- 5 Nisan 2013
- 2.933
- 2.844
-
- Konu Sahibi parfumkokusu
- #21
Evet güzle fikir. görüşmek istemiyordum ama düşününce haklısınız. Konu sanki para gibi olacak. Mesafe en güzeliKiskanmaniz normal.
Anne babanin kazandigi her parada evlatlarininda hakki var. Yeri geliyor onlarin giydiginden, yediginden kısıyorsun. Calismak icin onlarla gecirdigin vakti kisiyorsun. Birine verirken digerine "borc" olarak bile vermemek haksizlik.
Bu tavirlarinin değişeceğini sanmiyorum, yine kiskanclikla suclanacaksiniz. Gorusmeyi keserseniz para icin gorusmuyor muamelesi yapacaklar. Sizin icin en doğrusu mesafe koymak. 2 günde bir ariyorsaniz haftada 1 aramak gibi
Evet güzle fikir. görüşmek istemiyordum ama düşününce haklısınız. Konu sanki para gibi olacak. Mesafe en guzeliKiskanmaniz normal.
Anne babanin kazandigi her parada evlatlarininda hakki var. Yeri geliyor onlarin giydiginden, yediginden kısıyorsun. Calismak icin onlarla gecirdigin vakti kisiyorsun. Birine verirken digerine "borc" olarak bile vermemek haksizlik.
Bu tavirlarinin değişeceğini sanmiyorum, yine kiskanclikla suclanacaksiniz. Gorusmeyi keserseniz para icin gorusmuyor muamelesi yapacaklar. Sizin icin en doğrusu mesafe koymak. 2 günde bir ariyorsaniz haftada 1 aramak gibi
Sanırım bişeyleri beceremeyenler daha şanslı.Benim kaynımda inanın marka kıyafet aşağısını giymez.Ve Allah böylelerine veriyor. Mimar sevgilisi var. Kız evden çalışıyor. Yani iş alırsa çalışıyor. Ve eşimin ailesi ikisini evlendirmeyi düşünüyor. Bunlar nasıl geçinecek demiyor.
Evet güzle fikir. görüşmek istemiyordum ama düşününce haklısınız. Konu sanki para gibi olacak. Mesafe en güzeli
Ben her seyi kendi paramla alıyorum marka vs. İşi de torpilsiz buldum. Bugüne kadar ailem ya da cevremden tek torpil referans almadan bir yerlere geldim. Kardesim ise iş yok diyor çalışmıyor. Evet iş yok türkiye’de hiç iş olmadı ki ekonomi hep kötüydü bu bahane değil. Ben yeri geldi döner sattım, yeri geldi pizzacı da çalıştım, fuar hostesliği yaptım vs. öğrenciyken 18-19 yaşlarında başladım çalışmaya bu tip işlere. Şuan kardeşim 24 yaşında tek bir iş deneyimi yok. Öğrenciyken de çalışmadı, mezun oldu 3 sene oldu hala annemler üzerinden geçiniyor. Ona demiyorum ama ben kardeşimin çalışacağını düşünmüyorum umarım yanılırım. Dedim ya güçlü karakterimiz var bunu göstermişiz istemsizce sonuçta yalnız başımıza kalmışız geçmişe geri dönsem mızmız bir çocuk olurdum.Sanırım bişeyleri beceremeyenler daha şanslı.Benim kaynımda inanın marka kıyafet aşağısını giymez.Ve Allah böylelerine veriyor. Mimar sevgilisi var. Kız evden çalışıyor. Yani iş alırsa çalışıyor. Ve eşimin ailesi ikisini evlendirmeyi düşünüyor. Bunlar nasıl geçinecek demiyor.
