Ailem..

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

aurora3

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
10 Mayıs 2024
50
12
19
Ben 16 yaşında lise 2 öğrencisiyim. Ortadan liseye geçerken fen lisesi kazanıp yurtta ailemden ayrı bir hayat yaşamaya başladım. Liseye geçmemden sonra ailemden uzak kalmak, büyümek, farklı ortamlar sebebiyle çok fazla düşünmeye başladım. Ailemi çok seviyorum, beni de hep bilinçli büyütmeye çalıştılar ama babamın öfke problemleri var. Ne zaman ondan ayrı bir fikre düşsem bunu 1 saat tartışır ve dürüstçe söylediğim şeyler bir şekilde zoruna gider, hiç kimsenin büyütmeyeceği şeyleri büyütür, birden bağırmaya başlar ve sonunda da elini kaldırır. Ben son 1-2 yıldır babama karşı gelmeyi tercih ettiğim ve evin dinamiklerini yıkmaya çalışmaktan psikolojik olarak çok yıprandım ve hırpalandım açıkçası ve her olayın sonu annemin yine yaptın yapacağını, hoşuna mı gidiyor, evin huzurunu kaçırıyorsun demeleriyle ve erkek kardeşimin ne gerek vardı demeleriyle sonlanıyor. Onlara göre susup oturup babamın doğru olup olmadığı belli olmayan vaazlarını dinlemeliyim. Ama BEN YAPAMIYORUM! öylece durup beni ezmesine izin veremiyorum, beni aşağılamasına dayanamıyorum. Bir ergen olarak birey olmaya çalışıyorum ama babam beni öyle bile görmüyor. Düşüncelerim, tavırlarım, davranışlarım baştan aşağı yanlış ona göre. Herşeye okey olabilirdim ama bağırıp çağırmasına vurmasına izin veremiyorum. Bunu daha sakin bir zamanda ağlaya ağlaya açıklıyorum ve o zaman öfke sorunu olduğunu kabul edip özür diliyor ama sonra yine kendini tutamıyor sürekli dinden bahsediyor ama yaptılarıyla öyle çelişiyor ve beni uzaklaştırıyor ki hem babamdan hem dinden uzaklaşmaktan çok korkuyorum. Çok yıpranıyorum sırf farketmesi, değişmesi için ama aile üyeleri bu haliyle kendilerince baş etmeye alışmış ve beni korumuyorlar bile hatta saygısız olmakla bu yüzden haketmekle suçluyorlar. Hepsi abarttığımı düşünüyor ve bana kendimi sorgulatıyorlar ben babamın küçüklükten beri olan hakaretlerine maruz kalmaktan sosyal olarak dışarıda özgüvensiz oldum erkek kardeşimde çok içine kapanık biri. ama yine aileme göre çok normalim ve kendime ergence dertler üretiyorum. Sizce ne yapmalıyım?
 
Babanızın vaazlarını dinlemek istemediğinizi söylemişsiniz size din konusunda mı baskı uyguluyor yada fikirlerinizi değiştirmeye çalışıyor?
 
Babanızın vaazlarını dinlemek istemediğinizi söylemişsiniz size din konusunda mı baskı uyguluyor yada fikirlerinizi değiştirmeye çalışıyor?
Ben dinimi sürekli sorguluyorum ve bişeyled araştırıyorum o da dinimin zayıf olduğundan bunları nasıl anlamadığımdan yakınıyor. Boşa kurslara gittin imamhatipte okudun heralde aşağılamalarına devam ediyor ( küçüklükten beri her sene kuran kurslarına gittim hem gündüzcü hem yatılı olarak ama pişmanım keşke tekvando, yüzme gibi kurslara girseydim bana hiçbir artıları olmadı tek artısı kuranı çok güzem okuyorum :)) imamhatipte okumakta pişmanlığım dine yönelik gram bir katkısı olmadı ve akademik açıdan çok kötüydü fen lisesi kazandığıma şaşırdı herkes skshdjhshs) her neyse ben babama bu yaşta sorgulamam doğal diye açıklamaya çalışıyorum anlamasa da. Bir diğeri ve beni en çok uyuz eden uzaklaştıran sorun babamın en alakasız olayı dine bağlamaya çalışması, hemen dine çeviriyor ve onun üzerinden açıklamaya çalışıyor ama bu beni her seferinde kötü hissettirip bıktırıyor sanki babamla değilde hocayla konuluyormus gibi ve ona göre olması gereken doğru olan bu.. bu ister istemez baba-kız ilişkimize çok zarar veriyor :/
 
