Merhaba, size oldukça karmaşık bir durumumu anlatmak ve fikirlerinizi almak istiyorum. 25 yaşındayım ve ciddi bir ilişkim var 2 senedir. Erkek arkadaşım MS hastası, ama bu durum ilişkimize hiçbir şekilde olumsuz yansımadı fiziksel bir engeli yok. Birbirimizi seviyor ve iyi anlaşıyoruz. Ancak ailem bu ilişkiye çok sert bir şekilde karşı çıktı. Onun MS hastası olduğunu öğrenir öğrenmez “böyle biriyle bir gelecek kuramazsın” dediler. Ayrıca ailesinin kökenleriyle ilgili bazı önyargılarından dolayı tanışmayı bile reddettiler. Mezhep farkı olduğuna inanıyorlar (yok) ve doğu bölgesinden olduğu için tanışmayı bile kabul etmiyorlar (egeliyiz)
Erkek arkadaşım ailemi tanımak ve konuşmak istiyor, ama ailem kesinlikle tanışmak istemiyor. Annem, “Ya o, ya biz” diyerek beni bir seçim yapmaya zorluyor. Babam ise sürekli, “Onunla bir gelecek yok, net bir karar ver” diyor. Annem ms olduğu için erkek arkadaşımın kendini taşıtacak birisini aradığını düşünüyor.
Erkek arkadaşım ise ailemi bırakmamı tabii ki istemiyor, ama onların düşünce yapısına empati de yapamıyor. Tanışsalar severler diyip duruyor ama 10 dakikalık görüşmeyi bile kabul ettiremedim.
Aileme karşı duygusal davranıyorum ve bu durum onların karşısında daha güçsüz hissetmeme neden oluyor. Annemle vedalaşırken elini öptürmedi ve “Kararını ver öyle vedalaşırız” dedi. Babam, daha önce de, “Keşke sana daha sert davransaydım, böyle bir durum yaşanmazdı şimdi süzgeçsiz insan seçiyorsun hiç kriterin yok” gibi kırıcı şeyler söyledi. Bu sözler beni derinden etkiliyor. Aynı zamanda, bu ilişkiyi bitirirsem çok büyük bir üzüntü yaşayacağımı düşünüyorum ki sevgilime de haksızlık. Ama ailemin kesinlikle kabul etmeyeceğini bildiğim için ilişkiye devam etmek de beni çok yıpratıyor onları karşıma alamam. Aile onayı olmadan işlerin düzgün gitmeyeceğini biliyorum. Ama en azından tanışmalarını istemiştim çok mu zor?
Sevgilimle aynı iş yerinde çalışıyoruz ve bu ilişkiyi bitirirsek hem duygusal hem de profesyonel anlamda zor bir süreç yaşayacağım. Tüm bu yaşananlar arasında ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Hem ailemi hem de sevgilimi kaybetmekten korkuyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?
Erkek arkadaşım ailemi tanımak ve konuşmak istiyor, ama ailem kesinlikle tanışmak istemiyor. Annem, “Ya o, ya biz” diyerek beni bir seçim yapmaya zorluyor. Babam ise sürekli, “Onunla bir gelecek yok, net bir karar ver” diyor. Annem ms olduğu için erkek arkadaşımın kendini taşıtacak birisini aradığını düşünüyor.
Erkek arkadaşım ise ailemi bırakmamı tabii ki istemiyor, ama onların düşünce yapısına empati de yapamıyor. Tanışsalar severler diyip duruyor ama 10 dakikalık görüşmeyi bile kabul ettiremedim.
Aileme karşı duygusal davranıyorum ve bu durum onların karşısında daha güçsüz hissetmeme neden oluyor. Annemle vedalaşırken elini öptürmedi ve “Kararını ver öyle vedalaşırız” dedi. Babam, daha önce de, “Keşke sana daha sert davransaydım, böyle bir durum yaşanmazdı şimdi süzgeçsiz insan seçiyorsun hiç kriterin yok” gibi kırıcı şeyler söyledi. Bu sözler beni derinden etkiliyor. Aynı zamanda, bu ilişkiyi bitirirsem çok büyük bir üzüntü yaşayacağımı düşünüyorum ki sevgilime de haksızlık. Ama ailemin kesinlikle kabul etmeyeceğini bildiğim için ilişkiye devam etmek de beni çok yıpratıyor onları karşıma alamam. Aile onayı olmadan işlerin düzgün gitmeyeceğini biliyorum. Ama en azından tanışmalarını istemiştim çok mu zor?
Sevgilimle aynı iş yerinde çalışıyoruz ve bu ilişkiyi bitirirsek hem duygusal hem de profesyonel anlamda zor bir süreç yaşayacağım. Tüm bu yaşananlar arasında ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Hem ailemi hem de sevgilimi kaybetmekten korkuyorum. Sizce nasıl bir yol izlemeliyim?