• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Aileler arası kültür farkı

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Öncelikle herkese merhabalar. Yıllardır okurum burayi ama üyelik hiç aklıma gelmemişti. Düşünmekten işin içinden cikamadigim için fikir almaya da ihtiyacim olduğu için sırf bu konu için üye olmak istedim. Ozellikle de evli bayanların fikirlerine ihtiyacim var. Konuya gireyim, ben 26 yaşındayım ve 18 yaşımdan beri birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var, o da benden 2 yaş buyuk. Arada ayrılık vs olmadı, ilk ve tek sevgilim. 18 yaş kafasıyla suanki kafa bir olmuyor bilirsiniz ki. O yaşlarda hep gelecek hayali kursak da asıl mühim olan şeyleri düşünmedik hiç hep anı yaşadık. Taa ki okullarımız bitti askerlik iş güç her şey tamam e geriye bir tek evlenmek kalıyor. Bir de uzun süreli ilişki olunca etraftan da baskı çok oluyor:) neyi bekliyorsunuz diye.. Erkek arkadaşımla aramızda sevgi-saygi bağı var bu konuda sorun yok fakat aile meselesi çok ama çok kafamı kurcaliyor. Biz tavan tabana zıt ailelere sahibiz. Ama öyle böyle bir zıtlık değil siyahla beyaz gibi. Kısa özetleyeyim; benim ailem cok açık görüşlü çok rahat demokrat denebilecek türden, misal hiçbir giyimime olsun başka bir seyime olsun hiç karisilmadi şu zamana kadar (hatta fazla rahatlar diyebilirim:) ) aileme ilk alkol denedigim zaman söylemiştim mesela böyle şeyler abartmaya kacmadigi sürece bir sorun olmuyor.gibi gibi örnekleri çoğaltabilirim.. Gelelim erkek arkadaşımın ailesine. Aşırı ötesi muhafazakar bir ailesi var,erkek arkadaşıma küçüklüğünden beri ben kapalı gelin istiyorum ona göre dermiş hep annesi. Sülale yemeklerinde bile erkekler kadınlar ayrı oturur. Siyasi görüşlerimiz tavan tabana zıt oraya girmiyorum bile. (Ki benim ailem her ortamda siyaset yapan insanlar değiller hatta hiç yapmazlar. Sadece kendi aramizda, ama erkek arkadaşımin ailesi fanatikler. Futbol takımı tutar gibi her ortamda konuşuyorlarmis) ailesi beni en başından beri biliyor. Kapanmami istemişler o zamanlar küçüktüm çok ciddiye almiyordum böyle seyleri halbuki ne büyük hata aklım bir karış havadaymis diyorum geçmişi düşününce. Şuan böyle değil tabi erkek arkadaşım fikirlerimi çok net biliyor ve kimse için böyle bir şey yapmayacagimi da. Buna çok tepkili olduğumu da. Kendisi de bana hak veriyor ben öyle bir şey istemiyorum diyor. Ama gel gelelim ki annesi aşırı aşırı baskın bir insan. Her dediğini bir şekilde yaptiriyor, yaptiramiyorsa eğer trip atıyor, küsüyor vs. Kapalılık vs bu konuları çoktan aştık, kimse böyle bir şey isteyemez diyor. Ama şuan gündemimiz farklı. Annesi bizim alt katimizda oturun evlenince diyormuş. (Şimdi burada bir kısa parantez açıp size biraz annesinden bahsetmek istiyorum. Temizlik obsesyonu olan,dediği olana kadar pes etmeyen, evlatlarını asla bir birey olarak görmeyen sürekli hayatlarına müdahale eden, alıngan, sürekli ilgi bekleyen biri. Erkek arkadasim evin tek oğlu bir de ablası var. Ablası iyi bir kız ondan yana bir sıkıntı yok. Annesi oğluna takık ama maalesef. Takık dediğim düşkün olmanın ötesinde bir şey. Her an hep yanında olsun istiyor, hayatına her an müdahale halinde. Erkek arkadaşım annesine karşı pasif biraz. Bunları onunla konuştuğumda ilerde sıkıntı olmaz ben evlendiğimde karışmaz diyor. Ama bana hiç öyle gelmiyor nedense. Daha nişanlı değiliz bir şey değiliz hiçbir resmiyetimiz yok, annesi şimdiden bana karışmaya başladı gibi hissediyorum. Kuzenimin düğünü için uzun yere kadar elbise giymiştim sadece kollarım açikti. Fotoğraf paylaşmıştım orada görmüş, çok açık elbise demiş. İnanın hiç ama hiç açık değildi özellikle de kapalı aramıştım hatta. Her bayramını kandilini anneler gününü vs kutlarim hiç aksatmam. Geçen kadir gecesinde yazmadigim için bozulmuş erkek arkadaşıma söylemiş. O da kadir gecesi kandil değil ki vs diye gecistirmis. Biz şuan daha hiç içli dişli değiliz hiç bulusmalar vs yok resmiyet yok bir şey yok. Şimdiden ufak ufak bunlarin olması gelecek açısından beni çok korkutuyor. Ben çok serbest büyüdüm birinin bana karışma düşüncesi bile tüylerimi urpertiyor. Hadi esler birbiri hakkında kısmen söz hakkına sahiptir bunu anlarım ama bir 3.Kisinin bize müdahale etmesi düşüncesi beni mahvediyor. Şu zamana kadar erkek arkadaşımla kişisel hiçbir problemimiz olmadı birbirimizi seviyoruz zaten böylesine bir sevgi olmasaydi bu kadar zitliga bile gerek yok kalsın diyip ayrılık yasardim muhtemelen. Ama biz birbirimizin cocukluguyuz. Sadece ailevi olarak değil kisisel olwrak da çok zıddız. Ben eğlenmeyi seven neşeli pozitif biriyim erkek arkadaşım tam tersi ruhu 95 yaşında gibi. Çok konuşmaz eğlenmeyi bilmez pek, toplum icine girmeyi de sevmez. Bir evin içinde yasayip gitsek gıkı cikmaz. Ama bana olan sevgisinden eminim değer verdiğini hem hissettirir hem de dile getirir hiç gocunmaz. Ne yapacağımı bilmiyorum kafam çok karisik herkes bizim evlenmek için adım atmamizi bekliyor ama benim kafamda bin türlü tilki dönüyor. Kendimi ne onsuz dusunebiliyorum ne de evlenmek için hevesim kaldi. Bir yandan da dünyadaki en büyük istegim evladımın olması. Bir an gözümü karartıp evlen gitsin en büyük hayaline kavuşmak için çabala ailen olsun vs toz pembe düşünüyorum, bir yanım da saçmalama bu çok ciddi bir karar her şey içine sinmeden olur mu sonuçta bir ömür için söz veriyorsun diyorum.... Çok uzun yazdım sanırım vakit ayırıp okuyan herkese teşekkür ederim..
Oluru varmış gibi durmuyor aile ile Oluru olması için uzak oturup iletişimi en az seviyede tutulup belki bir umut çözülebilir ama sevgilin ile de zıtsın ilerde degişmeyecek daha çok artacak bu halleri sen dışarı çıkmak isteyeceksin o istemeyecek, çıkınca söylenecek asık suratla yanında gezecek yani bu huyu karakteri degişmez sende mutsuz olacaksın şuan belki basit şeyler gibi geliyor ama ilerde üzerine sorumluluk binince o dışarı çıkma olayları vs daha önemli oluyor insan nefes almak günlük hayattan uzaklaşmak istiyor. Ailesi konusuna gelince kv başa bela sevgilin evlenince karışmaz demesi tamamen seni ikna ve hayal üzerine bana kalırsa bu evlilikte mutluluk çok zor kendimden örnek vereyim eşimin ailesi ile benim ailem çok farklı yani aynı coğrafyada birbirine çok yakın yerler ama yetişme şekli insanların düşünce yapısı çok farklı ben kendine karıştırmayan seviyeli biriyim tepkimi çok rahat koyarım ama onların bu farklı hallerine bazen uyum saglayamıyorum anlam veremiyorum ve Bi arada geçirilen zamanlar benim için yorucu oluyor bunu sürekli yaşamak yıpratıcı iyi düşünün derim. Sevgilinin karışmıyorum kimse kimse için kapanmaz vs demesi dogru ama şöyle bişey var böyle takık Bi anne sürekli baskı yapıcak söylenecekler ilerde de sevgilin yeter artık herkes söyleniyor kapansan ne olur modunda olacak sana baskı yapacak belkide erkeklerin evlilik öncesi halleri ile sonrası genelde farklı oluyor herşeyi kendin için en iyi olacak şekilde düşünmelisin
 