Vala evlenecek cesareti buldularsa geçinmeyi bilecekler. Hayat zaten zor. Birde bu tip insanlar zorlaştırmasın. Kardeş olsada biryere kadar bence. Hani engeli olsa, çalışamasa neyse. Ama keyfi çalışmayıp yatan insana ben para falan vermem. Kötü kalbini kırarım.Evet güzle fikir. görüşmek istemiyordum ama düşününce haklısınız. Konu sanki para gibi olacak. Mesafe en guzeli
Aman eşine yansimasin da sorun. Gecinemiyorlar sen de yardım et diye. Bana denildi çünkü payladiktan sonra bir daha cesaret edemediler
Siz kendinize yatırım yapmışssınız ne güzel. Aileniz verici oldugu sürece çalışmaz.Benim kaynım 32 yakında 5 senedir çalışmıyor.Hiçbir vasfı yok. İş begenmiyor.Nereye kadar çalışmayacak merak ediyorum.Bende sizin gibi markette falan çalıştım. Kyk kredisi çekip üniversite okudum.Onlarda çabalasınlar.Ben her seyi kendi paramla alıyorum marka vs. İşi de torpilsiz buldum. Bugüne kadar ailem ya da cevremden tek torpil referans almadan bir yerlere geldim. Kardesim ise iş yok diyor çalışmıyor. Evet iş yok türkiye’de hiç iş olmadı ki ekonomi hep kötüydü bu bahane değil. Ben yeri geldi döner sattım, yeri geldi pizzacı da çalıştım, fuar hostesliği yaptım vs. öğrenciyken 18-19 yaşlarında başladım çalışmaya bu tip işlere. Şuan kardeşim 24 yaşında tek bir iş deneyimi yok. Öğrenciyken de çalışmadı, mezun oldu 3 sene oldu hala annemler üzerinden geçiniyor. Ona demiyorum ama ben kardeşimin çalışacağını düşünmüyorum umarım yanılırım. Dedim ya güçlü karakterimiz var bunu göstermişiz istemsizce sonuçta yalnız başımıza kalmışız geçmişe geri dönsem mızmız bir çocuk olurdum.
Sizinki cok sacma zaten her seyiniz yakın, cidden merak ettim onu bu kadar önemli kılan şey ne? Kendime zarar veririm falan mi diyor?İki kız kardeşiz. Aramızda 5yas var. O görseli biliyorum ama orda dezavantajli durum söz konusu. Ben çok zengin değilim hakan gibi. Aynı imkanlari kullandım başta. Okudum çalıştım biriktirdim. Orta halli bir gelirim ile kimseye muhtaç olmadan yaşamaya çalışıyorum. Ama bana da havadan 10 bin gelse her ay hayatım değişirdi tabiki. Çocuğumu daha iyi bir okula gönderirdim. Erteledigim evin badanasini yaptırdım gibi. Ama kazandığımi yöneterek sırayla karşılıyorum ihtiyaçları. Kardeşim de eli kolu sağlam, sağlıklı. 4 sene önce üniversiteden mezun oldu. Benim işe başladığım kalitede bir firmada işe başladı. Zora gelemedi bıraktı. Sonra başka firma.. sonra bir başkası... Derken ben emir almam iş kurucam havaları başladı. İş kurmusken beceremedim ama artık gidip kimsenin altında çalışmam havaları. Elde ne var.. sıfır.. ne para ne ev ne araba... Geçimlerini ailem sağlıyor..çünkü tek maaş ile gecinemiyor
Zaten sürekli ailesinden geçindiği gibi onları zarara uğratan, bir türlü sorumluluk sahibi olamayan kardeş şımartıldığı için bu durumda oluyor oysa ki anne babanız sınır koysaydı size destek olmadıkları gibi aynısını kardeşinize de yapsalarda kardeşinizde mecbur çalışmak zorunda kalacaktı. Ama evet evlat ayrımı olduğu bariz. Ve nasıl neden yapıyorlar ben hiç anlamıyorum. Aileler elbette çocuklarına maddi manevi destek olacak aile olmak budur bencede. Ama krizi fırsata çeviren, ihtiaç olmadığı halde sırf