Belli zihin yapısında olan insanları değiştiremezsin. Bu kişi baban dahi olsa bazı algılar, inançlar o kadar katı ve keskin ki bir başka düşünceyle araya girilmesini olanaksız kılıyor. Sorgulamalarını kendi içinde yapabilirsin. Sana bu yuzden zarar veriyorsa boşver senin düşüncelerini, içinde yaşadığın çelişkileri bilmesin. Seni kontrol etme aracı olarak dini kullanıyor bu ülkedeki çoğu baba gibi. Onunla çatışmayı bırakmalısın bu anlamda çünkü ne sonu ne de çözümü var.
 
Benim de ailem din konusunda katı. Yazın ben de kuran kurslarına gittim ve tek düşündüğüm umarım bit kapmamdı Felsefe kitaplarımı sormadan direkt çöpe attılar, sürekli vaaz verdiler. Halbuki eve ilk risale i nuru alıp okuyan bendim. Kuranı ilk türkçe okuyacağım anne sonra arapça öğreneceğim dediğimde yine dinsiz oldum. Sonunda gerçekten de dinsiz oldum Tanrı konusunda agnostik, geri kalanlar konusunda natüralist bir yaklaşımım var.
 
Ben bu kadar dinden uzaklaşmadım, hiç böyle olsun da istemem ama.. dinin toplumsal bi alanda beraber yaşamaya çalışmak artık çok yanlış geliyor babam yüzünden kendi mesleği de dine yönelik zaten. Ben dinimi kişisel herkesden ayrı yaşamak istiyorum artık. Kurs mevzusunda da dediğim gibi kurslar bana hiç bişey katmadı,keşke başka şeylere gidebilseydim de farklı şeyler öğrenseydim ama ailem bağıra çağıra hep kurana yolladılar ;( zamanımı boşa harcamısım gibi hissettim sonradan, şuan iki senedir isyan başlattım. Geçen sene gitmiyorum hiç bir şeye kendime zaman ayırıcam dedim kavga dövüş, bu sene de yüzme kursuna fitnessa gideceğim barfiks çubuğum, pilatesim falan var evde onlara başlayacağım, artık zamanımı boşa harcamak istemiyorum..
 
Evdeki herkes bunu söylüyor ama o benim babam. Beni anlasın böyle kabul etsin istiyorum, evde artık sırf bu yüzden bana sataşmasın istiyorum. Evde güçlü durmaya çalışmaktan babama bile karşı durmaktan dışarıda özgüvenli olmaya gücüm kalmadı gibi hissediyorum ve evet sanırım haklısınız ama içimdeki küçük çocuğun baba dürtülerini durduramıyorum ve bu dışarı öfkeyle ve karşı durmayla yansıyor.
 
Udemyden kurslar alabilirsin. Gençlik merkezinin yaz kampları başladı kesinlikle kaydını yaptır 1 hafta başka bir ile gidersin. Çok merak ettiğin sevdiğin bir konu hakkında derinlemesine araştırma yapabilirsin fizikte kuantum olur kimyada cilt bakım içerikleri, mitoloji tarih felsefe. Bu yazı boş geçirmeyeceğinden eminim.
 
Tam kendinizi inşa ettiğiniz zamanlar elbette kendiniz olarak kabul edilmek, sevilmek istiyorsunuz bundan daha normal bir şey olamaz ama o baba anlayacak nitelikte olsa bu denli sıkışmış hissetmeyecektiniz zaten. O sebeple evin içindeki çatışmalarla enerjinizi bitirmemeye çalışın. Her ailede benzer anlaşmazlıklar yaşanıyor ama amaç anlamak/anlaşılmak olmayınca böyle şiddetle hükmetmeye varıyor iş...
 