Bir de konuyu açarken yazmadigim bir şeyden bahsetmek istiyorum.. Bu ilişkide seni tutan ne derseniz eğer. Erkek arkadaşımın bana olan sevgisinden eminim yani dile getirmesinden vs bahsetmiyorum 8 yıldır bunu hep hissettirdi bana en zor gunumuzde bile. Her an her seyime destek olur. Saçımın teli kopsa dert edinir. Gözlerimin içine bakarken gözlerinin içi gülüyor her gördüğünde hala heyecanlaniyor. Ve en önemlisi beni kırmaktan çok korkuyor. Ne tartışma yaşarsak yaşayalım saygımızı hiç kaybetmedik birbirimize karşı daha bana 'lan' dememiştir. Vsvs uzun uzun anlatabilirim. İnanın hal böyle olunca kestirip atmak hiç kolay değil. İlk ve tek sevgilim oldugundan mıdır bilmiyorum ama kendimi başka biriyle hayal dahi edemiyorum. Tabiki bunda alışkanlığın da etkisi var bunu kabul ediyorum. Fakat onun yanında kendimi çok güvende hissediyorum. Anlayacağınız benim işim çok zor
 
Öncelikle herkese merhabalar. Yıllardır okurum burayi ama üyelik hiç aklıma gelmemişti. Düşünmekten işin içinden cikamadigim için fikir almaya da ihtiyacim olduğu için sırf bu konu için üye olmak istedim. Ozellikle de evli bayanların fikirlerine ihtiyacim var. Konuya gireyim, ben 26 yaşındayım ve 18 yaşımdan beri birlikte olduğum bir erkek arkadaşım var, o da benden 2 yaş buyuk. Arada ayrılık vs olmadı, ilk ve tek sevgilim. 18 yaş kafasıyla suanki kafa bir olmuyor bilirsiniz ki. O yaşlarda hep gelecek hayali kursak da asıl mühim olan şeyleri düşünmedik hiç hep anı yaşadık. Taa ki okullarımız bitti askerlik iş güç her şey tamam e geriye bir tek evlenmek kalıyor. Bir de uzun süreli ilişki olunca etraftan da baskı çok oluyor:) neyi bekliyorsunuz diye.. Erkek arkadaşımla aramızda sevgi-saygi bağı var bu konuda sorun yok fakat aile meselesi çok ama çok kafamı kurcaliyor. Biz tavan tabana zıt ailelere sahibiz. Ama öyle böyle bir zıtlık değil siyahla beyaz gibi. Kısa özetleyeyim; benim ailem cok açık görüşlü çok rahat demokrat denebilecek türden, misal hiçbir giyimime olsun başka bir seyime olsun hiç karisilmadi şu zamana kadar (hatta fazla rahatlar diyebilirim:) ) aileme ilk alkol denedigim zaman söylemiştim mesela böyle şeyler abartmaya kacmadigi sürece bir sorun olmuyor.gibi gibi örnekleri çoğaltabilirim.. Gelelim erkek arkadaşımın ailesine. Aşırı ötesi muhafazakar bir ailesi var,erkek arkadaşıma küçüklüğünden beri ben kapalı gelin istiyorum ona göre dermiş hep annesi. Sülale yemeklerinde bile erkekler kadınlar ayrı oturur. Siyasi görüşlerimiz tavan tabana zıt oraya girmiyorum bile. (Ki benim ailem her ortamda siyaset yapan insanlar değiller hatta hiç yapmazlar. Sadece kendi aramizda, ama erkek arkadaşımin ailesi fanatikler. Futbol takımı tutar gibi her ortamda konuşuyorlarmis) ailesi beni en başından beri biliyor. Kapanmami istemişler o zamanlar küçüktüm çok ciddiye almiyordum böyle seyleri halbuki ne büyük hata aklım bir karış havadaymis diyorum geçmişi düşününce. Şuan böyle değil tabi erkek arkadaşım fikirlerimi çok net biliyor ve kimse için böyle bir şey yapmayacagimi da. Buna çok tepkili olduğumu da. Kendisi de bana hak veriyor ben öyle bir şey istemiyorum diyor. Ama gel gelelim ki annesi aşırı aşırı baskın bir insan. Her dediğini bir şekilde yaptiriyor, yaptiramiyorsa eğer trip atıyor, küsüyor vs. Kapalılık vs bu konuları çoktan aştık, kimse böyle bir şey isteyemez diyor. Ama şuan gündemimiz farklı. Annesi bizim alt katimizda oturun evlenince diyormuş. (Şimdi burada bir kısa parantez açıp size biraz annesinden bahsetmek istiyorum. Temizlik obsesyonu olan,dediği olana kadar pes etmeyen, evlatlarını asla bir birey olarak görmeyen sürekli hayatlarına müdahale eden, alıngan, sürekli ilgi bekleyen biri. Erkek arkadasim evin tek oğlu bir de ablası var. Ablası iyi bir kız ondan yana bir sıkıntı yok. Annesi oğluna takık ama maalesef. Takık dediğim düşkün olmanın ötesinde bir şey. Her an hep yanında olsun istiyor, hayatına her an müdahale halinde. Erkek arkadaşım annesine karşı pasif biraz. Bunları onunla konuştuğumda ilerde sıkıntı olmaz ben evlendiğimde karışmaz diyor. Ama bana hiç öyle gelmiyor nedense. Daha nişanlı değiliz bir şey değiliz hiçbir resmiyetimiz yok, annesi şimdiden bana karışmaya başladı gibi hissediyorum. Kuzenimin düğünü için uzun yere kadar elbise giymiştim sadece kollarım açikti. Fotoğraf paylaşmıştım orada görmüş, çok açık elbise demiş. İnanın hiç ama hiç açık değildi özellikle de kapalı aramıştım hatta. Her bayramını kandilini anneler gününü vs kutlarim hiç aksatmam. Geçen kadir gecesinde yazmadigim için bozulmuş erkek arkadaşıma söylemiş. O da kadir gecesi kandil değil ki vs diye