sömürmek adına sürekli para isteyen biri varsa ailede bence o destek kesilmeli.Merhaba, canımı sıkan bir konu var. Hem fikir almak hem de içimi dökmek için yazıyorum. Ben evliyim. Çalışıyorum. Türkiye standartlarında ortalama gelire sahibim. Devlet okullarında okudum. Bir şekilde ailemin desteği ile işe girdim. Aynı kurumda 10 yıldır çalışıyorum. Bir tane de kardeşim var. O da devlette okudu. Ama yıllarca bana göre daha fazla imkana sahip oldu. Özel yurtlarda kaldı mesela. Ben 5 kuruş istememek için üniversite okurken de çalıştım. O hep bişeylerden memnun olmadı. Keyfi olarak 2 kez yurt dışına tatile bile çıktı okurken. Masraflar hep ailem tarafından karşılandı. Şimdi ikimiz de evliyiz. Ben çok şükür çalışarak eşimle biriktirerek ev araba yaptık. Kredi çektik. Kimse bize 50 tl bile vermedi .biz de istemedik. Ama kardeşim 3 kez iş değiştirdi. Kendi işimi kuracağım adı altında 200 bin tl civarı parayı batırdı. Bu giden paranın içinde kendi düğün takılarının yanında ciddi miktarda ailemden gelen para da var. Şuan kardeşim çalışmıyor. Yaklaşık 6 aydır ailem para gönderiyor. Sadece eşinin çalıştığı ile geçinemiyorlar. Kendisinin sürekli bir bahanesi var. Çok yorulduğunu falan söylüyor psikolojik olarak. Yaşı da şuan 28. Yine iş kuracağım diyor ve biliyorum o para da çöp olacak.
Ailemi asla ikna edemiyorum. Giden meblağlarla ev alınırdı. Yani ev alsınlar bari. Ailem o kadar para akıtacaksa bir ev alsın kendi üzerlerine, bunlarda orda otursunlar. Aileme söylediğimde” ee sen kazanıyorsun, o ne yapsın? , çocuğu ortada mı bırakalım “ falan diyorlar. Girdiği işlerde çalışmayıp beğenmeyen ve bırakan o… girdiği işler de hep kurumsal düzgün yerlerdi. Hep bir hayal peşinde koşuyor. Olmayınca ceremesi tüm aileye kesiliyor.oğlum var. Şu ana kadar doğum günleri hariç bir şey almadılar torunlarına bile. Üvey miyim diye düşünüyorum!en son tartıştım.” Böyle bir seçeneğimin olduğunu bilseydim ben de yıllarca kendimi zora koşmazdım. Çalışmazdım. Canım isterse çalışırdım. Siz de bana para gönderirdiniz. Gezer yer içerdim. Sabah 6 da iş için kalkmazdım mesela. Bende sabah keyif kahvaltımı yapardım. Faturalarımı öderdiniz “ dedim babamla konuşurken. Zoruna gitti yada işine gelmedi. Kapadı telefonu..
3 kuruş 5 kuruş hesabı yapmıyorum. Mirasına da lanet gelsin onu da istemiyorum kimseden ama böyle adaletsizce, haksızlığa uğramak zoruma gidiyor. Ben her iş için yıllarca süründüm. Kendim her şeyimi yaptım evimi aldım ettim diye, kıskanç durumuna düşüyorum. Ben suçlu oluyorum. Evet eşek gibi çalışıp, birikim yapmak, lüksten feragat edip ev almak benim seçimimdi. Her sene baba parasıyla tatiller yapıp, hala onunla geçinen şımarık çocuk olmak kardeşimin seçimiydi. Yazık zavallı kardeşim çok kıskanmışım gerçekten. Adaletsizliği kıskanmış olabilirim evet…
Vaktinde intihar denemeleri oldu. Çocukken de bir hastalik atlattı sanırım ondan kaynaklı hep onu kaybetme korkusu var. Ama hiç dusunmuyorlar mesela bana bişi olsa hiç vicdan yaparlarmiydi. Haksızlık ettik diye düşünürler miydiSizinki cok sacma zaten her seyiniz yakın, cidden merak ettim onu bu kadar önemli kılan şey ne? Kendime zarar veririm falan mi diyor?
