Benim yaşadığım sıkntılar daha çok olaylar olduğunda birinin başına bişey geldikçe başlıyo. Çok teşekkür ederim sorduğun için :)

myimmortall .!.:

çok şükür baya toparlandım. İlacı bıraktım aslında bi faydası olmadığını düşünüyorum. Benim yaşadığım sıkntılar daha çok olaylar olduğunda birinin başına bişey geldikçe başlıyo. Çok teşekkür ederim sorduğun için :)

Genişletmek için tıkla...

Sevindim canın rica ederim :))

Merhaba arkadaşlar.
Bana da doktorum 4 ay önce hafif anksiyete teşhisi koydu.Ben de çok zor günler yaşadım.Yaşadığım bir kayıp yüzünden aynı şeyleri yaşamaktan,yaşatmaktan çok korktum.İç sıkıntılarıyla baş edemiyordum sanki dünyanın sonu gelişti,boğuluyordum.İlaçları kullanmaya başladım,ilk zamanlar çok etkisini görmedim.İlaç işe yaramadıkça korktum ama hep direndim;ve SONUNDA KAZANDIM.

İlacı bırakalı 15 gün oldu.Daha kötü olur muyum diye çok korktum ama Allah'a şükür iyiyim.Arada tetikliyor evet,bir iç sıkıntısıyla mücadele ediyorum ama onu önemsemeyince geçip gidiyor.Siz de buna inanın ve sakın korkmayın.Sizleri seviyorum..

Kadifepembe .!.:

Merhaba arkadaşlar.
Bana da doktorum 4 ay önce hafif anksiyete teşhisi koydu.Ben de çok zor günler yaşadım.Yaşadığım bir kayıp yüzünden aynı şeyleri yaşamaktan,yaşatmaktan çok korktum.İç sıkıntılarıyla baş edemiyordum sanki dünyanın sonu gelişti,boğuluyordum.İlaçları kullanmaya başladım,ilk zamanlar çok etkisini görmedim.İlaç işe yaramadıkça korktum ama hep direndim;ve SONUNDA KAZANDIM.

İlacı bırakalı 15 gün oldu.Daha kötü olur muyum diye çok korktum ama Allah'a şükür iyiyim.Arada tetikliyor evet,bir iç sıkıntısıyla mücadele ediyorum ama onu önemsemeyince geçip gidiyor.Siz de buna inanın ve sakın korkmayın.Sizleri seviyorum..

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederiz biz de seni seviyoruz

myimmortall .!.:

Merhaba, bana da 2 hafta önce aksiyete teşhisi kondu. Fulsac 20 mg ilaç kullanıyorum. Benim takıntılarım da ölümle alakalı. Hergün ölüm aklımda her an sevdiklerimi kaybedicekmişim gibi. En büyük korkum da kendi ölümüm, sanki ölünce gömülürken herşeyi hissedicekmişim gibi boğuluyo gibi oluyorum. Gerçekten bu hastalıktan kurtulan var mı?

Genişletmek için tıkla...

Allah şifa versin öncelikle
Ben de fulsac kullanıyorum
Hamilelikte kullanılıyor mu bilginiz var mı?

Ben depresanlarla 14 yaşında tanıştım biranda ortaya çıkıverdi ilk tanım depresyonu du son birkaç yıldır anksiyetemde ortaya çıktı zaten dekar ikisi kardeş hastalıklardır diyor 15 yıldır ilaç kullanıyorum kullanmadığım ilaç kalmadı diyebilirim oldukça yüksek dozlu ilaçları aldığım aylar çok oldu duzeldimmi tabiki hayır ilaçları bırakınca kısa bir süre sonra en ufak streste tekrar en başa en kötü halimle yeniden basliyorim şuan en düşük dozdayım zor bir hastalık oldukça zor çok kez hastahanede yattım umarım birgün ilaçsız bir şekilde hayatıma devam edebilirim rabbim hepimizin yardımcısı olsun