gecistirmis. Biz şuan daha hiç içli dişli değiliz hiç bulusmalar vs yok resmiyet yok bir şey yok. Şimdiden ufak ufak bunlarin olması gelecek açısından beni çok korkutuyor. Ben çok serbest büyüdüm birinin bana karışma düşüncesi bile tüylerimi urpertiyor. Hadi esler birbiri hakkında kısmen söz hakkına sahiptir bunu anlarım ama bir 3.Kisinin bize müdahale etmesi düşüncesi beni mahvediyor. Şu zamana kadar erkek arkadaşımla kişisel hiçbir problemimiz olmadı birbirimizi seviyoruz zaten böylesine bir sevgi olmasaydi bu kadar zitliga bile gerek yok kalsın diyip ayrılık yasardim muhtemelen. Ama biz birbirimizin cocukluguyuz. Sadece ailevi olarak değil kisisel olwrak da çok zıddız. Ben eğlenmeyi seven neşeli pozitif biriyim erkek arkadaşım tam tersi ruhu 95 yaşında gibi. Çok konuşmaz eğlenmeyi bilmez pek, toplum icine girmeyi de sevmez. Bir evin içinde yasayip gitsek gıkı cikmaz. Ama bana olan sevgisinden eminim değer verdiğini hem hissettirir hem de dile getirir hiç gocunmaz. Ne yapacağımı bilmiyorum kafam çok karisik herkes bizim evlenmek için adım atmamizi bekliyor ama benim kafamda bin türlü tilki dönüyor. Kendimi ne onsuz dusunebiliyorum ne de evlenmek için hevesim kaldi. Bir yandan da dünyadaki en büyük istegim evladımın olması. Bir an gözümü karartıp evlen gitsin en büyük hayaline kavuşmak için çabala ailen olsun vs toz pembe düşünüyorum, bir yanım da saçmalama bu çok ciddi bir karar her şey içine sinmeden olur mu sonuçta bir ömür için söz veriyorsun diyorum.... Çok uzun yazdım sanırım vakit ayırıp okuyan herkese teşekkür ederim..
Eş ailesi ile farklı görüşlere, yaşam tarzına sahip olabilirsiniz. Arada saygı ve haddini duracağı yeri bilen insanlar olduğu sürece çıkacak problemler aşılır, orta yol bulunur. Ki bu bile bir evliliği yıpratan tartışmalara sebep olur, deniz dalgalanır kişilerin tarzına göre durulabilir de. O durulmanın sizden ne götüreceği, hangi ödünleri verdireceği, sizi nasıl bir kalıba sokacağı ve o kalıbın sizi ne kadar mutlu edeceği önemli.
Ama sizin ilişkinizde bu da mümkün görünmüyor. Çünkü bize benzemeli diyen bir aile var karşınızda. Onlar gibi olmanız istenecek, siz istemezseniz baskı yapılacak, siz o baskıları kabul etmediğiniz için evlilik sorumluluğunu taşımayan kişi olarak suçlanacaksınız. Suçlandıkça benim alanım diyeceksiniz, eşinizden destek bekleyeceksiniz. Göremediğinizde hayal kırıklığı yaşayacak ve büyük ihtimalle bu evliliğe pişman olacaksınız. Sonrasında da "ya bu deveyi güdecek yada bu diyardan gideceksin" ikileminde kalacaksınız. O diyardan gitmek şimdi ki kadar kolay olmayacak. Hele birde çocuğunuz olursa onun için devam ettirmeliyim ama mutsuzum ben ne olacağım diye düşüneceğiniz anlar olacak. Bu yazdıklarım belki olabilir cümleleri değil. Olağan akışa göre 2*2=4 denecek kadar net yaşanacak şeyler.
Erkek arkadaşınız "sana kimse karışamaz, kendi kararlarını kendin verebilirsin" bakış açısında değil "sana sadece ben karışabilirim" diyen birisi. Bakın bu bile ciddi bir problem aslında. Eşiniz ailesinin psikolojik baskısı ile kendi kararlarıymış gibi konuşacak, ikiniz tartışıyorsunuz zannederken arka planda ailesi olacak.
"Ne olacak o şortu/elbiseyi giymesen, alkol almak benden ve evliliğinden, çocuğundan daha mı kıymetli. Annem kötü niyetli değil, bizim iyiliğimiz için söylüyor. " manipülasyonlarına maruz kalacaksınız, suçlu hissettirileceksiniz. Evliliğin sorumluluğunu taşıyamayan, kendi özgürlüğü için yuvasını huzursuz eden kadın gibi söylemlere maruz kalacaksınız.
Tüm bunlar yaşanırken şimdi ki sevginiz, duygusal bağınız aklınıza bile gelmeyecek. Kendinizi bu cendereden nasıl kurtarabileceğinizi düşünüp "dertsiz başıma dert aldım, sevgili iken bitirseydim bu kadar zor olmazdı yıllarım heba olmazdı" diyeceksiniz.
Birde erkek arkadaşınızla yaşam tarzınızın tamamen zıt kutuplarda olması var. Sen o hafta sonu eğlenmeye gitmek isteyeceksin, belki ufak bir hafta sonu kaçamağı yapmak isteyeceksin. Eşin tüm hafta çalıştım hafta sonu dinlenmek istiyorum diyecek. Ben o tarz mekanları sevmiyorum diyecek belkide.
Uyum sağlasan bir yerden sonra sen sıkılmaya ve eskiden zevk aldığın aktiviteleri yapamadığın için mutsuz hissetmeye başlayacaksın.
İnan daha bir sürü öngörü yazabilirim ama daha fazla uzatmak istemiyorum.
Bir arkadaş anneyle bu konuyu konuş, değişmek istemediğini anlat demiş. Buna kesinlikle katılıyorum, o konuşma sana ileride yaşayacağın sıkıntıları gösterecek, kararında etkili olacak. Ha bir mucize olurda kv adayı "hayat senin kızım nasıl istersen öyle yaşa" derse en azından önlemini almış, tavrını baştan koymuş olacaksın.
 