Bu yoruma katılmıyorum. Evet istememiş olabilir konu sahibi. Burada dengeyi kuracak olan ailedir. Bir tarafı sürekli yardım ederken diğer tarafta en azından torunlarını mutlu edebilirler. Eğitimini destekleyebilirler.Siz talep ettiğinizde aileniz size maddi destek verdi mi hiç?
Yoksa siz hiç istemediniz mi?
Siz istediğiniz halde destek vermedilerse yanlış var. Ama siz istemediğiniz için vermedilerse başka. Belki sizde isteseydiniz size de verirlerdi.
tamamen bu üstesinden gelir, diğerine acıma sendromu..Merhaba, canımı sıkan bir konu var. Hem fikir almak hem de içimi dökmek için yazıyorum. Ben evliyim. Çalışıyorum. Türkiye standartlarında ortalama gelire sahibim. Devlet okullarında okudum. Bir şekilde ailemin desteği ile işe girdim. Aynı kurumda 10 yıldır çalışıyorum. Bir tane de kardeşim var. O da devlette okudu. Ama yıllarca bana göre daha fazla imkana sahip oldu. Özel yurtlarda kaldı mesela. Ben 5 kuruş istememek için üniversite okurken de çalıştım. O hep bişeylerden memnun olmadı. Keyfi olarak 2 kez yurt dışına tatile bile çıktı okurken. Masraflar hep ailem tarafından karşılandı. Şimdi ikimiz de evliyiz. Ben çok şükür çalışarak eşimle biriktirerek ev araba yaptık. Kredi çektik. Kimse bize 50 tl bile vermedi .biz de istemedik. Ama kardeşim 3 kez iş değiştirdi. Kendi işimi kuracağım adı altında 200 bin tl civarı parayı batırdı. Bu giden paranın içinde kendi düğün takılarının yanında ciddi miktarda ailemden gelen para da var. Şuan kardeşim çalışmıyor. Yaklaşık 6 aydır ailem para gönderiyor. Sadece eşinin çalıştığı ile geçinemiyorlar. Kendisinin sürekli bir bahanesi var. Çok yorulduğunu falan söylüyor psikolojik olarak. Yaşı da şuan 28. Yine iş kuracağım diyor ve biliyorum o para da çöp olacak.
Ailemi asla ikna edemiyorum. Giden meblağlarla ev alınırdı. Yani ev alsınlar bari. Ailem o kadar para akıtacaksa bir ev alsın kendi üzerlerine, bunlarda orda otursunlar. Aileme söylediğimde” ee sen kazanıyorsun, o ne yapsın? , çocuğu ortada mı bırakalım “ falan diyorlar. Girdiği işlerde çalışmayıp beğenmeyen ve bırakan o… girdiği işler de hep kurumsal düzgün yerlerdi. Hep bir hayal peşinde koşuyor. Olmayınca ceremesi tüm aileye kesiliyor.oğlum var. Şu ana kadar doğum günleri hariç bir şey almadılar torunlarına bile. Üvey miyim diye düşünüyorum!en son tartıştım.” Böyle bir seçeneğimin olduğunu bilseydim ben de yıllarca kendimi zora koşmazdım. Çalışmazdım. Canım isterse çalışırdım. Siz de bana para gönderirdiniz. Gezer yer içerdim. Sabah 6 da iş için kalkmazdım mesela. Bende sabah keyif kahvaltımı yapardım. Faturalarımı öderdiniz “ dedim babamla konuşurken. Zoruna gitti yada işine gelmedi. Kapadı telefonu..
