Ay bende hoşlanmazdım heralde böyle bir adamdanmisafirliğe gidiyorum adam sürekli sokağa gidip geliyor bende ilk sandım ki evde bir şeyler yapıyor falan bence de özellikle misafire saygısızlık
Babanın bağırması hoş olmamış ama birikmiş adamda heralde katlanılası zor biri gibi birsey anlatırken hop ben bir bakkala gideyim
Hehe o dizi çıkmış pijama + lohusa topuzu bende de var yawEşim kendi ailesinde de oturmaz. Aynı binadayız annesiyle otutup sohbet ettiği gün sayısı sayılıdır. Çok anlaşamıyor ailesiyle zaten. Benim ailemle daha çok konuşur hatta.
Mevzu sadece insan ilişkileri değil ki. Avmye gideriz sanki takip ediliyormuş gibi bir an evvel gitme isteği. Bi yerde yemek yeriz ve adamın amacı sadece yemeği bitirmek. Yemek bittiği an her hareketinden gitme isteği görülür. Sevgiliyken böyle değildi çünkü bnei keşfetme arzusu vardı. Tanıma, çözme, merak vs. Heyecan unsuru vardı. E diz izi çıkmış pijamama kadar keşfedince haliyle ben de sıkmaya başladıysam :)
Annelerimiz ne kadar da birbirine benziyor.
Benim babam sizinki kadar yumuşak ve alttan alan biri olmadığı için,bizde,bu tabloya extra karı-koca kavgası ve onların arasında kalma da ekleniyor.
Dediğiniz gibi insan zamanla,yaş aldıkça, tecrübe kazandıkça daha farklı bakmayı öğreniyor hayata ve insanlara.
Bizim nesilimizin ebeveynlerinde cogunlukla gelinini , damadını beğenmeyen, onlara eleştirel tavırları olanları çok goruyorum..cunku;
bizleri istedikleri gibi , zoraki sekillere soktuklari,
kendi övündükleri; "tek bakisimla sizi oturturdum, yerinizden kalkmazdinız" sözlerini bir basari ve sinik birer birey olarak yetiştirdikleri cocuklarini da "terbiyeli" ve mükemmel zannettikleri icin,
" elin oğlu , elin kizi "diye degerlendirdikleri insanlardan da kendilerine ayni itaati bekliyorlar ...
misal biz abimle anneme cevap vermeyiz, veremeyiz.. ama simdi bakiyorum , damadı veya gelini bir kez ters cevap versin kendisine, onlardan kotusu olmuyor..
ya da kayinvalideme gore, o uc cocuk yaptigi icin, biz gelinleri de yapmalıyız.. çünkü o devirle bu devir ayni, onunla bizler ayniyiz..
gercekten epey şanssız hissediyorum 80'ler - 90'lar cocuklari olan nesilleri.
vaktinde ailelerden, okullardaki dayakla eğitimden payimizi aldık. simdi de cocuk yetişkinler olan ebeveynlerimizle ugrasiyoruz... isimiz zor.. size de kolaylıklar dilerim..
net bir şey söylemem zor idrak.
yıllarca annemin pek çok konuda baskısı, sürekli söylenmesi, memnuniyetsizliği, mukemmelliyetçiliği, her konuda haklı olması, her adımda fikrinin sorulma zorunluluğu gibi, akıllı insanı delirtecek dayatmalarla büyüdüm.
kadın sürekli ondan onay almamı bekledi.
sürekli de babama kızdım onu bu şekilde idare edip şımartıyor diye düşündüğüm için.
babam iyi biridir, kimseyi kırmaz.
dünya yıkılsa, n’apalım o da öyle der :)
bir eşik vardı sanırım, onu geçtiğimde duyarsızlaştım.
önce söylediklerini yapmamaya
sonra kendi istediklerimi yapmaya başladım
sonra beni eleştirdiğinde cevap vermeyi bıraktım
sonra konuştuklarını duymamaya başladım.
bir de şu değişti,
çok salaktım.
haksız bile olsam küslük bana göre değildi.
çabuk sinirlenir, çabuk sönerdim.
sinirli anımda ağzıma geleni sayıp, söndüğüm vakit haklı da olsam gider konuşmaya çalışırdım.
sonra neyi fark ettim. ilişkiler küs ve barışık diye ikiye ayrılmıyor.
uzak da kalabilirdim.
hoşuma gitmeyen bir şey olduğunda kaçabilirdim.
telefonlara çıkmayabilirdim, 1 ay görmesem de olurdu.
bir nevi peşinden koşmadım. uzak durdum. bu sefer o hizaya geldi.
şimdi daha dikkatli. kırmamaya çalışıyor.
ben de memnunum. ama şu an yazarken fark ettim kızgınım da.
insan gibi geçinseydik olmuyor muydu da böyle birbirimizi süründürerek ilişki kurmaya çalıştık? olmamış demek.
Çocuklar kıymetsizken çocuk olduk, anneler kıymetsizken anneBizim nesil arafta sıkışmış bir nesil. Bir önceki neslin baskısı altında ezilmiş ve travmaları atlatmaya çabalarken, kendi evlatlarımız bizim gibi olmasınlar diye çırpınıyor ve kendimizi tüketiyoruz. Ne önceki neslin dayatmaları ve öğetilerinden arınabiliyoruz ne yeni nesile adapte olabiliyoruz.
Huzuru ararken ölüp gideceğiz ona yanıyorum.