Son düzenleme:
Madem sevgilin o kadar harika bir insan ve seni çok seviyor, ona endiseni söyle her iki anneye de uzak,bambaşka ilçede oturalım ,de .
Bak bakalım ne diyecek .
Ayrina eski zamanlar için ne kadar "ay aklım havadaymis, görmemişim" dediysen bugün için de geçerli . O gün giyindigin kıyafeti sosyal medyada görüp "kısa" diyen anne var. Kadın sana yorum yazmamış,kadın seni aramamis. Bundan nasıl haberin oldu? Sevgilin mi yetistirdi?
Ya da annesinin kadir gecesi aramadigin için Trip attığını kim yetiştirdi??
Tabii ki sevgilin. Bunların seni soğutacagini bilmeden gelmiş hemen söylemiş. Allah bilir daha neler var böyle duyduğunu düşünce süzgecinden aktarmadan anlattığı
Ve emin ol (hiç ihtimal vermiyorsun ama) senin her dediğin laf da naklen onlara gitmiştir bu on senede. Çünkü bu adamın zaten dilinin ayarı,beyninin süzgeci olsa onları sana yetiştirmezdi. Demek ki yok ki her şeyi yetiştiriyor,madem yok, anasına da aynı sekilde yapıp senden soğutuyordur .
Bu adam bir ömür aranızı bozacak laflar söyler söyler sonra saf ayagina yatip "neden boylesiniz,arada kalıyorum" der.
Ayrıca yok kıyafet uzundu,yok o gün kandil değildi .. neden hep sularına gidiyorsun ki? Gerçek niyetlerini öğrenmek istiyorsan yazın giy hanım hanımcık,kolsuz ve kısa elbiseni, git ziyaretlerine. Bak bakalım sevgilin nasıl, onlar nasıl, ortam nasıl ... Hep sularına gidersen gerçek yuzlerini asla ogrenemezsin