3 kuruş 5 kuruş hesabı yapmıyorum. Mirasına da lanet gelsin onu da istemiyorum kimseden ama böyle adaletsizce, haksızlığa uğramak zoruma gidiyor. Ben her iş için yıllarca süründüm. Kendim her şeyimi yaptım evimi aldım ettim diye, kıskanç durumuna düşüyorum. Ben suçlu oluyorum. Evet eşek gibi çalışıp, birikim yapmak, lüksten feragat edip ev almak benim seçimimdi. Her sene baba parasıyla tatiller yapıp, hala onunla geçinen şımarık çocuk olmak kardeşimin seçimiydi. Yazık zavallı kardeşim çok kıskanmışım gerçekten. Adaletsizliği kıskanmış olabilirim evet…
Offf valla büyük konusmak istemem ama ailemin verdiği tacizi ben veremem kardeşime. Çalışır insan zorda kalır hastalık girer eyvallah. Ama keyfinin ceremesini ben ödeyemem.Benim bir komşum var, 40 yıllık komşuyuz küçük çocuğu benimle yaşıt büyüğü 50sine yaklaştı zamanında büyüğü el üstünde tutup küçüğü dışlar hatta döverdi şu an küçük fransada çalışıyor ona destek oluyor büyük olan da 20 senedir kumar yuzudnen krediler çekip komşuma ödetiyor, eşi iki çocuğuyla boşadı.
Tavrınızı koyun ailenize şimdiden.
Üstesinden geliyoruz çok şükür ama severek değil. Pek çok şeyi erteleyerek mesela. Bazı şeyleri kısarak. Ben çocuğumu her şekilde okuturum çok şükür diyorum. Ama destek verseler mesela daha iyi bir okula gitse. Bugüne kadar çocuk anaokuluna başladı bı botunu bı montunu biz alalım demediler. Anca doğum günü yılbaşında zorunluluktan aldılar. Ayıp olmasın diye bence.. hatta bir bayram çocuğa çıkarıp 50 TL bile vermediler. O ara kardeşin yeni evlendi borcum var dediler. 50 TL ile batmazlardi mesela. Bu arada durumu kötü değil ailemin. 35 bin civarı gelirleri vartamamen bu üstesinden gelir, diğerine acıma sendromu..
Ben erkek kardeşiniz sandım.kiz kardesmis yapılan adaletsizlik eşinin tabiki sesi çıkmaz hazır gelen paraya neden ses çıkarsin ki işine geliyorEvet yapacak bişi olmadığını biliyorum ama içimde tutmak içimi kavurdugu için yazdım aslında. Kesinlikle katılıyorum. İnşallah o kadar sacmalamazlar. Ellerindeki evleri çıkarmaya kalkarlarsa yas kaynaklı akli melekeleri ile ilgili bir rapor çıkarmak için başvuracağım. 68 yasindalar. Satılmaması için herşeyi yapacağım. Şuan birikimlerini harcıyorlar. İşin kötü tarafı Allah gecinden versin ama vefat durumunda bu bağımlı kardeşim çökecek. Bu kez de abla yardım demeye başlayacak. 30 yaşlarına gelmiş kadına ayağı üstünde durmayı ogretmediler maalesef. Eşi de degisik. O da demiyor ki neden annen baban bizim ev gecimimiz için para veriyor diye.
Bugün yaşandı tartışma. Henüz konuşmadım onlarla. Yılların birikimi vardı içimde söyledim. Anladıklarını sanmıyorum. Mesafe koyacağım. Ama bir üye konuşmama yapmayın bu kez de para için konuşmuyorsunuz diye düşünürler dedi.hakli geldi. Mesafe koya koya arayı açmayı planlıyorum şuanda.kimsenin kaprisi ile uğraşacak gücüm ve vaktim yok artikUmarım ailenize ve kardeşinize bu olaylardan sonra sınırları koymussunuzdur. Çünkü bunu hak ediyorlar