- 23 Kasım 2014
- 1.868
- 4.593
- 133
Merhaba hanımlar,
Dün akşam üzeri apartmanda bir gürültüler oldu, benim kulağım deliktir, sesler yükselmeden hemen fark ettim. Eşime bir bakalım dedim.
Bir kaç saniye içinde bağrış çağrış sesleri arttı iyice, hemen kapıya koştuk.
Üst komşumuz eşinden ayrılmış genç bir kadın, bir de 5-6 yaşlarında kızı var. Daire babasınındı, adamcağız kanserden vefat etti bir kaç ay içinde ve kadın yalnız yaşıyor.
Eski eşi gelmiş, bir defa daha görmüştüm adamı, çocuk kucağında ağlarken ağzında küfürlerle aşağıya iniyordu, hemen camdan bakıp binip gittiği arabanın plakasını almıştım ne olur ne olmaz diye. Sorunlu bir tip olduğu belliydi.
Neyse dün apartman girişinde kavga ediyorlardı, kadın imdat yardım edin polisi arayın gibilerinden bağırmaya başladığı anda eşim yanlarına koştu, olayı göremiyorum, yanlarına gidemiyorum kalakaldım. Bir de eşim ne olduğunu anlayamadan ben yolladım onu aşağıya, ama sonra öyle pişman oldum ki
Polisi aradım güç bela. O esnada evde koştururken camdan gördüm adam çıktı gitti.
Hamileyim, kasıklarımda dehşet bir ağrı oldu.. Benim öyle sakin bir hayatım var ki, böyle bir şeyde nasıl tepki vereceğimi ne yapacağımı şaşırdım.
Eşimin dediğine göre vurma olayı olmamış, karşılıklı itişip kakışma, adam kadını hırpalıyormuş. Onu görünce ayrılmışlar kadın evine çıkmış hemen.
Sonra adam eşime sen kimsin muhabbeti yapmış bi. O an birbirlerine de girebilirlerdi. Ona bir şey olsa hesabını kim verecek? Öyle kötü şeylere tanık oluyoruz ki insan yardım ettiğine edeceğine pişman olabiliyor maalesef..
Neyse adam da çıkıp gitti. Polisler geldi 10-15 dk sonra, kadınla birlikte çıkıp gittiler.
Akşam 9 gibi polisler bizim kapıya geldi, kadın şikayetçi olmuş darp için, eşim de görgü tanığı.
İfadesini aldılar, gördüklerini anlatmış, direkt vurma görmediğini söylemiş. Olayın öncesini bilmiyoruz tabi. Ama kadın şikayetçi olduysa elinde darp raporu vardır değil mi?
Sonra gece 11 gibi yine polisler, apartmanda kamera olmadığına dair imza aldılar.
Off içim şişti! Ne hakkı var bu adamın bunca insanın huzurunu kaçırmaya? Kim bu insanlar, bu öfke ne için aklım almıyor. Diken üstündeyim şimdi, ya adam bizim kapımıza da gelirse naparız?
Hiç değilse karşı komşum olayı anlatmak istiyorum, tetikte olmak lazım. Apartman kapısının şifresini değiştirelim diyorum. Başka ne gelir elden?
Bu kadıncağızla aydan aya aidat için karşılaşmak dışında iletişimim de yok, yanına çıksam mı sizce, nasılsınız desem mi? Babası da öldü gitti, annesini arada görüyorum gelip gidiyor, hani öyle "arkasında dağ gibi annesi var" denebilecek bir kadın olmadığını sezdim bir kaç sohbet sırasında.
İçim içimi yiyor, gece uyku tutmadı.
Sanırım yapılacak en iyi şey vicdanlı, merhametli erkek çocukları yetiştirmek..
Dün akşam üzeri apartmanda bir gürültüler oldu, benim kulağım deliktir, sesler yükselmeden hemen fark ettim. Eşime bir bakalım dedim.
Bir kaç saniye içinde bağrış çağrış sesleri arttı iyice, hemen kapıya koştuk.
Üst komşumuz eşinden ayrılmış genç bir kadın, bir de 5-6 yaşlarında kızı var. Daire babasınındı, adamcağız kanserden vefat etti bir kaç ay içinde ve kadın yalnız yaşıyor.
Eski eşi gelmiş, bir defa daha görmüştüm adamı, çocuk kucağında ağlarken ağzında küfürlerle aşağıya iniyordu, hemen camdan bakıp binip gittiği arabanın plakasını almıştım ne olur ne olmaz diye. Sorunlu bir tip olduğu belliydi.
Neyse dün apartman girişinde kavga ediyorlardı, kadın imdat yardım edin polisi arayın gibilerinden bağırmaya başladığı anda eşim yanlarına koştu, olayı göremiyorum, yanlarına gidemiyorum kalakaldım. Bir de eşim ne olduğunu anlayamadan ben yolladım onu aşağıya, ama sonra öyle pişman oldum ki
Polisi aradım güç bela. O esnada evde koştururken camdan gördüm adam çıktı gitti.
Hamileyim, kasıklarımda dehşet bir ağrı oldu.. Benim öyle sakin bir hayatım var ki, böyle bir şeyde nasıl tepki vereceğimi ne yapacağımı şaşırdım.
Eşimin dediğine göre vurma olayı olmamış, karşılıklı itişip kakışma, adam kadını hırpalıyormuş. Onu görünce ayrılmışlar kadın evine çıkmış hemen.
Sonra adam eşime sen kimsin muhabbeti yapmış bi. O an birbirlerine de girebilirlerdi. Ona bir şey olsa hesabını kim verecek? Öyle kötü şeylere tanık oluyoruz ki insan yardım ettiğine edeceğine pişman olabiliyor maalesef..
Neyse adam da çıkıp gitti. Polisler geldi 10-15 dk sonra, kadınla birlikte çıkıp gittiler.
Akşam 9 gibi polisler bizim kapıya geldi, kadın şikayetçi olmuş darp için, eşim de görgü tanığı.
İfadesini aldılar, gördüklerini anlatmış, direkt vurma görmediğini söylemiş. Olayın öncesini bilmiyoruz tabi. Ama kadın şikayetçi olduysa elinde darp raporu vardır değil mi?
Sonra gece 11 gibi yine polisler, apartmanda kamera olmadığına dair imza aldılar.
Off içim şişti! Ne hakkı var bu adamın bunca insanın huzurunu kaçırmaya? Kim bu insanlar, bu öfke ne için aklım almıyor. Diken üstündeyim şimdi, ya adam bizim kapımıza da gelirse naparız?
Hiç değilse karşı komşum olayı anlatmak istiyorum, tetikte olmak lazım. Apartman kapısının şifresini değiştirelim diyorum. Başka ne gelir elden?
Bu kadıncağızla aydan aya aidat için karşılaşmak dışında iletişimim de yok, yanına çıksam mı sizce, nasılsınız desem mi? Babası da öldü gitti, annesini arada görüyorum gelip gidiyor, hani öyle "arkasında dağ gibi annesi var" denebilecek bir kadın olmadığını sezdim bir kaç sohbet sırasında.
İçim içimi yiyor, gece uyku tutmadı.
Sanırım yapılacak en iyi şey vicdanlı, merhametli erkek çocukları yetiştirmek..