Anne olmak en ulvi amacın,hayattaki varlık sebebin de (?) Dünyadaki tek sperm bu adamdan mi? Ya dogurdugun çocuk babaannesine çekerse,hiç mi korkmuyorsun? Bu genç yaşta resmen Allah'tan belanı arıyorsun. Gençsin,güzelsin, tr gibi genç erkek nüfusunun kalabalık olduğu bir ülkede yaşıyorsun. Def et ağız ishali adamı,ne onun vaktini çal, ne kendinin vaktini çal, bul kendine uyan birini .
18 yaşında asiktin diye hala öyle olman mi lazım? Sen artık o kız değilsin ki
 
Erkek arkadasiniz şimdi annesine pasif kaliyorsa evlenince de kalacaktir. Aileler ilişkilere çok karişmaz normalde ama evliliğe karisirlar, yani evlenince cok daha rahat biçimde daha fazla mudahale edecektir ve ailesine pasif olan bir erkek evlenince de oyle olacaktir.
Şimdi karisiyorlar evlenince karisamaz gibi bir şey dumduz yalandir. Bu sozlere guvenip yola cikacaksaniz cikmayin, karistirtmayacak olan adam evli değilken de karistirtmaz hatta bir ilişkisi yokken bile kendine karistirtmiyorlar.
 
Kapanmami istemişler o zamanlar küçüktüm
Nolur kac ,cok ciddiyim mümkünatı yok bi durum.
Yani aile kapalıdır tmm ,tercihler farklıdır tmm.
Ama birinin birinden kapanmasını yada acılmasını istemesi ürkütücü.
Böyle biseyi nasıl isterki insan?Sanane yani.
Birinin beni lütfedip kabul edeceğini düsünmek bile beni huzursuz eder.Pardon da o kimki beni kabul etsin yada etmesin derim.
 
Bir de konuyu açarken yazmadigim bir şeyden bahsetmek istiyorum.. Bu ilişkide seni tutan ne derseniz eğer. Erkek arkadaşımın bana olan sevgisinden eminim yani dile getirmesinden vs bahsetmiyorum 8 yıldır bunu hep hissettirdi bana en zor gunumuzde bile. Her an her seyime destek olur. Saçımın teli kopsa dert edinir. Gözlerimin içine bakarken gözlerinin içi gülüyor her gördüğünde hala heyecanlaniyor. Ve en önemlisi beni kırmaktan çok korkuyor. Ne tartışma yaşarsak yaşayalım saygımızı hiç kaybetmedik birbirimize karşı daha bana 'lan' dememiştir. Vsvs uzun uzun anlatabilirim. İnanın hal böyle olunca kestirip atmak hiç kolay değil. İlk ve tek sevgilim oldugundan mıdır bilmiyorum ama kendimi başka biriyle hayal dahi edemiyorum. Tabiki bunda alışkanlığın da etkisi var bunu kabul ediyorum. Fakat onun yanında kendimi çok güvende hissediyorum. Anlayacağınız benim işim çok zor
Bak canım ben eşimle tanıştığım zaman mutluluktan uçuyodum ama kardeşi bana karıştırırken nasıl sessiz kaldığını aman onun huyu böyle dediğini ailesi isteklerimi sürekli veto ederken nasıl benim fikrimi değiştirmeye çalıştığını görsen o hayal kırıklığını düğün doğum evlme yapacağım eşya alışverişin de dönüp geriye baktığımda hiç birinde mutlu olduğumu hatırlamıyorum cesaret edemedim ayrılmadım tek tutunduğum şey bana karşı iyi bir insan olmasıydı ama zamanla iki taraf karşı karşıya geldiğinde ailesinin tarafını tuttuğunu senin hatalarını onların hataları kadar hoş görmeyeceğini nasıl değersiz hissedeceğini bir bilsen bile bile lades ben göre göre yaptım bu hatayı ama çok zor düzelmez imkansız diyemem ama düzelene kadsr senden geriye ne kalır karşımdaki insan dik duruşlu biri olmayınca arada sivri olan kötü olan sen oluyusun onlar o düzene alışmış ya sen senliğini bir kenera koyup ne derlerse eyvallah diyeceksin yada çok yıpranacaksın ama mutlu olmuyosun ben olamadım bunu söylediğimde eşim çok üzülüyor hatta elinden geleni yapmaya çalışıyo bir yaşa kadar öyle gelmiş adamın gözünü açmak zor hemde ailesi tarafından kötü kişi de sen oluyosun ellerinden almışsın gibi koparmışsın gibi oluyo
 
Bir de konuyu açarken yazmadigim bir şeyden bahsetmek istiyorum.. Bu ilişkide seni tutan ne derseniz eğer. Erkek arkadaşımın bana olan sevgisinden eminim yani dile getirmesinden vs bahsetmiyorum 8 yıldır bunu hep hissettirdi bana en zor gunumuzde bile. Her an her seyime destek olur. Saçımın teli kopsa dert edinir. Gözlerimin içine bakarken gözlerinin içi gülüyor her gördüğünde hala heyecanlaniyor. Ve en önemlisi beni kırmaktan çok korkuyor. Ne tartışma yaşarsak yaşayalım saygımızı hiç kaybetmedik birbirimize karşı daha bana 'lan' dememiştir. Vsvs uzun uzun anlatabilirim. İnanın hal böyle olunca kestirip atmak hiç kolay değil. İlk ve tek sevgilim oldugundan mıdır bilmiyorum ama kendimi başka biriyle hayal dahi edemiyorum. Tabiki bunda alışkanlığın da etkisi var bunu kabul ediyorum. Fakat onun yanında kendimi çok güvende hissediyorum. Anlayacağınız benim işim çok zor
Valla seviliyor hissetmek tabi ki de önemli ama yeterli değil, insanın o yaşta hayata karşı da bir duruşu bir olgunluğu olmalı. Aileden kaçak göçek yaşamak finansal bağımsızlığını elde etmiş evlenmeyi düşünen bireyler için komik. Gözüne sokmazsın ama kendinden de taviz vermezsin, yalan söylemek başka biri gibi davranmak ergence işler. Bir çok üye de yazmış birey olamamak bu. Istediginiz nişanliğı gelinliği bile giyemeyeceksiniz aman eşimin ailesi kınamasın diye. Istediğiniz fotoyu paylaşamayacaksınız vs vs.
 