Sivri dillisiniz cidden ama daha cok alaycı bı tarzınız var. Her cumlenıze bir süslü püslü abartılı cumlelerle ekleme yapmayı adet edınmıssınız.
konuyu okurken konu sahibi kim diye bakmadan okudum.sonuna gelince bu ne ya konuyu komik anlatmis hadi idrak yapsa neysede bunda durmamis dedim.sonra bi baktim ki konu sahibi sen missin
Regl mi olacaksın mıGeçen önemli bir şey anlatıyorum adam birden kalktı koltuktan. "seni parçalarım" deyince anlattıklarımı saydı tek tek. Dinliyorum aslında diyor. O zaman doğru uzuvla dinle diye çemkirdim. Regl mi olacaksın sen diyor. Bak yine sinirlendim.
O zaman ciddi psikolojik sorunlari var.. aslinda umursamaz, insanlarin sozlerinden etkilenmez diyorsunz ama bunlari takinti yapiyor olabilir , ortamdan kacma egiliminde olmasi bu sebeptendir. Asosyal kisilik surekli insanlarin gozu uzerindeymis gibi hissedersin her hareketini sorgularsin. Aslinda kendi kendine ceza vermek gibi bir sey.. Kulturlu ve bilgiye acik birisi diyorsunuz david burns gibi psikiyatristlerin kitaplarini okumaz mi.. belki o kitaplar yardimci olurSorun şu ki eşimin rahstsız olmadığı ortam yok :) asosyal ve kontrolsüz. Evet birebir kimseye zararı yok ancak bu davranışları ve bir yere yetişecekmiş gibi davranması da çok normal karşılanmıyor.
Önceki konularında hatırladığım kadarıyla ev ilişkilerinizde pek yolunda değildi. Geçen süreçte ne oldu? Birlikte bir şeyler yapıyor musunuz?
Baban saygısızlık etmiş, bunun farkındasın zaten. Sorun yok burada. Eşin iyi sabırlı davranmış orada, başkası olsa iş daha da uzayabilirdi. Araları çok iyi değil, eşin de pek kavgacı birine benzemiyor görünüşe göre, alttan alıyor. Çok da görüşmediklerine göre bırak kendi hallerine.
Aynı ortamda uzun süre duramama sadece misafir geldiğinde veya bir yere gittiğinde değil her zaman böyle sanırım. Çocukluktan gelen bir alışkanlıksa zor değişir. Bilimsel bir açıklama (hastalık teşhisi, psikolojk) vs. yapamayacağım maalesef, bilgim yok o kadar.
İdrakcim
Her konunda yazıyorum yine yazacağım.
Senin asıl sorunun kendinle.
Eşinle yaşadığın sorunların temelinde de
bu var.
Bundan adım kadar eminim.
Açtığın konularda kendinle,eşinle dalga geçmen,
alay etmen,ironi yapman bile
aslında savunma mekanizması.
Kendi kendine 'ben aslında güçlüyüm,
bunları yaşıyorum ama yıkılmadım,
her şeyin de farkındayım' mesajı veriyorsun
bir nevi.
'Güçlü olma' ve 'kontrol etme',
sende çok güçlü olan ve adeta yaşamını yönlendiren iki dürtü.
Sen destek alıp,kendinle barışmadığın sürece bu kısır döngüden çıkamazsın.
Böyle bir adım ileri,iki adım geri tükenir ve tüketirsin.
Dün eşinin sorumsuzluğu olur konu,
bugün yerinde duramaması,yarın Allah-u alem.
Bana kırılma,niyetim seni incitmek değil ama dost acı söyler.
Eşin hiper aktif olabilir canım bence bir bilir kişiye görünsün. Yorulmuyormu acaba?
Önce sorunun kendinde olabileceğini kabul etmen lazım.Estağfurullah neden kırılayım, aksine değer veriyorum yorumlarına. Hep yorum yapın ayna olun bana :)
Peki nasıl olacak bu iyileşme hali? Psikolog diyeceksiniz ama şu an tüm bütçeyi oğluma ayırdık öncelik o. Sağolsun ücretsiz danışmanlık hatları da aylardır randevu vermiyor. Bir mucize olsa ve sabah kalktığımda iyileşsem mesela. Keşke :)
Önce sorunun kendinde olabileceğini kabul etmen lazım.
Bu konunun üzerinde biraz düşün lütfen.
İç dünyana bir ayna tut,kendinle konuş,
kalbin,iç sesin sana ne söyleyecek?
Sonra çözüm için ne yapabileceğimize bakalım.
Biliyorum ki sen,bile,isteye,bilinçli bir şekilde
'evliliğimde yaşadığım sıkıntıların temelinde bana ait sorunlar olabilir' şeklindeki bir düşünceyi kabul etmediğin yani o kıvama gelmediğin sürece çözüm noktasında ilerlemek mümkün değil.
Kaç yaşında adam, bırakın rahat olsun. Çocuk mu uyanıp duruyorsunuz , çocuk mu babanız uyanıp duruyor.
Valla herkesin içinde bana o şekilde bağrılsa çok kırılır cevabını da verirdim, helal olsun eşinize saygısını göstermiş.
Hava almak istiyorsa hava alsın, gitsin gelsin ne var bunda ?
Eşiniz boşver diye söyleyip konuyu kapatıyorsa sizde ailenize konuyu kapattırin.
Çocuk gibi davranmıyor, içinden hava almak geliyor alıyor hepsi bu diye söyleyip kapatın konuyu.
Süper bir yöntem buldum ; eşlerimizi toplayıp ikiye bölelim, böylece iki normal insan elde edelimBenimki ekstra tembel, ölümcül seviyede. Cumartesi 5 saat sırtüstü yattı koltukta, aynı pozisyonda. Çişinde mi gelmiyor diyorum, bazen geliyor, erteleyebildiğim kadar erteliyorum diyor. Susuyor, istiyor getirmiyorum, kalkmamak için içmeden duruyor öyle. Seninkinin zıttı varsa net bu herif. Bende bundan bezdim. Sizden acık hareket alalım, tembellik verelim, komple huzur bulalım bacım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?