Çok teşekkür ederimm
 

Diyebileceğim tek şey maddi olarak şu an ona bağımlısın ve şu an reşit de değilsin o yüzden 2-3 sene sabret ailenden uzakta üniversite kazanmaya bak.
Zor ama yapacak bir şey yok diğer türlü Allah korusun gitmeyeceksin okula mokula der geleceğini yakma.
Hayat böyle, bazen ayıya dayı demek zorunda kalıyorsun sen erken öğrenmek zorunda kalmışsın ama kendi kendine geçinene kadar fazla yüz göz olmadan göze batmadan yaşamaya çalış
 
Baban dinden uzaklasmandan korkuyor üzgünüm ama şimdiki gençler "sorgulamaliyim"adı altinda keyiflerince her şeyi yapmak için yok dinsizim yok agnostigim yok zartim zurtum saçmalıyor,baban herşeyi dine bağlayarak anlatmaya çalışıyor çünkü korkuyor,dinimizin sorgulanacak bir tarafı yok kizmasi sinirlenmesi hatta çok yanlış ama vurması bile ondan hazmedemiyor böyle saçma soruları ve düşünceleri üzgünüm,dinini sorgulamaktan vazgeç derslerine odaklan
 
Ne kadar guzel yazmissiniz, belli ki yasiniza gore olgun birisiniz.

Bence babanizla din konusmayin ve "he" diyip gecin. Buyudukce idareten herkese he he diyip kendi kafanizin dikine gidiyorsunuz. Onu bu fikirlerini hic umursamayin ve belli edin. "aa oyle miymis? hadi ya! bak senn" gibi cevaplar verin kizarsa da "aa ne dedim ki" deyin gecistirin. Babanizla baba kiz iliskinizi idare etmek istiyorsaniz boyle bir yol denenebilir.

Bu sizin karakterinize uymuyorsa en iyisi beklemek. Babaniz yetiskin oldugunuzda hala fikirlerinizin arkasinda durabilen biri oldugunuzu gorecek. O zaman size saygi duymak zorunda kalacak. Malesef o yastaki kisiler boomer kusagi torunlari olunca anca anlayabiliyorlar cocuklarinin birey oldugunu. Cocuklari cekiyor her seyi.
 
+1
Cok güzel bir fikir. O yüzden alintıladim. Birde konu sahibi. Dinle ilgili sorguladıginız şeyleri daha ılımlı insanlara daha bilgili insanlara sorabilirsiniz. Din hassas konudur. Ben 34 yaşındayım. Ben bile araştırıyorum, hocalarıma soruyorum bu neden böyle diye. Sizin sorup sorgulamanız gayet normal.
 
şimdiki gençler "sorgulamaliyim"adı altinda keyiflerince her şeyi yapmak için yok dinsizim yok agnostigim yok zartim zurtum saçmalıyor,
He ablacım. Biz salağız sırf 5 vakit namaz kılmayalım, alkol alalım diye sonsuz cehennemde yanmayı göze alıyoruz.
,dinimizin sorgulanacak bir tarafı yok
Allah'a şirk koşmaktan, kuranı yalanlamaktan utanmıyor musunuz? Nisa 82 ye bak. Melekler bile sorguluyor bakara 30'da.
 
Saçma yorum gördüm de bu kadarını da ilk defa gördüm.
 
Sorgulamayin zaten sorgularsaniz siz de vazcayarsiniz oyle yasayin gitsin
 
Sorgulamayin zaten sorgularsaniz siz de vazcayarsiniz oyle yasayin gitsin
Ben sorgulamak yerine nasıl yaptığımı anlatayim size isterseniz,Kur'an'ı arapça okuyabiliyorum ama anlamıyordum oyuzden anlamadan okumanın işime yaramayacagini farkettim ve Türkçesini okumaya başladım inanki bildiğimiz doğru diye anlatılan neler neler varmış ve evet dedim Allah zaten soyluyor bize ama bizler sadce tembellikten kulaktan dolma bilgilerle "hacı,hocaların" anlattığını bilip inanmisiz,emin ol anlatilandan daha kolay,her satırında şok yaşadığım her bilginin aslıni veren bir kitap kutsal kitabımız tabi anliyorsak,onuda Türkçesini okuyarak yapıyorum bana artık daha kolay geliyor.vazgececegim bir şey değil emin olun
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…