Bir de konuyu açarken yazmadigim bir şeyden bahsetmek istiyorum.. Bu ilişkide seni tutan ne derseniz eğer. Erkek arkadaşımın bana olan sevgisinden eminim yani dile getirmesinden vs bahsetmiyorum 8 yıldır bunu hep hissettirdi bana en zor gunumuzde bile. Her an her seyime destek olur. Saçımın teli kopsa dert edinir. Gözlerimin içine bakarken gözlerinin içi gülüyor her gördüğünde hala heyecanlaniyor. Ve en önemlisi beni kırmaktan çok korkuyor. Ne tartışma yaşarsak yaşayalım saygımızı hiç kaybetmedik birbirimize karşı daha bana 'lan' dememiştir. Vsvs uzun uzun anlatabilirim. İnanın hal böyle olunca kestirip atmak hiç kolay değil. İlk ve tek sevgilim oldugundan mıdır bilmiyorum ama kendimi başka biriyle hayal dahi edemiyorum. Tabiki bunda alışkanlığın da etkisi var bunu kabul ediyorum. Fakat onun yanında kendimi çok güvende hissediyorum. Anlayacağınız benim işim çok zor

Yazdığınız şeyler ilişkinin artıları değil, zorunlulukları. Bunlar olmayınca ortada bir ilişki olmuyor zaten.
 
Madem sevgilin o kadar harika bir insan ve seni çok seviyor, ona endiseni söyle her iki anneye de uzak,bambaşka ilçede oturalım ,de .
Bak bakalım ne diyecek .
Ayrina eski zamanlar için ne kadar "ay aklım havadaymis, görmemişim" dediysen bugün için de geçerli . O gün giyindigin kıyafeti sosyal medyada görüp "kısa" diyen anne var. Kadın sana yorum yazmamış,kadın seni aramamis. Bundan nasıl haberin oldu? Sevgilin mi yetistirdi?
Ya da annesinin kadir gecesi aramadigin için Trip attığını kim yetiştirdi??
Tabii ki sevgilin. Bunların seni soğutacagini bilmeden gelmiş hemen söylemiş. Allah bilir daha neler var böyle duyduğunu düşünce süzgecinden aktarmadan anlattığı
Ve emin ol (hiç ihtimal vermiyorsun ama) senin her dediğin laf da naklen onlara gitmiştir bu on senede. Çünkü bu adamın zaten dilinin ayarı,beyninin süzgeci olsa onları sana yetiştirmezdi. Demek ki yok ki her şeyi yetiştiriyor,madem yok, anasına da aynı sekilde yapıp senden soğutuyordur .
Bu adam bir ömür aranızı bozacak laflar söyler söyler sonra saf ayagina yatip "neden boylesiniz,arada kalıyorum" der.
Ayrıca yok kıyafet uzundu,yok o gün kandil değildi .. neden hep sularına gidiyorsun ki? Gerçek niyetlerini öğrenmek istiyorsan yazın giy hanım hanımcık,kolsuz ve kısa elbiseni, git ziyaretlerine. Bak bakalım sevgilin nasıl, onlar nasıl, ortam nasıl ... Hep sularına gidersen gerçek yuzlerini asla ogrenemezsin



Anne olmak en ulvi amacın,hayattaki varlık sebebin de (?) Dünyadaki tek sperm bu adamdan mi? Ya dogurdugun çocuk babaannesine çekerse,hiç mi korkmuyorsun? Bu genç yaşta resmen Allah'tan belanı arıyorsun. Gençsin,güzelsin, tr gibi genç erkek nüfusunun kalabalık olduğu bir ülkede yaşıyorsun. Def et ağız ishali adamı,ne onun vaktini çal, ne kendinin vaktini çal, bul kendine uyan birini .
18 yaşında asiktin diye hala öyle olman mi lazım? Sen artık o kız değilsin ki
Çok ağır yazmıssiniz okurken üzüldüm. Fakat söylemek istediklerinizde haklısınız ne diyim. Ben de bazı şeylerin farkındayım ki şu zamana kadar imkanımız olmasına rağmen evlenmedim. Arada bir sevgi bağı olunca insan güzel ihtimallere inanmak istiyor. Ama maalesef yaşamis tecrübeli hanımlardan aldığım geri dönüşler pek iç açıcı değil..
 
Bir de konuyu açarken yazmadigim bir şeyden bahsetmek istiyorum.. Bu ilişkide seni tutan ne derseniz eğer. Erkek arkadaşımın bana olan sevgisinden eminim yani dile getirmesinden vs bahsetmiyorum 8 yıldır bunu hep hissettirdi bana en zor gunumuzde bile. Her an her seyime destek olur. Saçımın teli kopsa dert edinir. Gözlerimin içine bakarken gözlerinin içi gülüyor her gördüğünde hala heyecanlaniyor. Ve en önemlisi beni kırmaktan çok korkuyor. Ne tartışma yaşarsak yaşayalım saygımızı hiç kaybetmedik birbirimize karşı daha bana 'lan' dememiştir. Vsvs uzun uzun anlatabilirim. İnanın hal böyle olunca kestirip atmak hiç kolay değil. İlk ve tek sevgilim oldugundan mıdır bilmiyorum ama kendimi başka biriyle hayal dahi edemiyorum. Tabiki bunda alışkanlığın da etkisi var bunu kabul ediyorum. Fakat onun yanında kendimi çok güvende hissediyorum. Anlayacağınız benim işim çok zor
İnan çiftlerin büyük çoğunluğu senin bu gördüğün değeri, sevgiyi, ilgiyi gördüğü için evleniyor.
Zaten bunlar yaşanmasa ataerkil bir toplumun bilincinde olan kaç kadının gözü kararır ve bir insanla 7/24 aynı hayatı paylaşma kararını alabilir düşünsene. Hepimizin dünyanın en çok sevilen, en değer verilen, en vazgeçilmez kadını gibi hissettiğimiz zamanlar olmuştur.
Mantığını ve duygularını eşit kullanabilen kadınla, eşinin kararlarına saygı duyan adamların evliliği hayat arkadaşlığı oluyor. Diğerleri kağıt üstünde sürse bile karı kocalıktan öteye gitmiyor.
 
Bak canım ben eşimle tanıştığım zaman mutluluktan uçuyodum ama kardeşi bana karıştırırken nasıl sessiz kaldığını aman onun huyu böyle dediğini ailesi isteklerimi sürekli veto ederken nasıl benim fikrimi değiştirmeye çalıştığını görsen o hayal kırıklığını düğün doğum evlme yapacağım eşya alışverişin de dönüp geriye baktığımda hiç birinde mutlu olduğumu hatırlamıyorum cesaret edemedim ayrılmadım tek tutunduğum şey bana karşı iyi bir insan olmasıydı ama zamanla iki taraf karşı karşıya geldiğinde ailesinin tarafını tuttuğunu senin hatalarını onların hataları kadar hoş görmeyeceğini nasıl değersiz hissedeceğini bir bilsen bile bile lades ben göre göre yaptım bu hatayı ama çok zor düzelmez imkansız diyemem ama düzelene kadsr senden geriye ne kalır karşımdaki insan dik duruşlu biri olmayınca arada sivri olan kötü olan sen oluyusun onlar o düzene alışmış ya sen senliğini bir kenera koyup ne derlerse eyvallah diyeceksin yada çok yıpranacaksın ama mutlu olmuyosun ben olamadım bunu söylediğimde eşim çok üzülüyor hatta elinden geleni yapmaya çalışıyo bir yaşa kadar öyle gelmiş adamın gözünü açmak zor hemde ailesi tarafından kötü kişi de sen oluyosun ellerinden almışsın gibi koparmışsın gibi oluyo
Çok teşekkürler tecrübenizi paylastiginiz icin. Her yazılanı dikkatle okuyorum
 
Boşuna yazıyoruz bence ya.
Bu kadar şeye rağmen hâlâ düşünüyorsanız olur bu iş.

Sevgilinizle de farklıymışsınız, siz eğlenceli hareketlisiniz güya, o sosyal olmayan, eğlenmeyi bilmeyen biri. Altı yıldır doğru düzgün ne paylaştınız o zaman?

Farklıyız, farklıyız diyorsunuz da anlamıyorum ne bulup 6 yıl geçiyorsunuz bu kadar farklılıkta.

Mutluluklar size. 🥴
Daha kendilerini tanımadan birlikteliğe başlamışlar. O yüzden yaşadıkları şeyi çok büyük aşk, sevgi sanıyorlar. Asıl mesele bu bence. Ama oğlan akıllı, kız biraz saf.
 
Aileler yasam tarziniza ve yasam alaniniza saygi göstermese ve siz cizgileri cizemezseniz evliliginizde mutlu olmaniza imkan yok. Su anda ayni evde degilsiniz ama ayni eve girdikten sonra asıl basliyor olay. Erkek arkadasinizla zıtsınız zaten. Oda zamani gelse sizden önce ailesine hak verecek. Cünkü öyle yetistirilmis ve kendi yasam tarzi da onlarinkine yakin. Siz bu adamla evleneceksiniz bundan süphem yok bari yakinlarina tasinmayin. Ben kayinpederim ve kayinvalidemle ayni binada oturuyorum. Bizde problem yok cünkü bana karismiyorlar. Ama sizde kesinlikle sorun olur. Eve girip cikmanizin bile hesabini sorarlar. Es adayiniza da bu konuda güvenmeyin
 
Valla seviliyor hissetmek tabi ki de önemli ama yeterli değil, insanın o yaşta hayata karşı da bir duruşu bir olgunluğu olmalı. Aileden kaçak göçek yaşamak finansal bağımsızlığını elde etmiş evlenmeyi düşünen bireyler için komik. Gözüne sokmazsın ama kendinden de taviz vermezsin, yalan söylemek başka biri gibi davranmak ergence işler. Bir çok üye de yazmış birey olamamak bu. Istediginiz nişanliğı gelinliği bile giyemeyeceksiniz aman eşimin ailesi kınamasın diye. Istediğiniz fotoyu paylaşamayacaksınız vs vs.

Daha kendilerini tanımadan birlikteliğe başlamışlar. O yüzden yaşadıkları şeyi çok büyük aşk, sevgi sanıyorlar. Asıl mesele bu bence. Ama oğlan akıllı, kız biraz saf.
Biliyor musunuz etrafımdan sizin yapmış olduğunuz yorumu yapanlar oldu bana daha önce yani bi 3,4 kişiden duymuslugum var. Sen çok saf iyi niyetli bir kızsın dendi bana önce.. halbuki saf oldugumu da düşünmüyorum ama sanırım biraz fazla iyi niyetli düşünmeye çalışıyorum bu konu için değil genel tavrim
 
Bir de konuyu açarken yazmadigim bir şeyden bahsetmek istiyorum.. Bu ilişkide seni tutan ne derseniz eğer. Erkek arkadaşımın bana olan sevgisinden eminim yani dile getirmesinden vs bahsetmiyorum 8 yıldır bunu hep hissettirdi bana en zor gunumuzde bile. Her an her seyime destek olur. Saçımın teli kopsa dert edinir. Gözlerimin içine bakarken gözlerinin içi gülüyor her gördüğünde hala heyecanlaniyor. Ve en önemlisi beni kırmaktan çok korkuyor. Ne tartışma yaşarsak yaşayalım saygımızı hiç kaybetmedik birbirimize karşı daha bana 'lan' dememiştir. Vsvs uzun uzun anlatabilirim. İnanın hal böyle olunca kestirip atmak hiç kolay değil. İlk ve tek sevgilim oldugundan mıdır bilmiyorum ama kendimi başka biriyle hayal dahi edemiyorum. Tabiki bunda alışkanlığın da etkisi var bunu kabul ediyorum. Fakat onun yanında kendimi çok güvende hissediyorum. Anlayacağınız benim işim çok zor
Güzel kardeşim bunlar ekstra değil ki, olması gerekenler zaten. Sen evliliklerimizin kavga kıyamet içinde geçtiğini, sevgisizlikten kıvrandığımızı, böyle bir ilişkinin çok az insana nasip olduğunu mu düşünüyorsun? Değil inan bana değil. Ben erkek arkadaşının sana verdiği kadarına razı olup ilişkiyi sürdürmezdim mesela. Bu saydıkların kriter bile değil çünkü, dediğim gibi olması gerekenler.
 
Biliyor musunuz etrafımdan sizin yapmış olduğunuz yorumu yapanlar oldu bana daha önce yani bi 3,4 kişiden duymuslugum var. Sen çok saf iyi niyetli bir kızsın dendi bana önce.. halbuki saf oldugumu da düşünmüyorum ama sanırım biraz fazla iyi niyetli düşünmeye çalışıyorum bu konu için değil genel tavrim
Saflıktan kastım salaklık değil zaten. Fazla iyi niyet, suistimale açıklık, gerçekleri görememek ya da pembe gözlüklerin ardından görmek.

O kadar az şeyle yetiniyorsun ki bu ilişkide anlatamam sana. Ancak ilişkiden sıyrılırsan görebilirsin razı olduklarını. Şu an ne desek boş.
 
Bugün dökeceğin gözyaşı, bir ömür süreceğin gözyaşından yeğdir. Aynısını ben yaşadım, yaşıyorum ve asla mutlu olamadık. Değişir diye düşünme... Bu tipler evlendikten sonra ailesine gözü kapalı bağlı olurlar. Ailesine bağlı olmasında sıkıntı yok ama emin ol hep idare etmesi gereken,alttan alması istenen taraf sen olacaksın. Çoğu zaman da haksız çıkacaksın. Senin normallerin onlara anormal,onların normalleri sana abes gelecek. Bi kere çocuğunuzu aynı dilde,aynı kafada yetiştiremeyeceksiniz. Sen kendi yetiştiğin kültürde yetiştireceksin ama o bunu istemeyecek. Keza bu eşin için de geçerli olacak. Çocuk arada kalacak ve büyüyünce ya anne ya babadan nefret edecek. Sevgi inan bi yere kadar.... Evet eşimi seviyorum ama bugünki aklım olsa onunla evlenmezdim.

Çok sevgili Doğan Cüceloğlu çok güzel ifade etmişti.
Demişti ki;
“Tereddütsüz, evet iki iyi insan kötü bir evlilik yapabilir diyorum.Ben iyi bir insandım ve evlendiğim Amerikalı eşim Emily de kesinlikle çok iyi bir insandı. Ama biz kötü bir evlilik yaptık. Ben ‘Silifke kültürünün iyi insanı’ ,Emily de ‘California kültürünün iyi insanı’ idi.

Hakkınıza hayırlısını diliyorum.
 
Aileler yasam tarziniza ve yasam alaniniza saygi göstermese ve siz cizgileri cizemezseniz evliliginizde mutlu olmaniza imkan yok. Su anda ayni evde degilsiniz ama ayni eve girdikten sonra asıl basliyor olay. Erkek arkadasinizla zıtsınız zaten. Oda zamani gelse sizden önce ailesine hak verecek. Cünkü öyle yetistirilmis ve kendi yasam tarzi da onlarinkine yakin. Siz bu adamla evleneceksiniz bundan süphem yok bari yakinlarina tasinmayin. Ben kayinpederim ve kayinvalidemle ayni binada oturuyorum. Bizde problem yok cünkü bana karismiyorlar. Ama sizde kesinlikle sorun olur. Eve girip cikmanizin bile hesabini sorarlar. Es adayiniza da bu konuda güvenmeyin
Şimdilik ailesine pek hak veriyor gibi durmuyor. Benim ailem kendi köylerinden hiç cikmamis daha küçükken evlendirilmis ve hayatı kendi evlerinin içinden ibaret sanan insanlar onların öyle olması normal ben okudum ettim hayatı gördüm benim onlarla bir olmamı bekleme gibisinden mesaj veriyor. Zaten asıl sorun hak verip vermemesi değil onlara hak vermiyor da, tek sorun annesine karşı biraz pasif kalışı. Annesinden biraz çekiniyor yani onunla tartışmaya girmek beni yoruyor diyor bir de
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back